Ok, bedankt.Jongere schreef:Je stelt twee vragen: moeten we dan maar stoppen met geloven in de vrije wil van Adam, of arminiaan worden.Fjodor schreef:Ja je begrijpt me verkeerd.
Want volgens mij wordt het argument dat God liefde uit vrije keus wilde best vaak gebruikt om aan te geven waarom Hij de mens niet zo gemaakt heeft dat die niet kon vallen.
Nu ik vraag me dan af, wat men zegt als ik dan stel dat Hij dat nu ook niet heeft met onze visie van een geknechte wil.
Want God wil volgens het eerste argument geen geknechte liefde maar vrije liefde. Zal Hij dan Zijn plan/wil mislopen?
Waarom stel je de vraag niet: is het wel zo dat God met deze reden de mens een vrije wil heeft gegeven? Of: is dit wel Zijn plan? Want op de vragen die jij stelt zijn wel bijbelse antwoorden te geven, maar op deze vragen is dat moeilijker.
Er Zijn mensen in Christus (!) uitverkoren vóór de grondlegging der wereld (Efeze 1:4). Dat was óók Gods wil: verheerlijkt worden in vrije genade, in soevereiniteit, in liefde door het geven van Zijn Zoon, in liefde voor Zijn Zoon door die te verhogen boven alles.
De schepping heeft inderdaad haar doel gemist, zoals God dat doel had gewild. En toch wordt die schepping tot een heerlijk(er) doel gevoerd, zoals God dat wil. Opdat er een nieuw lied gezongen kan worden: 'Gij hebt ons Gode gekocht'. Loopt Hij dan Zijn plan mis? Wat kunnen wij zeggen over Zijn plan? We zien altijd maar een deel van Zijn wil. Zelf vind ik het een verstandig uitgangspunt om, als we (dit soort) vragen hebben over Gods wil, altijd te kijken naar Christus - Hij is de vervulling van alle beloften.
Er zijn zo wel meer dingen die voor ons moeilijk samen te voegen zijn. Het is Gods wil dat wij niet doodslaan (zesde gebod). Toch wordt er doodgeslagen. Loopt Hij dan Zijn plan/wil mis? Op een bepaalde manier wel, in deze gevallen gebeurt Zijn wil niet. Maar dat is toch niet het enige wat we daarover kunnen zeggen? Het was eveneens Gods wil dat Jezus tegen een moordenaar aan het kruis kon zeggen: Heden zult gij met Mij in het paradijs zijn.
God wilde inderdaad liefde uit vrije wil. Maar wie heeft groter liefde dan die zijn leven - uit vrije wil - geeft voor vijanden?
Ik had maar wat vragen gesteld die in me op kwamen, dat was wat gechargeerd, maar jouw vraag is idd beter.
Dan zeggen jullie dus dat Gods scheppingsdoel van vrije liefde plaats heeft gemaakt voor het grotere doel van door de verhoogde Christus. En dat dat van eeuwigheid af bepaald is. Dat is mooi.
Maar toch zeg je in je laatste regel nog dat God liefde uit vrije wil verlangt (ik weet niet of je die laatste tekst over je leven geven op Jezus laat slaan, of op mensen..). Bedoel je dan dat er toch nog een soort van vrije wil is?