-DIA- schreef:J.C. Philpot schreef:Ook ik vind het een prachtig gedicht. Hoewel Pothoven in algemene termen schrijft, vermoed ik dat hij het zelf op deze manier heeft beleeft. Ontroerend hoe hij dat beschrijft in dit gedicht.
Misschien even tussendoor: Ik heb meerdere mensen gekend die dit hadden geleerd. Daar gaat iets van de Majesteit Gods van uit. Ook nu ken ik er nog, maar een man die ook niet meer begrepen wordt. Zelfs niet in de kerk. Ik zal zeker geen namen noemen.
Ik hoop toch dat er een paar méér zijn, DIA, die dit weten:
Hij wenste over de rechtvaardigmaking te spreken niet in termen van recht en hel, maar in termen van borgtocht en plaatsvervanging, waarin de hel is verslagen, de toorn geblust en het recht bevredigd. Want waar hij God leerde kussen in Zijn recht, gaf God hem de Zoon te kussen in Zijn Offer. Wat het eerste betreft: Verder kon het niet en verder hoefde het ook niet'', zo schreef hij. Dus niet naar de hel, al keurde hij het zich waardig, maar zinken ''in de liefdesarmen Gods en op het Fundament dat gelegd was.''
Als je dit niet weet, ga je voor eeuwig verloren.