Hendrikus schreef:Dat kun je geen principe noemen, da's alleen maar gevoel, alleen maar je eigen gevoel.Nieuwkoop1990 schreef:Nou vooruit : Ik vind het niet eerbiedig als je Psalmen ritmisch zingt. Als je een gebed doet raffel je het ook niet af. Met ritmisch zingen vind ik dat je niet goed stil kunt staan bij wat je zingt want je hebt amper tijd om adem te halen. Dus wel of niet zo genoteerd. Ik ben principieel tegen op Ritmisch
Zo kun je jezelf ook wel voorhouden dat rood groen is, omdat jij dat nu eenmaal vindt. Maar als je dan door dat bovenste groen rijdt, krijg je toch nog wel degelijk een bekeuring, ondanks je eigen gevoel dat je door groen ging.
Zingen is spreken op verhoogde toon. Maar dat zegt niets over snelheid. Als jij praat, ga je toch ook niet heeeeeeeeeel laaaaaangzaaaaaaaam praaaaaaaaten omdat je dan beter kunt nadenken over wat je zegt? Amper tijd om adem te halen? Dat is niet waar, de psalmmelodieën geven je alle ruimte om adem te halen. Een psalm ritmisch zingen heeft niks met afraffelen te maken, dat zegt alleen iemand dat z'n afkeer van ritmisch zingen niet met werkelijke argumenten kan onderbouwen. Want dat is het: een afkeer op basis van je eigen gevoel. De feiten heb je tegen. "Ik vind het niet eerbiedig". Waarom dan niet? "Nou gewoon, dat vind ik zo". OK, dan vind je dat. Maar noem dat alsjeblieft geen principe.
Ik vind dat wel een principe en daar zul je het mee moeten doen;)