Dank voor je advies.Willem schreef:Ik zou adviseren: Lees eens Psalm 73. Asaf stelde zich deze vraag ook al. Of lees Psalm 49.Ander schreef:Tja, dat is altijd een lastige. In mijn buurt woont een welgesteld echtpaar. Eerst jaren samen geleefd, geld verdiend en carriëre gemaakt. Toen het in hun optiek in hun leven paste zijn ze aan kinderen begonnen. Nu hebben ze inmiddels een gezonde dochter en een gezonde zoon. Perfect gezin dus, voor het oog. Maar of het Gods zegen kan wegdragen?Marnix schreef:Dat eerste wat je zegt klopt, maar dat wil nog niet zeggen dat het altijd de verkeerde weg is als je de eerste jaren van je huwelijk nog geen kinderen krijgt, ook niet als dat een keuze is.
Het "je bewust afsluiten voor Gods zegen" vind ik een vreemde uitdrukking. Ik ken genoeg stellen die eerst een paar jaar samen hebben geleefd en vervolgens een aantal kinderen hebben gekregen. Hebben die zich dan afgesloten voor Gods zegen? Zijn ze minder gezegend dan mensen die gelijk na hun trouwen kinderen kregen?
De goddeloze doet aan kansrekenen, de gelovige vertrouwd op God.

Even een zijstraat, nu je het over psalm 49 hebt. Toen prinses Juliana overleed werd de volgende zondag de dienst in de gemeente waar ik toen kerkte begonnen met:
De gemeente wordt bekend gemaakt dat is overleden prinses Juliana. In verband met dit overlijden zingen we psalm 49:7:
Schoon hij zich op deez' aard' in wellust baadt,
En ieder roemt zijn weeld' en overdaad,
Hij daalt nochtans, gelijk zijn gans geslacht,
Vervreemd van God, in 's afgronds donk'ren nacht.
Gij dan, o mens, hoe waard, hoe groot in eer;
Zo gij den wil versmaadt van uwen Heer',
Dan gaat gij, als de beesten, haast verloren;
Een wis verderf is u ten lot beschoren.
Wat ik ermee bedoel te zeggen: we creeëren, zoals Willem al zei, grijze gebieden om de zonde geen zonde meer te doen zijn. Wanneer dan gezegd wordt dat een zondige levenswandel, ook in het ontvangen van de kinderzegen, niet met genade kan bestaan wordt daar fel op gereageerd. Maar in bovenstaande dienst werd de zonde gewoon zonde genoemd en ook de gevolgen van het leven buiten God, als een goddeloze, aangewezen. Gods Woord is daar immers duidelijk in. En dat is niet met een vingertje wijzen, we kunnen allemaal heel dicht bij onszelf blijven met de vraag van Elisa "is het wel met u?".