Ik kan niet voor een ander praten, wij hebben hier geen last van. 1 van onze kinderen is zelfs "zwaarder" geworden, door zijn huwelijk met een vrouw uit een rechtsere kerk. De thuiswonende kinderen zijn eigenlijk allemaal heel gewillig en braaf (hebben ze niet van hun moederedward schreef:Menig gezin wenste dat de kinderen een andere vertaling raadpleegde om het beter te begrijpen.Mara schreef:Ik las hier ergens: splijtzwam. Dat zou zomaar kunnen. In een gezin. Wanneer de kinderen tegen de wens van hun ouders een andere vertaling gaan gebruiken. Of het gezin wil de SV gezamenlijk blijven gebruiken, maar de kerk en catechisatie gaan erop over.
Als ik zie hoezeer de emoties soms hoog oplopen hier, zal dat in de gezinnen eveneens ook wel gebeuren, vrees ik.
En wederom het vrijlaten, natuurlijk, maar heb dan wel het respect voor diegene die het er niet mee eens is. Die met zorg deze ontwikkeling gadeslaat. Opgewekte christenen hebben we genoeg, maar heb ook zorg voor de bekommerde !
Genoeg gezinnen waar de helft van het talrijke kroost er helemaal de brui aangeeft, vanwege de opgelegde dwang.
Maar geef nu eens concreet aan, waar de HSV de mist in zou gaan, waar het op de Waarheid aankomt.
We belijden allemaal dat God het moet werken, dus wat is het probleem?
Zou Hem iets onmogelijk zijn?

Ik had verwacht dat mijn man het makkelijker zou vinden, maar die is na al die jaren zo vertrouwd geworden met de SV, mede doordat hij onderwezen is door mijn ouders. En op de Bijbelgroep en catechisatie. Hij viel er als volwassene geheel blank middenin.
Ik heb niks tegen sentimenten of nostalgie hoor.
Toen wij ritmisch gingen zingen, heb ik het ook een tijd moeilijk gevonden. Je zingt de Psalmen toch anders, want zeker in het begin moet je heel erg opletten niet uit de maat te zingen. Dus ongetwijfeld zal het ook een kwestie van "wennen" zijn, ik weet het niet. Maar ik voel toch een behoorlijke dwang
