Haha,dat deden wij ook, ik smokkelde er eerst altijd 2 weken bij.
Vervolgens was onze eerste 2 weken te vroeg geboren met een keizersnede.
Dus volgens iedereen een maand te vroeg.....
Twas geen groot kind, lekker een klein "droppie", moest even in de couveuse, dus voor een leek heel aanneembaar.
Bij de tweede deden we het net zo, alleen die werd met 39 weken geboren, dus volgens iedereen "maar" 3 weken te vroeg.
Ook dat was een klein "droppie", dus weer was iedereen er van overtuigd dat het kind echt te vroeg was.
Vaak werd er overdags wel even door de een of ander gebeld, of ze nog boodschappen mee moesten nemen, enz...
Alleen mijn beste vriendin wist dat ik die dagen in het ziekenhuis werd opgenomen.
Ik lag lekker op een kamer alleen en we hebben door de telefoon honderduit gekletst, terwijl iedereen die naar ons huis belde, dacht dat manlief en ik een dagje weg waren.
Ze waren helemaal verrast, toen we belden dat er wat geboren was.
Het leuke is dat ze de tweede keer er net zo hard weer in geloofden, we hebben het zo gelaten.
