Generale Synode Christelijke Gereformeerde Kerken 2024

[MidMid]

Aan mijn CGK broeders en in het bijzonder @MidMid en @Middenrefo de volgende vraag: Er wordt soms de suggestie gedaan om de laatste G.S. weer te laten vergaderen. Misschien maar een halve dag maar toch.
In mijn gedachten krijg ik dat niet kloppend. Ik was afgevaardigde van deze G.S. vanaf de opening in Rijnsburg tot de sluiting in Nunspeet. Daarna verviel mijn lastbrief. Na enige tijd kreeg ik bericht van het LKB om alle comitéstukken te vernietigen. Dat hebben inmiddels alle oud-afgevaardigden gedaan. Kerkordelijk gezien bestaat er nu geen afvaardiging naar welke G.S. dan ook.

Één van mijn buurmannen op de G.S. is inmiddels geen ouderling meer. Zijn secundus ook niet. Ze zullen niet de enige zijn zeker als de tijd voortschrijd. Wie moet deze broeders vervangen?

Als ik of anderen weer legitiem naar een G.S. gaan moet dat toch weer via de kerkelijke weg ? (verkiezing classis en P.S.)

Graag jullie kijk op deze zaak.

Volgens mij zijn er twee sporen mogelijk: 1) de sluiting van de GS is nietig (ze moesten immers een roepende kerk aanwijzen en de GS heeft dat verzaakt), de synode kan dan weer bij elkaar komen en alsnog dat besluit nemen, ook kunnen ze eerdere bespreking verder zetten, afgevaardigden waarvan de ambtstermijn er op zit die kunnen vervangen worden. Ik vermoed dat het moderamen dat zal vragen aan de betreffende particuliere synode.
2) Er wordt z.s.m. een nieuwe GS bijeengeroepen omdat de andere GS niet goed is afgesloten en er nog dringende zaken zijn die op behandeling wachten. Dan zijn volgens mij eerst de classes en de particuliere synode aan zet en krijg je dus een nieuwe afvaardiging.

In principe is optie 1 aan de orde. De synode afsluiten zonder de hele agenda te behandelen is niet in strijd met de kerkorde. Het afsluiten zonder een roepende kerk aan te wijzen wél (art 50). Als dat besluit nietig wordt verklaard door de rechter, dan moet de synode alsnog samenkomen om de synode op de juiste manier af te sluiten. Bespreking van andere onderwerpen lijkt me dan niet zinvol. Wel zinvol lijkt me een nieuw besluit nemen om de synode af te sluiten waarin wordt uitgelegd waarom de agenda niet is afgehandeld, mocht de synode dat willen, dan kunnen ze een oproep aan de kerken doen om zo snel als mogelijk een nieuwe synode te beleggen.

Optie 2 (z.s.m een nieuwe synode) kan volgens mij niet zonder dat de voorgaande synode volgens de kerkorde is afgesloten.

De volgende synode (Hoogeveen) eerder dan na drie jaar samenroepen kan alleen als twee particuliere synodes daarom vragen.

Ik verwacht dat de rechter bepaalt dat de synode opnieuw moet samenkomen om de vergadering op de juiste manier af te sluiten. Daarmee grijpt hij namelijk niet of nauwelijks in de kerkelijke processen en structuren in.

Meen jij dit nu werkelijk? Dat de vorige synode moet samenkomen om te roepen:Hoogeveen en dan weer naar huis te gaan?
Aan zo’n toneelspelletje ga ik niet meedoen.

Ja, in feite komt het daar wel op neer.
En nee, dat is geen toneelspel, dat is een gemaakte fout herstellen. 'k Denk overigens dat de huidige pijn van Broeksterwoude precies op dit punt zit. Dat niet wordt ingezien en erkend dat er een fout is gemaakt die rechtgezet moet worden. Wanneer de sluiting niet correct is geweest (dit was immers onderdeel van het besluit om geen roepende kerk aan te wijzen), is de GS - ondanks mails vanuit het dienstenbureau of de sluiting die er in Nunspeet is geweest - niet gesloten en dus nog open en lopend... Dat is nu precies het punt waarop Broeksterwoude gedaagd heeft en waar de rechter tijdens de zitting qua advies in mee leek te gaan.

Dat het qua afvaardiging kan bewees de synode tijdens de covid-periode. Ook toen waren er problemen met afgevaardigden die van PS waren verhuisd, geen ambt meer bekleden, ed. Daar ligt dus een precedent.

Houden jullie ook nog rekening met de mogelijkheid dat de rechter toch geen uitspraak kan doen? En het overlaat aan het kerkverband?

Nee, totaal niet.

Kan toch gewoon via een mailronde?

De rechter adviseerde een video meeting.

[huisman]

Volgens mij zijn er twee sporen mogelijk: 1) de sluiting van de GS is nietig (ze moesten immers een roepende kerk aanwijzen en de GS heeft dat verzaakt), de synode kan dan weer bij elkaar komen en alsnog dat besluit nemen, ook kunnen ze eerdere bespreking verder zetten, afgevaardigden waarvan de ambtstermijn er op zit die kunnen vervangen worden. Ik vermoed dat het moderamen dat zal vragen aan de betreffende particuliere synode.
2) Er wordt z.s.m. een nieuwe GS bijeengeroepen omdat de andere GS niet goed is afgesloten en er nog dringende zaken zijn die op behandeling wachten. Dan zijn volgens mij eerst de classes en de particuliere synode aan zet en krijg je dus een nieuwe afvaardiging.

In principe is optie 1 aan de orde. De synode afsluiten zonder de hele agenda te behandelen is niet in strijd met de kerkorde. Het afsluiten zonder een roepende kerk aan te wijzen wél (art 50). Als dat besluit nietig wordt verklaard door de rechter, dan moet de synode alsnog samenkomen om de synode op de juiste manier af te sluiten. Bespreking van andere onderwerpen lijkt me dan niet zinvol. Wel zinvol lijkt me een nieuw besluit nemen om de synode af te sluiten waarin wordt uitgelegd waarom de agenda niet is afgehandeld, mocht de synode dat willen, dan kunnen ze een oproep aan de kerken doen om zo snel als mogelijk een nieuwe synode te beleggen.

Optie 2 (z.s.m een nieuwe synode) kan volgens mij niet zonder dat de voorgaande synode volgens de kerkorde is afgesloten.

De volgende synode (Hoogeveen) eerder dan na drie jaar samenroepen kan alleen als twee particuliere synodes daarom vragen.

Ik verwacht dat de rechter bepaalt dat de synode opnieuw moet samenkomen om de vergadering op de juiste manier af te sluiten. Daarmee grijpt hij namelijk niet of nauwelijks in de kerkelijke processen en structuren in.

Meen jij dit nu werkelijk? Dat de vorige synode moet samenkomen om te roepen:Hoogeveen en dan weer naar huis te gaan?
Aan zo’n toneelspelletje ga ik niet meedoen.

Kan toch gewoon via een mailronde?

Dat mag ik hopen.

[huisman]

Volgens mij zijn er twee sporen mogelijk: 1) de sluiting van de GS is nietig (ze moesten immers een roepende kerk aanwijzen en de GS heeft dat verzaakt), de synode kan dan weer bij elkaar komen en alsnog dat besluit nemen, ook kunnen ze eerdere bespreking verder zetten, afgevaardigden waarvan de ambtstermijn er op zit die kunnen vervangen worden. Ik vermoed dat het moderamen dat zal vragen aan de betreffende particuliere synode.
2) Er wordt z.s.m. een nieuwe GS bijeengeroepen omdat de andere GS niet goed is afgesloten en er nog dringende zaken zijn die op behandeling wachten. Dan zijn volgens mij eerst de classes en de particuliere synode aan zet en krijg je dus een nieuwe afvaardiging.

In principe is optie 1 aan de orde. De synode afsluiten zonder de hele agenda te behandelen is niet in strijd met de kerkorde. Het afsluiten zonder een roepende kerk aan te wijzen wél (art 50). Als dat besluit nietig wordt verklaard door de rechter, dan moet de synode alsnog samenkomen om de synode op de juiste manier af te sluiten. Bespreking van andere onderwerpen lijkt me dan niet zinvol. Wel zinvol lijkt me een nieuw besluit nemen om de synode af te sluiten waarin wordt uitgelegd waarom de agenda niet is afgehandeld, mocht de synode dat willen, dan kunnen ze een oproep aan de kerken doen om zo snel als mogelijk een nieuwe synode te beleggen.

Optie 2 (z.s.m een nieuwe synode) kan volgens mij niet zonder dat de voorgaande synode volgens de kerkorde is afgesloten.

De volgende synode (Hoogeveen) eerder dan na drie jaar samenroepen kan alleen als twee particuliere synodes daarom vragen.

Ik verwacht dat de rechter bepaalt dat de synode opnieuw moet samenkomen om de vergadering op de juiste manier af te sluiten. Daarmee grijpt hij namelijk niet of nauwelijks in de kerkelijke processen en structuren in.

Meen jij dit nu werkelijk? Dat de vorige synode moet samenkomen om te roepen:Hoogeveen en dan weer naar huis te gaan?
Aan zo’n toneelspelletje ga ik niet meedoen.

Ja, in feite komt het daar wel op neer.
En nee, dat is geen toneelspel, dat is een gemaakte fout herstellen. 'k Denk overigens dat de huidige pijn van Broeksterwoude precies op dit punt zit. Dat niet wordt ingezien en erkend dat er een fout is gemaakt die rechtgezet moet worden. Wanneer de sluiting niet correct is geweest (dit was immers onderdeel van het besluit om geen roepende kerk aan te wijzen), is de GS - ondanks mails vanuit het dienstenbureau of de sluiting die er in Nunspeet is geweest - niet gesloten en dus nog open en lopend... Dat is nu precies het punt waarop Broeksterwoude gedaagd heeft en waar de rechter tijdens de zitting qua advies in mee leek te gaan.

Dat het qua afvaardiging kan bewees de synode tijdens de covid-periode. Ook toen waren er problemen met afgevaardigden die van PS waren verhuisd, geen ambt meer bekleden, ed. Daar ligt dus een precedent.

Aha een precedent die de kerkorde niet kent. Het niet aanwijzen van een roepende kerk is ook zo’n precedent die de kerkorde niet kent. Het wel benoemen van een roepende kerk is een pleister plakken op een slagaderlijke bloeding. Het zal de patiënt niet buiten levensgevaar brengen.
Wat Broeksterwoude wint met het doorzetten van het kort geding is mij een raadsel. Net als de brief die wij vandaag mochten ontvangen waarin staat dat wij ons moeten houden aan wat we kerkelijk hebben afgesproken en daarom via de GS een roepende kerk moeten aanwijzen. De brief is ondertekent door o.a. ambtsdragers die de kerkelijke afspraken over v&a en/of homoseksualiteit aan hun spreekwoordelijke laars lappen. Een groot raadsel dus hoe zo’n brief serieus genomen kan worden.

Leg mij dat maar uit. Ik sta open voor nieuwe inzichten.

[Evangelist]

Ondertussen vanuit Rijnsburg:
https://rd.nl/artikel/1121081

@MidMid: Hou je het voor mogelijk dat niet alle afgevaardigden meer zullen komen opdagen bij zo’n extra ingelaste GS-dag? En ook niet de secundi? Ik bedoel: Hoe kom je aan het vertrouwen dat de crisis nog binnen de bestaande structuren zal kunnen worden opgelost, terwijl het vastlopen van die structuren juist de kern vormt van de crisis? (Concreet: GS-besluiten die aan de Schrift raken, worden welbewust terzijde geschoven, als er nog vermaand wordt, heeft dat of geen effect, of het wordt zelfs door meerdere vergaderingen als onchristelijk beschouwd; of een meerdere vergadering spreekt uit dat vermaan moet, maar de mindere zegt dat niet te willen doen. Een classis kan niet meer verder en vraagt aan de GS hoe om te gaan met afwijkende gemeenten, maar de GS loopt compleet vast in alle (!) toekomstplannen en deze classis krijgt dus geen antwoord meer.) Kortom: waar zie je in deze cocktail van inmiddels een jaar of acht nog een aanknopingspunt dat binnen de bestaande structuur art. 31 wél kan en zal functioneren zoals het hoort, en zoals iedere ambtsdrager ook beloofd heeft?

Mijn antwoord: ik zie dat niet. En de meerderheid op de GS blijkbaar ook niet. Als je alle berichten van de GS op een rijtje zet, heeft de meerderheid weloverwogen gezegd: ‘Nee, het gaat niet meer lukken binnen de bestaande structuur; daarmee eindigt feitelijk dit kerkverband en is art. 50 (roepende kerk) een lege huls geworden.’ Jij noemt dat laatste fout. Maar hoe zie je de werkelijkheid van de vastgelopen structuren dan?

[MidMid]

@huisman en @evangelist beter verwoorden dan hieronder wordt gedaan, zal mij niet lukken.

https://cgk.nl/wp-content/uploads/2025/ ... ndag-2.pdf

Mooi stukje vleit van buiten de CGK.

Zit toch echt in dezelfde lijn als mijn denken.

Samenvatting
In deze notitie zullen wij op basis van een civielrechtelijke analyse het volgende uiteenzetten:

• De (landelijke) CGK en haar meerdere vergaderingen bezitten als kerkelijke rechtspersonen rechtspersoonlijkheid.

• De regels van titel 1 van boek 2 van het Burgerlijk Wetboek over onder meer de (ver)nietig(baar)heid van besluiten en de ontbinding van rechtspersonen zijn van toepassing op het kerkverband van de CGK.

• Alleen de gs kan besluiten tot een reorganisatie van het kerkverband van de CGK.

• Het kerkverband van de CGK bestaat in juridische zin zolang de gs geen besluit tot ontbinding heeft genomen.

• De vergaderstructuur van de CGK is nog legitiem, ook al staan de artikelen 30 en 31 KO onder spanning.

• Het staat plaatselijke kerken op zich vrij een eigen samenwerkingsverband op te zetten. Maar als dat verband een institutioneel karakter krijgt (met eigen meerdere vergaderingen) ontstaat daarmee een nieuw kerkverband. Dat kerkverband komt niet in de plaats van het bestaande kerkverband van de CGK.

De gedachte dat gelijkgezinde plaatselijke kerken op basis van een gedeelde overtuiging ‘van onderaf’, met uitsluiting van kerken die die overtuiging niet delen of praktiseren, de CGK buiten de nu bestaande structuren van classis en ps om opnieuw kunnen opbouwen, is gezien het voorgaande in strijd met inhoud en structuur van de KO. Als het de bedoeling is om dat te doen vanuit de ‘vierslag’ Schrift -Belijdenis-KO en synodale besluiten, is dat trouwens per definitie onmogelijk. Eén van de elementen van die vierslag - de KO - staat er, zoals hiervoor is uiteengezet, immers aan in de weg dat plaatselijke kerken zichzelf buiten de bestaande classicale structuren om in (nieuw te vormen) classes of andere ‘meerdere vergaderingen’ organiseren.

Uit wat wij hiervoor hebben uiteengezet, volgt dat er geen reden is om te twijfelen aan het bestaan van de CGK (en de classes en ps-en waarin zij georganiseerd is) als juridische rechtspersoon. De CGK bestaan dus nog ‘gewoon’. De door het CG Beraad (en in mindere mate deputaten vertegenwoordiging) geuite twijfel is dan ook ongegrond.

Dat betekent ook dat het uitgangspunt is dat de organisatiestructuur van de CGK nog bestaat en dat de vergaderingen die leiding geven aan die structuur (de organen ervan – classis en ps) ook nog bestaan. Als die organen bijeenkomen, is dat in beginsel dan ook legitiem. Sterker, het is juist niet legitiem wanneer de classes en ps-en niet minstens tweemaal respectievelijk eenmaal per jaar bijeenkomen, omdat de KO dat ondubbelzinnig voorschrijft (vgl. artikel 40 en 47 KO). Niet vergaderen is dan ook in strijd met de KO.

Hiervoor is al aangegeven dat de veronderstelling dat plaatselijke gemeenten op basis van een gedeelde overtuiging ‘van onderaf’, met uitsluiting van kerken die die overtuiging niet delen of praktiseren, de CGK buiten de nu bestaande structuren van classis en ps om opnieuw kunnen opbouwen in strijd is met inhoud en structuur van de KO.

De vraag rijst wat de civielrechtelijke gevolgen zijn wanneer plaatselijke gemeenten die behoren tot de CGK zich toch verenigen in bovenplaatselijke verbanden. Afhankelijk van de aard en het karakter van de samenwerking vormen die kerken dan een kerkgenootschap, dat rechtspersoonlijkheid heeft in de zin van artikel 2:2 BW. Als de samenwerking een institutioneel karakter heeft, bijvoorbeeld doordat eigen ‘meerdere vergaderingen’ worden ingesteld, zal daarvan al snel sprake zijn.

Het is wel belangrijk om te onderstrepen dat zij dan een ander kerkgenootschap vormen dan de bestaande CGK. Het kerkgenootschap van de CGK bestaat immers nog en heeft haar eigen vergaderstructuur, bestaande uit de in de KO vermelde meerdere vergaderingen. De veel gehoorde gedachte dat deze samenwerkende plaatselijke gemeenten de CGK voortzetten, de eigenlijke CGK zouden zijn of in plaats komen van de bestaande CGK mist dan ook een deugdelijke juridische basis.

[DDD]

Houden jullie ook nog rekening met de mogelijkheid dat de rechter toch geen uitspraak kan doen? En het overlaat aan het kerkverband?

Nee. Dat lijkt me heel gek. Er is een leemte in de rechtsbescherming. Hij moet mijns inziens een uitspraak doen.

[DDD]

Aan mijn CGK broeders en in het bijzonder @MidMid en @Middenrefo de volgende vraag: Er wordt soms de suggestie gedaan om de laatste G.S. weer te laten vergaderen. Misschien maar een halve dag maar toch.
In mijn gedachten krijg ik dat niet kloppend. Ik was afgevaardigde van deze G.S. vanaf de opening in Rijnsburg tot de sluiting in Nunspeet. Daarna verviel mijn lastbrief. Na enige tijd kreeg ik bericht van het LKB om alle comitéstukken te vernietigen. Dat hebben inmiddels alle oud-afgevaardigden gedaan. Kerkordelijk gezien bestaat er nu geen afvaardiging naar welke G.S. dan ook.

Één van mijn buurmannen op de G.S. is inmiddels geen ouderling meer. Zijn secundus ook niet. Ze zullen niet de enige zijn zeker als de tijd voortschrijd. Wie moet deze broeders vervangen?

Als ik of anderen weer legitiem naar een G.S. gaan moet dat toch weer via de kerkelijke weg ? (verkiezing classis en P.S.)

Graag jullie kijk op deze zaak.

Volgens mij zijn er twee sporen mogelijk: 1) de sluiting van de GS is nietig (ze moesten immers een roepende kerk aanwijzen en de GS heeft dat verzaakt), de synode kan dan weer bij elkaar komen en alsnog dat besluit nemen, ook kunnen ze eerdere bespreking verder zetten, afgevaardigden waarvan de ambtstermijn er op zit die kunnen vervangen worden. Ik vermoed dat het moderamen dat zal vragen aan de betreffende particuliere synode.
2) Er wordt z.s.m. een nieuwe GS bijeengeroepen omdat de andere GS niet goed is afgesloten en er nog dringende zaken zijn die op behandeling wachten. Dan zijn volgens mij eerst de classes en de particuliere synode aan zet en krijg je dus een nieuwe afvaardiging.

In principe is optie 1 aan de orde. De synode afsluiten zonder de hele agenda te behandelen is niet in strijd met de kerkorde. Het afsluiten zonder een roepende kerk aan te wijzen wél (art 50). Als dat besluit nietig wordt verklaard door de rechter, dan moet de synode alsnog samenkomen om de synode op de juiste manier af te sluiten. Bespreking van andere onderwerpen lijkt me dan niet zinvol. Wel zinvol lijkt me een nieuw besluit nemen om de synode af te sluiten waarin wordt uitgelegd waarom de agenda niet is afgehandeld, mocht de synode dat willen, dan kunnen ze een oproep aan de kerken doen om zo snel als mogelijk een nieuwe synode te beleggen.

Optie 2 (z.s.m een nieuwe synode) kan volgens mij niet zonder dat de voorgaande synode volgens de kerkorde is afgesloten.

De volgende synode (Hoogeveen) eerder dan na drie jaar samenroepen kan alleen als twee particuliere synodes daarom vragen.

Ik verwacht dat de rechter bepaalt dat de synode opnieuw moet samenkomen om de vergadering op de juiste manier af te sluiten. Daarmee grijpt hij namelijk niet of nauwelijks in de kerkelijke processen en structuren in.

Meen jij dit nu werkelijk? Dat de vorige synode moet samenkomen om te roepen:Hoogeveen en dan weer naar huis te gaan?
Aan zo’n toneelspelletje ga ik niet meedoen.

Natuurlijk. Ik snap überhaupt niet dat je zo'n vraag stelt. De synode heeft bij het bestreden besluit juist uitdrukkelijk vermeld dat als het nodig was het moderamen de synode weer bij elkaar kon roepen. Het lijkt me dat het nu toch wel nodig is.

Maar goed, als de rechter oordeelt dat het opnieuw moet, en een deel van de stemmers verschijnt niet, dan is het in juridische zin ook snel klaar. Dat vind ik -mede uitgaande van de media en van refoforum- nog de meest te verwachten uitkomst.

[Evangelist]

Ja, de huisvlijt gelezen. Het is een puur civielrechtelijke insteek. Helaas! Het heeft met de praktijk van het kerkverband niet zoveel meer te maken.
Het komt erop neer dat zij die in geweten niet meekunnen in het verantwoordelijk zijn voor zaken die aan get Schriftgezag raken, voor woordbreuk en wat de GS zonde heeft genoemd, buiten de civielrechtelijke CGK zullen belanden en bovenplaatselijk alles kwijt zullen raken. Dat is bitter, maar is ook niet verwonderlijk. Het verwijt van scheurmakerij zal op Rijnsburg geplakt worden, net zoals dat in 1892 gebeurde, en 1834, en 1517. Als dit echt is wat men wil, dan is het niet anders. Toch hoop ik nog steeds op enig realisme.

[DDD]

@huisman en @evangelist beter verwoorden dan hieronder wordt gedaan, zal mij niet lukken.

https://cgk.nl/wp-content/uploads/2025/ ... ndag-2.pdf

Mooi stukje vleit van buiten de CGK.

Zit toch echt in dezelfde lijn als mijn denken.

Samenvatting
In deze notitie zullen wij op basis van een civielrechtelijke analyse het volgende uiteenzetten:

• De (landelijke) CGK en haar meerdere vergaderingen bezitten als kerkelijke rechtspersonen rechtspersoonlijkheid.

• De regels van titel 1 van boek 2 van het Burgerlijk Wetboek over onder meer de (ver)nietig(baar)heid van besluiten en de ontbinding van rechtspersonen zijn van toepassing op het kerkverband van de CGK.

• Alleen de gs kan besluiten tot een reorganisatie van het kerkverband van de CGK.

• Het kerkverband van de CGK bestaat in juridische zin zolang de gs geen besluit tot ontbinding heeft genomen.

• De vergaderstructuur van de CGK is nog legitiem, ook al staan de artikelen 30 en 31 KO onder spanning.

• Het staat plaatselijke kerken op zich vrij een eigen samenwerkingsverband op te zetten. Maar als dat verband een institutioneel karakter krijgt (met eigen meerdere vergaderingen) ontstaat daarmee een nieuw kerkverband. Dat kerkverband komt niet in de plaats van het bestaande kerkverband van de CGK.

De gedachte dat gelijkgezinde plaatselijke kerken op basis van een gedeelde overtuiging ‘van onderaf’, met uitsluiting van kerken die die overtuiging niet delen of praktiseren, de CGK buiten de nu bestaande structuren van classis en ps om opnieuw kunnen opbouwen, is gezien het voorgaande in strijd met inhoud en structuur van de KO. Als het de bedoeling is om dat te doen vanuit de ‘vierslag’ Schrift -Belijdenis-KO en synodale besluiten, is dat trouwens per definitie onmogelijk. Eén van de elementen van die vierslag - de KO - staat er, zoals hiervoor is uiteengezet, immers aan in de weg dat plaatselijke kerken zichzelf buiten de bestaande classicale structuren om in (nieuw te vormen) classes of andere ‘meerdere vergaderingen’ organiseren.

Uit wat wij hiervoor hebben uiteengezet, volgt dat er geen reden is om te twijfelen aan het bestaan van de CGK (en de classes en ps-en waarin zij georganiseerd is) als juridische rechtspersoon. De CGK bestaan dus nog ‘gewoon’. De door het CG Beraad (en in mindere mate deputaten vertegenwoordiging) geuite twijfel is dan ook ongegrond.

Dat betekent ook dat het uitgangspunt is dat de organisatiestructuur van de CGK nog bestaat en dat de vergaderingen die leiding geven aan die structuur (de organen ervan – classis en ps) ook nog bestaan. Als die organen bijeenkomen, is dat in beginsel dan ook legitiem. Sterker, het is juist niet legitiem wanneer de classes en ps-en niet minstens tweemaal respectievelijk eenmaal per jaar bijeenkomen, omdat de KO dat ondubbelzinnig voorschrijft (vgl. artikel 40 en 47 KO). Niet vergaderen is dan ook in strijd met de KO.

Hiervoor is al aangegeven dat de veronderstelling dat plaatselijke gemeenten op basis van een gedeelde overtuiging ‘van onderaf’, met uitsluiting van kerken die die overtuiging niet delen of praktiseren, de CGK buiten de nu bestaande structuren van classis en ps om opnieuw kunnen opbouwen in strijd is met inhoud en structuur van de KO.

De vraag rijst wat de civielrechtelijke gevolgen zijn wanneer plaatselijke gemeenten die behoren tot de CGK zich toch verenigen in bovenplaatselijke verbanden. Afhankelijk van de aard en het karakter van de samenwerking vormen die kerken dan een kerkgenootschap, dat rechtspersoonlijkheid heeft in de zin van artikel 2:2 BW. Als de samenwerking een institutioneel karakter heeft, bijvoorbeeld doordat eigen ‘meerdere vergaderingen’ worden ingesteld, zal daarvan al snel sprake zijn.

Het is wel belangrijk om te onderstrepen dat zij dan een ander kerkgenootschap vormen dan de bestaande CGK. Het kerkgenootschap van de CGK bestaat immers nog en heeft haar eigen vergaderstructuur, bestaande uit de in de KO vermelde meerdere vergaderingen. De veel gehoorde gedachte dat deze samenwerkende plaatselijke gemeenten de CGK voortzetten, de eigenlijke CGK zouden zijn of in plaats komen van de bestaande CGK mist dan ook een deugdelijke juridische basis.

Allemaal open deuren. Iedereen met een propedeuse rechten zou dit ook kunnen bedenken, mag ik hopen.

[MidMid]

Ja, de huisvlijt gelezen. Het is een puur civielrechtelijke insteek. Helaas! Het heeft met de praktijk van het kerkverband niet zoveel meer te maken.
Het komt erop neer dat zij die in geweten niet meekunnen in het verantwoordelijk zijn voor zaken die aan get Schriftgezag raken, voor woordbreuk en wat de GS zonde heeft genoemd, buiten de civielrechtelijke CGK zullen belanden en bovenplaatselijk alles kwijt zullen raken. Dat is bitter, maar is ook niet verwonderlijk. Het verwijt van scheurmakerij zal op Rijnsburg geplakt worden, net zoals dat in 1892 gebeurde, en 1834, en 1517. Als dit echt is wat men wil, dan is het niet anders. Toch hoop ik nog steeds op enig realisme.

Wanneer je het helemaal hebt gelezen, kun je deze niet volhouden 'Het is een puur civielrechtelijke insteek.' Ze stellen zelf toch echt iets anders. Het 'puur' is de eigen toevoeging van jou en daar ga je mank.

Onze insteek is die van het civiele recht, meer in het bijzonder die van het rechtspersonenrecht. Het gaat ons niet om een ecclesiologische beoordeling, zelfs niet primair om het kerkrecht, behalve waar dit relevant is voor de civiel-juridische beoordeling.

En zoals je dan leest komt dat kerkrecht op cruciale punten om de hoek kijken.

Wat ze betogen is - wat ik eerder ook zei - regel het binnen de bestaande structuren en orde. Zo niet dan ben je bezig met scheurmakerij. Hoe onterecht (zie RD artikel quote van Den Butter) je dat persoonlijk ook zou vinden.

Het verwijt dat hier en daar klinkt, namelijk dat het initiatief van ‘Rijnsburg’ „scheurmakerij” zou zijn, werpt ds. Den Butter van zich af. „Dan draai je de zaken om. Het is toch vreemd om ons, die alleen maar willen blijven wie we altijd geweest zijn, voor de voeten te werpen dat wij ons op die wijze afscheiden? Juist degenen die zich onttrekken aan gezamenlijk genomen besluiten, maar tegelijkertijd christelijk gereformeerd willen blijven, doen en vragen iets wat onmogelijk is. Onze synode heeft dat ook uitgesproken.”

Maar serieuze vraag, waarom met zo'n stuk uit totaal onverdachte hoek, toch blijven volharden!?

[MidMid]

Allemaal open deuren. Iedereen met een propedeuse rechten zou dit ook kunnen bedenken, mag ik hopen.

Wat het interessant maakt, is de verwerking van het kerkrecht in dit stuk. De lijn van argumentatie rond KO 30 & 31 die vakkundig wordt doorgesneden, zelfde geldt van legitimiteit van optuigen van een nieuwe structuur, ed. En inderdaad zonder propedeuse rechten kan je dit ook bedenken, maar blijkbaar toch ook weer niet (getuige de inhoud van de brief uit Rijnsburg die vanavond ook is verstuurd).

[DDD]

Ik had het over de conclusies hoor. Ik zal vast genoeg nieuws in het stuk kunnen lezen. Maar dat de uitlatingen van het CG-beraad juridische flauwekul zijn, was me ook zonder dit stuk wel duidelijk.

Ja, de huisvlijt gelezen. Het is een puur civielrechtelijke insteek. Helaas! Het heeft met de praktijk van het kerkverband niet zoveel meer te maken.
Het komt erop neer dat zij die in geweten niet meekunnen in het verantwoordelijk zijn voor zaken die aan get Schriftgezag raken, voor woordbreuk en wat de GS zonde heeft genoemd, buiten de civielrechtelijke CGK zullen belanden en bovenplaatselijk alles kwijt zullen raken. Dat is bitter, maar is ook niet verwonderlijk. Het verwijt van scheurmakerij zal op Rijnsburg geplakt worden, net zoals dat in 1892 gebeurde, en 1834, en 1517. Als dit echt is wat men wil, dan is het niet anders. Toch hoop ik nog steeds op enig realisme.

Terecht ook. Wat men had kunnen doen, was vriendelijk aan de CGK-breed vragen, mogen wij ook CGK heten ook al kunnen wij de verantwoordelijkheid voor de meerderheidsbesluiten niet meer dragen. Het zou boosaardig zijn als de linkse en middengemeenten dan nu nog steeds zouden zeggen: nee, begin maar lekker voor jezelf.

Aan de andere kant: dit voorstel lag als ik het goed heb, voor op de synode. Toen is denk ik onvoldoende concreet gemaakt dat een deel zich wil afscheiden. Men heeft steeds gezegd: de CGK hebben een probleem. Ze hadden meer moeten benadrukken misschien dat een deel van de kerken zo niet verder wil en er uit wil stappen.

Ik vind het onbegrijpelijk dat ds. Den Butter vindt dat hij zich niet afscheidt. CG-Beraad vindt dat de kerken te weinig optreden tegen bepaalde afwijkingen. Op die manier kan een deel van de kerken zich dus niet meer vinden in de meerderheidsbesluiten. Dat geldt ook voor de linkerflank, maar die vertrekken niet. Dan is de consequentie toch dat als jij wel vertrekt, jij degene bent die er niet meer bij hoort? Dat is in een vriendengroep niet anders.

[Evangelist]

Het verwijt dat hier en daar klinkt, namelijk dat het initiatief van ‘Rijnsburg’ „scheurmakerij” zou zijn, werpt ds. Den Butter van zich af. „Dan draai je de zaken om. Het is toch vreemd om ons, die alleen maar willen blijven wie we altijd geweest zijn, voor de voeten te werpen dat wij ons op die wijze afscheiden? Juist degenen die zich onttrekken aan gezamenlijk genomen besluiten, maar tegelijkertijd christelijk gereformeerd willen blijven, doen en vragen iets wat onmogelijk is. Onze synode heeft dat ook uitgesproken.”

Maar serieuze vraag, waarom met zo'n stuk uit totaal onverdachte hoek, toch blijven volharden!?

Omdat (1) hun visie op de praktijk van art. 31 gewoon niet klopt. Zie mijn vorige post het gedeelte tussen haakjes.
Omdat (2) er binnen de bestaande structuren niets geregeld gaat worden. Dat is gepoogd, en is geheel mislukt. Er zal worden getraineerd, er zal eindeloos geprobeerd worden om gesprekken die gevoerd zijn nog eens te voeren. En ondertussen gaat alles gewoon door.

[MidMid]

Het verwijt dat hier en daar klinkt, namelijk dat het initiatief van ‘Rijnsburg’ „scheurmakerij” zou zijn, werpt ds. Den Butter van zich af. „Dan draai je de zaken om. Het is toch vreemd om ons, die alleen maar willen blijven wie we altijd geweest zijn, voor de voeten te werpen dat wij ons op die wijze afscheiden? Juist degenen die zich onttrekken aan gezamenlijk genomen besluiten, maar tegelijkertijd christelijk gereformeerd willen blijven, doen en vragen iets wat onmogelijk is. Onze synode heeft dat ook uitgesproken.”

Maar serieuze vraag, waarom met zo'n stuk uit totaal onverdachte hoek, toch blijven volharden!?

Omdat (1) hun visie op de praktijk van art. 31 gewoon niet klopt. Zie mijn vorige post het gedeelte tussen haakjes.
Omdat (2) er binnen de bestaande structuren niets geregeld gaat worden. Dat is gepoogd, en is geheel mislukt. Er zal worden getraineerd, er zal eindeloos geprobeerd worden om gesprekken die gevoerd zijn nog eens te voeren. En ondertussen gaat alles gewoon door.

In je vorige post wordt art. 31 niet genoemd. Help me even! Zij stellen vwb art. 30 en 31 'Het zijn dan ook niet zo zeer bepalingen met een constituerend, maar met een regulerend karakter.' Dit onderschrijf ik ten volle. Ze functioneren nu niet, dat wordt voluit erkend, maar daarmee staat of valt het kerkverband simpelweg niet.

Heb eerder aangegeven wat er dan binnen de bestaande structuren moet gebeuren: dien een instructie in als Rijnsburg. Geheid dat die ter synode (die er toch in 2026 vast wel zal zijn) serieus wordt besproken. Gelukkig gaat de kerk in die tussentijd inderdaad gewoon door. Lokaal merk ik niet veel van de onrust op dit moment. Zelfde geldt voor andere gemeenten waar ik van hoor. Men is het geruzie - over en weer - wel beu. Denk persoonlijk dat de 'milde' uitnodiging van Rijnsburg - kom eventueel als waarnemer - nu die echt haaks staat op dit schrijven van Hek en Zondag, niet het gehoopte effect gaat hebben.

[Middenrefo]

Het verwijt dat hier en daar klinkt, namelijk dat het initiatief van ‘Rijnsburg’ „scheurmakerij” zou zijn, werpt ds. Den Butter van zich af. „Dan draai je de zaken om. Het is toch vreemd om ons, die alleen maar willen blijven wie we altijd geweest zijn, voor de voeten te werpen dat wij ons op die wijze afscheiden? Juist degenen die zich onttrekken aan gezamenlijk genomen besluiten, maar tegelijkertijd christelijk gereformeerd willen blijven, doen en vragen iets wat onmogelijk is. Onze synode heeft dat ook uitgesproken.”

Maar serieuze vraag, waarom met zo'n stuk uit totaal onverdachte hoek, toch blijven volharden!?

Omdat (1) hun visie op de praktijk van art. 31 gewoon niet klopt. Zie mijn vorige post het gedeelte tussen haakjes.
Omdat (2) er binnen de bestaande structuren niets geregeld gaat worden. Dat is gepoogd, en is geheel mislukt. Er zal worden getraineerd, er zal eindeloos geprobeerd worden om gesprekken die gevoerd zijn nog eens te voeren. En ondertussen gaat alles gewoon door.

In je vorige post wordt art. 31 niet genoemd. Help me even! Zij stellen vwb art. 30 en 31 'Het zijn dan ook niet zo zeer bepalingen met een constituerend, maar met een regulerend karakter.' Dit onderschrijf ik ten volle. Ze functioneren nu niet, dat wordt voluit erkend, maar daarmee staat of valt het kerkverband simpelweg niet.

Heb eerder aangegeven wat er dan binnen de bestaande structuren moet gebeuren: dien een instructie in als Rijnsburg. Geheid dat die ter synode (die er toch in 2026 vast wel zal zijn) serieus wordt besproken. Gelukkig gaat de kerk in die tussentijd inderdaad gewoon door. Lokaal merk ik niet veel van de onrust op dit moment. Zelfde geldt voor andere gemeenten waar ik van hoor. Men is het geruzie - over en weer - wel beu. Denk persoonlijk dat de 'milde' uitnodiging van Rijnsburg - kom eventueel als waarnemer - nu die echt haaks staat op dit schrijven van Hek en Zondag, niet het gehoopte effect gaat hebben.

Terechte conclusie. Als er nu al ergens paniek uitbreekt, of op zijn minst zorgen ontstaan, dan is het in Rijnsburg. Prima timing weer.
Ik ben heel erg blij met het stuk van Zondag en De Hek. Het voelt voor onze gemeente en vele andere als een enorme steun in de rug, omdat we vanaf het begin hebben aangegeven dat we ons willen blijven voegen in de bestaande structuur.