Vakantie

[merel]

En dat snap ik. Ik vind de zondag ook geen geschikte dag om een recreatief rondje te fietsen, terwijl mijn vrouw en ik wel steevast een wandeling maken in de polder op zondagmiddag. Ik vind het altijd een wat ongemakkelijke discussie: natuurlijk is er heel veel van wat je doet vanuit je geloofsovertuiging niet regelrecht vanuit de Bijbel te verklaren. Toch wil ik daar wel graag aan vasthouden. De Tien Geboden laten ruimte voor het heiligen van de dag van de Heere. Dat is nu niet meer de Sabbat. (HHR heeft hier interessante gedachten over gepost) Heiligen betekent apart zetten en toewijden aan God. Dat betekent dat niet noodzakelijke doordeweekse activiteiten naast het dagelijks werk op zondag achterwege mogen blijven.

Ik moet hier even hardop om lachen. Overigens geen uitlachen hoor. Dat is namelijk exact het gesprek wat ik in het begin van onze relatie met mijn man had. Hij als buitenstaander begreep totaal niet waarom je op zondag wel mag wandelen en wellicht een recreatief rondje mag fietsen, maar niet mag hardlopen of mountainbiken. Ik grapte dan altijd terug dat het gaat om het 'zweetcriterium', maar een goed antwoord had ik natuurlijk ook niet.

Voor aankomende zomer (huttentocht) zit ik hier ook mee in mijn maag. Wij gaan 6 dagen van hut naar hut wandelen. Ik dacht het goed gepland te hebben, maar helaas blijkt dat niet zo te zijn.

[Ad Anker]

En dat snap ik. Ik vind de zondag ook geen geschikte dag om een recreatief rondje te fietsen, terwijl mijn vrouw en ik wel steevast een wandeling maken in de polder op zondagmiddag. Ik vind het altijd een wat ongemakkelijke discussie: natuurlijk is er heel veel van wat je doet vanuit je geloofsovertuiging niet regelrecht vanuit de Bijbel te verklaren. Toch wil ik daar wel graag aan vasthouden. De Tien Geboden laten ruimte voor het heiligen van de dag van de Heere. Dat is nu niet meer de Sabbat. (HHR heeft hier interessante gedachten over gepost) Heiligen betekent apart zetten en toewijden aan God. Dat betekent dat niet noodzakelijke doordeweekse activiteiten naast het dagelijks werk op zondag achterwege mogen blijven.

Het laatste begrijp ik Ad. maar wel samen wandelen en niet een rondje fietsen begrijp ik iets minder. Beide is toch even naar buiten om samen te zijn?

Ja, ik kan het verder ook niet uitleggen, sorry. Ik vind het zweetcriterium van merel wel een aardige.

[Maanenschijn]

Ik probeer een beetje aansluiting te zoeken bij het risico op problemen en wie of wat heb je nodig om dat op te lossen.

Met wandelen is vaak geen probleem te verwachten. Het paard inspannen of paard rijden kan voor veel meer problemen onderweg zorgen. Fietsen zit daar een beetje tussenin.

Wandelen en fietsen doen we wel, paardrijden bijv niet.

Het blijft een beetje grijs. Wel vind ik dat de inspanning het (over)denken of een goed gesprek niet in de weg mag staan.

[Chrisje72]

langzaam fietsen dus... op hele noten

[merel]

Ik probeer een beetje aansluiting te zoeken bij het risico op problemen en wie of wat heb je nodig om dat op te lossen.

Met wandelen is vaak geen probleem te verwachten. Het paard inspannen of paard rijden kan voor veel meer problemen onderweg zorgen. Fietsen zit daar een beetje tussenin.

Wandelen en fietsen doen we wel, paardrijden bijv niet.

Het blijft een beetje grijs. Wel vind ik dat de inspanning het (over)denken of een goed gesprek niet in de weg mag staan.

Deze grenzen zijn natuurlijk behoorlijk arbitrair. Als een goed gesprek of een overdenking het criterium is, mag je ook geen ander boek dan de bijbel op zondag lezen.

Wij logeren week 1 van onze vakantie bij seculiere familie. Zij hebben uberhaupt geen idee van het protestantisme en hebben bij het bidden/danken voor het eten al het gevoel dat iemand de hele dag in gebed is. Ik neem de Samenlees bijbel of de BGT mee om daar te lezen en proberen op zondag naar een RKK dienst in de buurt te gaan. Dt is al meer dan zij de afgelopen 50 jaar gewend zijn geweest.

[Maanenschijn]

Ik probeer een beetje aansluiting te zoeken bij het risico op problemen en wie of wat heb je nodig om dat op te lossen.

Met wandelen is vaak geen probleem te verwachten. Het paard inspannen of paard rijden kan voor veel meer problemen onderweg zorgen. Fietsen zit daar een beetje tussenin.

Wandelen en fietsen doen we wel, paardrijden bijv niet.

Het blijft een beetje grijs. Wel vind ik dat de inspanning het (over)denken of een goed gesprek niet in de weg mag staan.

Deze grenzen zijn natuurlijk behoorlijk arbitrair. Als een goed gesprek of een overdenking het criterium is, mag je ook geen ander boek dan de bijbel op zondag lezen.

Wij logeren week 1 van onze vakantie bij seculiere familie. Zij hebben uberhaupt geen idee van het protestantisme en hebben bij het bidden/danken voor het eten al het gevoel dat iemand de hele dag in gebed is. Ik neem de Samenlees bijbel of de BGT mee om daar te lezen en proberen op zondag naar een RKK dienst in de buurt te gaan. Dt is al meer dan zij de afgelopen 50 jaar gewend zijn geweest.

Wat wil je zeggen met je laatste alinea?

En natuurlijk zijn grenzen arbitrair. Hoe bepaal jij de grens wat je wel of niet doet?

[merel]

Ik bemerk dat veel grenzen vooral opvoeding en gewoontes zijn. Parsifal gaf al in dit topic aan dat de christenen in bijvoorbeeld Zweden hier heel anders tegenaan kijken dan wij gewend zijn. Ook voor mij geldt dat de dingen die ik op zondag wel/niet doe veel ingegeven zijn door opvoeding. Ik zal nooit en te nimmer op zondag gaan hardlopen, terwijl mijn man, die voorheen alles deed, dit wel doet. Ik ben mij hier van bewust van geworden toen ik mijn man leerde kennen en ik eerlijk gezegd veel zondagse gewoontes niet uit kon leggen.

Met mijn tweede alinea wil ik aangeven dat ik mij ook hierin aan ga passen aan de mensen waar wij de eerste week te gast zijn. Deze mensen geven (hopelijk) ruimte voor het gebed voor en na het eten, maar ik kan van hen niet verlangen dat zij hun zondag op mij/ons gaan aanpassen. Misschien is na het eten ruimte om uit een bijbel te lezen, maar ook dat is ongewis. Dan zullen wij dat als gezin op een later moment apart doen. Dit geldt ook voor een kerkdienst. Door deze gebeurtenissen en ook een seculiere omgeving word je meer bewust van grenzen in de geloofsbeleving. Waar kan/wil/mag ik schuiven en wat is de essentie/basis van het geloof.

[Zeeuw]

Ik bemerk dat veel grenzen vooral opvoeding en gewoontes zijn. Parsifal gaf al in dit topic aan dat de christenen in bijvoorbeeld Zweden hier heel anders tegenaan kijken dan wij gewend zijn. Ook voor mij geldt dat de dingen die ik op zondag wel/niet doe veel ingegeven zijn door opvoeding. Ik zal nooit en te nimmer op zondag gaan hardlopen, terwijl mijn man, die voorheen alles deed, dit wel doet. Ik ben mij hier van bewust van geworden toen ik mijn man leerde kennen en ik eerlijk gezegd veel zondagse gewoontes niet uit kon leggen.

Met mijn tweede alinea wil ik aangeven dat ik mij ook hierin aan ga passen aan de mensen waar wij de eerste week te gast zijn. Deze mensen geven (hopelijk) ruimte voor het gebed voor en na het eten, maar ik kan van hen niet verlangen dat zij hun zondag op mij/ons gaan aanpassen. Misschien is na het eten ruimte om uit een bijbel te lezen, maar ook dat is ongewis. Dan zullen wij dat als gezin op een later moment apart doen. Dit geldt ook voor een kerkdienst. Door deze gebeurtenissen en ook een seculiere omgeving word je meer bewust van grenzen in de geloofsbeleving. Waar kan/wil/mag ik schuiven en wat is de essentie/basis van het geloof.

Die begrijp ik wel Merel. Ik merk ook steeds vaker dat veel zaken opvoeding zijn. En ik vind dat lastig omdat in mijn opvoeding strenge regels zonder uitleg en geen positief Godsbeeld geen enkele ruimte voor vragen liet, waardoor ik nu soms best wat allergisch kan zijn voor ‘regels’ en er soms best een zoektocht in ervaar. Voor wie en waarom doe ik wat.

[merel]

Hoe doe jij dat met jouw kinderen? Laat je hem zelf zoeken of stel jij duidelijke kaders?

[Zeeuw]

Hoe doe jij dat met jouw kinderen? Laat je hem zelf zoeken of stel jij duidelijke kaders?

Op zondag zijn die kaders vrij helder qua kerkgang en niet op pad gaan. Over andere invulling hebben ze het zelf eigenlijk niet, dus ik denk dat het zo wel helder genoeg is.

[Marijn_M]

Heiligen is meer dan iets mijden — het gaat ook om rust, verwondering en liefde tot God en je naaste.

Ik las ooit:

Een rabbijn gaf drie vragen mee om de rustdag te toetsen:

1. Bevordert het rust?
2. Brengt het vreugde?
3. Brengt het eerbied en toewijding tot God en je naaste?

Als je daar oprecht “ja” op kunt zeggen, leef je ook op vakantie de zondag niet wettisch, maar in de vreugde van de Heere.