Gelezen (geloofsopbouwend)

[J.C. Philpot]

Als de predikant geringe gaven heeft, dan willen ze hem niet horen, zij verwachten in ieder geval weinig goeds van hem. Als een andere predikant grote gaven heeft en een innemende manier van preken, o, dan verwachten zij dat de hemel als het ware neerdalen zal. Dit is een blijk van een wettische gesteldheid. Want een evangelische gesteldheid zal niets verwachten dan alleen in een evangelische weg, namelijk door de krachtige invloeden van de Geest, die in het Evangelie beloofd zijn. Zonder de Heilige Geest is het Evangelie in iemands mond maar een dode letter.’

Ds. R. Erskine

Bron: vorming voor elke dag

[Herman]

Maar als er niets te horen is, wat moeten we dan voor hen doen? Als de vreselijke God van de hemel wordt geminacht, wie moet dan nog worden gerespecteerd? Als de onschatbare liefde en het bloed van een Verlosser worden gekleineerd, wat moet dan nog worden gewaardeerd? Als de hemel voor hen geen begeerlijke glorie heeft en eeuwige vreugde niets waard is, als zij kunnen spotten met de hel, dansen rond de bodemloze put en spelen met het verterende vuur, en dat terwijl God en de mens hen daarvoor waarschuwen, wat moeten wij dan doen voor zulke zielen?

Nogmaals, in de naam van de God van de hemel, zal ik u de boodschap brengen die Hij ons heeft opgedragen, en deze in deze regels achterlaten om u te bekeren of te veroordelen; om u te veranderen of om in het oordeel tegen u op te staan, en om een getuige te zijn voor uw aangezicht, dat u eens een ernstige oproep hebt gehad om u te bekeren. Luister, jullie allemaal die slaven zijn van de wereld en dienaren van het vlees en Satan! Jullie die jullie dagen doorbrengen met het najagen van welvaart op aarde en jullie geweten verdrinken in drank, gulzigheid, luiheid en dwaze sporten, en jullie zonden kennen, maar toch blijven zondigen, alsof jullie God tarten en Hem uitdagen om het ergste te doen en jullie niet te sparen!

Luister, allen die geen acht slaan op God, en geen hart hebben voor heilige dingen, en geen vreugde vinden in het woord of de aanbidding van de Heer, of in de gedachten of de vermelding van het eeuwige leven, die onverschillig zijn voor uw onsterfelijke zielen, en nooit een uur besteden aan het onderzoeken in welke toestand zij verkeren, of zij geheiligd zijn of niet, en of u gereed bent om voor de Heer te verschijnen! Luister, allen die door te zondigen in het licht uzelf tot ongeloof hebben gebracht en het woord van God niet geloven. Wie oren heeft om te horen, laat hij de genadige en toch vreselijke roep van God horen! Zijn oog rust al die tijd op u. Uw zonden worden geregistreerd, en u zult er zeker weer van horen. God bewaart het boek nu; en Hij zal het allemaal met Zijn verschrikkingen op uw geweten schrijven; en dan zult u het ook zelf bewaren: O zondaars, als u maar wist wat u doet! En tegen wie u al die tijd zondigt! De zon zelf is duisternis voor die Majesteit, die u dagelijks misbruikt en achteloos provoceert. De zondige engelen konden niet voor Hem staan, maar werden neergeworpen om door duivels gekweld te worden. En durven zulke dwaze wormen als jullie zo achteloos te beledigen en zich tegen hun Schepper te keren! O, dat jullie maar een beetje wisten in welke toestand die ellendige ziel verkeert, die de levende God tegen zich in het harnas heeft gejaagd! De woorden van zijn mond, die u gemaakt hebben, kunnen u ook weer ongedaan maken; de frons op zijn gezicht zal u vernietigen en u in de volkomen duisternis werpen. Hoe gretig zijn de duivels om u te pakken, die u hebben verleid en alleen maar wachten op het woord van God om u te nemen en te gebruiken als hun eigendom! En dan zult u in een oogwenk in de hel zijn. Als God tegen je is, zijn alle dingen tegen je: deze wereld is slechts je gevangenis, hoezeer je haar ook liefhebt; je bent er slechts in bewaard tot de dag der toorn, Job xxi. 30. De Rechter komt, je ziel gaat zelfs heen. Nog even, en je vriend zal van je zeggen: “Hij is dood”; en je zult de dingen zien die je nu veracht, en voelen wat je nu niet wilt geloven. De dood zal een argument brengen waarop je geen antwoord kunt geven; een argument dat je kritiek op de woorden en wegen van God, en al je zelfingenomen dwaasheden, effectief zal weerleggen. En hoe snel zal je geest dan veranderen?

Stukje van Richard Baxter uit 'Roep om Bekering'. Boek is onlangs op de markt gekomen. (Dit stukje is via deepl vertaald uit een egenlse versie.)

[J.C. Philpot]

O, wat is het wonderlijk om te zien hoe het met deze pelgrims gaat bij het sterven. Ze huiveren misschien tijdens hun leven, maar ze huiveren niet als ze sterven. De zwaksten van hen worden dan de sterksten. Zo heb ik veel pelgrims op weg geholpen, met onder hen aan aantal Kleinmoedigen en Vrezenden, die mij onderweg tot grote zorg waren. Maar op het eind was of de rivier leeg en konden ze droogvoets oversteken, of anders hebben ze zich in het diepe stuk zo als een held gedragen dat ik mij erover verbaasde. Ik had nooit gedacht dat ze zo dapper konden zijn. Voor die tijd struikelden ze nog over een strootje, maar bij hun dood hebben ze bergen beklommen.

Ze waren als de meest broze, bedeesde musjes die je maar tegen kon komen en nu bedienen ze zich van adelaarsvleugels om weg te vliegen. Broeders en zusters, als u in Christus bent, wees dan niet bang om te sterven, want u zult op uw stervensuur stervensgenade ontvangen.

Ds. C.H. Spurgeon

[J.C. Philpot]

Gelijk Jezus Christus gekomen is tot verlossing der verlorenen, alzo gebiedt Hij ons te haasten tot het ontfermen over de bezwaarden en het opheffen der gevallenen. Want dit is de wet Zijner liefde.

Ziet, daar is een arme ellendige, die wankelend afdaalt ten verderve, bezwijkende onder de zwaarte zijner eigen dwaling en zonde.

De scherpziende Zelfzucht spreekt: „Het is hem wel geschied; waarom dronk hij dan ook zo onverstandig?” Maar Jezus spreekt: „Gaat, en trekt dien man uit het vuur, voor wien Ik gestorven ben!” Zie, dat is barmhartigheid in werking.

Toen de barmhartige Samaritaan den verwonden Jood aan de weg vond liggen, heeft hij den lijder niet gesmaad met de woorden: „Gij hadt beter moeten weten dan dezen gevaarlijken weg te gaan.” Neen, hij nam het lichaam des gewonden op, en toen hij ten herberge kwam, gaf hij den waard een zilverstuk, en sprak zachtkens: „Indien gij meer onkosten maakt, zo zal ik het u vergoeden, wanneer ik wederkeer.”

Aldus sprak de Vorst der heren; want ware wellevendheid is een vriendelijk hart, zachtkens uitgesproken.

Ds. T. Cuyler (1822-1909)

[KDD]

En die deze wereld gebruiken, als niet misbruikende; want de gedaante dezer wereld gaat voorbij. 1 Korinthe 7:31

Niets is wezenlijk dan hetgeen een duurzaam bestaan heeft. Gezondheid verzwakt; kracht vermindert; schoonheid verwelkt; gezicht en gehoor worden dof; het verstand zelfs wordt zwak; rijkdommen maken zichzelf vleugelen en vliegen daarheen; kinderen sterven; vrienden scheiden; de ouderdom sluipt al nader en nader, tot het leven zelf zijn einde vindt. Deze vluchtige, voorbijgaande dingen zijn dus slechts schaduwen; er is geen vastheid, geen duurzaamheid in. Evenals ons dagelijks voedsel en onze klederen, huis en hof, onderhouden en veraangenamen zij ons op onze reis door het leven. Maar daar zijn zij aan het einde; als het leven ophoudt, houden ook zij op. Maar ware godsdienstigheid — en hierdoor versta ik het werk, dat God aan de ziel gedaan heeft — blijft in en na de dood, gaat met ons door de donkere doodsvallei en voert ons veilig in een zalige eeuwigheid. Zij is dus het enige in de wereld, waarvan men zeggen kan, dat zij wezenlijk is. Is dit niet de getuigenis van Johannes? „Want al wat in de wereld is, namelijk de begeerlijkheid des vieses, en de begeerlijkheid der ogen, en de grootsheid des levens, is niet uit de Vader, maar is uit de wereld. En de wereld gaat voorbij, en haar begeerlijkheid; maar die de wil Gods doet, blijft in der eeuwigheid” (1 Joh. 2 : 16, 17). En wie is de mens, die gelukzalige mens, die leeft als alles sterft; die voor eeuwig blijft, als alles verdwijnt in de duisternis? Het is hij, die de wil Gods doet. Maar hoe en wanneer doen wij de wil Gods? „En dit is de wil Desgenen, die Mij gezonden heeft, dat een iegelijk die de Zoon aanschouwt, en in Hem gelooft, het eeuwige leven hebbe: en Ik zal hem opwekken ten uitersten dage” (Joh. 6 : 40). Indien gij dan de Zoon Gods aanschouwd en in Hem geloofd hebt, hebt gij nu reeds het eeuwige leven, en Jezus zal u opwekken ten uitersten dage.

[Johann Gottfried Walther]

"Aan het voorbeeld van Zacheüs kunnen we zien dat mensen zich, voor ze tot Christus komen, niet altijd bekommeren over hun zonden, over Gods heiligheid of Gods geboden. Sommige maken zich wél zorgen over deze zaken. Voordat ze tot bekering komen, brengen ze ene lange tijd door met te ontdekken hoe schuldig ze wel zijn voor Gods aangezicht. Maar Zacheüs laat ons zien dat het niet in alle gevallen zo moet gaan"

William Guthrie (1620-1665)

[J.C. Philpot]

Liefde waar wij geen recht op hebben

Er is ook een liefde waarop wij geen recht hebben, die ons vrijelijk geschonken wordt. En dat is de liefde van Jezus Christus. Wij zijn zondaren. Wij hebben een Heelmeester, een Verlosser nodig. Laat ik eens een persoonlijk getuigenis geven.

Ik zat tijdens het Derde Rijk van Hitler weer eens in de gevangenis — terwille van mijn geloof. De gevangenispredikant had mij bezocht en gezegd: ‘Uw vooruitzichten zijn nogal somber!’ Daarna was hij weggegaan. En ik bleef alleen achter in mijn cel. Die was erg klein. Helemaal bovenaan was een kleine lichtspleet. Het was koud en ik zat te rillen. Ach, de hele sfeer waarin ik terechtgekomen was, was zo akelig koud. Ik had heimwee naar mijn vrouw, naar mijn kinderen, naar mijn werk, naar al mijn jongens en meisjes. Ik was immers jeugdpredikant. En daar zat ik dan — zonder hoop.

Toen de avond aanbrak, maakte een grenzeloze wanhoop zich van mij meester. Ik weet niet of u zich wel eens wanhopig hebt gevoeld. Maar op dat ogenblik — ik kan het niet anders zeggen — kwam de Heere Jezus mijn cel binnen! Hij leeft! Hij kan door gesloten deuren gaan. En Hij deed dat en stelde mij zijn sterven aan het kruis voor ogen, toen Hij voor mij, zondaar, stierf. En ik hoorde zijn woorden in mijn oor: ‘Ik ben de Goede Herder. De Goede Herder zet zijn leven in voor zijn schapen.’

In dat uur werd er zo’n stroom van goddelijke liefde uit de handen van Jezus over mij uitgegoten, dat ik het bijna niet meer aankon, dat het haast teveel was voor mijn hart. En ik begreep: Dat is een liefde die wij niet verdiend hebben, waarop wij geen recht hebben, een liefde die ons geschonken wordt.

En die liefde van Jezus staat ook open voor u! Waarom laat u die stroom aan u voorbijgaan?

Ds. W. Busch (1897-1966)