Gelezen (geloofsopbouwend)

[J.C. Philpot]

Als de predikant geringe gaven heeft, dan willen ze hem niet horen, zij verwachten in ieder geval weinig goeds van hem. Als een andere predikant grote gaven heeft en een innemende manier van preken, o, dan verwachten zij dat de hemel als het ware neerdalen zal. Dit is een blijk van een wettische gesteldheid. Want een evangelische gesteldheid zal niets verwachten dan alleen in een evangelische weg, namelijk door de krachtige invloeden van de Geest, die in het Evangelie beloofd zijn. Zonder de Heilige Geest is het Evangelie in iemands mond maar een dode letter.’

Ds. R. Erskine

Bron: vorming voor elke dag

[Herman]

Maar als er niets te horen is, wat moeten we dan voor hen doen? Als de vreselijke God van de hemel wordt geminacht, wie moet dan nog worden gerespecteerd? Als de onschatbare liefde en het bloed van een Verlosser worden gekleineerd, wat moet dan nog worden gewaardeerd? Als de hemel voor hen geen begeerlijke glorie heeft en eeuwige vreugde niets waard is, als zij kunnen spotten met de hel, dansen rond de bodemloze put en spelen met het verterende vuur, en dat terwijl God en de mens hen daarvoor waarschuwen, wat moeten wij dan doen voor zulke zielen?

Nogmaals, in de naam van de God van de hemel, zal ik u de boodschap brengen die Hij ons heeft opgedragen, en deze in deze regels achterlaten om u te bekeren of te veroordelen; om u te veranderen of om in het oordeel tegen u op te staan, en om een getuige te zijn voor uw aangezicht, dat u eens een ernstige oproep hebt gehad om u te bekeren. Luister, jullie allemaal die slaven zijn van de wereld en dienaren van het vlees en Satan! Jullie die jullie dagen doorbrengen met het najagen van welvaart op aarde en jullie geweten verdrinken in drank, gulzigheid, luiheid en dwaze sporten, en jullie zonden kennen, maar toch blijven zondigen, alsof jullie God tarten en Hem uitdagen om het ergste te doen en jullie niet te sparen!

Luister, allen die geen acht slaan op God, en geen hart hebben voor heilige dingen, en geen vreugde vinden in het woord of de aanbidding van de Heer, of in de gedachten of de vermelding van het eeuwige leven, die onverschillig zijn voor uw onsterfelijke zielen, en nooit een uur besteden aan het onderzoeken in welke toestand zij verkeren, of zij geheiligd zijn of niet, en of u gereed bent om voor de Heer te verschijnen! Luister, allen die door te zondigen in het licht uzelf tot ongeloof hebben gebracht en het woord van God niet geloven. Wie oren heeft om te horen, laat hij de genadige en toch vreselijke roep van God horen! Zijn oog rust al die tijd op u. Uw zonden worden geregistreerd, en u zult er zeker weer van horen. God bewaart het boek nu; en Hij zal het allemaal met Zijn verschrikkingen op uw geweten schrijven; en dan zult u het ook zelf bewaren: O zondaars, als u maar wist wat u doet! En tegen wie u al die tijd zondigt! De zon zelf is duisternis voor die Majesteit, die u dagelijks misbruikt en achteloos provoceert. De zondige engelen konden niet voor Hem staan, maar werden neergeworpen om door duivels gekweld te worden. En durven zulke dwaze wormen als jullie zo achteloos te beledigen en zich tegen hun Schepper te keren! O, dat jullie maar een beetje wisten in welke toestand die ellendige ziel verkeert, die de levende God tegen zich in het harnas heeft gejaagd! De woorden van zijn mond, die u gemaakt hebben, kunnen u ook weer ongedaan maken; de frons op zijn gezicht zal u vernietigen en u in de volkomen duisternis werpen. Hoe gretig zijn de duivels om u te pakken, die u hebben verleid en alleen maar wachten op het woord van God om u te nemen en te gebruiken als hun eigendom! En dan zult u in een oogwenk in de hel zijn. Als God tegen je is, zijn alle dingen tegen je: deze wereld is slechts je gevangenis, hoezeer je haar ook liefhebt; je bent er slechts in bewaard tot de dag der toorn, Job xxi. 30. De Rechter komt, je ziel gaat zelfs heen. Nog even, en je vriend zal van je zeggen: “Hij is dood”; en je zult de dingen zien die je nu veracht, en voelen wat je nu niet wilt geloven. De dood zal een argument brengen waarop je geen antwoord kunt geven; een argument dat je kritiek op de woorden en wegen van God, en al je zelfingenomen dwaasheden, effectief zal weerleggen. En hoe snel zal je geest dan veranderen?

Stukje van Richard Baxter uit 'Roep om Bekering'. Boek is onlangs op de markt gekomen. (Dit stukje is via deepl vertaald uit een egenlse versie.)

[J.C. Philpot]

O, wat is het wonderlijk om te zien hoe het met deze pelgrims gaat bij het sterven. Ze huiveren misschien tijdens hun leven, maar ze huiveren niet als ze sterven. De zwaksten van hen worden dan de sterksten. Zo heb ik veel pelgrims op weg geholpen, met onder hen aan aantal Kleinmoedigen en Vrezenden, die mij onderweg tot grote zorg waren. Maar op het eind was of de rivier leeg en konden ze droogvoets oversteken, of anders hebben ze zich in het diepe stuk zo als een held gedragen dat ik mij erover verbaasde. Ik had nooit gedacht dat ze zo dapper konden zijn. Voor die tijd struikelden ze nog over een strootje, maar bij hun dood hebben ze bergen beklommen.

Ze waren als de meest broze, bedeesde musjes die je maar tegen kon komen en nu bedienen ze zich van adelaarsvleugels om weg te vliegen. Broeders en zusters, als u in Christus bent, wees dan niet bang om te sterven, want u zult op uw stervensuur stervensgenade ontvangen.

Ds. C.H. Spurgeon

[J.C. Philpot]

Gelijk Jezus Christus gekomen is tot verlossing der verlorenen, alzo gebiedt Hij ons te haasten tot het ontfermen over de bezwaarden en het opheffen der gevallenen. Want dit is de wet Zijner liefde.

Ziet, daar is een arme ellendige, die wankelend afdaalt ten verderve, bezwijkende onder de zwaarte zijner eigen dwaling en zonde.

De scherpziende Zelfzucht spreekt: „Het is hem wel geschied; waarom dronk hij dan ook zo onverstandig?” Maar Jezus spreekt: „Gaat, en trekt dien man uit het vuur, voor wien Ik gestorven ben!” Zie, dat is barmhartigheid in werking.

Toen de barmhartige Samaritaan den verwonden Jood aan de weg vond liggen, heeft hij den lijder niet gesmaad met de woorden: „Gij hadt beter moeten weten dan dezen gevaarlijken weg te gaan.” Neen, hij nam het lichaam des gewonden op, en toen hij ten herberge kwam, gaf hij den waard een zilverstuk, en sprak zachtkens: „Indien gij meer onkosten maakt, zo zal ik het u vergoeden, wanneer ik wederkeer.”

Aldus sprak de Vorst der heren; want ware wellevendheid is een vriendelijk hart, zachtkens uitgesproken.

Ds. T. Cuyler (1822-1909)

[KDD]

En die deze wereld gebruiken, als niet misbruikende; want de gedaante dezer wereld gaat voorbij. 1 Korinthe 7:31

Niets is wezenlijk dan hetgeen een duurzaam bestaan heeft. Gezondheid verzwakt; kracht vermindert; schoonheid verwelkt; gezicht en gehoor worden dof; het verstand zelfs wordt zwak; rijkdommen maken zichzelf vleugelen en vliegen daarheen; kinderen sterven; vrienden scheiden; de ouderdom sluipt al nader en nader, tot het leven zelf zijn einde vindt. Deze vluchtige, voorbijgaande dingen zijn dus slechts schaduwen; er is geen vastheid, geen duurzaamheid in. Evenals ons dagelijks voedsel en onze klederen, huis en hof, onderhouden en veraangenamen zij ons op onze reis door het leven. Maar daar zijn zij aan het einde; als het leven ophoudt, houden ook zij op. Maar ware godsdienstigheid — en hierdoor versta ik het werk, dat God aan de ziel gedaan heeft — blijft in en na de dood, gaat met ons door de donkere doodsvallei en voert ons veilig in een zalige eeuwigheid. Zij is dus het enige in de wereld, waarvan men zeggen kan, dat zij wezenlijk is. Is dit niet de getuigenis van Johannes? „Want al wat in de wereld is, namelijk de begeerlijkheid des vieses, en de begeerlijkheid der ogen, en de grootsheid des levens, is niet uit de Vader, maar is uit de wereld. En de wereld gaat voorbij, en haar begeerlijkheid; maar die de wil Gods doet, blijft in der eeuwigheid” (1 Joh. 2 : 16, 17). En wie is de mens, die gelukzalige mens, die leeft als alles sterft; die voor eeuwig blijft, als alles verdwijnt in de duisternis? Het is hij, die de wil Gods doet. Maar hoe en wanneer doen wij de wil Gods? „En dit is de wil Desgenen, die Mij gezonden heeft, dat een iegelijk die de Zoon aanschouwt, en in Hem gelooft, het eeuwige leven hebbe: en Ik zal hem opwekken ten uitersten dage” (Joh. 6 : 40). Indien gij dan de Zoon Gods aanschouwd en in Hem geloofd hebt, hebt gij nu reeds het eeuwige leven, en Jezus zal u opwekken ten uitersten dage.

[Johann Gottfried Walther]

"Aan het voorbeeld van Zacheüs kunnen we zien dat mensen zich, voor ze tot Christus komen, niet altijd bekommeren over hun zonden, over Gods heiligheid of Gods geboden. Sommige maken zich wél zorgen over deze zaken. Voordat ze tot bekering komen, brengen ze ene lange tijd door met te ontdekken hoe schuldig ze wel zijn voor Gods aangezicht. Maar Zacheüs laat ons zien dat het niet in alle gevallen zo moet gaan"

William Guthrie (1620-1665)

[J.C. Philpot]

Liefde waar wij geen recht op hebben

Er is ook een liefde waarop wij geen recht hebben, die ons vrijelijk geschonken wordt. En dat is de liefde van Jezus Christus. Wij zijn zondaren. Wij hebben een Heelmeester, een Verlosser nodig. Laat ik eens een persoonlijk getuigenis geven.

Ik zat tijdens het Derde Rijk van Hitler weer eens in de gevangenis — terwille van mijn geloof. De gevangenispredikant had mij bezocht en gezegd: ‘Uw vooruitzichten zijn nogal somber!’ Daarna was hij weggegaan. En ik bleef alleen achter in mijn cel. Die was erg klein. Helemaal bovenaan was een kleine lichtspleet. Het was koud en ik zat te rillen. Ach, de hele sfeer waarin ik terechtgekomen was, was zo akelig koud. Ik had heimwee naar mijn vrouw, naar mijn kinderen, naar mijn werk, naar al mijn jongens en meisjes. Ik was immers jeugdpredikant. En daar zat ik dan — zonder hoop.

Toen de avond aanbrak, maakte een grenzeloze wanhoop zich van mij meester. Ik weet niet of u zich wel eens wanhopig hebt gevoeld. Maar op dat ogenblik — ik kan het niet anders zeggen — kwam de Heere Jezus mijn cel binnen! Hij leeft! Hij kan door gesloten deuren gaan. En Hij deed dat en stelde mij zijn sterven aan het kruis voor ogen, toen Hij voor mij, zondaar, stierf. En ik hoorde zijn woorden in mijn oor: ‘Ik ben de Goede Herder. De Goede Herder zet zijn leven in voor zijn schapen.’

In dat uur werd er zo’n stroom van goddelijke liefde uit de handen van Jezus over mij uitgegoten, dat ik het bijna niet meer aankon, dat het haast teveel was voor mijn hart. En ik begreep: Dat is een liefde die wij niet verdiend hebben, waarop wij geen recht hebben, een liefde die ons geschonken wordt.

En die liefde van Jezus staat ook open voor u! Waarom laat u die stroom aan u voorbijgaan?

Ds. W. Busch (1897-1966)

[J.C. Philpot]

Octavius Winslow: Wordt u in verleiding gebracht?

Wordt u in verleiding gebracht? Ik veronderstel dat u, mijn lezer, een ziel bent die in verleiding gebracht wordt, want verleiding is een wezenlijk onderdeel van de geestelijke tuchtiging van een kind van God. ‘Ulieden heeft geen verzoeking bevangen dan menselijke’ (1 Kor. 10:13), ’nu een weinig tijds (zo het nodig is) bedroefd zijnde door menigerlei verzoekingen’ (1 Petr.1:6).

‘Alle volgers van Jezus moeten in meer of mindere mate door deze vurige oven, anders zouden zij niet op Hem kunnen lijken. Hij is verzocht, net als wij, zodat Hij medelijden met ons kan hebben. Wij worden in verzoeking gebracht opdat wij naar de schuilplaats van dit medelijden zouden vluchten. Misschien wordt u door de duivel verleid God te wantrouwen. Of te twijfelen aan de liefde van de Heiland voor u, of om tegen de wil van God in te gaan. Of om u te ergeren aan en te mopperen en klagen over de handelingen van uw Hemelse Vader. Of om te twijfelen aan de waarheid van de Bijbel en om uw christelijke belijdenis als fictie te zien. Om uw ervaringen in het verleden als een leugen te beschouwen.

Wat moet u doen, arm verzochte ziel? Waarheen kunt u vluchten? U bent nu al bereid te zwichten voor de vijand. U hebt geen hart om weerstand te bieden. U hebt geen vaardigheden om de aanval af te weren. U hebt geen kracht om te overwinnen. Satan kan niet gemakkelijk verslagen of snel overwonnen worden. Daar is hij te spitsvondig, ervaren en waakzaam voor. Uw verwonde geweten en de aantasting van uw vertrouwen en vrede is al een bewijs van de aanhoudende trefzekerheid van de vurige pijlen van de satan. Waar zult u dan naar uitzien?

Ga en zeg het Jezus. Tot wie kunt u beter uw toevlucht nemen voor hulp in uw verzoeking dan tot Hem Die verzocht is geweest? Leg uw zaak voor Hem neer. Vertel Hem hoe uw geloof beeft, hoe uw moed u ontzinkt, hoe uw hart van binnen sterft. Vertel Hem dat u op het punt staat uw vertrouwen overboord te gooien. En dat u afstand gaat doen van het anker van uw hoop. O! Volgens mij zal Hij direct elke uithoek van Zijn liefdevol, genadig en medelijdend hart openen en u in de gezegende schuilplaats trekken totdat de storm voorbij is. Want Zijn eigen langdurige en vermoeiende verzoeking in de woestijn ligt Hem nog vers in het geheugen. Juist degenen die verzocht zijn, zijn uitzonderlijk dierbaar voor Jezus. Het is een herhaling van Zijn verzoeking, in de leden van Zijn lichaam. Hij verbergt en beschermt Zijn discipelen die door de satan en de zonde verzocht worden in de diepste, warmste en heiligste schuilhoek van Zijn hart.’

Voor de hele preek zie www.tabernakel.nl. Octavius Winslow – Ga en zeg het Jezus.

Bron: toerusting voor elke dag

[J.C. Philpot]

Capadose heeft zelf in zijn levensverhaal de les die de lezer eruit kan trekken samengevat:

‘Dit is de voor ieder werkzame goddelijke genade – genade die leidt, die verlicht, die ons kracht verleent om Jezus’ wil te lijden, die troost, die tot Christus trekt, die geloof geeft, die rechtvaardigt, die ons de gerechtigheid van Christus toerekent; genade die de wedergeboorte werkt, die heiligt; kortom, genade voor genade. Prijs God om deze vrije, onverdiende verkiezing van vóór de grondlegging van de wereld. Zij is de bron van alle genade en gelukzaligheid.’ - A. Cappadose

Bron: weblog ds. P de Vries

[J.C. Philpot]

“Ik jaag naar het wit, tot den prijs der roeping Gods, die van boven is in Christus Jezus.”
— Filippenzen 3:14

O, verlevendig mij door Uw genade. Ik ga om Uw Woord te lezen, o God; zij het mij tot zegen. Ik heb dezen morgen de voordelen gevonden van een weinig godzalige afzondering. Laat mij de gelegentheden aangrijpen die daartoe strekken, en mijn zondagen niet maken tot dagen der haast. Afzondering schijnt den ziel als het ware af te scheiden van het wereldsche tot het geestelijke, opdat zij het laatste moge overdenken en bevatten.

O, hoe onderscheiden is het, de godsdienst in het hart te hebben, van louter spreken en schrijven daarover, en het slechts met verstand te bevatten. Hoewel ik hoofdzakelijk en met ijver werkzaam geweest ben in godsdienstige schriften, ben ik nochtans weinig geestelijk geweest in mijn genegenheden. (...) O, gezegende HEERE, help mij U meer lief te hebben, en geef mij genade om mijn kennis meer te verwezenlijken.

W. Wilberforce

[KDD]

En dat wij door vele verdrukkingen moeten ingaan in het Koninkrijk Gods. Handelingen 14:22

Wat zijn de beloften? Zijn niet al de beloften juist geschikt voor de arme en behoeftige kinderen des Heeren? Wat zijn de beloften van vergeving, behalve voor de schuldige? Wat zijn de beloften van behoudenis, behalve voor de verlorene? Wat zijn de beloften van vertroosting, behalve voor de bedroefde? Wat zijn de beloften van genade, behalve voor hen, die zich geheel veroordeeld gevoelen ? Het is dus „door vele verdrukkingen”, dat wij komen tot de zoetheid der beloften. Dan komen zij met kracht in het hart; zij worden met het leven en het gevoel aan de ziel geopenbaard, en wij beginnen, evenals Jeremia in de dagen van ouds „Gods Woord te vinden en het op te eten”, en te gevoelen, dat het de vreugde en de blijdschap van ons hart is. Dit is de uitwerking van de ervaring van velerlei verdrukkingen, zowel in de Voorzienigheid als in de genade — van hevige beproevingen; van ernstige, kwellende bezoekingen; van het misnoegen der wereld; van slagen, door zondaars en heiligen ons toegebracht; van de werkingen te leren van een hart, bedriegelijk en goddeloos meer dan enig ander ding; om ons te doen ingaan „in het Koninkrijk Gods” en in die zoete openbaringen van grote liefde en tedere barmhartigheid, die alleen hun kan voldoening geven, wier geweten door Gods vinger is aangeraakt. En ik geloof, dat gij, die eerlijk, die oprecht zijt; die vreest misleid te worden, weet dat er een verborgenheid is in het leven Gods en verlangt deze verborgenheid grondiger te kennen en krachtiger te gevoelen; en ik ben vast verzekerd, dat er in uw ziel een inwendige verzekerdheid is, dat gij nooit indrongt in een geheim van het Koninkrijk Gods, in uw hart geplant dan door verdrukking. Was het niet door verdrukking, dat gij het Woord verstondt en gevoeldet, dat het door de kracht Gods aan uw geweten werd toegepast? En was het niet door en te midden van verdrukkingen, door middel van lijden, dat gij de openbaring Gods aan uw ziel meer en meer leerdet waarderen, en gevoeldet dat niets u voldoening kon schenken, niets u bevredigen dan een gezegende ontdekking van stervende liefde?

[J.C. Philpot]

De eerste levenskreet van de wedergeboorte

De eerste kreet van een nieuw leven uit God is er, wanneer een mens eindelijk tot het licht van de waarheid komt en zegt: ‘Ik heb gezondigd! God, wees mij, zondaar genadig!’ Al uw bidden zal niets uithalen als aan het begin niet deze eerste levenskreet staat. Ik heb nog nooit een kind gezien dat meteen grote redevoeringen begon te houden, maar aan het begin komt de eerste levenskreet. Er is geen andere weg naar het Rijk van God!

De eerste levenskreet! Heeft die al plaatsgevonden in uw leven? Nee? Ga dan, om Gods wil, in de stilte! Ik ben geen propagandist voor de kerk, maar ik zou zo graag willen dat u niet voor eeuwig verloren bent! En dat kan niet op een andere manier dan dat u de eerste levenskreet van een leven uit God laat horen: ‘Ik heb gezondigd! God, wees mij zondaar genadig!’

Toen de verloren zoon bij z’n varkens vandaan thuis kwam, was het eerste wat hij zei: ‘Vader, ik heb gezondigd tegen de hemel en tegen u.’ (...) Ik wens u die eerste levenskreet toe: ‘Ik heb gezondigd! God, wees mij zondaar genadig!’ En ik hoop dat u geen rust zult hebben, tot u Jezus toebehoort, tot u een kind van God geworden bent. Dan hoef ik mij verder geen zorgen meer over u te maken.

Ds. W. Busch (1897-1966)

[J.C. Philpot]

Ik gevoelde, hoe waar alles is wat de Schrift zegt over de zedelijke onmacht van de mens, zijn volkomen hulpeloosheid voor God en Gods heilige wet.

Hierop volgde maanden van heen en weer slingering tussen hoop en vrees. Tot de Heere hem in de ruimte stelde:

Op een wijze die ik niet kan verklaren, werd het mysterie van het Evangelie – het kruis – aan mij geopenbaard. Niet zo dat ik het kon begrijpen of verklaren. Maar ik beleefde het. Van aangezicht tot aangezicht met de gekruisigde Heiland mocht ik de God der genade ervaren. En wel op zulk een wijze dat alle angst en twijfel verdwenen. Een gelukkig gevoel van zekerheid, van veiligheid vervulde mijn ziel, niet enkel voor dit ogenblik, maar als een blijvend gelukkig gevoel, dat een hechte grondslag had.

Ole Kristian Hallesby (1879-1961)

[Johann Gottfried Walther]

"Sommige christenen denk dat verstandelijke kennis niet nuttig is, en zelfs schadelijk. Men luistert zelfs onder de prediking nauwelijks naar de verklaring van de tekst, maar let wel op of er iets in de toepassing wordt gezegd wat het bevindelijke betreft. Hierdoor wordt men niet vast in het geloof, en is als een baar der zee, die heen en weer geslingerd wordt. Vooral mist men geloofslicht en kracht, omdat men altijd hunkert naar gevoel en gestalten. Men let niet op een verstandige wijze op het Woord van de hoge God"

Theodorus Adrianus Clarisse (1741-1781)