Gelezen (geloofsopbouwend)

[J.C. Philpot]

Het is een zaak des geloofs dat wij kinderen Gods zijn; nochtans is er menige ervaring in ons, die daartegen getuigt. Het geloof echter, dat deze tegenbewijzen overwint en zich weet te verwarmen aan het vuur der liefde Gods — in plaats van liefde en zelfaanvaarding te moeten stelen uit andere bronnen — dat geloof is de wortel der heiligmaking. Het is een verderfelijke dwaling om de heiligheid te beschouwen als een bezit, afgescheiden van ons geloof. Want het geloof zelf is de allerhoogste vorm van onze afhankelijkheid van God.

Richard Lovelace

[J.C. Philpot]

1. Ziekte raakt de hele mens

In de ziekte is de hele mens betrokken. Daarom wil God dat wij de ervaring van het ziek-zijn niet versmallen tot een louter lichamelijk gebeuren, hoe belangrijk deze kant ook is. Het lichamelijke treedt wel op de voorgrond, maar dat wil niet zeggen dat er geen geestelijke achtergrond is… Ziekte kan zo buitengewoon heilzaam zijn, omdat wij in gezonde dagen de levensproblemen veelal ontvluchten. We leven dan boven onze stand, in een schijnwereld. We waren bang om de vragen door te denken tot de bodem toe. Wij zagen geen weg, omdat wij de weg Góds niet wilden. Wij konden geen juiste houding vinden in onze teleurstellingen, omdat wij onszelf in het centrum stelden. Wij wilden niet gelouterd en geheiligd worden. En dit alles kan ziekte ten gevolge hebben.

2. Geestelijke armoede komt aan het licht

In de ziekte wordt ook onze geestelijke catastrofe menigmaal openbaar. Al onze geestelijke armoede komt voor de dag. Alles was schijnwelvaart. Wat een zegen, wanneer wij niet meer vluchten kunnen voor God, voor onszelf en voor de wereld om ons heen. Het verlies van onze gezondheid wordt grote winst. ‘Het is mij goed, dat ik verdrukt ben geweest, opdat ik Uw inzettingen zou leren’. Ons vastgelopen en onvruchtbare en daardoor ondanks uiterlijk vertoon angstige leven was het gevolg van het feit dat wij niet volgens Gods inzettingen wilden leven. Niet God moest de moeilijkheden oplossen, maar wij zouden het weleens opknappen.

3. Gods liefde in lijden

En daarom doet God geen onrecht in onze ziekte. ‘In trouw hebt Gij mij verdrukt’. Hij liet ons een poos in onze eigenzinnigheid spartelen. Nu grijpt Hij hardhandig in met het geweld van Zijn liefde. Welke aspecten het ziek-zijn ook moge hebben, laten wij niet vergeten het allerbelangrijkste, namelijk het geestelijke. Hizkia heeft een heerlijke ervaring in zijn dodelijke ziekte opgedaan, waarvan hij zingen gaat: ‘Zie mijn bittere beproeving werd mij tot heil, want Gij hebt al mijn zonden achter Uw rug geworpen’. De volmaakte God werkt met onvolmaakt materiaal.

Ds. J. Overduin

[J.C. Philpot]

De zonden die niet beleden worden, worden ook niet bestreden. Als een verloste met Jezus over de zonden spreekt, wordt de kracht ervan gebroken. En dat maakt Hem zo dierbaar. Hetzelfde licht dat u de vloek van de zonde steeds dieper doet voelen, laat u Zijn volkomen, algehele overwinning inzien. De ondervinding: geheel verloren, baant de weg tot de ondervinding: geheel verlost.

Ds. A. Murray
Wellington, 1875

[J.C. Philpot]

Vooral de gelovige heeft er behoefte aan om met alle ernst de zonden die hij nog bedrijft en zijn afkerigheid van God recht te kennen. Hoe meer hij echt aan zichzelf wanhoopt, hoe heerlijker Christus zal worden. Hoe meer hij elke zonde voelt, des te dierbaarder zal Jezus voor hem worden. Elke zonde is een behoefte die om Jezus roept. Door de zonde te belijden toont u Hem de plek waar u gewond bent en waar Hij de genezende kracht van Zijn bloed werkzaam moet maken.

Ds. A. Murray
Wellington, 1875

[MvD5]

Als u zegt dat u geen tijd hebt om God te zoeken, dan besteedt u uw tijd verkeerd. God heeft tijd gegeven. Daarover bent u rentmeester. Sta eens wat vroeger op en zit wat minder lang aan tafel. Dat zou u al tijd genoeg opleveren. Als Luther veel werk had, zei hij: ‘Ik heb nu drie uur nodig voor gebed, anders kom ik vandaag niet door mijn werk heen.’

Uit: bijbels dagboek Woorden van de goede Herder van C.H. Spurgeon

[J.C. Philpot]

Heere God, U doorgrondt en kent ons. U bent het, Die de harten kent en de nieren proeft. Voor U is geen schepsel onzichtbaar, maar alle dingen zijn naakt en geopend voor de ogen van Hem, met Wie wij te doen hebben. Uw oog ziet dwars door het hart van de goddeloze en van de rechtvaardige. U bent de Alwetende, de Hartenkenner. Heere, hoe vreselijk is Uw alwetendheid voor Uw vijanden. Dat oog, dat brandt als een vlam van vuur, is altijd op hen gericht. Zij willen ontvluchten, maar zij kunnen dat nooit. Maar voor Uw volk is Uw alwetendheid een troost en een toevlucht.

Ds. A. Murray

[J.C. Philpot]

Waarvoor gaf Christus Zichzelf? Voor onze zonden. Dit woord wijst op twee polen: God, die onze zonden niet kan zien èn wij, die onze zonden nooit weg kunnen krijgen. Nu is de verkondiging: Die Zichzelf gegeven heeft voor onze zonden, dat is tot bedekking van onze zonden voor God. Dan zien wij voor ons de Christus, die Zijn rug spant als een boog en daarop draagt de straf, die ons de vrede aanbrengt. Tegelijk bedekt Hij onze zonden voor God zo radicaal, dat God ze niet meer ziet. Daarmee dempt Hij naar het woord van Micha (Micha 7:19) onze ongerechtigheden. Door dit bedekken werpt God de zonden in de diepten der zee. Dan ziet Hij geen zonden in Jacob en geen overtredingen in Israël.

Voelt u nu de dwaasheid en de onmogelijkheid om ooit uw zonden weg te krijgen buiten de zelfovergave van Christus? Denk eens in: de dood van de Zoon van God was nodig om de schuld van de zonde te bedekken en de macht van de zonde te breken. Want behalve de schuld is er de overmacht van de zonde, waardoor wij geknecht zijn. Bent u er ooit aan ontdekt? Is dat soms een lichte zaak? Wie zonde zegt, zegt eeuwige toom van God en rijk van de satan. Dringt dit wel tot ons door? Of bent u nog steeds begoocheld door de satan?

Ds. G. Boer

[J.C. Philpot]

Dat Christus gestorven is voor de zonden, gelooft ieder, die onder, het Woord komt. Dat Christus gestorven is voor de zonden van Abraham en Paulus gelooft ook ieder. Wanneer de buurman voor deze vergeving bij God in aanmerking komt, wordt het moeilijker, want die kennen wij te goed en wij weten van zijn zonden. Maar van onszelf geloven wij dit het moeilijkst. Wanneer wij onszelf Ieren kennen in het licht van God, hebben wij onoverwinnelijke, oneindige en hooggaande zonden. Dat zijn metterdaad onze zonden, waarop God ons aanspreekt en die Hij voor Zich (Psalm 90) en voor ons stelt.

Dan deinzen wij terug. Dan durven wij niet. Wij willen later, wanneer wij bepaalde zonden overwonnen hebben, met God onderhandelen. Wij willen eerst zuiver zijn, althans aannemelijker. Wat doen wij dan? Eigen opvatting over de zonde op God overdragen en God een versierde, aangeklede zondaar aanbieden, Maar de Heere gaat deze allen voorbij. Hij zoekt zondaren, geen aangeklede tollenaars. Hij ziet naar de verbrijzelden, die onder een loodzware last bezwijken. Daarom is de vergeving van de zonden ook zo'n groot wonder.

De satan wil ons het Evangelie wegtoveren. Hij zegt: Het is niet voor jou, want je bent een zondaar. Dan zinken wij weg in de stormen van het leven en in het uur van onze dood. Satan maakt van Christus een strenge rechter, die ons vermorzelen zal. Maar houdt in de allerhoogste aanvechtingen de vinger bij dit woord „onze zonden". Want de Heilige Geest werkt en spreekt doorslaggevend in het hart. Worstel met dit woord voor God totdat de wanden van uw verzet wijken, de muren van uw vijandschap tegen de Zichzelf gevende Christus vallen en de hardheid van uw hart smelt en u Hem voor u hebt in de allerzoetste beschrijving van het Evangelie: “Die Zichzelf gegeven heeft voor onze zonden”.

Ds. G. Boer

[Henk J]

Typisch ds. G. Boer deze citaten. Treffend zoals hij het kon verwoorden, waar heb je dit gelezen?

[J.C. Philpot]

Typisch ds. G. Boer deze citaten. Treffend zoals hij het kon verwoorden, waar heb je dit gelezen?

Ja, hij had de gave om ontzettend kernachtig te verwoorden. Je hart wordt er als het ware in meegenomen.

Ik heb het gelezen op: https://www.passievoorhetevangelie.nl

[J.C. Philpot]

Waar de Geest van God werkt, vinden we altijd twee dingen: het geweten wordt overtuigd van zonde en het hart wordt aangetrokken door Gods liefde. Dit is de openbaring van God aan het hart. God is licht en God is liefde. Als licht werkt Hij in het hart de overtuiging van zijn verloren toestand. Als liefde is er de aantrekkingskracht van Zijn goedheid. Het gevolg daarvan is ware belijdenis. (...)

Tevens ziet hij in dat hij elk recht heeft verspeeld om nog als zoon te worden aangenomen. Dit is het werk van Gods Geest. Hij is werkelijk verbroken en verslagen van geest. Hij wil de plaats van een slaaf innemen. Als hij die mocht innemen, zou hij daarmee tevreden zijn. De wens was goed, maar wettisch door onbekendheid met de genade. Zo leven veel christenen. Zij zijn alleen met zichzelf bezig en hebben nog zo weinig besef van wat er in het hart van de Vader leeft. Het gaat er niet om wat wij graag willen, maar om wat de Vader graag wil. Dat is zo indrukwekkend in dit deel van de gelijkenis. Het gaat niet om wat de zoon wil, maar om wat de vader doet.

De Vader gaat te werk naar de volheid van genade die in Zijn hart is voor verloren zonen. Gods verlangen wordt niet bevredigd door verloren zonen de plaats van een dagloner op de drempel van Zijn huis te geven. Hij wil zonen in de ruimte en sfeer van Zijn huis. Veel christenen hebben er geen besef van wat zoonschap naar het welbehagen van de wil van de Vader is (Ef 1:5). Er is geen vrede door alleen een terugkeer. Echte vrede komt wanneer we de gedachten van de Vader over ons leren kennen.

Bron: King Comments

[J.C. Philpot]

Aan de Filippenzen schrijft Paulus:

“Weest in geen ding bezorgd; maar laat uw begeerten in alles, door bidden en smeken, met dankzegging bekend worden bij God; En de vrede Gods, die alle verstand te boven gaat, zal uw harten en uw zinnen bewaren in Christus Jezus.” (Filippenzen 4:6-7).

Kennelijk is angst en bezorgdheid een teken van een gebrekkig gebedsleven. Zoals pijn ons vertelt dat er genezing nodig is, zo vertelt bezorgdheid ons dat er gebed nodig is.

Richard Lovelace

[J.C. Philpot]

Het licht moet de waarheid vergezellen, zullen wij haar kennen. De ervaring van alle begenadigde mensen bewijst dit. Hoe komt het, dat u sommige dingen in een hoofdstuk de ene tijd wel en de andere niet ziet; de werking van de genade in uw hart de ene tijd wel en de andere niet bewerkt; dat u de ene tijd wel en de andere niet een gezicht hebt op de geestelijke dingen?

Het oog is hetzelfde, maar het is de Heilige Geest, Die deze donkere lantaren opent en sluit, als ik het zo mag zeggen. Al naar dat Hij haar verder opent of sluit, of vernauwt, zien wij meer of minder en soms sluit Hij haar helemaal en dan verkeert de ziel in duisternis, al heeft zij ook nog zulk een goed oog.

Ds. T. Goodwin

[J.C. Philpot]

Nadat Christus verheerlijkt was, heeft Hij de Geest in overvloedige mate uitgegoten. De gelovigen beseffen maar al te goed dat alle geestelijke werkzaamheden in hen gewerkt moeten worden door de Heilige Geest. Daarom verlangen ze ernaar om aan de Geest deel te hebben en zien ze uit naar Zijn inwoning in hun hart. Zij bidden daar voortdurend om, en zijn bedroefd als ze Zijn aanwezigheid niet bemerken en Zijn krachtige werking niet gevoelen. Laten ze echter altijd vasthouden dat die Geest Zelf in hen blijft, en dat tot in eeuwigheid zal blijven doen.

Ds. W. á Brakel

Bron: RD

[J.C. Philpot]

En terwijl Hij Zijn discipelen uitleidde tot aan Bethanië, werd Hij van hen gescheiden, terwijl Hij Zijn handen ophief om hen te zegenen. Bethanië betekent "het huis der verdrukking", een treffend beeld van de omstandigheden waarin de discipelen werden achtergelaten, toen Hij wederkeerde tot Zijn rechtmatige plaats in de heerlijkheid Gods. Doch, wat voor verdrukkingen wij ook mogen ervaren, Zijn getrouwe handen van voorbede zijn onophoudelijk opgeheven ten behoeve van ons, zowel om zegen uit te storten als in gebed.

Nu is onze gezegende Heere Jezus, opgestaan en opgevaren, het Voorwerp der heerlijkheid, de Bron van vreugde en vertroosting, kracht en bemoediging voor Zijn verdrukte volk. Wij hebben gezien dat de Geest Gods gegeven is om de innerlijke kracht te verlenen; doch Hij doet dit door onze gedachten en harten te richten op de Heere, Die de overwinning over de wereld heeft behaald en verheerlijkt is aan de rechterhand Gods.

Overvloeiende aanbidding was het gevolg toen de discipelen Hem zagen opvaren, en zij keerden terug naar Jeruzalem met grote blijdschap. Toen Hij hun vóór Zijn lijden had gezegd dat Hij van hen zou heengaan, werd hun hart met droefheid vervuld (Joh. 16:5-6); maar toen dit in werkelijkheid geschiedde, werd de droefheid vergeten, en hun blijdschap was zo volkomen, dat zij voortdurend in den tempel waren, God lovende en zegenende.

Zo hebben ook wij, gedurende deze tegenwoordige bedeling der genade, wat onze omstandigheden ook mogen zijn, reden tot dezelfde onuitsprekelijke vreugde, want „wij zien Jezus met heerlijkheid en eer gekroond.” (Hebr. 2:9)

Leslie M. Grant