Ontwikkelingen HHK

[huisman]

Er wordt hier regelmatig gesproken over 'overdopen' maar dat is een totaal verkeerde benaming en bestaat ook niet.
Bij de geloofsdoop laat je je dopen op grond van je geloof. Bij de kinderdoop wordt je gedoopt op grond van het verbond. Dat zijn twee verschillende zaken. Bij de geloofsdoop doe je dus niet iets over oftewel je doet je kinderdoop niet overnieuw.
De geloofsdoop is een Bijbels grond, de kinderdoop is een kerkelijk instelling.

Op een reformatorisch forum antwoord ik maar met onze belijdenis. Artikel 34 van onze Nederlandse Geloofsbelijdenis.
Hierbij de link met verwijsteksten. Lees vooral het laatste gedeelte waar de dwaling van de wederdopers krachtig wordt verworpen.

https://www.nederlandse-geloofsbelijdenis.nl/artikel-34

[DDD]

artikel 34 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis: “Hierom geloven wij, dat, zo wiens voornemen het is in het eeuwige leven te komen, die moet maar ééns gedoopt worden met den enigen Doop, zonder dien immermeer te herhalen; want wij kunnen ook niet tweemaal geboren worden. Doch deze Doop is niet alleen nut zolang het water op ons is en wij het water ontvangen, maar ook al den tijd onzes levens.”

Saambinder 23 februari 2017: “Hoe moet kerkordelijk gehandeld worden als iemand zich heeft laten overdopen? dan houdt het lidmaatschap van de gemeente op. Want het zich laten overdopen is een ernstige zonde, waarmee men de band met de eigen gemeente verbreekt. Dit roept overigens wel vragen op van pastorale aard op. Wat blijft het van groot belang dat we onze jonge mensen onderwijzen in de grote waarde van de kinderdoop. Tegen de geest van deze tijd in, van ‘wat ik vind en wat ik geloof’, belijden we dat de kinderdoop gegrond is in het verbond Gods.

Ik weet niet wie dat heeft bedacht, maar ik ben er nog niet zo van overtuigd dat dat een gereformeerd standpunt is. Ik heb het even nagelezen. Iedere onderbouwing ontbreekt. Er lijkt niet nagedacht over de consequenties.

Het kerkrecht kent volgens mij zo'n stap helemaal niet.

[huisman]

artikel 34 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis: “Hierom geloven wij, dat, zo wiens voornemen het is in het eeuwige leven te komen, die moet maar ééns gedoopt worden met den enigen Doop, zonder dien immermeer te herhalen; want wij kunnen ook niet tweemaal geboren worden. Doch deze Doop is niet alleen nut zolang het water op ons is en wij het water ontvangen, maar ook al den tijd onzes levens.”

Saambinder 23 februari 2017: “Hoe moet kerkordelijk gehandeld worden als iemand zich heeft laten overdopen? dan houdt het lidmaatschap van de gemeente op. Want het zich laten overdopen is een ernstige zonde, waarmee men de band met de eigen gemeente verbreekt. Dit roept overigens wel vragen op van pastorale aard op. Wat blijft het van groot belang dat we onze jonge mensen onderwijzen in de grote waarde van de kinderdoop. Tegen de geest van deze tijd in, van ‘wat ik vind en wat ik geloof’, belijden we dat de kinderdoop gegrond is in het verbond Gods.

Ik weet niet wie dat heeft bedacht, maar ik ben er nog niet zo van overtuigd dat dat een gereformeerd standpunt is. Ik heb het even nagelezen. Iedere onderbouwing ontbreekt. Er lijkt niet nagedacht over de consequenties.

Het kerkrecht kent volgens mij zo'n stap helemaal niet.

Leestip (n.a.v. CGK K.O. Art 77)


https://kerkrecht.nl/node/5556/#:~:text ... n%20erkend.

[Michaels]

Er wordt hier regelmatig gesproken over 'overdopen' maar dat is een totaal verkeerde benaming en bestaat ook niet.
Bij de geloofsdoop laat je je dopen op grond van je geloof. Bij de kinderdoop wordt je gedoopt op grond van het verbond. Dat zijn twee verschillende zaken. Bij de geloofsdoop doe je dus niet iets over oftewel je doet je kinderdoop niet overnieuw.
De geloofsdoop is een Bijbels grond, de kinderdoop is een kerkelijk instelling.

Op een reformatorisch forum antwoord ik maar met onze belijdenis. Artikel 34 van onze Nederlandse Geloofsbelijdenis.
Hierbij de link met verwijsteksten. Lees vooral het laatste gedeelte waar de dwaling van de wederdopers krachtig wordt verworpen.

https://www.nederlandse-geloofsbelijdenis.nl/artikel-34

Tja.... daarom zei ik een ‘kerkelijke instelling’ en ‘verkeerde benaming’. Ik heb het niet over wederdopers, overdopers of herdopers (RD artikel). En ik verdoem ook niet de kinderdoop overeenkomstig art. 34.
De doop kan ons niet redden of opnemen in een ‘verbond’. Het is ‘een bede van een goed geweten’. De doop is gehoorzaamheid en wordt door 1 Petrus 3 tegenover óngehoorzaamheid geplaatst.

[DDD]

artikel 34 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis: “Hierom geloven wij, dat, zo wiens voornemen het is in het eeuwige leven te komen, die moet maar ééns gedoopt worden met den enigen Doop, zonder dien immermeer te herhalen; want wij kunnen ook niet tweemaal geboren worden. Doch deze Doop is niet alleen nut zolang het water op ons is en wij het water ontvangen, maar ook al den tijd onzes levens.”

Saambinder 23 februari 2017: “Hoe moet kerkordelijk gehandeld worden als iemand zich heeft laten overdopen? dan houdt het lidmaatschap van de gemeente op. Want het zich laten overdopen is een ernstige zonde, waarmee men de band met de eigen gemeente verbreekt. Dit roept overigens wel vragen op van pastorale aard op. Wat blijft het van groot belang dat we onze jonge mensen onderwijzen in de grote waarde van de kinderdoop. Tegen de geest van deze tijd in, van ‘wat ik vind en wat ik geloof’, belijden we dat de kinderdoop gegrond is in het verbond Gods.

Ik weet niet wie dat heeft bedacht, maar ik ben er nog niet zo van overtuigd dat dat een gereformeerd standpunt is. Ik heb het even nagelezen. Iedere onderbouwing ontbreekt. Er lijkt niet nagedacht over de consequenties.

Het kerkrecht kent volgens mij zo'n stap helemaal niet.

Leestip (n.a.v. CGK K.O. Art 77)


https://kerkrecht.nl/node/5556/#:~:text ... n%20erkend.

Dank! Daar kan ik mij wel in vinden. Al mis ik daarin de nuance dat ook geloofsdopers ware gelovigen kunnen zijn.

Ik wist eigenlijk niet dat in de NGB gesteld lijkt te worden dat iemand die van gereformeerd baptist wordt, niet meer zalig kan worden. Daar moet ik mij dan nog eens in gaan verdiepen, want dat maakt de situatie wel anders. Ik zou vooralsnog menen dat er, nu er staat 'die moet' en niet 'die mag niet' de conclusie van ds. Buijs uit artikel 34 iets te stevig is.

[Carsten]

Er wordt hier regelmatig gesproken over 'overdopen' maar dat is een totaal verkeerde benaming en bestaat ook niet.
Bij de geloofsdoop laat je je dopen op grond van je geloof. Bij de kinderdoop wordt je gedoopt op grond van het verbond. Dat zijn twee verschillende zaken. Bij de geloofsdoop doe je dus niet iets over oftewel je doet je kinderdoop niet overnieuw.
De geloofsdoop is een Bijbels grond, de kinderdoop is een kerkelijk instelling.

Op een reformatorisch forum antwoord ik maar met onze belijdenis. Artikel 34 van onze Nederlandse Geloofsbelijdenis.
Hierbij de link met verwijsteksten. Lees vooral het laatste gedeelte waar de dwaling van de wederdopers krachtig wordt verworpen.

https://www.nederlandse-geloofsbelijdenis.nl/artikel-34

Tja.... daarom zei ik een ‘kerkelijke instelling’ en ‘verkeerde benaming’. Ik heb het niet over wederdopers, overdopers of herdopers (RD artikel). En ik verdoem ook niet de kinderdoop overeenkomstig art. 34.
De doop kan ons niet redden of opnemen in een ‘verbond’. Het is ‘een bede van een goed geweten’. De doop is gehoorzaamheid en wordt door 1 Petrus 3 tegenover óngehoorzaamheid geplaatst.

Het gaat erom is de Doop iets wat van God komt of een keuze van ons. Ik sacramenten dus Doop en Avondmaal staat als het goed is niet de mens en zijn geloof centraal maar Gods belofte en Gods Woord en het offer van Jezus Christus.

[huisman]

Er wordt hier regelmatig gesproken over 'overdopen' maar dat is een totaal verkeerde benaming en bestaat ook niet.
Bij de geloofsdoop laat je je dopen op grond van je geloof. Bij de kinderdoop wordt je gedoopt op grond van het verbond. Dat zijn twee verschillende zaken. Bij de geloofsdoop doe je dus niet iets over oftewel je doet je kinderdoop niet overnieuw.
De geloofsdoop is een Bijbels grond, de kinderdoop is een kerkelijk instelling.

Op een reformatorisch forum antwoord ik maar met onze belijdenis. Artikel 34 van onze Nederlandse Geloofsbelijdenis.
Hierbij de link met verwijsteksten. Lees vooral het laatste gedeelte waar de dwaling van de wederdopers krachtig wordt verworpen.

https://www.nederlandse-geloofsbelijdenis.nl/artikel-34

Tja.... daarom zei ik een ‘kerkelijke instelling’ en ‘verkeerde benaming’. Ik heb het niet over wederdopers, overdopers of herdopers (RD artikel). En ik verdoem ook niet de kinderdoop overeenkomstig art. 34.
De doop kan ons niet redden of opnemen in een ‘verbond’. Het is ‘een bede van een goed geweten’. De doop is gehoorzaamheid en wordt door 1 Petrus 3 tegenover óngehoorzaamheid geplaatst.

Begrijp ik dat jij de gereformeerde belijdenis niet kan onderschrijven?

[Michaels]

Er wordt hier regelmatig gesproken over 'overdopen' maar dat is een totaal verkeerde benaming en bestaat ook niet.
Bij de geloofsdoop laat je je dopen op grond van je geloof. Bij de kinderdoop wordt je gedoopt op grond van het verbond. Dat zijn twee verschillende zaken. Bij de geloofsdoop doe je dus niet iets over oftewel je doet je kinderdoop niet overnieuw.
De geloofsdoop is een Bijbels grond, de kinderdoop is een kerkelijk instelling.

Op een reformatorisch forum antwoord ik maar met onze belijdenis. Artikel 34 van onze Nederlandse Geloofsbelijdenis.
Hierbij de link met verwijsteksten. Lees vooral het laatste gedeelte waar de dwaling van de wederdopers krachtig wordt verworpen.

https://www.nederlandse-geloofsbelijdenis.nl/artikel-34

Tja.... daarom zei ik een ‘kerkelijke instelling’ en ‘verkeerde benaming’. Ik heb het niet over wederdopers, overdopers of herdopers (RD artikel). En ik verdoem ook niet de kinderdoop overeenkomstig art. 34.
De doop kan ons niet redden of opnemen in een ‘verbond’. Het is ‘een bede van een goed geweten’. De doop is gehoorzaamheid en wordt door 1 Petrus 3 tegenover óngehoorzaamheid geplaatst.

Begrijp ik dat jij de gereformeerde belijdenis niet kan onderschrijven?

Ja zeker wel maar ik zou graag de aanvulling zien met de ‘geloofsdoop’ en daar ziet de HHK nu ook een klein, zeer klein licht puntje in…. hoop ik.

[Posthoorn]

Als het niet de bedoeling zou zijn geweest dat ook kinderen het verbondsteken zouden mogen dragen, dan zou er in het NT een uitdrukkelijk verbod hebben geklonken.

Dat is wel een grappig argument. Maar waar baseer je dat op? En waarom heb je geen oog voor het uitdrukkelijk onderscheid tussen oud en nieuw verbond? Het gaat wel om hetzelfde heil, maar de bedelingen zijn duidelijk anders. Het oude verbond gold ieder die als Israëliet geboren werd of zich bij het volk voegde. Het nieuwe verbond geldt alleen de gelovigen: "Al uw kinderen zullen van de HEERE geleerd zijn".
En inderdaad, je wordt niet gedoopt 'op grond van je geloof', maar wel 'na belijdenis van je geloof'.

Het nieuwe verbond is een belofte voor heel Israël en Juda en dus hun kinderen (Jer. 31:27). Niet de heidenen. Tenzij ze in Christus zijn (Gal. 3:29). Van hen geldt dat heel hun huis gedoopt wordt (Hand. 16:15), net als Abrahams hele huis besneden (Gen. 17:13).

Het kan niet zo zijn dat het oude verbond met geestelijke beloften wel de kinderen toekomt en het nieuwe verbond niet.

De beloften komen nu allen toe die het Evangelie horen, "zovelen als er de Heere onze God toe roepen zal". Daar hoef je niet meer besneden voor te zijn.
Het is verder moeilijk voor te stellen dat het huis van Lydia en dat van de stokbewaarder gedoopt zijn zonder dat men zijn geloof beleed.

[Michaels]

Er wordt hier regelmatig gesproken over 'overdopen' maar dat is een totaal verkeerde benaming en bestaat ook niet.
Bij de geloofsdoop laat je je dopen op grond van je geloof. Bij de kinderdoop wordt je gedoopt op grond van het verbond. Dat zijn twee verschillende zaken. Bij de geloofsdoop doe je dus niet iets over oftewel je doet je kinderdoop niet overnieuw.
De geloofsdoop is een Bijbels grond, de kinderdoop is een kerkelijk instelling.

De geloofsdoop is een eufemisme, als je daarmee de volwassendoop bedoelt met verwerping van de kinderdoop. Dat is namelijk een dwaling die alleen maar te verdedigen is, wanneer je de principiële eenheid tussen het Oude en Nieuwe Testament loslaat. Net zoals kinderen onder het Oude Testament werden besneden als teken van het verbond, zo stelt de Heere Jezus na Zijn opstanding de christelijke doop in. Als het niet de bedoeling zou zijn geweest dat ook kinderen het verbondsteken zouden mogen dragen, dan zou er in het NT een uitdrukkelijk verbod hebben geklonken. Dat staat echter nergens. Wel lezen we veel aanwijzingen dat er op dat punt geen verschil is tussen het Oude en Nieuwe Testament.
Bovendien: de volwassenen die in het NT worden gedoopt ná de opstanding van Christus, worden niet gedoopt op grond van (!) hun geloof. Dan zou het geloof de grond zijn om te dopen. De grond van de doop ligt echter in Gods beloften die in Christus ja en amen zijn, en de inhoud vormen van het genadeverbond. De doop bevestigt Gods beloven, niet ons geloven.

Als ik sommige reacties hier zie denk ik: hebben we de meedogenloze hardheid van het hieronder gekopieerde plaatje nog steeds niet onder ogen

Vervolging van wederdopers (Amsterdam, 1535)

[DDD]

Sorry hoor. Maar de wederdopers waren niet alleen geloofsdopers. Dat was in die tijd een totaal andere kwestie, met soms heel merkwaardige uitingsvormen. Zo had een van hun voormannen 17 vrouwen, waarvan hij er één wegens vermeende ontrouw liet onthoofden.

Je kunt deze Jan van Leyden niet op één lijn stellen met Philpot, bijvoorbeeld. Al is geloofsvervolging altijd uit den boze.

[Michaels]

Sorry hoor. Maar de wederdopers waren niet alleen geloofsdopers. Dat was in die tijd een totaal andere kwestie, met soms heel merkwaardige uitingsvormen. Zo had een van hun voormannen 17 vrouwen, waarvan hij er één wegens vermeende ontrouw liet onthoofden.

Je kunt deze Jan van Leyden niet op één lijn stellen met Philpot, bijvoorbeeld. Al is geloofsvervolging altijd uit den boze.

Dat zijn appels en peren, alleen de doop aub.
https://www.google.com/search?q=Kinderd ... AHhMI,st:0

[Evangelist]

Sorry hoor. Maar de wederdopers waren niet alleen geloofsdopers. Dat was in die tijd een totaal andere kwestie, met soms heel merkwaardige uitingsvormen. Zo had een van hun voormannen 17 vrouwen, waarvan hij er één wegens vermeende ontrouw liet onthoofden.

Je kunt deze Jan van Leyden niet op één lijn stellen met Philpot, bijvoorbeeld. Al is geloofsvervolging altijd uit den boze.

Dat zijn appels en peren, alleen de doop aub.
https://www.google.com/search?q=Kinderd ... AHhMI,st:0

Volgens mij postte je zelf een plaatje van een vuurdoop...

De anti-kinderdopers zullen moeten aantonen dat kinderen niet meer in het verbond horen, zoals dat onder het OT wél het geval was. En natuurlijk is er in het NT volwassen gedoopt ná een geloofsbelijdenis. De doop rustte dan nog steeds niet óp die belijdenis. Bovendien werden daarna direct ook "al de zijnen" (stokbewaarder) of 'haar/zijn huis gedoopt (Lydia, Cornelius). Het hele NT is een zendingsboek; logisch dat er daarom eerst nogal wat volwassenen worden gedoopt; maar gelukkig direct ook met een ieder die bij hen hoorde. Zie verder: https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/31 ... vragen-op/

[Michaels]

De anti-kinderdopers zullen moeten aantonen dat kinderen niet meer in het verbond horen,

Ik heb het niet over anti-kinderdopers. Ik wil aantonen dat de geloofsdoop een aanvullingen is op belijdenis ook als je als kind gedoopt ben.

[DDD]

Als het niet de bedoeling zou zijn geweest dat ook kinderen het verbondsteken zouden mogen dragen, dan zou er in het NT een uitdrukkelijk verbod hebben geklonken.

Dat is wel een grappig argument. Maar waar baseer je dat op? En waarom heb je geen oog voor het uitdrukkelijk onderscheid tussen oud en nieuw verbond? Het gaat wel om hetzelfde heil, maar de bedelingen zijn duidelijk anders. Het oude verbond gold ieder die als Israëliet geboren werd of zich bij het volk voegde. Het nieuwe verbond geldt alleen de gelovigen: "Al uw kinderen zullen van de HEERE geleerd zijn".
En inderdaad, je wordt niet gedoopt 'op grond van je geloof', maar wel 'na belijdenis van je geloof'.

Het nieuwe verbond is een belofte voor heel Israël en Juda en dus hun kinderen (Jer. 31:27). Niet de heidenen. Tenzij ze in Christus zijn (Gal. 3:29). Van hen geldt dat heel hun huis gedoopt wordt (Hand. 16:15), net als Abrahams hele huis besneden (Gen. 17:13).

Het kan niet zo zijn dat het oude verbond met geestelijke beloften wel de kinderen toekomt en het nieuwe verbond niet.

De beloften komen nu allen toe die het Evangelie horen, "zovelen als er de Heere onze God toe roepen zal". Daar hoef je niet meer besneden voor te zijn.
Het is verder moeilijk voor te stellen dat het huis van Lydia en dat van de stokbewaarder gedoopt zijn zonder dat men zijn geloof beleed.

Niet allen die gedoopt zijn, horen het evangelie. Tegenwoordig geldt dat wel voor een groot deel, maar vroeger was er veel meer kindersterfte. Je kunt daar dus alleen al om die reden geen is-gelijkteken bij zetten.