De vraag "alles goed?" vind ik ook zo'n irritante vraag. Ik kan niet eerlijk ja zeggen, want niet alles is goed, maar als je nee zegt, krijg je vaak heel bezorgde reacties.
Als ik geen zin in een gesprek heb, zeg ik maar "het mag wel gaan"
Als ik wel zin in een gesprek heb, is het afhankelijk van wat voor iemand ik tegenover mij heb.
Is het een zware broeder, dan gaat het gesprek als volgt:
"Alles goed, mannetje?"
"Nee"
"O, wat scheelt eraan"
"We leven buiten het paradijs he..."
Oeioeioei, wat werd mijn voormalig collega boos
Bij een meer blijmoedig christen wordt het antwoord "dat komt nog, maar nu mag het wel gaan"
En als ik gewoon in een irritante bui ben, komt er na het "wat scheelt eraan", iets als: "Er zit een kras op mijn auto, dus niet alles is goed"
Andersom vraag ik bij leerlingen in een gesprekje ook vaak "Hoe is het?" "O, goed hoor."
Mijn vervolgvragen kunnen dan zijn: "En wat bedoel je met
goed?" of
"Echt goed?"
En je zit veelal midden in een mooi gesprek over dingen die er in het leven toe doen.
