Wim Anker schreef: ↑06 aug 2024, 11:19
Dat klopt. Maar het simpele feit dat er geen enkele reflectie komt op mijn concrete punt v.w.b.t. de sigaar doet het ergste vrezen.
Vervolgens ook geen antwoord geven op concrete vragen "lees mij boek en blog" is de reactie is ook - op z'n minst - niet chique. Waarom dan op RF?
Misschien heeft Arja even tijd nodig om de reacties te laten bezinken en een goed doordacht, onderbouwd antwoord op de vragen te formuleren. Dat kan even duren, we hebben tenslotte allemaal een leven met een baan, kinderen, huishouden, vakantietijd, of wat ook maar van toepassing is. Maar dit is natuurlijk een aanname van mijn kant.
Er zijn meerdere zinnige vragen in dat topic gesteld, o.a. door Ararat met de vragen 'Waarom reageren jullie zo? Wat zit hier achter? Wil je begrijpen, liever zsm neutraliseren, of is het wat anders?' waar ik helaas ook niet echt een inhoudelijk antwoord op gezien heb - of ik heb er pontificaal overheen gelezen, ik raakte de draad een beetje kwijt eerlijk gezegd.
Jij bent mij overigens ook nog een antwoord schuldig in dat topic
Misschien schrijft Arja een reflecterend boek: toen was het zo, mijn herinneringen zijn in de tijdsgeest van toen, nu is het anders, de gezindte heeft deze of die stappen gezet in de loop der jaren en ik voel mij daar X of Y bij. Dat is wederom een enorme aanname, maar het zou kunnen zijn. Dat er dan geen, of nog geen, reflectie op bv. jouw punt met de sigaar komt, kan zomaar zijn, dat er zoveel verschillende reacties op kwamen die Arja wellicht ook weer nieuwe invalshoeken gaven om de zaak te bekijken. Dat kan ook een reden zijn om het op RF te delen, maar ook dat is wéér een enorme aanname.
Afijn, mijn post zit inmiddels ramvol met aannames, dus feitelijk kun je er wellicht helemaal niets mee. Het zijn zomaar dingen die bij mij boven kwamen.
Er kwamen in het topic wat titels voorbij van boeken (Dorsvloer en nog een paar) die ik overigens niet ken, dus ik kan daar niets over zeggen. Ik kreeg in elk geval niet de indruk bij Arja's boek-in-wording dat het doel is om de refo-cultuur af te zeiken (ik zeg het misschien even hard), maar er eerder een liefdevolle spiegel van te maken. Dat lijkt mij een zuivere drijfveer, maar aangezien het schrijven nogal een proces is, en een heel persoonlijke ook, kan het zijn dat we te snel willen maar gewoon geduld moeten betrachten
