Homoseksualiteit

[merel]

Dit is dus wat er constant gebeurt in véél kringen: kop in het zand steken en het bagatelliseren tot op het bot, het gewoon niet willen zien en tot je door willen laten dringen hoe hopeloos en droevig het gesteld is met de bewogenheid, erkenning, liefdevol in gebed worden opgedragen door je naasten.
Nee; neersabelen, in twijfel trekken van woorden en daden, het zal wel overdreven en overtrokken zijn enzovoort.

Ik ga er vanuit dat wat gezegd is zeker zo ervaren is door de vraagstellers en dat het pesten echt is. Ik ga er echter niet vanuit dat de reactie van kerkeraadslid ("zoek vriendin") perse zo gezegd of bedoeld is. Het kan, maar harde woorden daarover spreken moet je denk ik niet doen voor diegene ook zijn zegje heeft kunnen doen (en dat kan niet, want hij is anoniem).

Verder een vreselijke situatie, die vreselijk is voor deze jongeman en zijn familie en vreselijk lijden in Kerk toont.

Waarom zou dat niet zo gezegd zijn? Ik weet van een predikant dat hij dat ook wel eens aan iemand heeft geadviseerd. Ik denk niet dat de betreffende predikant er erg aan gehecht is om hierover alsnog zijn zegje te kunnen doen, dus ik laat de naam maar achterwege. Maar ik denk dat die ouderling blij mag zijn dat hij hier niet met naam en toenaam staat, want anders stond er zo een journalist voor de deur om deze gladiool te interviewen.

Zou best zo gezegd kunnen zijn, maar om er hard over te spreken wil ik de andere kant ook horen.

Het wordt in ieder geval wel zo ervaren en blijkbaar is er weinig openheid om dit alsnog aan te kaarten

[Bruna]

Ik ook. Ik vond het verdriet vd vraag afspatten, met inderdaad een liefdevol antwoord. Zo zou het klimaat moeten zijn.

Ik kan me haast niet voorstellen dat dit zo gebeurd. Maar goed het is zo opgeschreven.
Ik vraag me dan af, is dit echt exact zo gebeurd of zijn de feiten door hoog oplopende emoties wat verwrongen? Een niet-tactische opmerking kan op een bepaalde manier worden opgevat en weer net een beetje aangepast worden doorverteld.

Dit is dus wat er constant gebeurt in véél kringen: kop in het zand steken en het bagatelliseren tot op het bot, het gewoon niet willen zien en tot je door willen laten dringen hoe hopeloos en droevig het gesteld is met de bewogenheid, erkenning, liefdevol in gebed worden opgedragen door je naasten.
Nee; neersabelen, in twijfel trekken van woorden en daden, het zal wel overdreven en overtrokken zijn enzovoort.

Ik ga er vanuit dat wat gezegd is zeker zo ervaren is door de vraagstellers en dat het pesten echt is. Ik ga er echter niet vanuit dat de reactie van kerkeraadslid ("zoek vriendin") perse zo gezegd of bedoeld is. Het kan, maar harde woorden daarover spreken moet je denk ik niet doen voor diegene ook zijn zegje heeft kunnen doen (en dat kan niet, want hij is anoniem).

Verder een vreselijke situatie, die vreselijk is voor deze jongeman en zijn familie en vreselijk lijden in Kerk toont.

@Orchidee. Ik denk dat Parsifal beter omschreven heeft hoe ik het bedoelde. Ik was nogal moe dus misschien wat kort geformuleerd. Maar ik denk dat jouw reactie ook wel aangeeft dat het heel moeilijk is om het goed te doen / te reageren. De emoties zijn zo enorm hoogoplopend gezien je reactie.

[Ararat]

Het gaat hier om nogal ernstige vergissingen, niet om een verkeerde blik of onbeholpen reactie. In zijn algemeenheid is het wel waar wat je zegt, maar in het verband van de vraag en het antwoord vind ik het een ongepaste bijdrage.

Ik vind het ook ongepast om zonder wederhoor al te grote dingen te zeggen en ambtsdragers gladiool te noemen. Het is nogal makkelijk om hier in het wilde weg te roepen. Ik maak me daar ook vaak schuldig aan, dit keer probeerde ik ook de andere kant te laten zien. Je moet snappen dat ik dit niet wilde bagatelliseren tot een beetje onbeholpenheid, maar dat ik wilde aangeven hoe snel het mis kan gaan in het pastoraat. Je ziet de reacties op deze casus als bewijs van de (terechte) emoties die dit oproept.
Degenen die ambtsdrager zijn (geweest) herkennen waarschijnlijk wél wat ik eerder schreef.

[parsifal]

Ik begrijp je punt, maar doe je niet hetzelfde? De kanttekening dat problemen op RW vanaf een kant belicht worden, lijkt ook neergesabeld te worden.

Dat is nu eenmaal het concept, een casus bespreken zoals gepresenteerd. Het heeft geen enkele zin om de casus ter discussie te stellen. Dat zegt misschien meer over degene die dat doet dan over de vraagsteller.

Ja en daarom is het denk ik goed om in pastoraal opzicht in gesprek (of antwoord op de gestelde vraag) de zaak te nemen zoals voorgesteld en uit te werken dat dit een situatie is die niet voor hoort te komen. Dat dit echt slecht is en dat de jongeman en ouders alle steun verdienen. Dit kan allemaal zonder hard uit te halen naar de ambtsdrager. Laten we ook vooral als Christenen zelf er voor zorgen dat jongemannen als deze, uit de kast durven komen binnen onze kerken (of er in blijven als ze dat willen). Laat niemand afgewezen worden omdat ze een te groot zondaar zijn.

[MGG]

Ik begrijp je punt, maar doe je niet hetzelfde? De kanttekening dat problemen op RW vanaf een kant belicht worden, lijkt ook neergesabeld te worden.

Dat is nu eenmaal het concept, een casus bespreken zoals gepresenteerd. Het heeft geen enkele zin om de casus ter discussie te stellen. Dat zegt misschien meer over degene die dat doet dan over de vraagsteller.

Dat RW het zo aanpakt is logisch. Het valt mij op dat op dit forum vaak voorbij gegaan wordt aan de eenzijdigheid van een vraag en verhalen. Het is altijd goed om te beseffen dat je maar een kant van het verhaal weet. Dit voorkomt grote stelligheid en harde oordelen.

[DDD]

Het gaat hier om nogal ernstige vergissingen, niet om een verkeerde blik of onbeholpen reactie. In zijn algemeenheid is het wel waar wat je zegt, maar in het verband van de vraag en het antwoord vind ik het een ongepaste bijdrage.

Ik vind het ook ongepast om zonder wederhoor al te grote dingen te zeggen en ambtsdragers gladiool te noemen. Het is nogal makkelijk om hier in het wilde weg te roepen. Ik maak me daar ook vaak schuldig aan, dit keer probeerde ik ook de andere kant te laten zien. Je moet snappen dat ik dit niet wilde bagatelliseren tot een beetje onbeholpenheid, maar dat ik wilde aangeven hoe snel het mis kan gaan in het pastoraat. Je ziet de reacties op deze casus als bewijs van de (terechte) emoties die dit oproept.
Degenen die ambtsdrager zijn (geweest) herkennen waarschijnlijk wél wat ik eerder schreef.

Het is altijd goed om misverstanden uit te sluiten. Maar noem eens een situatie waarin het denkbaar is dat iemand per ongeluk concludeert dat het advies van de ambtsdrager is om als homo met een meisje te trouwen? Ik ben in het dagelijks leven juist gefocust op misverstanden en communicatiefouten en ik neem echt niet alles zomaar aan. Maar ik kan mij hier nog niets bij voorstellen.

Ik kan het vooralsnog niet anders dan onnozel noemen als zoiets per ongeluk de boodschap is die overkomt.

[Maanenschijn]

Het gaat hier om nogal ernstige vergissingen, niet om een verkeerde blik of onbeholpen reactie. In zijn algemeenheid is het wel waar wat je zegt, maar in het verband van de vraag en het antwoord vind ik het een ongepaste bijdrage.

Ik vind het ook ongepast om zonder wederhoor al te grote dingen te zeggen en ambtsdragers gladiool te noemen. Het is nogal makkelijk om hier in het wilde weg te roepen. Ik maak me daar ook vaak schuldig aan, dit keer probeerde ik ook de andere kant te laten zien. Je moet snappen dat ik dit niet wilde bagatelliseren tot een beetje onbeholpenheid, maar dat ik wilde aangeven hoe snel het mis kan gaan in het pastoraat. Je ziet de reacties op deze casus als bewijs van de (terechte) emoties die dit oproept.
Degenen die ambtsdrager zijn (geweest) herkennen waarschijnlijk wél wat ik eerder schreef.

Het is altijd goed om misverstanden uit te sluiten. Maar noem eens een situatie waarin het denkbaar is dat iemand per ongeluk concludeert dat het advies van de ambtsdrager is om als homo met een meisje te trouwen? Ik ben in het dagelijks leven juist gefocust op misverstanden en communicatiefouten en ik neem echt niet alles zomaar aan. Maar ik kan mij hier nog niets bij voorstellen.

Ik kan het vooralsnog niet anders dan onnozel noemen als zoiets per ongeluk de boodschap is die overkomt.

Jij bent geen leek op het gebied van communicatie. In communicatie heb je een zender en ontvanger.

Ik snap Ararat wel een beetje, denk ik. Als ik een reconstructie van een gesprek als volgt voorstel:

Een gespannen, onzekere en emotioneel in een rollercoaster verkerende jongen komt bij een ambtsdrager. Daar komt, gezien de emotionele toestand elk woord met een lading binnen.

Nu de kant van de ambtsdrager. Mogelijk verlegen met de situatie, heeft geen ervaring in het pastoraat, familie om omgeving met homoseksuele geaardheid. Die probeert, mogelijk onbeholpen, maar met goede intenties het gesprek aan te gaan. Brengt in zijn onbeholpenheid een voorbeeld aan waarin een jongen met een homofiele geaardheid getrouwd is met een meisje en daarin Gods zegen heeft ervaren.

Dit voorbeeld kan opgevat en opgeslagen worden als: trouw maar met een meisje, dan gaat het wel over.

Met bovenstaand voorbeeld vul ik zaken in, die ik niet weet. Ik kan het me voorstellen. Ik vind het ook een onhandig en onjuist onderwerp in een dergelijk gesprek. En wil ook zeker niets afdoen van de ervaring die een dergelijk gesprek bij de jongen kan opleveren. Maar ik beoog te zeggen dat we niet direct van onjuiste intenties uit moeten gaan.

En gladiolen zijn best mooie bloemen.

[DDD]

Gladiolen zijn wel mooie bloemen, maar helaas ongeschikt als ouderling.

Verder vind ik het schokkend als een ouderling inderdaad niet zou zijn voorbereid op zo'n gesprek. Zo iemand vind ik dus per definitie al niet geschikt om wijs leiding te geven. En dat is toch wel een van de kernvereisten bij een ouderling?

Ik weet dat ouderlingen in de GG nogal snel uitroepen 'Wie is tot deze dingen bekwaam?', maar in sommige gevallen zoals waar we het nu over hebben, zou ik menen dat het antwoord is: het overgrote deel van de leden.

Overigens lijkt het me ondenkbaar dat zoiets in onze kerkelijke gemeente zou gebeuren. Ik zie of hoor heus wel eens iets van een ambtsdrager waarvan je je kunt afvragen of dat niet nóg beter kon, maar dit lijkt me toch werkelijk onvoorstelbaar.

[Herman]

Los van de pastorale context, waarom is het tegenwoordig een grove fout om een homo het advies te geven gewoon te trouwen met iemand van het andere geslacht? Denken we daar nog over na, of gaan we makkelijk mee in de stereotype beeldvorming die de maatschappij voorschrijft?

[Maanenschijn]

Gladiolen zijn wel mooie bloemen, maar helaas ongeschikt als ouderling.

Verder vind ik het schokkend als een ouderling inderdaad niet zou zijn voorbereid op zo'n gesprek. Zo iemand vind ik dus per definitie al niet geschikt om wijs leiding te geven. En dat is toch wel een van de kernvereisten bij een ouderling?

Ik weet dat ouderlingen in de GG nogal snel uitroepen 'Wie is tot deze dingen bekwaam?', maar in sommige gevallen zoals waar we het nu over hebben, zou ik menen dat het antwoord is: het overgrote deel van de leden.

Jij vroeg om een denkbare situatie Die heb ik geschetst.

Eens trouwens, dat zeker niet iedere ambtsdrager (of andere betrekking dan ook) geschikt is voor dergelijke gesprekken.

Maar zoals ik al eerder schreef: heel vaak gaat het ook goed, steeds vaker. Ik zie met vreugde dat mensen met een homoseksuele geaardheid hun plaats in de gemeente mogen hebben, zonder dat er consessies gedaan worden aan Gods wijze geboden, maar dat zij in geloof ook zich aan Hem in deze moeilijke weg kunnen toevertrouwen.

[DDD]

@Herman:
Wel. De hoofdreden is wat mij betreft, dat de Heere God in Zijn Woord er volstrekt duidelijk over is, dat Hij de voorkeur heeft voor oprechtheid en een afschuw van dubbelhartigheid.

Zo'n advies -en dan heb ik het nog over de situatie dat beide personen op de hoogte zijn- staat daarmee toch op gespannen voet?

@Maanenschijn:
Zeker. Maar die situatie is wel denkbaar, maar mijns inziens nog steeds volstrekt niet acceptabel.

[Maanenschijn]

Los van de pastorale context, waarom is het tegenwoordig een grove fout om een homo het advies te geven gewoon te trouwen met iemand van het andere geslacht? Denken we daar nog over na, of gaan we makkelijk mee in de stereotype beeldvorming die de maatschappij voorschrijft?

Dat heeft niets met stereotype te maken, meer met de onzinnigheid om jou te vragen een man lief te hebben als ware het je vrouw.

Dat lijkt mij niet zo iets als ‘probeer het maar gewoon’.

[Geytenbeekje]

Los van de pastorale context, waarom is het tegenwoordig een grove fout om een homo het advies te geven gewoon te trouwen met iemand van het andere geslacht? Denken we daar nog over na, of gaan we makkelijk mee in de stereotype beeldvorming die de maatschappij voorschrijft?

Trouwen zonder aantrekkingskracht lijkt me geen goede keuze

[Ambtenaar]

Nu de kant van de ambtsdrager. Mogelijk verlegen met de situatie, heeft geen ervaring in het pastoraat, familie om omgeving met homoseksuele geaardheid. Die probeert, mogelijk onbeholpen, maar met goede intenties het gesprek aan te gaan. Brengt in zijn onbeholpenheid een voorbeeld aan waarin een jongen met een homofiele geaardheid getrouwd is met een meisje en daarin Gods zegen heeft ervaren.

Ik vink dat meteen het vakje 'ongeschikt' aan. Aan goede intenties heb je niet zoveel.

[Ambtenaar]

Los van de pastorale context, waarom is het tegenwoordig een grove fout om een homo het advies te geven gewoon te trouwen met iemand van het andere geslacht? Denken we daar nog over na, of gaan we makkelijk mee in de stereotype beeldvorming die de maatschappij voorschrijft?

Heb jij er over nagedacht? Als iemand in een eerste gesprek aangeeft dat hij homoseksueel is, dan het is wel heel onnadenkend om dit direct te adviseren. Dat je na verloop van tijd bepaalde opties schetst, is nog daar aan toe. Meer in algemene zin denk ik dat je de realiteit geen geweld moet aandoen door een huwelijk met het andere geslacht te adviseren.