Beroepingswerk discussie [7]

[MGG]

Wie weet wat het tweetal was van GG Hardinxveld-Giessendam?

Ds. W. Mouw.

[Anselmus]

@ Herman, alle respect voor u, maar uw posting verraadt dat u niet thuis bent in de breedte van ondernemersland.
Ik ken ondernemers, en heb ondernemers gekend die relatief veel minder verdienden dan hun werknemers. Ik heb, bijna letterlijk, heren te voet, en knechten te paard gezien. ( uitdrukking ontleend aan Spreuken)

Schiet me te binnen in dit verband: Het is één van de grote verdiensten van ds. G.H. Kersten geweest dat hij heel veel oog had voor kleine ondernemers. Er was bij hem sprake van een profetische blik. Hij heeft tientallen jaren van te voren voorspeld hoe de sociale en maatschappelijke verhoudingen zouden komen te liggen in een maatschappij zonder God. En ook Pleun Kleijn, een bekende naam in bevindelijke kringen, heeft een geschrift, de naam is me ontschoten, waarin hij profetisch de toestand van kerk en maatschappij schetste.

Ds Kersten had oog voor de kleine ondernemers. Daarom was hij tegen de sociale verzekeringen. Echt principieel was het niet, slechts economisch.
En hoe zou de maatschappij er dan volgens hem uit moeten zien? De armen moesten vroeger ondersteund worden door de diaconieën. Als die dat goed hadden gedaan, waren de sociale voorzieningen niet nodig geweest.
De verhalen over arme ondernemers ken ik. Mijn commentaar is dan altijd: geef me z'n jaarrekening en zijn aangifte. Als je die niet hebt, weet je er niets van. Veel ondernemers doen of deden arm, om hun personeel niet te veel te hoeven betalen.

Ik merk aan de meeste postings dat we in de gereformeerde gezindte geen 'kleine luiden'meer zijn. We zijn over het algemeen kinderen van onze welvarende eeuw. ( schijnwelvaart zonder God) En hebben ons het denken van onze eeuw eigen gemaakt.
Eigenlijk best typisch dan dat velen van ons wel onder een prediking verkeren waar het vaak over een 'arm zondaarsleven gaat'. Ik blijf aandacht vragen voor maatschappelijke nood en armoede onder ondernemers.
En meen daarmee in het spoor van onze afgescheiden vaderen te gaan. Of zijn onze kerken bolwerken geworden van gegoede mensen? Waar minderbedeelden, en minderbedeelde ondernemers zich niet thuis, niet welkom voelen? En helemaal niet begrepen worden?

Doe nu niet alsof maatschappelijke aandacht de verdienste van afgescheiden predikanten zijn. Juist het volkskerkelijke denken had aandacht voor een groep mensen die buiten de boot viel. En wat dacht je van je naamgenoot? https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Jan_de_ ... predikant). Die was een eeuw voor ds. Kersten al een lichtend licht en bracht in de praktijk wat de Heere Jezus voorliefde.

[Henk J]

Citaat:
"Maar we moeten eerst een dominee onwaardig zijn, anders blijven we vacant. Dat kunnen we zelf niet maken. Het is ons gebed of de Heere ons in een weg van onmogelijkheid in die gestalte zou willen brengen."

Verwacht men het niet van eigen gestalten dan van de Heere die goedertieren is?

Vis dit citaat even uit het beroepingswerktopic omdat dat beter feitelijk kan blijven, wel zo overzichtelijk.
Maar een bijzonder citaat is het zeker, de mens wordt eerst aan het werk gezet, een eigenwillige godsdienst dus in feite. Aan de andere kant weet ik ook wel dat men dat niet zo bedoelt, men wil hiermee de gemeente op de knieën drijven en dat is altijd een goed streven.

[Bertiel]

zoals ds Doornebal al schreef jaren terug, over een jongeman die zijn gemeente aanprees: bij ons zijn ze te fien om aan het avondmaal te gaan...

Het is een nieuwe vorm van nog rechtzinniger zijn dan het voorgeslacht

[huisman]

Citaat:
"Maar we moeten eerst een dominee onwaardig zijn, anders blijven we vacant. Dat kunnen we zelf niet maken. Het is ons gebed of de Heere ons in een weg van onmogelijkheid in die gestalte zou willen brengen."

Verwacht men het niet van eigen gestalten dan van de Heere die goedertieren is?

Vis dit citaat even uit het beroepingswerktopic omdat dat beter feitelijk kan blijven, wel zo overzichtelijk.
Maar een bijzonder citaat is het zeker, de mens wordt eerst aan het werk gezet, een eigenwillige godsdienst dus in feite. Aan de andere kant weet ik ook wel dat men dat niet zo bedoelt, men wil hiermee de gemeente op de knieën drijven en dat is altijd een goed streven.

Toch heeft onze gemeente hier wel iets van ervaren. Onwaardig en onmogelijk. Maar de HEERE gaf mild en overvloedig….

[J.C. Philpot]

Verplaatst uit ander topic.

Citaat:
"Maar we moeten eerst een dominee onwaardig zijn, anders blijven we vacant. Dat kunnen we zelf niet maken. Het is ons gebed of de Heere ons in een weg van onmogelijkheid in die gestalte zou willen brengen."

Verwacht men het niet van eigen gestalten dan van de Heere die goedertieren is?

Ik kan niet beoordelen of men het van eigen gestalten verwacht.

Maar ik weet wel dat we elke dag veel onverdiende weldaden van de Heere ontvangen. Terwijl we niet beseffen of stilstaan bij hoe onwaardig wij die weldaden zijn. Maar toch schenkt de Heere ze.

[Henk J]

Vis dit citaat even uit het beroepingswerktopic omdat dat beter feitelijk kan blijven, wel zo overzichtelijk.
Maar een bijzonder citaat is het zeker, de mens wordt eerst aan het werk gezet, een eigenwillige godsdienst dus in feite. Aan de andere kant weet ik ook wel dat men dat niet zo bedoelt, men wil hiermee de gemeente op de knieën drijven en dat is altijd een goed streven.

Toch heeft onze gemeente hier wel iets van ervaren. Onwaardig en onmogelijk. Maar de HEERE gaf mild en overvloedig….

Onze gemeente ook voor de komst van de huidige predikant. Maar het beroepingswerk is nooit stilgezet. Hoewel we niet veel beroepen uitbrachten, één of twee per jaar.

[Refojongere]

Ik bedoelde mijn vraag niet als retorisch. De Heere wil dat we ons hart scheuren. Dat is ook niet voor niets. Maar gaat het citaat niet te ver? Ik hoop dat we in de onmogelijkheid komen en dat we in die weg onwaardig worden en dan smeken en dan ontvangen?

Geloof je dan wel dat de Heere een dienaar wil geven uit vrije genade en uit liefde tot Zijn schapen?

Ik weet het: de Heere wil weten dat het ons ernst is en Hij laat wel vaker merken dat Hij ons wil beproeven hierin. Zeker als het langer duurt voor er een predikant is.

[huisman]

Ik bedoelde mijn vraag niet als retorisch. De Heere wil dat we ons hart scheuren. Dat is ook niet voor niets. Maar gaat het citaat niet te ver? Ik hoop dat we in de onmogelijkheid komen en dat we in die weg onwaardig worden en dan smeken en dan ontvangen?

Geloof je dan wel dat de Heere een dienaar wil geven uit vrije genade en uit liefde tot Zijn schapen?

Ik weet het: de Heere wil weten dat het ons ernst is en Hij laat wel vaker merken dat Hij ons wil beproeven hierin. Zeker als het langer duurt voor er een predikant is.

Ik vind het citaat ook te ver gaan. Maar de ervaring als gemeente en persoonlijk van onwaardigheid en de onmogelijkheid maakt het wonder van het ontvangen van een predikant wel groter.

[HHR]

Het gevaar van dit denken is dat de mens eerst aan bepaalde voorwaarden moet voldoen om iets te ontvangen.
En dat is zo tegengesteld tov genade. Je krijgt onverdiend, onverwacht en ongedacht. Soms zelfs als we er niet om vragen.

[Ambtenaar]

Ik vind het citaat ook te ver gaan. Maar de ervaring als gemeente en persoonlijk van onwaardigheid en de onmogelijkheid maakt het wonder van het ontvangen van een predikant wel groter.

Waarom? Ik vind het maar een vreemde gedachtengang. In welk opzicht(en) kan een gemeente onwaardig zijn om een predikant te hebben?

[Tiberius]

Het citaat is denk ik een reactie op gemeenten die zomaar lukraak 5 tot 10 keer per jaar een predikant beroepen.

[huisman]

Ik vind het citaat ook te ver gaan. Maar de ervaring als gemeente en persoonlijk van onwaardigheid en de onmogelijkheid maakt het wonder van het ontvangen van een predikant wel groter.

Waarom? Ik vind het maar een vreemde gedachtengang. In welk opzicht(en) kan een gemeente onwaardig zijn om een predikant te hebben?

Hoe waardig was Israël om een richter te ontvangen? Hoe waardig was de wereld om de grote Herder te ontvangen? Louter genade houdt ook in dat er in ons geen aanknopingspunt is om genade te bewijzen. Ik zie het ontvangen van een eigen herder en leraar dan ook uit louter genade.

[Refojongere]

Ik vind het citaat ook te ver gaan. Maar de ervaring als gemeente en persoonlijk van onwaardigheid en de onmogelijkheid maakt het wonder van het ontvangen van een predikant wel groter.

Waarom? Ik vind het maar een vreemde gedachtengang. In welk opzicht(en) kan een gemeente onwaardig zijn om een predikant te hebben?

Kijk maar naar Openbaringen 2:5.

[Geytenbeekje]

Vis dit citaat even uit het beroepingswerktopic omdat dat beter feitelijk kan blijven, wel zo overzichtelijk.
Maar een bijzonder citaat is het zeker, de mens wordt eerst aan het werk gezet, een eigenwillige godsdienst dus in feite. Aan de andere kant weet ik ook wel dat men dat niet zo bedoelt, men wil hiermee de gemeente op de knieën drijven en dat is altijd een goed streven.

Toch heeft onze gemeente hier wel iets van ervaren. Onwaardig en onmogelijk. Maar de HEERE gaf mild en overvloedig….

Onze gemeente ook voor de komst van de huidige predikant. Maar het beroepingswerk is nooit stilgezet. Hoewel we niet veel beroepen uitbrachten, één of twee per jaar.

In de HHK is het toch gebruikelijk om eens in de drie/vier maanden te beroepen? Al snap ik wel dat je ervoor kan kiezen om het minder vaak te doen, vooral als er niet veel ''aanbod'' is.