Hyperdordt

[Simon0612]

Aan de kleine letter kenners: Bevat dit kleine letters?

Het is wel zo, dat veel mensen zich willen inspannen en ze halen zelfs het voorbeeld van de Joden aan, die opgeblazen waren als padden met een duivelse hoogmoed. Ze dachten dat God hen wat verplicht was en ze wilden rechtvaardig worden gerekend om hun werken. Maar daar vergissen ze zich in en in plaats dat ze vooruit komen, kunnen ze enkel achterop raken. Als mensen zo'n hoge dunk van zichzelf hebben, ontroven ze duidelijk aan God Zijn eer. Ze zijn dus heiligschenners, erger dan dieven. En verder staat het vast dat er, voordat God ons vernieuwd heeft, hoe mooi we ons ook voordoen, in onszelf enkel stank is te vinden, we zijn een afschuwelijk ongedierte in Zijn ogen. Laten we dus niet beweren dat we kunnen willen of lopen. God moet ons, als Hij ons als verloren mensen vindt, uit die afgrond optrekken en ons onderscheiden van hen die mèt ons verloren waren en aan wie wij gelijk waren. Want zoals ik al zei, verkeert het menselijke geslacht in een gelijke toestand. Toch zijn sommigen kinderen des toorns en anderen worden door God gezegend. Waar komt die scheiding en dat uit elkaar gaan vandaan? Uit Gods barmhartigheid.. We moeten werkelijk niet verder gaan zoeken, maar laten we, zonder meer te willen, met dat woord alleen tevreden zijn, want daar hebben we alle reden toe....

....

En evenzó brengen zij nog naar voren: Ja, maar heeft God niet gezegd dat Hij de dood van de zondaar niet wil, maar dat hij zich bekeert en leeft? (Ezech. 18: 32) dat wil zeggen, dat hij zal leven doordat hij zich bekeert, - alsof God iedereen tot bekeringen berouw opriep. Maar, laten wij er nu acht op geven of de bekering aan allen gegeven is. De heilige Paulus verklaart in het tweede hoofdstuk van de tweede brief aan Timotheüs, dat dit niet een algemene gave is, wanneer hij zegt: Of God hun mogelijk bekering geeft tot behoud. (2 Tim. 2: 25). Daarmede duidt hij aan, dat God genade schenkt aan wie het Hem behaagt. Wat de bekering betreft, wanneer hij zegt: Laat de zondaar zich bekeren en laat hij leven, dat wordt verstaan (gelijk ieder zien kan), daarvan dat God iedereen tot bekering aanspoort. Niettemin is die belofte niet algemeen. Gelijk ook de dreigingen die God geuit heeft tegen de Ninevieten voorwaardelijk zijn: Als zij zich bekeren, als zij tot berouw komen, zal het kwaad dat Ik tegen hen in den zin heb hun niet overkomen. (Jona 3, Jeremia 18: 8). Die dreiging was dus onder voorwaarde. Evenzo wanneer de Profeet Ezechiël zegt: Ik wil niet de dood van de zondaar, maar dat hij zich bekeert en dat hij leeft (23: 11), is dat alsof hij zegt: God zendt mij om aan een ieder de belofte van heil aan te kondigen, maar gij moet u bekeren. Maar deze gave van bekering is niet aan allen gemeen. Het staat niet aan ons, ons te kunnen bekeren van ons slechte leven, tenzij God ons verandert en ons reinigt door
Zijn Heilige Geest, - gelijk de heilige Schrift geheel vol is van dat onderricht. Daaruit volgt dat die belofte niet evengelijk aan allen gedaan is, hoewel zij daartoe gericht wordt. En zal die ongelukkige komen vragen:waarom? Als spottenderwijs, alsof hij nooit een enkel woord van de Schrift gelezen had: Maar bij zulke honden (Phil. 3: 2), past zulk een onbeschaamdheid wel, wanneer zij het ondernemen zó tegen God te
strijden.

Maar intussen voert men ook nog aan: Ja, maar wordt het Evangelie niet over heel de wereld gepredikt? Ja zeker; maar laten wij er acht op geven of allen door God verlicht worden om deze leer aan te nemen. De heilige Schrift zegt ons het tegendeel; en de heilige Paulus geeft een oplossing van dat alles, wanneer hij zegt dat het Evangelie de kracht van God ter zaligheid is voor allen die geloven (Rom. 1: 16). Maar laten wij er nu acht op geven wie degenen zijn die geloven; hij toont het ons aan in het 10e hoofdstuk van de Romeinen, wanneer hij zegt dat het geloof is door het horen, en het horen door het Woord van God; maar zegt hij, niet allen hebben geloofd en niet allen gehoorzamen; want Jesaja zegt: Wie heeft onze prediking geloofd? Aan wie is de arm des Heeren geopenbaard? Wanneer de heilige Paulus de reden wil aanvoeren waarom niet allen geloven, zegt hij uitdrukkelijk: De arm des Heeren is niet aan allen geopenbaard; dat wil zeggen dat God Zijn kracht niet jegens allen ontplooit. En is dat niet een heel duidelijke uitspraak? Wat zou men daar tegen kunnen inbrengen? Niet allen geloven. En de reden? Dat is dat God Zijn kracht niet jegens allen ontplooit

Johannes Calvijn

[huisman]

—-knip—- On-topic a.u.b.

[MGG]

—-knip—- On-topic a.u.b.

[Herman]

Kunnen we inhoudelijk blijven worden?

[Cyrillus]

—-knip—- On-topic a.u.b.

[Geytenbeekje]

Aan de kleine letter kenners: Bevat dit kleine letters?

Het is wel zo, dat veel mensen zich willen inspannen en ze halen zelfs het voorbeeld van de Joden aan, die opgeblazen waren als padden met een duivelse hoogmoed. Ze dachten dat God hen wat verplicht was en ze wilden rechtvaardig worden gerekend om hun werken. Maar daar vergissen ze zich in en in plaats dat ze vooruit komen, kunnen ze enkel achterop raken. Als mensen zo'n hoge dunk van zichzelf hebben, ontroven ze duidelijk aan God Zijn eer. Ze zijn dus heiligschenners, erger dan dieven. En verder staat het vast dat er, voordat God ons vernieuwd heeft, hoe mooi we ons ook voordoen, in onszelf enkel stank is te vinden, we zijn een afschuwelijk ongedierte in Zijn ogen. Laten we dus niet beweren dat we kunnen willen of lopen. God moet ons, als Hij ons als verloren mensen vindt, uit die afgrond optrekken en ons onderscheiden van hen die mèt ons verloren waren en aan wie wij gelijk waren. Want zoals ik al zei, verkeert het menselijke geslacht in een gelijke toestand. Toch zijn sommigen kinderen des toorns en anderen worden door God gezegend. Waar komt die scheiding en dat uit elkaar gaan vandaan? Uit Gods barmhartigheid.. We moeten werkelijk niet verder gaan zoeken, maar laten we, zonder meer te willen, met dat woord alleen tevreden zijn, want daar hebben we alle reden toe....

....

En evenzó brengen zij nog naar voren: Ja, maar heeft God niet gezegd dat Hij de dood van de zondaar niet wil, maar dat hij zich bekeert en leeft? (Ezech. 18: 32) dat wil zeggen, dat hij zal leven doordat hij zich bekeert, - alsof God iedereen tot bekeringen berouw opriep. Maar, laten wij er nu acht op geven of de bekering aan allen gegeven is. De heilige Paulus verklaart in het tweede hoofdstuk van de tweede brief aan Timotheüs, dat dit niet een algemene gave is, wanneer hij zegt: Of God hun mogelijk bekering geeft tot behoud. (2 Tim. 2: 25). Daarmede duidt hij aan, dat God genade schenkt aan wie het Hem behaagt. Wat de bekering betreft, wanneer hij zegt: Laat de zondaar zich bekeren en laat hij leven, dat wordt verstaan (gelijk ieder zien kan), daarvan dat God iedereen tot bekering aanspoort. Niettemin is die belofte niet algemeen. Gelijk ook de dreigingen die God geuit heeft tegen de Ninevieten voorwaardelijk zijn: Als zij zich bekeren, als zij tot berouw komen, zal het kwaad dat Ik tegen hen in den zin heb hun niet overkomen. (Jona 3, Jeremia 18: 8). Die dreiging was dus onder voorwaarde. Evenzo wanneer de Profeet Ezechiël zegt: Ik wil niet de dood van de zondaar, maar dat hij zich bekeert en dat hij leeft (23: 11), is dat alsof hij zegt: God zendt mij om aan een ieder de belofte van heil aan te kondigen, maar gij moet u bekeren. Maar deze gave van bekering is niet aan allen gemeen. Het staat niet aan ons, ons te kunnen bekeren van ons slechte leven, tenzij God ons verandert en ons reinigt door
Zijn Heilige Geest, - gelijk de heilige Schrift geheel vol is van dat onderricht. Daaruit volgt dat die belofte niet evengelijk aan allen gedaan is, hoewel zij daartoe gericht wordt. En zal die ongelukkige komen vragen:waarom? Als spottenderwijs, alsof hij nooit een enkel woord van de Schrift gelezen had: Maar bij zulke honden (Phil. 3: 2), past zulk een onbeschaamdheid wel, wanneer zij het ondernemen zó tegen God te
strijden.

Maar intussen voert men ook nog aan: Ja, maar wordt het Evangelie niet over heel de wereld gepredikt? Ja zeker; maar laten wij er acht op geven of allen door God verlicht worden om deze leer aan te nemen. De heilige Schrift zegt ons het tegendeel; en de heilige Paulus geeft een oplossing van dat alles, wanneer hij zegt dat het Evangelie de kracht van God ter zaligheid is voor allen die geloven (Rom. 1: 16). Maar laten wij er nu acht op geven wie degenen zijn die geloven; hij toont het ons aan in het 10e hoofdstuk van de Romeinen, wanneer hij zegt dat het geloof is door het horen, en het horen door het Woord van God; maar zegt hij, niet allen hebben geloofd en niet allen gehoorzamen; want Jesaja zegt: Wie heeft onze prediking geloofd? Aan wie is de arm des Heeren geopenbaard? Wanneer de heilige Paulus de reden wil aanvoeren waarom niet allen geloven, zegt hij uitdrukkelijk: De arm des Heeren is niet aan allen geopenbaard; dat wil zeggen dat God Zijn kracht niet jegens allen ontplooit. En is dat niet een heel duidelijke uitspraak? Wat zou men daar tegen kunnen inbrengen? Niet allen geloven. En de reden? Dat is dat God Zijn kracht niet jegens allen ontplooit

Johannes Calvijn

K geloof dat dit niet kleine letters zijn maar kan je ook iets kiezen wat minder lastig te lezen is?

[DDD]

Het overgrote deel van de forummers was het er vaak mee eens.

Dit is een onjuiste bewijsvoering. Want de meerderheid waar jij je op baseert bestaat uit gefrustreerde ex-leden. Helaas kent Refoforum er daar een onevenredig aantal van.

Ik ben helemaal niet gefrustreerd. In mijn omgeving word ik eerder gezien als een extreem loyale GG-er. Maar wat dr. Van den Brink vermeldt, is gewoon feitelijk te controleren. Alleen mensen met een heel lenig verstand kunnen van de DL wat anders maken.

Eerlijker zou zijn als je zegt wat ds. C. Smits eerder zei en Posthoorn hier ook zegt: dat je op het belangrijkste kenmerk van de gereformeerde leer afwijkt van de opstellers van de DL. Dát zou inhoudelijk en eerlijk zijn.

En opmerkingen als van Peter Ooievaar laten ook zien dat mensen deels uberhaupt te beledigd zijn om normaal na te denken. En dat is wel een probleem, maar domheid los je niet op door aardig te doen.

[Cyrillus]

Aan de kleine letter kenners: Bevat dit kleine letters?

Het is wel zo, dat veel mensen zich willen inspannen en ze halen zelfs het voorbeeld van de Joden aan, die opgeblazen waren als padden met een duivelse hoogmoed. Ze dachten dat God hen wat verplicht was en ze wilden rechtvaardig worden gerekend om hun werken. Maar daar vergissen ze zich in en in plaats dat ze vooruit komen, kunnen ze enkel achterop raken. Als mensen zo'n hoge dunk van zichzelf hebben, ontroven ze duidelijk aan God Zijn eer. Ze zijn dus heiligschenners, erger dan dieven. En verder staat het vast dat er, voordat God ons vernieuwd heeft, hoe mooi we ons ook voordoen, in onszelf enkel stank is te vinden, we zijn een afschuwelijk ongedierte in Zijn ogen. Laten we dus niet beweren dat we kunnen willen of lopen. God moet ons, als Hij ons als verloren mensen vindt, uit die afgrond optrekken en ons onderscheiden van hen die mèt ons verloren waren en aan wie wij gelijk waren. Want zoals ik al zei, verkeert het menselijke geslacht in een gelijke toestand. Toch zijn sommigen kinderen des toorns en anderen worden door God gezegend. Waar komt die scheiding en dat uit elkaar gaan vandaan? Uit Gods barmhartigheid.. We moeten werkelijk niet verder gaan zoeken, maar laten we, zonder meer te willen, met dat woord alleen tevreden zijn, want daar hebben we alle reden toe....

....

En evenzó brengen zij nog naar voren: Ja, maar heeft God niet gezegd dat Hij de dood van de zondaar niet wil, maar dat hij zich bekeert en leeft? (Ezech. 18: 32) dat wil zeggen, dat hij zal leven doordat hij zich bekeert, - alsof God iedereen tot bekeringen berouw opriep. Maar, laten wij er nu acht op geven of de bekering aan allen gegeven is. De heilige Paulus verklaart in het tweede hoofdstuk van de tweede brief aan Timotheüs, dat dit niet een algemene gave is, wanneer hij zegt: Of God hun mogelijk bekering geeft tot behoud. (2 Tim. 2: 25). Daarmede duidt hij aan, dat God genade schenkt aan wie het Hem behaagt. Wat de bekering betreft, wanneer hij zegt: Laat de zondaar zich bekeren en laat hij leven, dat wordt verstaan (gelijk ieder zien kan), daarvan dat God iedereen tot bekering aanspoort. Niettemin is die belofte niet algemeen. Gelijk ook de dreigingen die God geuit heeft tegen de Ninevieten voorwaardelijk zijn: Als zij zich bekeren, als zij tot berouw komen, zal het kwaad dat Ik tegen hen in den zin heb hun niet overkomen. (Jona 3, Jeremia 18: 8). Die dreiging was dus onder voorwaarde. Evenzo wanneer de Profeet Ezechiël zegt: Ik wil niet de dood van de zondaar, maar dat hij zich bekeert en dat hij leeft (23: 11), is dat alsof hij zegt: God zendt mij om aan een ieder de belofte van heil aan te kondigen, maar gij moet u bekeren. Maar deze gave van bekering is niet aan allen gemeen. Het staat niet aan ons, ons te kunnen bekeren van ons slechte leven, tenzij God ons verandert en ons reinigt door
Zijn Heilige Geest, - gelijk de heilige Schrift geheel vol is van dat onderricht. Daaruit volgt dat die belofte niet evengelijk aan allen gedaan is, hoewel zij daartoe gericht wordt. En zal die ongelukkige komen vragen:waarom? Als spottenderwijs, alsof hij nooit een enkel woord van de Schrift gelezen had: Maar bij zulke honden (Phil. 3: 2), past zulk een onbeschaamdheid wel, wanneer zij het ondernemen zó tegen God te
strijden.

Maar intussen voert men ook nog aan: Ja, maar wordt het Evangelie niet over heel de wereld gepredikt? Ja zeker; maar laten wij er acht op geven of allen door God verlicht worden om deze leer aan te nemen. De heilige Schrift zegt ons het tegendeel; en de heilige Paulus geeft een oplossing van dat alles, wanneer hij zegt dat het Evangelie de kracht van God ter zaligheid is voor allen die geloven (Rom. 1: 16). Maar laten wij er nu acht op geven wie degenen zijn die geloven; hij toont het ons aan in het 10e hoofdstuk van de Romeinen, wanneer hij zegt dat het geloof is door het horen, en het horen door het Woord van God; maar zegt hij, niet allen hebben geloofd en niet allen gehoorzamen; want Jesaja zegt: Wie heeft onze prediking geloofd? Aan wie is de arm des Heeren geopenbaard? Wanneer de heilige Paulus de reden wil aanvoeren waarom niet allen geloven, zegt hij uitdrukkelijk: De arm des Heeren is niet aan allen geopenbaard; dat wil zeggen dat God Zijn kracht niet jegens allen ontplooit. En is dat niet een heel duidelijke uitspraak? Wat zou men daar tegen kunnen inbrengen? Niet allen geloven. En de reden? Dat is dat God Zijn kracht niet jegens allen ontplooit

Johannes Calvijn

Laten we de context van deze Avondmaalspreek meenemen. Het rijke van deze preek is dat de uitverkiezing vanuit de zekerheid van het geloof gepredikt wordt, zo is de uitverkiezing een troost in plaats van een dreiging zoals in de hyperkerken. Let op hoe de predikant begint. De predikant spreekt de gemeente aan als zijnde gekozen en uitverkoren: "Omdat wij het Avondmaal binnenkort zullen ontvangen, en wij dat niet kunnen ontvangen gelijk wij moeten, tenzij wij ware enigheid van geloof hebben, die ons samenbindt, en satan ook in deze vorige dagen getracht heeft verwarring en verdeeldheid onder ons aan te brengen, gelijk gij weet, hebben wij allen tezamen geacht dat het goed en nuttig zou zijn te handelen over het uitkiezen van God, waardoor Hij ons gekozen en uitverkoren heeft, opdat dit op zulk een wijze door de groten en de kleinen verstaan zou worden, dat wij daarover in vrede en rust van ons geweten zouden verkeren."

[DDD]

Naast wat ik al gepost heb: een 'heartcry' van mij. Ik vind dat er heel goede vragen worden gesteld in het interview. Er zijn diverse onderdelen in de beantwoording waar ik serieus mee tot mezelf inkeer. Ik denk dat men soms teveel aan de rechterkant v/h dogmatische bootje is gaan hangen vanwege zorgen over allerlei invloeden. Daar moet terecht de vinger bij gelegd worden. Het moet ook ter harte worden genomen en ik hoop dat aangesproken predikanten daarin een handreiking willen doen.

Tegelijk moet dit me dringend van het hart: als over een groot reformatorische kerkverband in het RD door een predikant wordt gezegd dat hij uit die kerk verlost is, zoals Luther uit de Katholieke Kerk (laat op je inwerken wat hier gezegd wordt!), wat denken jullie dat er dan gebeurt in gezinnen waar dag in, nacht uit geworsteld wordt door ouders om het behoud van de wegglijdende kinderen? Deze al zo in verwarring zijnde jongens en meiden krijgen nieuwe munitie op een presenteerblaadje aangeboden, en wat voor munitie. Wát een ongekend dodelijke uitspraak.

Het biedt munitie tegen een leer die al niet populair is, omdat je er als mens niet in meedoet. Niet populair ook, omdat je nogal wat moet opgeven. Het past allemaal niet bij de ontplooiings- en ik-wil-centraal-staan-gedachte. Het is ook een leer waarbij men niet direct staat te juichen bij een eerste avondmaalsgang inderdaad, omdat men weet hoe bedrieglijk het hart is.

Maar het is beslist ook een leer die oprecht, bij alle lek en gebrek, ieders eeuwige vrede beoogt en Christus bedoelt uit te stallen. Ik wil best nog een keer genuanceerd zijn: dat laatste gebeurt weleens te voorzichtig door angst. Daar mag in alle openheid de vinger bij gelegd worden. Maar ik leg er deze vinger beslist naast: het gaat om kerken waar de Heere Zijn kinderen in ruime mate heeft, ze erbij krijgt, ze er onderhoudt, Zijn knechten er rijk bedient.

Het is ernstig, dodelijk en catastrofaal om de kerk zo aan te vallen. Dit laat een spoor van slachtoffers na.

Op dit punt ben ik het dan weer helemaal met je eens.

[DDD]

Aan de kleine letter kenners: Bevat dit kleine letters?

Het is wel zo, dat veel mensen zich willen inspannen en ze halen zelfs het voorbeeld van de Joden aan, die opgeblazen waren als padden met een duivelse hoogmoed. Ze dachten dat God hen wat verplicht was en ze wilden rechtvaardig worden gerekend om hun werken. Maar daar vergissen ze zich in en in plaats dat ze vooruit komen, kunnen ze enkel achterop raken. Als mensen zo'n hoge dunk van zichzelf hebben, ontroven ze duidelijk aan God Zijn eer. Ze zijn dus heiligschenners, erger dan dieven. En verder staat het vast dat er, voordat God ons vernieuwd heeft, hoe mooi we ons ook voordoen, in onszelf enkel stank is te vinden, we zijn een afschuwelijk ongedierte in Zijn ogen. Laten we dus niet beweren dat we kunnen willen of lopen. God moet ons, als Hij ons als verloren mensen vindt, uit die afgrond optrekken en ons onderscheiden van hen die mèt ons verloren waren en aan wie wij gelijk waren. Want zoals ik al zei, verkeert het menselijke geslacht in een gelijke toestand. Toch zijn sommigen kinderen des toorns en anderen worden door God gezegend. Waar komt die scheiding en dat uit elkaar gaan vandaan? Uit Gods barmhartigheid.. We moeten werkelijk niet verder gaan zoeken, maar laten we, zonder meer te willen, met dat woord alleen tevreden zijn, want daar hebben we alle reden toe....

....

En evenzó brengen zij nog naar voren: Ja, maar heeft God niet gezegd dat Hij de dood van de zondaar niet wil, maar dat hij zich bekeert en leeft? (Ezech. 18: 32) dat wil zeggen, dat hij zal leven doordat hij zich bekeert, - alsof God iedereen tot bekeringen berouw opriep. Maar, laten wij er nu acht op geven of de bekering aan allen gegeven is. De heilige Paulus verklaart in het tweede hoofdstuk van de tweede brief aan Timotheüs, dat dit niet een algemene gave is, wanneer hij zegt: Of God hun mogelijk bekering geeft tot behoud. (2 Tim. 2: 25). Daarmede duidt hij aan, dat God genade schenkt aan wie het Hem behaagt. Wat de bekering betreft, wanneer hij zegt: Laat de zondaar zich bekeren en laat hij leven, dat wordt verstaan (gelijk ieder zien kan), daarvan dat God iedereen tot bekering aanspoort. Niettemin is die belofte niet algemeen. Gelijk ook de dreigingen die God geuit heeft tegen de Ninevieten voorwaardelijk zijn: Als zij zich bekeren, als zij tot berouw komen, zal het kwaad dat Ik tegen hen in den zin heb hun niet overkomen. (Jona 3, Jeremia 18: 8). Die dreiging was dus onder voorwaarde. Evenzo wanneer de Profeet Ezechiël zegt: Ik wil niet de dood van de zondaar, maar dat hij zich bekeert en dat hij leeft (23: 11), is dat alsof hij zegt: God zendt mij om aan een ieder de belofte van heil aan te kondigen, maar gij moet u bekeren. Maar deze gave van bekering is niet aan allen gemeen. Het staat niet aan ons, ons te kunnen bekeren van ons slechte leven, tenzij God ons verandert en ons reinigt door
Zijn Heilige Geest, - gelijk de heilige Schrift geheel vol is van dat onderricht. Daaruit volgt dat die belofte niet evengelijk aan allen gedaan is, hoewel zij daartoe gericht wordt. En zal die ongelukkige komen vragen:waarom? Als spottenderwijs, alsof hij nooit een enkel woord van de Schrift gelezen had: Maar bij zulke honden (Phil. 3: 2), past zulk een onbeschaamdheid wel, wanneer zij het ondernemen zó tegen God te
strijden.

Maar intussen voert men ook nog aan: Ja, maar wordt het Evangelie niet over heel de wereld gepredikt? Ja zeker; maar laten wij er acht op geven of allen door God verlicht worden om deze leer aan te nemen. De heilige Schrift zegt ons het tegendeel; en de heilige Paulus geeft een oplossing van dat alles, wanneer hij zegt dat het Evangelie de kracht van God ter zaligheid is voor allen die geloven (Rom. 1: 16). Maar laten wij er nu acht op geven wie degenen zijn die geloven; hij toont het ons aan in het 10e hoofdstuk van de Romeinen, wanneer hij zegt dat het geloof is door het horen, en het horen door het Woord van God; maar zegt hij, niet allen hebben geloofd en niet allen gehoorzamen; want Jesaja zegt: Wie heeft onze prediking geloofd? Aan wie is de arm des Heeren geopenbaard? Wanneer de heilige Paulus de reden wil aanvoeren waarom niet allen geloven, zegt hij uitdrukkelijk: De arm des Heeren is niet aan allen geopenbaard; dat wil zeggen dat God Zijn kracht niet jegens allen ontplooit. En is dat niet een heel duidelijke uitspraak? Wat zou men daar tegen kunnen inbrengen? Niet allen geloven. En de reden? Dat is dat God Zijn kracht niet jegens allen ontplooit

Johannes Calvijn

Nee. Dit is typisch calvijns.

[Geytenbeekje]

Ik vind het erg verdrietig dat het niet mogelijk lijkt te zijn deze discussie feitelijk te houden.

Precies.
Het gaat alleen over de vorm.
Er is op dit forum de laatste jaren al heel wat geschreven over zorgen die er zijn over prediking, over een hyper-calvinistische inslag binnen bepaalde kerkverbanden. Over de kloof die er is tussen de prediking van oudvaders en veel hedendaagse prediking. Het overgrote deel van de forummers was het er vaak mee eens.

Nu wordt er gereageerd alsof die zorgen allemaal niet terecht zijn.

Prima dat je kritiek hebt bij de vorm en toon van vdB. Maar om nu maar te zeggen dat er niets aan de hand is, is struisvogel gedrag.

Komt omdat de prediking van dr vd Brink ook niet op die van de oudvaders lijken, iig niet op die van de Nadere Reformatie.
Een dominee als van Leeuwen komt daar veel dichter bij in de buurt.

[MGG]

—-knip—- On-topic a.u.b.

[Simon0612]

Laten we de context van deze Avondmaalspreek meenemen. Het rijke van deze preek is dat de uitverkiezing vanuit de zekerheid van het geloof gepredikt wordt, zo is de uitverkiezing een troost in plaats van een dreiging zoals in de hyperkerken. Let op hoe de predikant begint. De predikant spreekt de gemeente aan als zijnde gekozen en uitverkoren: "Omdat wij het Avondmaal binnenkort zullen ontvangen, en wij dat niet kunnen ontvangen gelijk wij moeten, tenzij wij ware enigheid van geloof hebben, die ons samenbindt, en satan ook in deze vorige dagen getracht heeft verwarring en verdeeldheid onder ons aan te brengen, gelijk gij weet, hebben wij allen tezamen geacht dat het goed en nuttig zou zijn te handelen over het uitkiezen van God, waardoor Hij ons gekozen en uitverkoren heeft, opdat dit op zulk een wijze door de groten en de kleinen verstaan zou worden, dat wij daarover in vrede en rust van ons geweten zouden verkeren."

De tweede quote wel ja. De eerste niet. Maar gelukkig, dan valt het dus wel mee met de hyperkerken en is al deze ophef niet meer dan een hype. Ik zou zeggen lees eens een aantal van deze preken!
Nog een laatste quote van Calvijn dan:

Want er zijn twee soorten mensen die vijanden van deze leer zijn. De ene zijn als honden, de anderen als zwijnen. Wie zijn de eersten? Dat zijn zij, die blaffen en hun tanden laten zien en die God tergen met hun kwaadaardige vragen. Sommigen van deze booswichten zien er in onze dagen niet tegen op om de Heilige Schrift in stukken te scheuren, om alles te bederven, teniet te doen, te vervalsen en te verbasteren, als ze
Gods verkiezing maar kunnen verdonkeren, ja, zelfs helemaal tenietdoen. Waar ze op uit zijn is om deze leer gehaat te maken. Want ze komen er mee aan, dat die er over spreken geen verschil meer maken tussen goed en kwaad. Dat God op deze manier onrechtvaardig zou zijn als Hij verschil ging maken tussen de een en de ander en dat er bij Hem aanneming van de persoon zou zijn. Dat zijn dus de honden die blaffen en tandenknarsen tegen deze leer.

Wel is het zo, dat je meester (met een kleine letter) er anders over denkt:

Vervolgens, terecht heb je geconstateerd dat Dordt anders over de verkiezing spreekt dan Calvijn. De taal bij Calvijn is harder, ook wat ongenuanceerder, sneller voor misverstand vatbaar. De Dordtse Synode heeft Calvijn in bescherming genomen tegen de remonstrantse kritiek, maar tegelijk bewust niet al zijn verwoordingen overgenomen.

Dit is een mooi voorbeeld dat helder maakt waarom de gereformeerde theologen geen calvinisten wilden worden genoemd. Ze waren dankbaar voor de enorme zegen die Calvijn voor de kerk betekende, maar wilden zich niet aan al zijn verwoordingen binden. Zeker op het punt van de verwerping vonden zij een zorgvuldiger verwoording nodig.

[Simon0612]

Nee. Dit is typisch calvijns.

Ja dat wist ik en dat kon je met een vergrootglas ook lezen. Maar als dit uit een mond komt van een andere predikant zijn het wel kleine letters?

[JanRap]

Ik vind het erg verdrietig dat het niet mogelijk lijkt te zijn deze discussie feitelijk te houden.

Precies.
Het gaat alleen over de vorm.
Er is op dit forum de laatste jaren al heel wat geschreven over zorgen die er zijn over prediking, over een hyper-calvinistische inslag binnen bepaalde kerkverbanden. Over de kloof die er is tussen de prediking van oudvaders en veel hedendaagse prediking. Het overgrote deel van de forummers was het er vaak mee eens.

Nu wordt er gereageerd alsof die zorgen allemaal niet terecht zijn.

Prima dat je kritiek hebt bij de vorm en toon van vdB. Maar om nu maar te zeggen dat er niets aan de hand is, is struisvogel gedrag.

Komt omdat de prediking van dr vd Brink ook niet op die van de oudvaders lijken, iig niet op die van de Nadere Reformatie.
Een dominee als van Leeuwen komt daar veel dichter bij in de buurt.

Ik merk iets heel eigenaardigs in de discussie over Hyperdordt. Als ik deze discussie vergelijk met de Roomse priester Antoine Bodard die heel onbevangen schrijft over zijn huidige paus waar hij falikant van mening mee verschilt, terwijl Bodard een trouw zoon van de kerk is: iedereen reageert hier als door een wesp gestoken als een theoloog als dr. vd Brink dingen de vinger legt bij bepaalde uitspraken en theologieën van GG predikanten.
Vd. Brink onderbouwt zijn kritiek en heeft een heel andere invalshoek. Hij heeft zich ingeleefd in de Reformatorische theologie en in de theologie van Dordrecht en de theologie van het hypercalvinisme. Terwijl de GG een historie kent van maar ruim 100 jaar. Ik zou u willen vragen: mag dr. vd. Brink de verschillen benoemen? Of moet hij zwijgen? Zoals ik ook een 'spreekverbod' heb als ik het bij geliefde familieleden over het verschil tussen de theologie van Dordt en die van de GG heb. Mijn geliefden vinden me Remonstrants, vijandig, ik sla het eerste stuk over enz. enz. Ik ben een vijand van de bevindelijke waarheid. Nee, dat leggen ze niet uit. Dat vinden ze een ' teer ' onderwerp, einde discussie. Vijftig jaar heb ik geworsteld om de theologie van de Reformatie op éen lijn te krijgen met die van de GG, het is me niet gelukt en het gaat niet lukken. Ik ben zeer dankbaar dat dr. v.d. Brink onderbouwd heeft dat de verschillen inderdaad onoverbrugbaar zijn. Of hij dat op de goede manier gedaan heeft? Ik weet het niet. wel weet ik dat ik in mijn jeugd in de GG in Ned. geleerd heb om alles en iedereen te wantrouwen die de Drie formulieren van Enigheid niet uitlegde in de geest van ds. Kersten en dr. Steenblok ( inderdaad , het is nu heel hard, in sneltreinvaart, aan het veranderen, maar dat kun je beter ook niet hardop zeggen)