Hyperdordt

[Psalm]

Je verdraait mijn woorden en geeft er dan aan dat het kleine lettertjes zijn. Niet fair.
Waar gaat het mis? Jij stelt het geloof als voorwaarde.

Klopt, ik stel deze voorwaarde niet zelf, maar God stelt het geloof ook als voorwaarde. Wij kunnen alleen door het geloof deelgenoot worden aan Christus. Dus het lijkt toch waar te zijn dat jij op eigen gekozen wegen bij Christus uit wil komen. Maar ik zeg: wij komen alleen bij Hem dóór het geloof. Let op: ik zeg niet óm ons geloof.

En daarbij: dat geloof kun je als mens zelf bepalen wanneer je daarmee begint.

Nu trek jij mijn woorden weer uit het verband, want ik had ook duidelijk aangegeven dat ik zeg dat het geloof door God gewerkt wordt. Maar een mens is er wel volledig bij: aannemen of verwerpen.

Ik zeg daar wat van. Ik zeg daar nog van: in de hele Bijbel zie je dat het geloof volgt op de openbaring van Christus. Zo mooi en zo helder. Gelukkig wel.

Ik zie in de Bijbel ook veel ongeloof. Mensen die Jezus niét geloven en Hem verwerpen. Judas is daar een perfect voorbeeld van. Veel van Christus gezien, maar had Hem altijd diep in z'n hart verworpen.

Ik zeg wat hoe de Heere dat geloof schenkt en hoe de mens dit mag aannemen. Dat is de Bijbelse weg die de Heere gaat. Ik zeg nergens: ik vind dat de mens dat niet mag en kan aannemen.

Jawel, dat zei je niet direct, waar wel indirect. Lees jouw onderstaande post maar.

Weet je dat dat één van de dwalingen was die Dordt weerlegd heeft? Daarnaast: het behaagt God Zijn Zoon te openbaren. Op Zijn tijd, niet op de jouwe. En nee, dat is niet lijdelijk. Dat wordt nood. Niet de nood: ik moet geloven. Maar hoe kom ik met God verzoend. Als dan Christus als Middelaar wordt geopenbaard is dat één groot wonder. Niet omdat ik nu besloten heb om te gaan geloven maar dat Hij Hem aan mij wegschenkt. Dan is het geloof een instrument.

Ik ben het wel van harte met Brakel eens dat dat is in een weg van afbidden en verwachten! En daar zit ons meningsverschil. Jij wilt niet weten van een afbidden, van een niet kunnen geloven en de roep om behouden te worden en de roep om een Middel!

Wel goed citeren; ik zeg dat ik liever zie "geloof en verwacht". Dus wel degelijk een verwachting van de Heere, ook in het geloven. En ik zei vanmiddag ook: "Door te zeggen: ik heb niks, maar U hebt alles. Ik heb zonden, maar U bent rein. Ik heb geen geloof, maar U hebt de belofte: "een ieder die tot Mij komt zal Ik geenzins uitwerpen"". Dus het kan soms zo zijn dat iemand het geloof van zichzelf niet waarneemt. Maar als iemand in de nood zich toch weer op Hem werpt, dan is er in feite ook geloof. Al zal die "gelovige" het misschien niet voor geloof houden.

Dus het valt allemaal wel mee. Maar je hebt gelijk: ik moet er niets van hebben als mensen om de redenen die jij aanhaalde niet mogen geloven. Dan werp jij hindernissen op voor mensen waarin God het beginsel van het geloof heeft gewerkt, maar van jou horen dat ze niet zomaar kunnen geloven omdat het niet in jouw patroon past. Dan ben je een hindernis tussen de zondaar en Christus. Net als de discipelen die de kinderen tegenhielden. Maar Jezus zei: "laat de kinderen tot Mij komen".

Want, zeg je, die is er al en nu hangt het nog van de mens af of hij het gelooft. Dat zeiden de remonstranten ook.

Dat zeg ik niet. Waarom wil jij mij in het kamp van de remonstranten plaatsen? Dat is onterecht. Ik zeg duidelijk dat God het geloof werkt en dat ik het eens ben met de verwerping van de dwaling dat God alleen het geloven geeft, maar dat de mens het werkt. Ik zeg met Dordt dat God het geloof geeft en werkt. Maar ik zeg uiteraard ook dat wij gehoor moeten geven aan de oproep van Jezus Christus dat wij Hem moeten aannemen en geloven.

Dat ik stel dat je het niet mag aannemen maak jij er nu van en vervolgens benoem je dat als kleine lettertjes. Hoe bedoel je karikatuur. Evenals dat je stelt dat ik het geloof en de wedergeboorte uit elkaar trek.

Sterker, ik durf te zeggen met alle vrijmoedigheid: met het geloof wat de Heere door Zijn Geest schenkt, zul je Christus zeker als Zaligmaker aannemen! Onmogelijk om het niet te doen.

Je tweede alinea is geen onderbouwing voor de stelling in je eerste alinea. In de eerste alinea gaat het over wedergeboorte en geloof uit elkaar trekken. De tweede over de relatie schenking gevolgd door aannemen. Dat zijn twee verschillende relaties. Dus dat loopt al niet lekker in je argumentatie. Verder stel je wél dat je niet mag aannemen. Hoe moet ik jouw reactie dan lezen over dat tijdstip? Daarin merk je toch duidelijk een afkeurende reactie? Je hebt het over mensen die "niet kunnen geloven" .

En dat heeft niets te maken met lijdelijk afwachten of Hij het geloof wil schenken of op bijzondere ervaringen wachten. Niks geen kleine lettertjes. Maar wel op Zijn tijd en niet op een door jou bepaald tijdstip.

Máár? Wel kleine lettertjes dus.

En de nood waar jij het over hebt is een andere nood dan ik bedoel. Ik bedoel: het kan wel eens nood worden dat je totaal niet geloven kunt. Dat je geen geloof hebt en het ook niet kan maken.

Dat zal ik niet ontkennen. Maar dat is niet de normale situatie waarin Gods volk jaar en dag in verkeert. Maar dan zijn er in de Bijbel ook weer beloften op die specifieke nood. Hierdoor is het vaak weer mogelijk om te geloven. Maar ik snap het ook wel, dat met veel kleine lettertjes, het ook moeilijk is om te geloven. De helderheid van Gods Woord wordt dan gemist. Daarom is kennis ook belangrijk.

Dan kun jij wel zeggen: ja om 15 uur ga ik geloven, maar er zijn mensen die geen psalm heten en niet geloven kunnen.
Vervolgens maak jij er een hele andere nood van die jarenlang duurt en deponeer dat vervolgens als kleine lettertjes.

Hoe gaat zoiets dan, dat je niet kunt geloven? Waarom kan men niet geloven? Omdat men te klein van God denkt? Omdat men op de golven ziet en niet op Jezus? Kijk hoe Jezus Petrus toen streng bestrafte.

Mijn citaten van Brakel hoef je niet te weerleggen als ik je vraag om ze te lezen naast de jouwe.
Juist het citaat (afbidden en verwachten) waar onze wegen uiteengaan (tijdstip van geloof zelf bepalen) ben je het niet zo mee eens.

Klopt, Brakel is ook niet boven alle kritiek verheven. Daarnaast ben ik het met jouw citaten niet direct oneens, maar wel als jij ze gaat gebruiken als kleine lettertjes om mensen van het geloof in Christus af te houden. Dan heb je mij tegen inderdaad.

Nu laat ik het echt hierbij.

Dat vraag ik mij af. Welkom terug .

[huisman]

Je verdraait mijn woorden en geeft er dan aan dat het kleine lettertjes zijn. Niet fair.
Waar gaat het mis? Jij stelt het geloof als voorwaarde.

Klopt, ik stel deze voorwaarde niet zelf, maar God stelt het geloof ook als voorwaarde. Wij kunnen alleen door het geloof deelgenoot worden aan Christus. Dus het lijkt toch waar te zijn dat jij op eigen gekozen wegen bij Christus uit wil komen. Maar ik zeg: wij komen alleen bij Hem dóór het geloof. Let op: ik zeg niet óm ons geloof.

En daarbij: dat geloof kun je als mens zelf bepalen wanneer je daarmee begint.

Nu trek jij mijn woorden weer uit het verband, want ik had ook duidelijk aangegeven dat ik zeg dat het geloof door God gewerkt wordt. Maar een mens is er wel volledig bij: aannemen of verwerpen.

Ik zeg daar wat van. Ik zeg daar nog van: in de hele Bijbel zie je dat het geloof volgt op de openbaring van Christus. Zo mooi en zo helder. Gelukkig wel.

Ik zie in de Bijbel ook veel ongeloof. Mensen die Jezus niét geloven en Hem verwerpen. Judas is daar een perfect voorbeeld van. Veel van Christus gezien, maar had Hem altijd diep in z'n hart verworpen.

Ik zeg wat hoe de Heere dat geloof schenkt en hoe de mens dit mag aannemen. Dat is de Bijbelse weg die de Heere gaat. Ik zeg nergens: ik vind dat de mens dat niet mag en kan aannemen.

Jawel, dat zei je niet direct, waar wel indirect. Lees jouw onderstaande post maar.

Weet je dat dat één van de dwalingen was die Dordt weerlegd heeft? Daarnaast: het behaagt God Zijn Zoon te openbaren. Op Zijn tijd, niet op de jouwe. En nee, dat is niet lijdelijk. Dat wordt nood. Niet de nood: ik moet geloven. Maar hoe kom ik met God verzoend. Als dan Christus als Middelaar wordt geopenbaard is dat één groot wonder. Niet omdat ik nu besloten heb om te gaan geloven maar dat Hij Hem aan mij wegschenkt. Dan is het geloof een instrument.

Ik ben het wel van harte met Brakel eens dat dat is in een weg van afbidden en verwachten! En daar zit ons meningsverschil. Jij wilt niet weten van een afbidden, van een niet kunnen geloven en de roep om behouden te worden en de roep om een Middel!

Wel goed citeren; ik zeg dat ik liever zie "geloof en verwacht". Dus wel degelijk een verwachting van de Heere, ook in het geloven. En ik zei vanmiddag ook: "Door te zeggen: ik heb niks, maar U hebt alles. Ik heb zonden, maar U bent rein. Ik heb geen geloof, maar U hebt de belofte: "een ieder die tot Mij komt zal Ik geenzins uitwerpen"". Dus het kan soms zo zijn dat iemand het geloof van zichzelf niet waarneemt. Maar als iemand in de nood zich toch weer op Hem werpt, dan is er in feite ook geloof. Al zal die "gelovige" het misschien niet voor geloof houden.

Dus het valt allemaal wel mee. Maar je hebt gelijk: ik moet er niets van hebben als mensen om de redenen die jij aanhaalde niet mogen geloven. Dan werp jij hindernissen op voor mensen waarin God het beginsel van het geloof heeft gewerkt, maar van jou horen dat ze niet zomaar kunnen geloven omdat het niet in jouw patroon past. Dan ben je een hindernis tussen de zondaar en Christus. Net als de discipelen die de kinderen tegenhielden. Maar Jezus zei: "laat de kinderen tot Mij komen".

Want, zeg je, die is er al en nu hangt het nog van de mens af of hij het gelooft. Dat zeiden de remonstranten ook.

Dat zeg ik niet. Waarom wil jij mij in het kamp van de remonstranten plaatsen? Dat is onterecht. Ik zeg duidelijk dat God het geloof werkt en dat ik het eens ben met de verwerping van de dwaling dat God alleen het geloven geeft, maar dat de mens het werkt. Ik zeg met Dordt dat God het geloof geeft en werkt. Maar ik zeg uiteraard ook dat wij gehoor moeten geven aan de oproep van Jezus Christus dat wij Hem moeten aannemen en geloven.

Dat ik stel dat je het niet mag aannemen maak jij er nu van en vervolgens benoem je dat als kleine lettertjes. Hoe bedoel je karikatuur. Evenals dat je stelt dat ik het geloof en de wedergeboorte uit elkaar trek.

Sterker, ik durf te zeggen met alle vrijmoedigheid: met het geloof wat de Heere door Zijn Geest schenkt, zul je Christus zeker als Zaligmaker aannemen! Onmogelijk om het niet te doen.

Je tweede alinea is geen onderbouwing voor de stelling in je eerste alinea. In de eerste alinea gaat het over wedergeboorte en geloof uit elkaar trekken. De tweede over de relatie schenking gevolgd door aannemen. Dat zijn twee verschillende relaties. Dus dat loopt al niet lekker in je argumentatie. Verder stel je wél dat je niet mag aannemen. Hoe moet ik jouw reactie dan lezen over dat tijdstip? Daarin merk je toch duidelijk een afkeurende reactie? Je hebt het over mensen die "niet kunnen geloven" .

En dat heeft niets te maken met lijdelijk afwachten of Hij het geloof wil schenken of op bijzondere ervaringen wachten. Niks geen kleine lettertjes. Maar wel op Zijn tijd en niet op een door jou bepaald tijdstip.

Máár? Wel kleine lettertjes dus.

En de nood waar jij het over hebt is een andere nood dan ik bedoel. Ik bedoel: het kan wel eens nood worden dat je totaal niet geloven kunt. Dat je geen geloof hebt en het ook niet kan maken.

Dat zal ik niet ontkennen. Maar dat is niet de normale situatie waarin Gods volk jaar en dag in verkeert. Maar dan zijn er in de Bijbel ook weer beloften op die specifieke nood. Hierdoor is het vaak weer mogelijk om te geloven. Maar ik snap het ook wel, dat met veel kleine lettertjes, het ook moeilijk is om te geloven. De helderheid van Gods Woord wordt dan gemist. Daarom is kennis ook belangrijk.

Dan kun jij wel zeggen: ja om 15 uur ga ik geloven, maar er zijn mensen die geen psalm heten en niet geloven kunnen.
Vervolgens maak jij er een hele andere nood van die jarenlang duurt en deponeer dat vervolgens als kleine lettertjes.

Hoe gaat zoiets dan, dat je niet kunt geloven? Waarom kan men niet geloven? Omdat men te klein van God denkt? Omdat men op de golven ziet en niet op Jezus? Kijk hoe Jezus Petrus toen streng bestrafte.

Mijn citaten van Brakel hoef je niet te weerleggen als ik je vraag om ze te lezen naast de jouwe.
Juist het citaat (afbidden en verwachten) waar onze wegen uiteengaan (tijdstip van geloof zelf bepalen) ben je het niet zo mee eens.

Klopt, Brakel is ook niet boven alle kritiek verheven. Daarnaast ben ik het met jouw citaten niet direct oneens, maar wel als jij ze gaat gebruiken als kleine lettertjes om mensen van het geloof in Christus af te houden. Dan heb je mij tegen inderdaad.

Nu laat ik het echt hierbij.

Dat vraag ik mij af. Welkom terug .

@Psalm je zou tijdens de Dordtse synode als een arminiaan zijn weggestuurd. Terecht?? Men kan niet geloven omdat men dood is in zonden en misdaden. Er is een Godswonder nodig. Geen menselijke beslissing. Johannes 3 : 3 is toch ook Gods openbaring ? Of zijn de woorden van de Zaligmaker kleine lettertjes?

[-DIA-]

Soms, ik kan het ook niet helpen, maar als ik deze discussie lees moet ik aan verschillende personen uit Bunyans Christenreis denken. Mensen die met Christen aan het discussiëren zijn en hun gronden recht praten, het lijkt hier soms veel op. Lees het maar eens na.

[tja]

@Psalm je zou tijdens de Dordtse synode als een arminiaan zijn weggestuurd. Terecht?? Men kan niet geloven omdat men dood is in zonden en misdaden. Er is een Godswonder nodig. Geen menselijke beslissing. Johannes 3 : 3 is toch ook Gods openbaring ? Of zijn de woorden van de Zaligmaker kleine lettertjes?

Dan zouden jullie gezamenlijk terug kunnen rijden denk ik.

[Psalm]

@Psalm je zou tijdens de Dordtse synode als een arminiaan zijn weggestuurd. Terecht?? Men kan niet geloven omdat men dood is in zonden en misdaden. Er is een Godswonder nodig. Geen menselijke beslissing. Johannes 3 : 3 is toch ook Gods openbaring ? Of zijn de woorden van de Zaligmaker kleine lettertjes?

Dan zouden jullie gezamenlijk terug kunnen rijden denk ik.

Zou best gezellig zijn denk ik; beide te licht bevonden. Maar dan zou ik Huisman vragen wat hij precies bedoelt, met dat Godswonder. Blijkbaar verstaat hij iets anders onder wedergeboorte dan ik. Ik zou vragen om een zeer gedetailleerde beschrijving wat iemand dan beleeft tijdens dat wonder. Meestal pruttelt de wagen dan wat en houdt het al vrij snel stil.

[Mannetje]

En waarom zou je het zeer gedetailleerd willen horen? Wat wil je daarmee bereiken?

[Psalm]

Soms, ik kan het ook niet helpen, maar als ik deze discussie lees moet ik aan verschillende personen uit Bunyans Christenreis denken. Mensen die met Christen aan het discussiëren zijn en hun gronden recht praten, het lijkt hier soms veel op. Lees het maar eens na.

Mooi dat je dat ziet. Dat zie ik ook: mensen die maar dolen voor de poort en niet met Christen meegaan naar die Poort.

[Psalm]

En waarom zou je het zeer gedetailleerd willen horen? Wat wil je daarmee bereiken?

Om het gesprek wat te verhelderen. Als ik zeg over een tafel "dat is een stoel" en Huisman zegt "dat is een boekenkast", kun je lang met elkaar praten, maar zul je altijd langs elkaar heen praten.

[HHR]

Corrie ten Boom schrijft regelmatig over Oswald Chambers' dagboek 'Geheel voor Hem'
Uit nieuwsgierigheid ben ik dit dagboek gaan lezen. Een theologie en uitleg die regelmatig wat vragen oproept.
Soms verrassend, soms vervreemdend. Al met al een theologische lijn die toch wat buiten onze theologische traditie staat.

Maar toch is deze man, die vooral bekend is in baptistische en ook wel evangelische kringen, bij tijden zo helder.
Hij kan soms bijna Arminiaans overkomen, en tegelijkertijd zijn er stukjes, bv over wedergeboorte en berouw, die heel herkenbaar zijn.
Hier zo'n prachtig stukje over Berouw:

Ik ben eigenlijk wel benieuwd wat de kleine lettertjes-drijvers van zo'n stukje vinden:

Bv dit stukje: Het nieuwe leven openbaart zich in bewust berouw en onbewuste heiligheid, nooit andersom. De grond van het christelijk geloof is berouw. Eigenlijk kan een mens geen berouw hebben als hij dat zelf wil - berouw is een gave van God.

[Posthoorn]

Persoonlijke Christusopenbaring
Christus openbaart zich aan ons in het evangelie. Hier mogen en moeten wij mee rekenen. Maar jij bedoelt iets anders met de christusopenbaring. Jij bedoelt een ervaring waarin Christus aan het hart wordt geopenbaard. Maar die ervaring moeten wij niet loskoppelen van de evangelieverkondiging. Christus spreekt nu tot ons doormiddel van zijn Woord. Dát Woord moeten wij geloven en omarmen. Wij moeten geen belevingen geloven en omarmen. Ook dit is geen reden om niet te geloven.

Dit is de kern van heel deze discussie. Als Christus aan het hart geopenbaard wordt, kán dit gebeuren tijdens de prediking, maar het kan ook op een ander moment gebeuren, al naar het de Geest behaagt. Het is echt iets anders dan het Woord horen en te besluiten dat je gaat geloven.

[-DIA-]

Corrie ten Boom schrijft regelmatig over Oswald Chambers' dagboek 'Geheel voor Hem'
Uit nieuwsgierigheid ben ik dit dagboek gaan lezen. Een theologie en uitleg die regelmatig wat vragen oproept.
Soms verrassend, soms vervreemdend. Al met al een theologische lijn die toch wat buiten onze theologische traditie staat.

Maar toch is deze man, die vooral bekend is in baptistische en ook wel evangelische kringen, bij tijden zo helder.
Hij kan soms bijna Arminiaans overkomen, en tegelijkertijd zijn er stukjes, bv over wedergeboorte en berouw, die heel herkenbaar zijn.
Hier zo'n prachtig stukje over Berouw:

Ik ben eigenlijk wel benieuwd wat de kleine lettertjes-drijvers van zo'n stukje vinden:

Bv dit stukje: Het nieuwe leven openbaart zich in bewust berouw en onbewuste heiligheid, nooit andersom. De grond van het christelijk geloof is berouw. Eigenlijk kan een mens geen berouw hebben als hij dat zelf wil - berouw is een gave van God.

Ooit, dat vergeet ik nooit, sorry als dat nodig is, maar het nu eenmaal zo, zei ds. W.C. Lamain, en geloof dat hij hier een grote waarheid spreekt: Schuld, dat is zó'n lelijk beest, dat wil níemand in hebben! Ik probeer de context op te zoeken, maar zal niet makkelijk zijn want boeken hebben geen zoekmachine... Misschien is dat het enige voordeel van internet...
Om het duidelijker te maken: Schuld gaat altijd vóór berouw. Berouw is niet mogelijk zonder dat der schuld is, want dan krijgen een onrechtvaardige zaak. Kijk, als ik nu berouw moet hebben over een schuld die ik niet heb, en dat wordt in de wereld best eens van je geëist, maar dan kom dus in een onmogelijke toestand. En ik zou er aan willen toevoegen: een zeer ongewenste toestand.

[deschpin]

Corrie ten Boom schrijft regelmatig over Oswald Chambers' dagboek 'Geheel voor Hem'
Uit nieuwsgierigheid ben ik dit dagboek gaan lezen. Een theologie en uitleg die regelmatig wat vragen oproept.
Soms verrassend, soms vervreemdend. Al met al een theologische lijn die toch wat buiten onze theologische traditie staat.

Maar toch is deze man, die vooral bekend is in baptistische en ook wel evangelische kringen, bij tijden zo helder.
Hij kan soms bijna Arminiaans overkomen, en tegelijkertijd zijn er stukjes, bv over wedergeboorte en berouw, die heel herkenbaar zijn.
Hier zo'n prachtig stukje over Berouw:

Ik ben eigenlijk wel benieuwd wat de kleine lettertjes-drijvers van zo'n stukje vinden:

Bv dit stukje: Het nieuwe leven openbaart zich in bewust berouw en onbewuste heiligheid, nooit andersom. De grond van het christelijk geloof is berouw. Eigenlijk kan een mens geen berouw hebben als hij dat zelf wil - berouw is een gave van God.



Komt op mij over als een heleboel voorwaarden waar we aan moeten voldoen.....

Ooit, dat vergeet ik nooit, sorry als dat nodig is, maar het nu eenmaal zo, zei ds. W.C. Lamain, en geloof dat hij hier een grote waarheid spreekt: Schuld, dat is zó'n lelijk beest, dat wil níemand in hebben! Ik probeer de context op te zoeken, maar zal niet makkelijk zijn want boeken hebben geen zoekmachine... Misschien is dat het enige voordeel van internet...
Om het duidelijker te maken: Schuld gaat altijd vóór berouw. Berouw is niet mogelijk zonder dat der schuld is, want dan krijgen een onrechtvaardige zaak. Kijk, als ik nu berouw moet hebben over een schuld die ik niet heb, en dat wordt in de wereld best eens van je geëist, maar dan kom dus in een onmogelijke toestand. En ik zou er aan willen toevoegen: een zeer ongewenste toestand.

[huisman]

@Psalm je zou tijdens de Dordtse synode als een arminiaan zijn weggestuurd. Terecht?? Men kan niet geloven omdat men dood is in zonden en misdaden. Er is een Godswonder nodig. Geen menselijke beslissing. Johannes 3 : 3 is toch ook Gods openbaring ? Of zijn de woorden van de Zaligmaker kleine lettertjes?

Dan zouden jullie gezamenlijk terug kunnen rijden denk ik.

Zou best gezellig zijn denk ik; beide te licht bevonden. Maar dan zou ik Huisman vragen wat hij precies bedoelt, met dat Godswonder. Blijkbaar verstaat hij iets anders onder wedergeboorte dan ik. Ik zou vragen om een zeer gedetailleerde beschrijving wat iemand dan beleeft tijdens dat wonder. Meestal pruttelt de wagen dan wat en houdt het al vrij snel stil.

Dan zou ik mijn Bijbel pakken. Achterin de Dordtse Leerregels op zoeken en Hoofdstuk 3&4 art 12 voorlezen. Een paar kernzinnen uit dat artikel over het Godswonder
1. En dit is de wedergeboorte, die vernieuwing, opwekking uit de doden, en levendmaking, waarvan zo heerlijk in de Schriften gesproken wordt, dewelke God zonder ons in ons werkt.
2.Niet teweeggebracht door middel van de uiterlijke prediking alleen, noch door aanrading enz.
3.Maar het is een gans bovennatuurlijke, een zeer krachtige, en tegelijk zeer zoete, wonderbare verborgene en onuitsprekelijke werking, dewelke, naar het getuigenis van de Schrift, in haar kracht niet minder noch geringer is dan de schepping of de opwekking der doden.

Daarna artikel 16 uit Hoofdstuk 3&4 over wat een zondaar daarvan beleefd. Met misschien nog een gedeelte uit Ezechiël 36 . Denk dan aan vers 22-32. Met vers 31 als één van de wezenlijke bevindingen van een vlesen hart.

Hoop niet dat jij dit pruttelen vindt.

[Inwoner]

@Psalm je zou tijdens de Dordtse synode als een arminiaan zijn weggestuurd. Terecht?? Men kan niet geloven omdat men dood is in zonden en misdaden. Er is een Godswonder nodig. Geen menselijke beslissing. Johannes 3 : 3 is toch ook Gods openbaring ? Of zijn de woorden van de Zaligmaker kleine lettertjes?

Dan zouden jullie gezamenlijk terug kunnen rijden denk ik.

Zou best gezellig zijn denk ik; beide te licht bevonden. Maar dan zou ik Huisman vragen wat hij precies bedoelt, met dat Godswonder. Blijkbaar verstaat hij iets anders onder wedergeboorte dan ik. Ik zou vragen om een zeer gedetailleerde beschrijving wat iemand dan beleeft tijdens dat wonder. Meestal pruttelt de wagen dan wat en houdt het al vrij snel stil.

Dan zou ik mijn Bijbel pakken. Achterin de Dordtse Leerregels op zoeken en Hoofdstuk 3&4 art 12 voorlezen. Een paar kernzinnen uit dat artikel over het Godswonder
1. En dit is de wedergeboorte, die vernieuwing, opwekking uit de doden, en levendmaking, waarvan zo heerlijk in de Schriften gesproken wordt, dewelke God zonder ons in ons werkt.
2.Niet teweeggebracht door middel van de uiterlijke prediking alleen, noch door aanrading enz.
3.Maar het is een gans bovennatuurlijke, een zeer krachtige, en tegelijk zeer zoete, wonderbare verborgene en onuitsprekelijke werking, dewelke, naar het getuigenis van de Schrift, in haar kracht niet minder noch geringer is dan de schepping of de opwekking der doden.

Daarna artikel 16 uit Hoofdstuk 3&4 over wat een zondaar daarvan beleefd. Met misschien nog een gedeelte uit Ezechiël 36 . Denk dan aan vers 22-32. Met vers 31 als één van de wezenlijke bevindingen van een vlesen hart.

Hoop niet dat jij dit pruttelen vindt.

Dat noem ik geen pruttelen nee. Zeker niet!
Sommigen zullen dit wellicht zien als 'kleine lettertjes'...

[Zeeuw]

Het is off-topic wellicht dus haal het vooral weg als het niet gewild is.

We mochten gisteravond met veel gemeenteleden nadenken over het komende Heilig Avondmaal zondag. Een bijzondere goede avond waarin mensen met tranen in hun ogen mochten getuigen van Gods grote genade en het uitzien (maar ook opzien) naar komende zondag en elkaar bemoedigen. Wat voel je dan Gods liefde voor zondaren door alles heen. Fijn om (zeker in deze week) als gemeenteleden in gebed om elkaar heen te staan.
Wat een schril contrast met hier, waar men probeert elkaar te overtuigen van het feit dat de ander het toch zeker niet goed (genoeg) ziet. Gelukkig mogen we uitzien naar het Leven na dit leven, waar dit niet meer zal gebeuren.