'Loyaal aan de Statenvertaling'

[Rh1990]

Er zijn kennelijk mensen die iets anders in de tekst van het artikel lezen dan ik. Volgens mij staat er gewoon dat het wenselijk is dat de Nederlandse taal almeer toegroeit naar de taal van de Statenvertaling. Dat is (naast het vervangen van in onbruik geraakte woorden) een van de oplossingsroutes die de auteur noemt.

Dat lees ik er inderdaad niet in. Ik lees er het volgende in, en ik noem een praktijkvoorbeeld van een goede vriend van mij. Hij is opgevoed zonder God en dus zonder Bijbel. Hij kwam haast toevallig in een kerk en daarna begon een zoektocht. Wist echt helemaal niets. Kende de Bijbel niet, wist niets over verschillen tussen kerken, maar ging gewoon hier en daar eens kijken en luisteren.
Uiteindelijk in een reformatorische kerk terecht gekomen en daar blijven hangen. Tot bekering gekomen, de Bijbel gaan lezen. In Statenvertaling. Daardoor is hij gevormd, die Woorden zijn voor hem gaan leven.
Aan de Nederlandse taal is niets veranderd, maar hijzelf is veranderd en toegegroeid naar de SV.
Zó lees ik deze opmerking in dit artikel.

Helemaal mee eens. Heel herkenbaar.

@Rh1990, ben je werkelijk onkerkelijk en zonder SV opgegroeid? Ik vind het dan echt interessant om van jou te horen wat dan nu zo dierbaar is aan de SV?

Ik merk wel dat als God bepaalde teksten gebruikt heeft in SV, je persoonlijk toch voorkeur hebt voor deze teksten in SV.

Ik ben inderdaad zonder SV opgegroeid. Ik erfde een SV en ben ik gaan lezen en dat heeft de Heere willen gebruiken. In het begin van mijn kerkelijke loopbaan dacht ik dat er van mij verwacht werd dat ik veel van de Bijbel zou weten, dus ben ik veel gaan lezen en bestuderen. Moeilijke woorden zocht ik op Google op. Later heeft de Heere verschillende teksten met kracht in m'n hart willen afdrukken en zeker om die reden zou ik nooit een andere vertaling willen en als die toch zou komen blijf ik die geërfde Bijbel lezen. Verder ben ik vrij snel onder mensen gekomen die de Heere mogen vrezen en die drukken ook een stempel op je leven (in positieve zin), dat vormt je en ook voor hen is de SV zeer dierbaar.

@DDD heb jij überhaupt nog sympathie voor de SV of is alles oud en vervelend voor je?

[DDD]

Ik heb voor mijzelf geen problemen met de Statenvertaling. Maar ik ben niet de norm van alle dingen. Ik zie dat veel christenen en zelfs predikanten die de SV gebruiken, de GBS-SV niet goed begrijpen. Dus ik ben geen voorstander van het gebruik van de GBS-SV in erediensten.

[Charles]

In de SB van deze week een zeer korte 'bespreking' door ds Clements van het boek 'De beste vertaling' ( dr P. de Vries).

Het slotstuk van deze 'boekbespreking':

De Statenbijbel was in de 17de eeuw ook niet gemakkelijk voor de gewone man. Nederland was in vele dialecten versnipperd. Er was nog geen standaardtaal. Ons volk is naar de taal van de Statenbijbel toegegroeid. Zo zou het vandaag opnieuw moeten. Onze kinderen moeten bekend blijven met de woorden des eeuwigen levens. Geheel in onbruik geraakte woorden verdienen uiteraard hertaling. Gelukkig is de Synodale Commissie in goed gesprek met de GBS over het bewaren van de Statenvertaling voor het volgende geslacht.

Ben het boekje aan het lezen en las dat de taal van de SV goed aansloot op de taal van die tijd. Alleen had je nog geen SN en moest gekozen worden in welke streektaal je de SV ging vertalen. Dat werd de taal van de elite.

[Panny]

Ik ben inderdaad zonder SV opgegroeid. Ik erfde een SV en ben ik gaan lezen en dat heeft de Heere willen gebruiken. In het begin van mijn kerkelijke loopbaan dacht ik dat er van mij verwacht werd dat ik veel van de Bijbel zou weten, dus ben ik veel gaan lezen en bestuderen. Moeilijke woorden zocht ik op Google op. Later heeft de Heere verschillende teksten met kracht in m'n hart willen afdrukken en zeker om die reden zou ik nooit een andere vertaling willen en als die toch zou komen blijf ik die geërfde Bijbel lezen. Verder ben ik vrij snel onder mensen gekomen die de Heere mogen vrezen en die drukken ook een stempel op je leven (in positieve zin), dat vormt je en ook voor hen is de SV zeer dierbaar.

Een mooi persoonlijk verhaal!
Maar een dergelijke ervaring is niet exclusief voor de Staten Vertaling.
Je kunt precies dezelfde ervaring hebben met een nieuwe betrouwbare vertaling. (alleen dat je dan wellicht minder Google had hoeven gebruiken)
Ik lees in je verhaal dus eigenlijk geen argumenten tegen een eventuele nieuwe (net zo betrouwbare) vertaling. Of argumenten die pleiten dat we de huidige SV voor altijd ongewijzigd moeten lezen.

Ik ben ook gehecht aan de Staten Vertaling. Omdat ik deze gewend bent te lezen en te horen. Dus het ouderwetse taalgebruik voelt dan vertrouwd. Maar ik vind dit geen argument tegen een betrouwbare herziening of een nieuwe betrouwbare vertaling.
Voor mij zijn letterlijke teksten in een bepaalde vertaling ook niet perse heel waardevol. De inhoud maakt het waardevol.
En de teksten die je in je hoofd hebt zitten vanuit de Staten Vertaling verliezen ook echt geen waarde bij een nieuwe vertaling.

[Valcke]

In de SB van deze week een zeer korte 'bespreking' door ds Clements van het boek 'De beste vertaling' ( dr P. de Vries).

Het slotstuk van deze 'boekbespreking':

De Statenbijbel was in de 17de eeuw ook niet gemakkelijk voor de gewone man. Nederland was in vele dialecten versnipperd. Er was nog geen standaardtaal. Ons volk is naar de taal van de Statenbijbel toegegroeid. Zo zou het vandaag opnieuw moeten. Onze kinderen moeten bekend blijven met de woorden des eeuwigen levens. Geheel in onbruik geraakte woorden verdienen uiteraard hertaling. Gelukkig is de Synodale Commissie in goed gesprek met de GBS over het bewaren van de Statenvertaling voor het volgende geslacht.

Ben het boekje aan het lezen en las dat de taal van de SV goed aansloot op de taal van die tijd. Alleen had je nog geen SN en moest gekozen worden in welke streektaal je de SV ging vertalen. Dat werd de taal van de elite.

Wat op dit punt in het boekje staat, is evenwel niet helemaal juist. De taal van de SV was niet de taal van de gewone man. Men kon het zeker qua woordbetekenissen wel begrijpen, maar ook toen was de taal van de SV niet de 'standaardtaal' en de zinnen waren ook toen dikwijls moeilijk. Dat blijkt alleen al uit de opdracht van de Dordtse Synode waarin aangegeven is dat men de spreekwijzen van het Hebreeuws en Grieks diende te behouden in de vertaling.

[Lilian1975]

In de SB van deze week een zeer korte 'bespreking' door ds Clements van het boek 'De beste vertaling' ( dr P. de Vries).

Het slotstuk van deze 'boekbespreking':

De Statenbijbel was in de 17de eeuw ook niet gemakkelijk voor de gewone man. Nederland was in vele dialecten versnipperd. Er was nog geen standaardtaal. Ons volk is naar de taal van de Statenbijbel toegegroeid. Zo zou het vandaag opnieuw moeten. Onze kinderen moeten bekend blijven met de woorden des eeuwigen levens. Geheel in onbruik geraakte woorden verdienen uiteraard hertaling. Gelukkig is de Synodale Commissie in goed gesprek met de GBS over het bewaren van de Statenvertaling voor het volgende geslacht.

Ben het boekje aan het lezen en las dat de taal van de SV goed aansloot op de taal van die tijd. Alleen had je nog geen SN en moest gekozen worden in welke streektaal je de SV ging vertalen. Dat werd de taal van de elite.

Wat op dit punt in het boekje staat, is evenwel niet helemaal juist. De taal van de SV was niet de taal van de gewone man. Men kon het zeker qua woordbetekenissen wel begrijpen, maar ook toen was de taal van de SV niet de 'standaardtaal' en de zinnen waren ook toen dikwijls moeilijk. Dat blijkt alleen al uit de opdracht van de Dordtse Synode waarin aangegeven is dat men de spreekwijzen van het Hebreeuws en Grieks diende te behouden in de vertaling.

Charles zegt m.i. dat de taal van de SV goed aansloot op de taal van die tijd. Dat is wat anders als dat er zou staan dat het de taal van de gewone man was.

[Valcke]

Ben het boekje aan het lezen en las dat de taal van de SV goed aansloot op de taal van die tijd. Alleen had je nog geen SN en moest gekozen worden in welke streektaal je de SV ging vertalen. Dat werd de taal van de elite.

Wat op dit punt in het boekje staat, is evenwel niet helemaal juist. De taal van de SV was niet de taal van de gewone man. Men kon het zeker qua woordbetekenissen wel begrijpen, maar ook toen was de taal van de SV niet de 'standaardtaal' en de zinnen waren ook toen dikwijls moeilijk. Dat blijkt alleen al uit de opdracht van de Dordtse Synode waarin aangegeven is dat men de spreekwijzen van het Hebreeuws en Grieks diende te behouden in de vertaling.

Charles zegt m.i. dat de taal van de SV goed aansloot op de taal van die tijd. Dat is wat anders als dat er zou staan dat het de taal van de gewone man was.

Akkoord. Maar dan nog vind ik de stelling (van dr. De Vries) dubieus. De woorden sloten aan op de taal van die tijd, de zinnen niet, want die werden volledig bepaald door wat er in de grondtekst staat. Wie de opmerking in het boekje leest, zou al gauw kunnen denken dat de zinnen aangepast waren aan het Nederlands van die tijd. Dat is beslist niet het geval geweest.

[Lilian1975]

Ds haalt vaak genoeg in preken letterlijke vertaling uit grondteksten waarin de woord volgorde echt wel anders is dan zoals het in de sv staat. I.v.m. de leesbaarheid. Kennelijk kozen de sv vertalers daar dus ook wel eens voor?

[Valcke]

Ds haalt vaak genoeg in preken letterlijke vertaling uit grondteksten waarin de woord volgorde echt wel anders is dan zoals het in de sv staat. I.v.m. de leesbaarheid.

Het staat er inderdaad niet 100% identiek. Maar in de vertaling zijn woorden en zinsdelen wel precies terug te vinden in de grondtekst. Grammaticaal is er niet gesleuteld aan de teksten en woorden zijn doorgaans 1-op-1 vertaald. Dat wil zeggen dat de zinsbouw en woordbetekenissen niet aangepast waren aan wat gangbaar Nederlands was/is.

De woordvolgorde werd inderdaad wél aangepast aan de eisen van onze taal. Dat is ook wel begrijpelijk. Maar wanneer er in de grondtekst staat ‘nacht en dag’ (zoals in Lukas 2 bij de geschiedenis van Anna) dan bleef dat in de vertaling ook hetzelfde, het werd niet omgedraaid (zoals in de HSV). En ‘ik en …’ bleef ook in die volgorde staan, ook al wordt dat in het Nederlands minder gepast gevonden om met ‘ik’ te beginnen - zomaar twee voorbeelden.

[Rh1990]

Ik ben inderdaad zonder SV opgegroeid. Ik erfde een SV en ben ik gaan lezen en dat heeft de Heere willen gebruiken. In het begin van mijn kerkelijke loopbaan dacht ik dat er van mij verwacht werd dat ik veel van de Bijbel zou weten, dus ben ik veel gaan lezen en bestuderen. Moeilijke woorden zocht ik op Google op. Later heeft de Heere verschillende teksten met kracht in m'n hart willen afdrukken en zeker om die reden zou ik nooit een andere vertaling willen en als die toch zou komen blijf ik die geërfde Bijbel lezen. Verder ben ik vrij snel onder mensen gekomen die de Heere mogen vrezen en die drukken ook een stempel op je leven (in positieve zin), dat vormt je en ook voor hen is de SV zeer dierbaar.

Een mooi persoonlijk verhaal!
Maar een dergelijke ervaring is niet exclusief voor de Staten Vertaling.
Je kunt precies dezelfde ervaring hebben met een nieuwe betrouwbare vertaling. (alleen dat je dan wellicht minder Google had hoeven gebruiken)
Ik lees in je verhaal dus eigenlijk geen argumenten tegen een eventuele nieuwe (net zo betrouwbare) vertaling. Of argumenten die pleiten dat we de huidige SV voor altijd ongewijzigd moeten lezen.

Ik ben ook gehecht aan de Staten Vertaling. Omdat ik deze gewend bent te lezen en te horen. Dus het ouderwetse taalgebruik voelt dan vertrouwd. Maar ik vind dit geen argument tegen een betrouwbare herziening of een nieuwe betrouwbare vertaling.
Voor mij zijn letterlijke teksten in een bepaalde vertaling ook niet perse heel waardevol. De inhoud maakt het waardevol.
En de teksten die je in je hoofd hebt zitten vanuit de Staten Vertaling verliezen ook echt geen waarde bij een nieuwe vertaling.

Naar mijn mening is er op dit moment geen betrouwbare vertaling voorhanden. Als de GBS wat lastigere woorden zou vervangen, dan zou ik dat niet perse erg vinden, maar het hoeft van mij niet over de kop. Ik vind de kanttekeningen heel erg waardevol, die mogen niet verdwijnen, die had de HSV op z'n minst mee kunnen nemen.
Ik denk nog steeds dat een groot punt niet in de verstaanbaarheid ligt, maar naar het eigen verlangen naar Gods Woord, als er werkelijk een verlangen komt zal de Heere zelf je Leidsman en Onderwijzer zijn, dan ga je de Bijbel heel anders lezen als voorheen.

[Johann Gottfried Walther]

In de 17de eeuw gebruikte zij ook geen taal van 200 jaar geleden, waarom zouden wij dat wel moeten willen?

[Posthoorn]

Naar mijn mening is er op dit moment geen betrouwbare vertaling voorhanden. Als de GBS wat lastigere woorden zou vervangen, dan zou ik dat niet perse erg vinden, maar het hoeft van mij niet over de kop. Ik vind de kanttekeningen heel erg waardevol, die mogen niet verdwijnen, die had de HSV op z'n minst mee kunnen nemen.
Ik denk nog steeds dat een groot punt niet in de verstaanbaarheid ligt, maar naar het eigen verlangen naar Gods Woord, als er werkelijk een verlangen komt zal de Heere zelf je Leidsman en Onderwijzer zijn, dan ga je de Bijbel heel anders lezen als voorheen.

Met dat laatste ben ik het niet eens. Je spreekt daarmee ook een impliciet oordeel uit over allen die een andere mening hebben dan jij: die hebben kennelijk geen werkelijk verlangen naar Gods Woord.
Maar dat even daargelaten: het gaat niet alleen om het wel of niet begrijpen van het oudere Nederlands, het gaat erom dat er een kloof gemaakt wordt tussen tekst en lezer die er WAT DAT BETREFT niet is. Waarom moet ik Gods Woord ineens lezen met 'zeide', 'mitsgaders', 'magen', 'dies', 'ulieden', etc. etc.? Dat is mijn taal niet. Ik wil de Bijbel graag lezen in mijn eigen taal. En ja, dan mogen Hebreeuwse en Griekse zinswendingen wat mij betreft blijven bestaan - alhoewel de SV ook daar weleens aanpassingen doet! Wel minder dan de HSV als ik het goed begrijp, maar het gebeurt wel. Kennelijk had men daar ook principieel geen moeite mee.

[refo]

Ds haalt vaak genoeg in preken letterlijke vertaling uit grondteksten waarin de woord volgorde echt wel anders is dan zoals het in de sv staat. I.v.m. de leesbaarheid. Kennelijk kozen de sv vertalers daar dus ook wel eens voor?

SV: Want de geldgierigheid is een wortel van alle kwaad, tot welke sommigen lust hebbende zijn afgedwaald van het geloof, en hebben zichzelven met vele smarten doorstoken.
Grieks: Want een wortel van alle kwaad is de geldgierigheid, tot welke sommigen lust hebbende zijn afgedwaald van het geloof, en hebben zichzelf doorstoken met vele smarten.

[DDD]

Naar mijn mening is er op dit moment geen betrouwbare vertaling voorhanden. Als de GBS wat lastigere woorden zou vervangen, dan zou ik dat niet perse erg vinden, maar het hoeft van mij niet over de kop. Ik vind de kanttekeningen heel erg waardevol, die mogen niet verdwijnen, die had de HSV op z'n minst mee kunnen nemen.
Ik denk nog steeds dat een groot punt niet in de verstaanbaarheid ligt, maar naar het eigen verlangen naar Gods Woord, als er werkelijk een verlangen komt zal de Heere zelf je Leidsman en Onderwijzer zijn, dan ga je de Bijbel heel anders lezen als voorheen.

En op grond waarvan ben jij deskundig om dat te beoordelen?

[KDD]

Naar mijn mening is er op dit moment geen betrouwbare vertaling voorhanden. Als de GBS wat lastigere woorden zou vervangen, dan zou ik dat niet perse erg vinden, maar het hoeft van mij niet over de kop. Ik vind de kanttekeningen heel erg waardevol, die mogen niet verdwijnen, die had de HSV op z'n minst mee kunnen nemen.
Ik denk nog steeds dat een groot punt niet in de verstaanbaarheid ligt, maar naar het eigen verlangen naar Gods Woord, als er werkelijk een verlangen komt zal de Heere zelf je Leidsman en Onderwijzer zijn, dan ga je de Bijbel heel anders lezen als voorheen.

En op grond waarvan ben jij deskundig om dat te beoordelen?

Ik denk dat er wel genoeg over geschreven is om zoiets te oordelen. Ik wordt blij van wat ik van @Rh1990 leest.