Komen tot Jezus!

[John Kamphuis]

Onderstaande is het derde artikel (in de tot nu toe serie van vier) over het thema 'Heilszekerheid'. De vier artikelen zijn verschenen in m'n wekelijkse rondzendbrief en de nieuwsbrieven van Stichting Reformatorisch Appel. De volledige serie kun je opvragen via johnkamphuis@hetnet.nl.

Inleiding

In de voorgaande twee Heilszekerheid-artikelen, Heilszekerheid 1 en 2, klonk sterk het appèl heden de toevlucht te nemen tot de levende Christus. Misschien vroeg u zich, net als sommige andere lezers en lezeressen, ook wel af: maar de Heilige Geest moet toch eerst dit en dat geven, alvorens ik me mag laten zaligen door Hem? Deze vraag kan ook bij u opduiken, wanneer u het volgende leest (J.C. Ryle in Het hart van het christelijk geloof): ‘Voor de laatste keer nodig ik u. Ik sta in de reddingsboot naast het wrak waar u zich aan vastklampt en ik smeek u om over te stappen. De dag is al ver gevorderd; de nacht valt; de wolken worden donker; de golven worden steeds hoger. Nog even en dan valt het wrak van deze wereld uiteen. Kom in de reddingsboot en wees veilig. Kom naar het bloed van Christus. Was u en word rein. Kom met al uw zonden tot Christus en werp uw zonden op Hem. Hij zal ze wegdragen. Hij zal ze reinigen. Hij zal ze vergeven. Geloof alleen en word behouden.’

Het is mijn verlangen dat u na het lezen van deze bijdrage zult inzien dat u van elk aanbod van Christus eens rekenschap moet afleggen, van elke ontkenning, van ieder uitstel. J. Flavel schrijft in Christ Knocking at the Door of Sinners’ Hearts dat, als u NU de klop van Christus weigert, Hij nooit meer zal kloppen. De verdoemenis zal rechtvaardig zijn, ‘want u hebt uw eigen keuze gehad’. Hoe noodzakelijk dat het vandaag de dag van uw zaligheid wordt, omdat Christus recht heeft op uw bestaan!

Voordat ik tot de behandeling overga, plaats ik onderstaande twee citaten.

C.H. Spurgeon zegt in Kom tot Mij!: ‘Vertrouw op Christus, neem Christus aan als uw Plaatsvervanger. Op datzelfde moment bent u gered. Toch blijven velen wachten op een mysterie, verlangen naar iets geheimzinnigs. Ze zeggen te wachten op de Heilige Geest, maar dat is in tegenspraak met het Evangelie. (…). Het volk houdt van wonderen, maar dat is niet goed. Want hoewel het Evangelie in zeker opzicht een zeer verborgen zaak bevat, bevat het toch voor zondaars de eenvoudigste boodschap van de wereld: Geloof in de Heere Jezus Christus en u zult zalig worden.’

Het kan nog scherper met de woorden van R.M. McCheyne in De Ark der behoudenis: ‘Jezus, Die voor zondaren gestorven is, wacht om u in Zijn bloed te wassen. De Heilige Geest wacht om u tot Jezus te leiden en om u te heiligen. De engelen wachten om zich over u te verblijden en de predikanten smeken het u. O, wat een tijd is dit toch; het is de dag der genade.’



Leven uit Zijn verdiensten

Het is maar zeer de vraag of wij in onze reformatorische gezindte nog wel een helder zicht hebben op Christus en op Zijn herderlijk wijd openstaande armen. Zoeken wij in de overtuigingen van zonde niet een prijs om God te bewegen. Wanneer zetten we het nu eens uit ons hoofd dat God niet bewogen wordt om de offers van mensen. God heeft laten optekenen dat HIJ bewogen is. Maar wij draaien de kaarten om en proberen God te bewegen ons genadig te zijn. We genieten van preken waarin magistraal wordt uiteengezet hoe diep een mens erdoor moet. Wij hebben gezondigd en we krijgen de klappen van de zweep over onze ruggen. We genieten van deze straf. Want we hebben weer geboet… Maar alléén Christus Jezus heeft geleden. Dát was voor God aangenaam. Bij ons verstrijken de jaren en we bidden om genade. Maar zal het baten? U beweegt er Christus niet mee… Misschien schuif ik nu drie jaar kruipende knieёn op de mesthoop, maar ik wil u toch ernstig vragen: hebt u wel eens gebruik gemaakt van de levende Christus? Hebt u alles wel eens uit handen laten vallen en uw ogen opgeslagen naar het kruis op Golgotha. Want dáár, 2000 jaar geleden, ligt het vast. Muurvast. Wat een bevrijding! Want dan hoef ik niet meer te werken en mijn bidden, Bijbellezen en kerkgang tot een christusje te verheffen, maar dan mag ik met al m’n zondigheid en tekortkoming de Zaligmaker omhelzen en Hem aannemen als mijn Heere. Daar op die kruisheuvel ligt het vast! De dodelijk gewonden in de woestijn keken één keer omhoog naar de koperen slang en werden volkomen genezen. Mag Christus nu niet eens uw koperen slang worden? Waarom wacht u op allerlei gestalten en ervaringen, voordat u tot Hem zult gaan? Weet u dan niet dat de genade ‘om niet’ is. Stelt u dat niet schuldig?

De Geest zal de mens overtuigen van zonden. Wat voor zonden? Dat hij niet gelooft heeft in Hem, Die de Vader gezonden heeft. Dát zal het oordeel uitmaken. Uw tekort aan kenmerken zal niet de oorzaak zijn van uw verloren-gaan, want daar zal Jezus Christus u nooit naar vragen. Hij zal u wel vragen: ‘mocht ik Koning zijn over uw leven?’ En als u dan zegt: ‘ik zou dat wel graag gewild hebben, maar Uw Geest heeft me niet genoeg zondeberouw gegeven’, dan zal Christus lachen en u wijzen op Zijn Woord, Zijn geopenbaarde wil. Hij zal u wijzen op Zijn hartelijke begeerte u te verzamelen als een hen haar kuikens, u regelrecht in het gezicht zeggen dat u niet hebt gewild en uw oordeel bezegelen…



Eén stap tot Jezus

Lieve lezer(es), u wilt levend worden? U schreeuwt naar de hemel: ‘maar hóé dan?’ Weet u hoe u levend wordt? Door met Christus te sterven en om ook met Hem opgewekt te mogen worden in een nieuw leven. O, dat Hij voor u de dood wilde ingaan… ‘Maar John, wat moet ik daarmee? Ik moet toch eerst zelf de dood in?’ Weet u, de mens ligt daar al midden in. ‘Ja oké, maar ik voel het niet…’ Of u het nu voelt of niet voelt, God zegt op het moment dat u dit leest, dat het met u verloren is. ‘Maar hoe moet ik dan vandaag tot Christus komen?’ Als een mens met volstrekt lege handen. Als een vijand. Ja, zelfs als een mens die in geen enkel opzicht God lief heeft. ‘Is zo’n zondaar wel welkom bij Jezus?’ O ja! Ja! De hemel juicht wanneer u vandaag al uw dogma’s en mensbedachte theologieёn eens uit handen laat vallen en gáát. Heden is de dag der zaligheid! Kies toch heden wie u dienen zult! Stel niet uit… Ik schrijf nogmaals dat ik u niet kan garanderen dat u over een uur nog in leven bent. Al zou ik die garantie hebben, dan nog zou ik zeggen: ‘ga!’, want Hij is het zo waard om gediend te worden. En het is zúlk een liefdedienst. En heeft Hij geen recht op uw leven? Veel meer dan dat u zelf het recht hebt om aan satan te blijven betalen.

Lezer(es), staat er een Koninklijke paraaf onderaan uw paspoort? Bent u al eens aan de zijlijn van het leven gaan staan en hebt toen opgekeken naar het kruis op Golgotha? Hebt u al eens ‘Dank U wel’ gezegd voor zulk een heerlijk aanbod? ‘Is het zo makkelijk?’ Ja, zo makkelijk is het… Inboorlingen, kleine kinderen en demente ouderen zijn ermee zalig geworden.

Waarom dan toch nog die akelige schroom om te gaan? Waarom neemt u Christus niet op Zijn eigen woorden? In 1 Joh. 1:9 lezen we: ‘Indien wij onze zonden belijden, Hij is getrouw en rechtvaardig, dat Hij ons de zonden vergeve, en ons reinige van alle ongerechtigheid’. Zou u nu niet eens al uw zonden oprecht aan de voet van het kruis gaan belijden? Of houdt u nog een zonde vast? Bent u niet bereid om uw leven volkomen op het altaar van Christus te leggen? Is deze, uw (!), onwil niet de reden dat u aan de haal gaat met allerlei voorwaarden en kenmerken? Misschien bent u niet eens onwillig, maar beult u zichzelf wel dagelijks af door in eigen kracht uw zonden proberen te doden; om u zo maar een beetje voor God aangenaam te maken… Maar feitelijk houdt u Christus mijlenver van u af. Hoe aangrijpend… Hoe onnodig!

‘En de Geest dan?’ O, is dat nog een vraag? In een toelichting op Evangelische heiligmaking (W. Marshall) schrijft ds. W. Pieters: ‘Het rechte midden ligt nu hier, dat we enerzijds van onszelf absoluut geen goed verwachten, zodat we ook niet proberen om ons eerst te verbeteren en dán tot Christus te vluchten om verzoening, maar dat we gelovig, zonder verder uitstel, tot Hem komen, heel ons verdoemelijk bestaan en al onze zonden op Hem leggen, ons aan Hem toevertrouwen en zo de volkomen genade en kracht van de Zaligmaker verwachten om ons te reinigen, te rechtvaardigen, te heiligen. Alles buiten ons. En anderzijds om nu vanuit de levende gemeenschap met Christus ons geheel te wijden aan Zijn dienst en niet één zonde meer aan de hand te kunnen houden.’

Alles draait om de eenvoud van het kinderlijk geloof. Ach, dat kind van vier heeft niet eerst de zestien standen visionair meegemaakt, alvorens hij verzegeld werd met de Heilige Geest. Het kind zegt: ‘ik houd zoveel van de Heere Jezus’. Het geloof is zó moeilijk (gemaakt!), omdat het zo gemakkelijk is… Maar de meest onkundige kan zalig worden.

Ook in het pastoraat komt het zo vaak voor mijn voeten: ‘maar zo gemakkelijk gaat dat allemaal niet.’ In Het hart van het christelijk geloof zegt J.C. Ryle: ‘Er is niets geheimzinnigs of moeilijks aan het zaligmakende geloof. De moeilijkheden komen alleen voort uit de trots en de eigengerechtigheid van de mens. Het is juist de enorme eenvoud van het rechtvaardigend geloof waardoor duizenden ten val komen. Zij kunnen het niet begrijpen omdat zij niet kunnen bukken.’ En voorop de lippen ligt: ‘het geloof is een gave van God…’ Wat deze mensen niet zien, is dat ze de bloedende Zaligmaker laten rusten. Ik heb echt met de zielen te doen die wanhopig zijn en erop wachten dat het getekende paspoort in de handen komt dwarrelen, maar feitelijk doen ze niets anders dan ernaar streven een tweede Golgotha in hun leven op te richten… O, hoe dwaas… Want als Christus uitroept: ‘Het is volbracht!’, dan meent Hij dat en Zijn ‘ja’ is ‘ja’. Ook in 2008! Johannes de Heer schildert de bereidwilligheid van Christus zo treffend (zie ook Jes. 30:18) in lied 659: ‘’t Is maar één stap tot Jezus, Geloof en doe Hem nu! Teder is Jezus wachtend en gaarn vergeeft Hij u. ’t Is maar één stap, ’t is maar één stap. Jezus wacht op u! Wil Hem uw schuld belijden, Hij zal uw ziel bevrijden, u door genâ verblijden. Kom, doe die stap, kom nu!’



Louter genade!

In de kern is het geloof niets anders dan het aannemen van wat vrij is aangeboden. Geloof is het toestemmen van de beloften van God als een betrouwbare God. En dat alles zonder voorwaarden. Dat is de inhoud van ‘om niet’ zalig worden. Zuivere genade! Vrije vergeving! En dat valt ons moeilijk, want we willen zo graag zelf de zaligheid verdienen. Als ik in deze bijdrage een bijlage zou voegen met 1500 op te volgen verplichtingen, waarna u zeker zou weten zalig te zijn, dan zouden er vast en zeker mensen zijn die als een gek zouden beginnen te werken. Het zou hun álles worden… Maar deze mensen hebben er geen zin in om de vergeving ‘om niet’ te ontvangen, zonder verdere omslag… Gratis? ‘Om niet’? Juist!

Wilt u eerst zonden en gebreken overwinnen en dan pas beginnen met geloven? Wilt u eerst streven naar allerlei gestalten en gevoelens, voordat u uw zonden bij Christus afgeeft? O, stop er toch mee! Neem toch van de wateren des levens ‘om niet’! Vermors niet nóg meer tijd. Stop toch met uw doelloze en troosteloze godsdienstigheid.

Ik sluit deze bijdrage af met ds. H.J. Hegger. Hij schrijft in Radicaal anders denken door Christus: ‘Die neiging om toch nog iets van onszelf te verwachten zit bij ons allemaal ingebakken. In al die en dergelijke gevallen wijzen we het aanbod van loutere genade af. We willen niet helemaal uitgeschakeld worden. We willen voor God toch nog, al is het maar voor een klein beetje, meetellen. We vinden het vreselijk wanneer we moeten constateren dat wij als mensen, niemand uitgezonderd, sinds de zondeval in een soort geestelijke WW, de Wet van de geestelijke Werkeloosheid, terecht zijn gekomen en dus moeten leven van de goddelijke uitkering, van de genade.

Hoe dwaas, hoe dwaas is het als je je schaamt om te moeten leven van louter genade! Dan ga je jezelf kwellen en pijnigen: ik moet dit nog en ik moet dat nog! En dat terwijl Jezus zegt: 'Je hoeft niets meer zelf te doen om aangenaam te worden in Gods ogen, want Ik heb alles al gedaan in jouw plaats. Het enige wat Ik van jou vraag is: geloven in Mij dat Ik alles voor jou heb volbracht.’ Dat enige dat Hij van ons vraagt klinkt wel heel gemakkelijk, maar is in feite heel moeilijk. Jezus zei: 'Zo iemand achter Mij wil komen, die verloochene zichzelf en neme zijn kruis dagelijks op en volge mij’ (Lukas 9:23). Jezelf verloochenen betekent dus dat je tegen 'de oude mens' die in je huist, dat is: je zondige 'ik', zegt: 'Ik wil voortaan niets meer met jou te maken hebben. Want je bent een prul. Op geestelijk gebied kun je niets van waarde presteren. Ik doe daarom voortaan alsof ik je helemaal niet ken en nooit gekend heb.’ Dat is te veel gevraagd, zullen velen zeggen. Dat kan ik beslist niet opbrengen. En... daar hebben ze gelijk in. Maar... Jezus is er ook nog! Hij wil je vullen met de kracht van Zijn Geest. Die laadt het Woord van God met de kracht van Zijn gloed. En dan gaat dat Woord in je gloeien. En die gloed groeit uit tot een brand, tot Pinkstervuur. Dan wordt dat zondige 'ik' van jou verteerd, weggeschroeid.’



‘En de Geest en de Bruid zeggen: Kom! En die het hoort, zegge: Kom! En die dorst heeft, kome; en die wil, neme het water des levens om niet’ (Openb. 22:17).

[saphira]

Nou, ik heb weer leesvoer genoeg.
Dank je.

[Erasmiaan]

Maar, moet ik nu mezelf tot Christus brengen of haalt Christus me uit het modder en slijk der zonde?

[Gian]

Maar, moet ik nu mezelf tot Christus brengen of haalt Christus me uit het modder en slijk der zonde?

Wat is de bijbelse opdracht?
In de modder en slijk blijven zitten, of komen?

[JolandaOudshoorn]

Maar, moet ik nu mezelf tot Christus brengen of haalt Christus me uit het modder en slijk der zonde?

De opdracht is komen. Onze onmogelijkheid is dat we niet kunnen. Dat betekend niet dat we rustig en lijdelijk moeten afwachten, maar actief moeten zijn in het gebruik maken van de middelen die Hij ons heeft gegeven en het verwachten van Hem. En dan zal blijken dat het Zijn trekkende Liefde was die ons actief maakte!

[Sola Scriptura]

Ik merk dat topics sterk gekleurd, ja zelfs gestoeld zijn op de gereformeerde leer.
Word er eerst naar de Bijbel gekeken of naar de dogmatiek van de denominatie?
soms lijkt dit meer een apologetiek-forum voor de laatste der monikhanen van de gereformeerden te zijn, dan in de eerste plaats een christelijk forum.

Goed dat kan ik wel raden gezien de titel. en er zijn genoeg algemene forums.
snap het helemaal, geen disrespect, maar als iemand juist op zoek is naar de verschillen tussen evangelisch en gereformeerd zal hij hier geen objectief onderricht vinden.
Dan eerst maar me meer verdiepen voor ik mee praat. dus mijn postings zullen minder zijn en niet meer op topics waar de hbc van af druipt.

En het gekke is dat ik denk dat ik bijna om ben. dat ik de gereformeerde leer Bijbelser vind dan de evangelische dogma`s, ZEKER BETER DAN DE VOLLE EVANGELISCH EN PINKSTERLEER.
er zijn alleen 2 onderwerpen die erg moeilijk zijn, niet om te accepteren, maar de Bijbelse onderbouwing te vinden; namelijk kinderdoop en de extreme versie van predestinatie.
(dus ook wie er gered zijn van den beginne)

goed ontopic:

over het komen tot God: joh 6

43 Jezus antwoordde dan, en zeide tot hen: Murmureert niet onder elkander.
44 Niemand kan tot Mij komen, tenzij dat de Vader, Die Mij gezonden heeft, hem trekke; en Ik zal hem opwekken ten uitersten dage.


* de vraag is dus word er in genade getrokken omdat God dat al bepaald had voor die persoons geboorte, of omdat die persoon zoekende was?
Ik kom er maar niet uit.

weet weet er goede literatuur over dit specifiek onderwerp?

[Tiberius]

weet weet er goede literatuur over dit specifiek onderwerp?

Het boekje "Komen tot Jezus Christus" van John Bunyan.

[John Kamphuis]

weet weet er goede literatuur over dit specifiek onderwerp?

'Het hart van het christelijke geloof' door J. C. Ryle.
'Ik sta aan de deur en Ik klop' door O. Sedgwick.

[Afgewezen]

Het zal aan mij liggen, maar ik vind zo'n agressieve ondertoon in al die oproepen zitten. Komt waarschijnlijk dat men zich afzet tegen bepaalde groeperingen.
Volgens mij kan het ook anders, die oproepen.

[JolandaOudshoorn]

Het zal aan mij liggen, maar ik vind zo'n agressieve ondertoon in al die oproepen zitten. Komt waarschijnlijk dat men zich afzet tegen bepaalde groeperingen.
Volgens mij kan het ook anders, die oproepen.

Welke oproepen bedoel je?

[Ander]

weet weet er goede literatuur over dit specifiek onderwerp?

'Het hart van het christelijke geloof' door J. C. Ryle.
'Ik sta aan de deur en Ik klop' door O. Sedgwick.

En voor het evenwicht (daar is 't ie weer) het zien op Jezus, van Ambrosius.

[Afgewezen]

Het zal aan mij liggen, maar ik vind zo'n agressieve ondertoon in al die oproepen zitten. Komt waarschijnlijk dat men zich afzet tegen bepaalde groeperingen.
Volgens mij kan het ook anders, die oproepen.

Welke oproepen bedoel je?

Wat dacht je zelf??

[JolandaOudshoorn]

Het zal aan mij liggen, maar ik vind zo'n agressieve ondertoon in al die oproepen zitten. Komt waarschijnlijk dat men zich afzet tegen bepaalde groeperingen.
Volgens mij kan het ook anders, die oproepen.

Welke oproepen bedoel je?

Wat dacht je zelf??

lieverd, ik heb geen idee. (ik hoop niet dat je de oproep tot bekering bedoelt)

[Gian]

En het gekke is dat ik denk dat ik bijna om ben. dat ik de gereformeerde leer Bijbelser vind dan de evangelische dogma`s,

Je hoeft niet om te gaan hoor. Gereformeerd of evangelisch is niet meer dan een etiket.
Zoek het goede, wat in allebei zeer zeker te vinden is.

[Afgewezen]

Het is maar zeer de vraag of wij in onze reformatorische gezindte nog wel een helder zicht hebben op Christus en op Zijn herderlijk wijd openstaande armen. Zoeken wij in de overtuigingen van zonde niet een prijs om God te bewegen. Wanneer zetten we het nu eens uit ons hoofd dat God niet bewogen wordt om de offers van mensen. God heeft laten optekenen dat HIJ bewogen is. Maar wij draaien de kaarten om en proberen God te bewegen ons genadig te zijn. We genieten van preken waarin magistraal wordt uiteengezet hoe diep een mens erdoor moet.

Deze toonzetting bijv. kan ik niet echt waarderen.