Sabbat op zondag?

[schaap]

Ik kreeg pasgeleden een mailtje met daarop een uitleg waarom de sabbat niet op zondag gevierd moet worden. Het kwam erop neer dat Christhus niet op zondag ochtend is opgestaan, maar op zaterdag in de namiddag. Ik zal het document proberen toe te voegen.

Ik ben benieuwd wat jullie hier van vinden.

DE OPSTANDING was NIET op zondag
Lag Jezus drie dagen en drie nachten in het graf, zoals Hij duidelijk zei in Mattheus 12:40? Krijgt u drie dagen en drie nachten tussen zonsondergang op Goede Vrijdag en zonsopgang op Paaszondag?
Tegenwoordig wordt algemeen aangenomen dat Jezus op vrijdag werd gekruisigd en de opstanding op zondagmorgen omstreeks zonsopgang plaatsvond.
Weinig belijdende christenen hebben er ooit aan gedacht deze 'Goede Vrijdag-Paaszondag'-traditie eens te onderzoeken of te bewijzen. Niettemin zegt de Bijbel ons alle dingen te toetsen (te bewijzen). Het volgende bewijs zal u verbazen.
Als bewijs is er slechts één betrouwbare bron van informatie, één enkel historisch verslag: de Bijbel.
Traditie is geen bewijs
Er waren geen ooggetuigen van de opstanding. Ook de zogeheten 'apostolische vaders' hadden geen andere bron van informatie dan het verslag dat ons heden ter beschikking staat: de bijbelse openbaring. Elke traditie die met Gods openbaring strijdig is, moet dus worden afgewezen.
Wat zijn de geregistreerde feiten?
De sceptische Farizeeën vroegen Jezus om een teken, een bovennatuurlijke aanwijzing, als bewijs dat Hij de Messias was.
Mattheus 12:39 Maar Hij antwoordde hun en zeide: Een boos en overspelig geslacht verlangt een teken, maar het zal geen teken ontvangen dan het teken van Jona, de profeet. 40 Want gelijk Jona drie dagen en drie nachten in de buik van het zeemonster was, zo zal de Zoon des mensen in het hart der aarde zijn, drie dagen en drie nachten.
Laten wij nu eens stilstaan bij het enorme belang, de vérstrekkende betekenis, van Jezus' bewering.
Hij verklaarde uitdrukkelijk dat het teken dat Hij als bewijs van Zijn Messiasschap zou geven was, dat Hij precies drie dagen en drie nachten in het rotsgraf in "het hart der aarde" zou zijn.
De strekking van het teken
Deze Farizeeën, die Christus verwerpen, eisten bewijs. Jezus bood hun een bewijs. Dat bewijs was behalve de opstanding zelf, de tijdsduur van Zijn verblijf in Zijn graf alvorens Hij zou worden opgewekt.
Denk eens aan wat dit betekent! Jezus baseerde Zijn aanspraak dat Hij uw en mijn Verlosser is op Zijn verblijf in het graf van precies drie dagen en drie nachten. Zou Hij precies drie dagen en drie nachten in de aarde verblijven, dan zou Hij de Verlosser blijken te zijn, faalde Hij in het vervullen van dit teken, dan moet Hij als een misleider worden verworpen!
Geen wonder dat Satan de ongelovigen laat spotten met het verhaal van Jona en de "walvis"! Geen wonder dat de duivel een traditie heeft doen ontstaan waarmee wordt geloochend dat Jezus de Messias is!
Het dilemma van de critici
Dit bovennatuurlijke bewijs dat ooit door Jezus voor Zijn Messiasschap werd gegeven, irriteert de commentatoren en bijbelcritici in hoge mate. Hun pogingen om dit bewijs van Christus' goddelijkheid weg te redeneren zijn uitermate potsierlijk. Zij moeten het immers wel wegredeneren, anders begeeft hun 'Goede Vrijdag-Paaszondag'-traditie het.
Eén commentator zegt: "Natuurlijk weten wij dat Jezus in feite slechts half zo lang in het graf was als Hij dacht dat Hij zou zijn!" Sommige uitleggers maken zozeer misbruik van onze goedgelovigheid dat zij ons vragen te geloven dat "in het Grieks, waarin het Nieuwe Testament is geschreven, de uitdrukking 'drie dagen en drie nachten' drie perioden van óf dagen óf nachten betekent".
Jezus, beweren zij, werd kort voor zonsondergang op vrijdag in het graf gelegd en op zondagmorgen bij zonsopgang stond Hij op: twee nachten en één dag.
De bijbelse definitie
De bijbelse definitie van de duur van dagen en nachten is echter eenvoudig.
Zelfs deze zelfde bijbelcritici erkennen dat in het Hebreeuws, de taal waarin het boek Jona is geschreven, de uitdrukking "drie dagen en drie nachten" een periode van 72 uur betekent: drie twaalfurige dagen en drie twaalfurige nachten.
Jona 1:17 En de Here beschikte een grote vis om Jona in te slokken; en Jona was in het ingewand van de vis drie dagen en drie nachten.
Dit, geven zij toe, was een periode van 72 uur. En Jezus zei ondubbelzinnig dat gelijk Jona drie dagen en drie nachten in de buik van de grote vis was, zo zou Hij dezelfde tijdsduur in Zijn graf zijn.
Evenals Jona 72 uur in het "graf" (vgl. Jona 2:2, waar die plaats dodenrijk of graf wordt genoemd) was, om, nadat hij op bovennatuurlijke wijze door God was opgewekt (door te worden uitgespuwd), voor de bevolking van Ninevé een verlosser te worden na het verkondigen van de waarschuwing voor hen, zo zou Jezus 72 uur in Zijn graf zijn, om vervolgens door God te worden opgewekt teneinde de verlosser van de wereld te worden.
Wist Jezus wel hoeveel tijd er in een 'dag' en in een 'nacht' zit? Johannes 11:9 Jezus antwoordde: Gaan er geen twaalf uren in een dag? Als iemand overdag loopt, stoot hij zich niet, omdat hij het licht van deze wereld kan zien; 10 maar wanneer iemand bij nacht loopt, stoot hij zich, omdat het licht niet in hem is.
Let op de bijbelse definitie van de uitdrukking "de derde dag". Een groot aantal teksten zegt ons dat Jezus de derde dag opstond. Zie hoe de Bijbel de tijd preciseert die nodig is om "de derde dag" te voltooien.
In Genesis 1 staat dat God scheiding maakte tussen licht en duisternis, tussen dag en nacht. De scheppingsweek bestond uit zeven dagen en nachten. In de verzen 4 tot en met 13 worden de eerste drie volle etmalen beschreven.
Dit is de enige bijbelse definitie die de hoeveelheid tijd die in de uitdrukking "de derde dag" is besloten, verklaart en vaststelt. Deze omvat drie donkere perioden die "nacht" heten, en drie lichte perioden die "dag" heten: drie dagen en drie nachten, en Jezus zei dat elke periode twaalf uur telt: een totaal van 72 uur.
Dit zou afdoende moeten zijn! Ieder zevenjarig kind kan dit uitrekenen.
Wat is er fout?
Wat is er fout aan deze duidelijke, eenvoudige woorden van Jezus? Hoe weten deze geleerde en nauwgezette theologen dat Jezus op 'Goede Vrijdag' werd gekruisigd en op 'Paaszondag' opstond?
Het eenvoudige antwoord is: zij weten het niet, want het is niet zo! Het is louter traditie, een traditie die ons van kindsbeen af is bijgebracht en die wij achteloos hebben aanvaard! Jezus waarschuwt tegen het "krachteloos" maken van Gods Woord. Markus 7:13 En zo maakt gij het woord Gods krachteloos door uw overlevering, die gij overgeleverd hebt. En dergelijke dingen doet gij vele.
Wij hebben nu twee bijbelse getuigenissen onderzocht, in Mattheus en in Jona, die beide de tijdsduur dat het lichaam van Jezus in het graf verbleef vaststellen op drie dagen en drie nachten, door de Bijbel duidelijk gedefinieerd als 72 uur. Laten wij nu vier andere bijbelse getuigenissen onderzoeken die hetzelfde bewijzen.
Markus 8:31 En Hij begon hen te leren, dat de Zoon des mensen veel moest lijden en verworpen worden door de oudsten en de overpriesters en de schriftgeleerden en gedood worden en na drie dagen opstaan.
Een zevenjarig kind kan dit uitrekenen. Als Jezus op vrijdag was gedood en vervolgens na één dag was opgestaan, zou de opstanding op zaterdagavond hebben plaatsgevonden. Als Hij na twee dagen was opgestaan, zou de opstanding op zondagavond hebben plaatsgevonden en na drie dagen, dan zou de opstanding op maandagavond hebben plaatsgevonden!
Onderzoek deze tekst nauwkeurig. U kunt met geen enkele rekenkundige procedure op minder dan een volle 72 uur – drie dagen en drie nachten – uitkomen bij een opstanding die drie dagen na de kruisiging plaatsvond. Als Jezus slechts van vrijdag zonsondergang tot zondag zonsopgang in het graf is geweest, dan moet u ook deze tekst uit uw bijbel schrappen, of u moet Jezus Christus als een bedrieger afwijzen! Als Hij na drie dagen opstond, zou het meer dan 72 uur kunnen zijn, maar het kan geen seconde minder zijn.
Ook in Markus 9 staat "drie dagen na Zijn dood zal Hij opstaan". Markus 9:31 Want Hij onderwees zijn discipelen en zeide tot hen: De Zoon des mensen wordt overgeleverd in de handen der mensen en zij zullen Hem ter dood brengen en drie dagen na zijn dood zal Hij opstaan. Het kan niet de tijd tussen vrijdag zonsondergang en zondag zonsopgang zijn; dat is immers slechts 36 uur, wat ons brengt tot het midden van de tweede dag nadat Hij was gedood.
In Mattheus 27:63 wordt Jezus geciteerd: "Na drie dagen word Ik opgewekt". Dit kan niet minder dan 72 uur zijn.
Johannes 2:18 De Joden dan antwoordden en zeiden tot Hem: Welk teken toont Gij ons, dat Gij dit moogt doen? 19 Jezus antwoordde en zeide tot hen: Breekt deze tempel af en binnen [Grieks: ook 'in' of 'met'] drie dagen zal Ik hem doen herrijzen. Herrijzen binnen drie dagen na te zijn afgebroken, ofwel gedood en begraven, kan niet na meer dan 72 uur zijn. 20 De Joden dan zeiden: Zesenveertig jaren is over deze tempel gebouwd en Gij zult hem binnen drie dagen doen herrijzen? 21 Maar Hij sprak van de tempel zijns lichaams. 22 Toen Hij dan opgewekt was uit de doden, herinnerden zijn discipelen zich, dat Hij dit gezegd had, en zij geloofden de Schrift en het woord, dat Jezus gesproken had.
Als wij alle getuigenissen van de Bijbel moeten accepteren, moeten wij concluderen dat Jezus precies drie dagen en drie nachten – drie volle 24-urige dagen: 72 uur in het graf was, of het enige bovennatuurlijke bewijs dat Hij gaf schiet te kort.
Het tijdstip van de opstanding
Let nu nauwkeurig op het volgende feit: teneinde drie dagen en drie nachten – 72 uur – in het graf te zijn moest onze Heer op precies dezelfde tijd van de dag worden opgewekt als Zijn lichaam in het graf werd gelegd.
Laten wij ons goed realiseren wat dit uiterst belangrijke feit betekent.
Indien wij het tijdstip van de begrafenis kunnen vinden, dan hebben we tevens het tijdstip van de opstanding. Als de begrafenis bijvoorbeeld bij zonsopgang was, dan moest de opstanding, als het lichaam drie dagen en drie nachten in het graf was, eveneens bij zonsopgang, drie dagen later, plaatsvinden. Als de begrafenis om twaalf uur 's middags was, was de opstanding om twaalf uur 's middags. Als de begrafenis bij zonsondergang was, was de opstanding bij zonsondergang, drie dagen later.
De dag van de kruisiging werd "de Voorbereiding" genoemd, de dag voor de sabbat.
Lukas 23:50 En zie, een man, genaamd Jozef, die raadsheer was, een goed en rechtvaardig man. Vers 52 deze ging naar Pilatus en vroeg hem om het lichaam van Jezus. 53 En na het te hebben afgenomen, wikkelde hij het in linnen en legde Hem in een rotsgraf, waarin nog nooit iemand gelegd was. 54 En het was de dag der voorbereiding en de sabbat brak aan.
Ditzelfde staat in Mattheus 27:59-62 en Markus 15:42-46.
Deze dag eindigde bij zonsondergang, volgens de bijbelse berekening (Leviticus 23:32).
Jezus riep met luider stem kort op "het negende uur", d.w.z. drie uur in de middag.
Markus 15:34 En op het negende uur riep Jezus met luider stem: Eloi, Eloi, lama sabachtani, hetgeen betekent: Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten? Vers 37 En Jezus slaakte een luide kreet en gaf de geest.
Zie ook Mattheus 27:46-50 en Lukas 23:44-46.
Toch werd Jezus nog vóór deze zelfde dag eindigde begraven, nog voordat de zon onderging (Mattheus 27:57; Lukas 23:52-54).
Johannes voegt er nog aan toe: Johannes 19:42 daar dan legden zij Jezus neder wegens de Voorbereiding der Joden, omdat het graf dichtbij was.
Volgens de wetten die door de Joden in acht worden genomen moeten alle dode lichamen vóór het begin van een sabbat of feestdag begraven zijn. Daarom werd Jezus nog vóór zonsondergang op dezelfde dag dat Hij stierf begraven. Hij stierf kort na 3 uur 's middags.
De begrafenis van Christus' lichaam was in de late namiddag! Het was tussen drie uur 's middags en zonsondergang, zoals deze bijbelteksten bewijzen.
En aangezien de opstanding drie dagen later op precies dezelfde tijd van de dag moest plaatsvinden, vond de opstanding van Christus niet bij zonsopgang plaats, maar in de late namiddag, tegen zonsondergang. Hoe opzienbarend dit feit ook moge zijn, het is de ondubbelzinnige waarheid van de Bijbel!
Indien Jezus op enig ander tijdstip is opgestaan, kan Hij niet drie dagen en drie nachten in Zijn graf zijn geweest. Indien Hij op enig ander tijdstip is opgestaan, heeft Hij met dit teken dat Hij gaf, gefaald in het bewijzen dat Hij de ware Messias is, de Zoon van de levende Schepper. Of Hij is aan het einde van een dag tegen zonsondergang opgestaan, of Hij is de Christus niet! Zijn aanspraak daarop liet Hij van dit teken afhangen.
Een aloude traditie moet dus worden losgelaten.
Welke sabbat volgde op de kruisiging?
Nu komen wij aan een tegenwerping die sommigen zouden kunnen maken; het gaat hierbij echter juist om het punt dat deze waarheid bewijst. Wellicht hebt u opgemerkt dat volgens de bijbelteksten de dag na de kruisiging een sabbat was. Vandaar dat men eeuwenlang blindelings heeft aangenomen dat de kruisiging op vrijdag plaatsvond.
Nu hebben wij met alle vier de evangeliën aangetoond dat de dag van de kruisiging "de Voorbereiding" werd genoemd: de voorbereidingsdag voor de sabbat. Maar voor welke sabbat?
Johannes' evangelie geeft het antwoord:
Johannes 19:31 De Joden dan, daar het Voorbereiding was en de lichamen niet op sabbat aan het kruis mochten blijven (want de dag van die sabbat was groot) vroegen Pilatus, dat hun benen gebroken en zij weggenomen zouden worden.
Wat betekent 'een grote sabbat'? Vraag het aan een Jood. Hij zal u zeggen dat dat een der jaarlijkse heilige dagen of feestdagen is. Ieder jaar vierden de Israëlieten zeven van dergelijke dagen, elk daarvan werd een sabbat genoemd! Jaarlijkse sabbatten vallen op bepaalde kalenderdagen, die in de verschillende jaren op verschillende dagen van de week vallen, zoals de Romeinse feestdagen die nu worden gevierd. Deze sabbatten kunnen bijvoorbeeld op een maandag vallen, of op een donderdag, of een zondag. Deze jaarlijkse sabbatten of Gods feesten vindt u bijvoorbeeld in Leviticus 16:29-31 en hoofdstuk 23.
Mattheus 26:2 Gij weet, dat het over twee dagen Paasfeest is, en alsdan wordt de Zoon des mensen overgeleverd om gekruisigd te worden.
'Paasfeest' is een vertaling van 'Pascha'. Markus 14:1 Nu was het na twee dagen Pascha en het feest der ongezuurde broden. En de overpriesters en de schriftgeleerden zochten, hoe zij Hem door list in handen zouden krijgen en doden.
En als u dit hoofdstuk verder leest, zult u zien dat Jezus inderdaad op het Pascha werd gekruisigd!
En wat is het Pascha? In het twaalfde hoofdstuk van Exodus vindt u het verslag van het oorspronkelijke Pascha.
De Israëlieten doodden de lammeren en streken het bloed ervan aan de deurposten en de bovendorpel van hun huis en ieder huis waar het bloed aldus was aangebracht, werd door de doodsengel overgeslagen en voor de dood gespaard. Na het Pascha volgde een heilige samenkomst of jaarlijkse sabbat.
Zie de data: Numeri 28:16 En in de eerste maand, op de veertiende dag der maand, zal het Pascha voor de Here zijn. 17 Op de vijftiende dag dier maand zal er een feest zijn; zeven dagen lang zullen ongezuurde broden worden gegeten. 18 Op de eerste dag zal er een heilige samenkomst zijn, gij zult generlei slaafse arbeid verrichten.
Het Paschalam, dat ieder jaar op de 14e van de eerste maand, 'Abib', werd gedood, was een voorafschaduwing van Christus, het Lam Gods dat de zonde der wereld wegneemt. Christus is ons Paschalam, geslacht voor ons (1 Corinthe 5:7).
Jezus werd geslacht op precies dezelfde dag dat ieder jaar het Paschalam werd geslacht. Op de 14e Abib, de eerste maand van het Hebreeuwse jaar, werd Hij gekruisigd. En deze dag, het Pascha, was de dag vóór – en de voorbereiding op – de feestdag, of jaarlijkse grote sabbatdag, die op de 15e Abib viel.
Deze sabbat kan op iedere dag van de week vallen. Het komt vaak voor dat hij op donderdag valt en wordt dan, ook tegenwoordig, op die dag gevierd. En de Hebreeuwse kalender toont aan, dat in het jaar dat Jezus werd gekruisigd, de 14e Abib, de Paschadag, de dag waarop Jezus werd gekruisigd, een woensdag was. En de jaarlijkse sabbat viel op donderdag. Dit was de sabbat die naderbij kwam toen Jozef van Arimathea zich haastte om het lichaam van Jezus laat op die woensdagmiddag te begraven. Er waren in die week twee afzonderlijke sabbatten!
Op welke dag was de opstanding?
Welke dag van de week was nu de opstandingsdag?
De eersten die bij het graf kwamen om het te onderzoeken waren Maria Magdalena en haar metgezellen; dat was op de eerste dag van de week (zondag), 's morgens heel vroeg, toen het nog donker was en de zon begon op te komen, in de schemering.
Markus 16:2 En zeer vroeg op de eerste dag der week gingen zij naar het graf, toen de zon opging. Zo staat het ook in Lukas 24:1 en Johannes 20:1.
Dit zijn de teksten waarvan de meeste mensen veronderstellen dat ze zeggen dat de opstanding op zondagmorgen bij zonsopgang plaatsvond. Maar dat zeggen ze niet!
Toen de vrouwen arriveerden, was het graf al open! Op dat tijdstip op zondagmorgen, toen het nog donker was, was Jezus daar niet! Een engel zei dat Hij opgewekt was: Markus 16:6 Hij zeide tot haar: Weest niet ontsteld. Jezus zoekt gij, de Nazarener, de gekruisigde. Hij is opgewekt, Hij is hier niet; zie de plaats, waar zij Hem gelegd hadden (Lukas 24:6; Mattheus 28:5-6).
Bij zonsopgang die zondagmorgen was Jezus reeds opgestaan! Natuurlijk. Hij was immers in de late namiddag, tegen zonsondergang, uit het graf opgestaan!
En daar wij weten dat Christus op woensdagmiddag laat werd begraven en dat de opstanding drie dagen later op precies dezelfde tijd van de dag plaatsvond, weten wij dat de opstanding van Christus laat op zaterdagmiddag geschiedde.
De sabbatdag eindigde bij zonsondergang. Het was laat op die dag, vóór het begin van de eerste dag van de week. Het was dus helemaal geen opstanding op zondag. Het was een opstanding op sabbat!
Vervulde Christus Zijn teken?
Nu is dit alles gebaseerd op de veronderstelling dat Jezus het enige teken, dat Hij drie dagen en drie nachten in het graf zou zijn, inderdaad heeft vervuld. Al ons bewijsmateriaal is gebaseerd op de beweringen van Jezus van voor Zijn kruisiging. Sommige bijbelcritici en doctoren in de godgeleerdheid vertellen ons echter dat Jezus zich vergiste: dat Hij slechts half zo lang in het graf was als Hij had verwacht. Laten wij bewijzen of Hij inderdaad precies die hoeveelheid tijd in het graf doorbracht die Hij had gezegd.
In Mattheus 28:6 geeft de engel des Heren de volgende getuigenis, die wij nu als bewijs voorleggen: Mattheus 28:6 Hij is hier niet, want Hij is opgewekt, gelijk Hij gezegd heeft; komt, ziet de plaats, waar Hij gelegen heeft.
Hij is beslist niet opgestaan gelijk Hij gezegd heeft, tenzij Hij op precies het tijdstip dat Hij gezegd heeft, is opgestaan! Wij hebben nu dus het bewijs van de engel des Heren, opgetekend in het heilige Woord van God, dat Jezus inderdaad Zijn teken vervulde: Hij was drie dagen en drie nachten in de aarde; Hij is inderdaad laat op sabbatmiddag opgestaan en niet op zondagmorgen.
Zijn dood en begrafenis waren in overeenstemming met de Schriften, niet ermee in strijd.
Op welke dag was de kruisiging?
Jezus werd op woensdag gekruisigd, op de middelste dag van de week. Hij stierf kort na drie uur in de middag en werd vóór zonsondergang die woensdag begraven. Tel nu drie dagen en drie nachten verder. Zijn lichaam lag woensdagnacht, donderdagnacht en vrijdagnacht in het graf: drie nachten. Het was daar eveneens gedurende het daglichtgedeelte van donderdag, vrijdag en zaterdag: drie dagen. Op zaterdag stond Hij op, op de sabbat, laat in de middag, kort voor zonsondergang, op hetzelfde tijdstip van de dag als waarop Hij werd begraven!
Het is veelzeggend dat Jezus in Daniëls profetie van de 'zeventig weken' (Daniël 9:24-27) "in de helft van de week" zou worden "uitgeroeid".
Daniël 9:26 En na de tweeënzestig weken zal een gezalfde worden uitgeroeid …
Vers 27 … in de helft van de week zal hij slachtoffer en spijsoffer doen ophouden. Door Zijn dood, die een offerande en slachtoffer is, waardoor alle heiligen in eeuwigheid geheiligd worden, voor welken al de Levitische offeranden verdwenen zijn.
Daar op deze profetie het principe van een dag voor een jaar van toepassing is, zodat deze 70e week een letterlijke zeven jaar werd, zou Christus na drieënhalf jaar te hebben gepredikt, worden "uitgeroeid", zoals ook is gebeurd, maar het is ook veelzeggend dat Hij tevens op de middelste dag van een letterlijke week werd "uitgeroeid".
Eerlijke bezwaren onderzocht
Iemand zal zeker de aandacht vestigen op Markus 16:9, daar hij meent dat deze tekst zegt dat de opstanding op zondag plaatsvond.
Markus 16:9 Toen Hij des morgens vroeg op de eerste dag der week opgestaan was, verscheen Hij eerst aan Maria van Magdala, van wie Hij zeven boze geesten uitgedreven had.
'Opgestaan was' is voltooide tijd. Staat er dat Hij 'opstond'? Nee, vroeg op de eerste dag van de week, op de tijd dat Hij aan Maria Magdalena verscheen, was Hij opgestaan. Natuurlijk was Hij dat! Hij stond op laat in de middag daarvoor, dus was Hij vanzelfsprekend op zondagmorgen opgestaan. Deze tekst weerlegt in geen enkel opzicht de andere teksten die wij hebben gegeven.
Een andere passage die verwarring kan wekken is Lukas 24:21:
Lukas 24:21 … Maar met dit al is het thans reeds de derde dag, sinds dit geschied is.
"Dit" (of "deze dingen"; Statenvertaling) omvat alle gebeurtenissen met betrekking tot de opstanding: de gevangenneming van Jezus, het proces tegen Hem, de kruisiging en tenslotte, het verzegelen en bewaken van het graf op de volgende dag, donderdag.
"Deze dingen" betreffen het volgende: vers 18 Een dan van hen, genaamd Kleopas, antwoordde en zeide tot Hem: Zijt Gij de enige vreemdeling in Jeruzalem, dat Gij niet weet wat daar dezer dagen geschied is? 19 En Hij zeide tot hen: Wat dan? Zij zeiden tot Hem: Hetgeen geschied is met Jezus de Nazarener, een man, die een profeet was, machtig in werk en woord voor God en het ganse volk, 20 en hoe Hem onze overpriesters en oversten overgegeven hebben om Hem ter dood te veroordelen en Hem gekruisigd hebben.
Mattheus 27:62 De volgende dag, dat is na de Voorbereiding, kwamen de overpriesters en de Farizeeën gezamenlijk tot Pilatus, 63 en zij zeiden: Heer, wij hebben ons herinnerd, dat die verleider bij zijn leven gezegd heeft: Na drie dagen word Ik opgewekt. 64 Geef daarom bevel het graf te verzekeren tot de derde dag; anders konden zijn discipelen Hem komen stelen, en tot het volk zeggen: Hij is opgewekt uit de doden, en de laatste dwaling zou erger zijn dan de eerste. 65 Pilatus zeide tot hen: Hier hebt gij een wacht, gaat heen en verzekert het naar uw beste weten. 66 Zij gingen heen en verzekerden het graf met de wacht, na de steen verzegeld te hebben.
"Deze dingen" waren pas volledig toen de wacht was geplaatst, op donderdag. En de tekst zegt dat die zondag de derde dag was sinds deze dingen hadden plaatsgevonden. Zondag is inderdaad de derde dag sinds donderdag. Het was echter niet de derde dag sinds vrijdag, zodat met deze tekst een vrijdagse kruisiging niet kan worden bewezen.
Er is nog één laatste, doorslaggevend bewijs van deze waarheid.
Een belangrijke tekst die bewijst dat er in die week twee sabbatten waren, wordt in nagenoeg iedere vertaling verkeerd weergegeven.
Mattheus 28:1 Laat na de sabbat, tegen het aanbreken van de eerste dag der week, ging Maria van Magdala en de andere Maria het graf bezien.
In de meeste vertalingen staat "Na afloop van de sabbat" of "laat na de sabbat". Deze versies geven het woord 'sabbat' in enkelvoud weer. In het oorspronkelijke Grieks echter staat het woord in het meervoud: "Na de sabbatten" is de juiste vertaling.
Volgens Markus 16:1 kochten Maria Magdalena en haar metgezellen hun specerijen voor de zalving van het lichaam van Jezus pas nadat de sabbat was afgelopen. Pas daarna konden zij die klaarmaken. Toch rustten zij, na het bereiden van de specerijen, op de sabbatdag naar het gebod! Lukas 23:56 en toen zij teruggekeerd waren, maakten zij specerijen en mirre gereed. En op de sabbat rustten zij naar het gebod.
Lees deze teksten heel nauwkeurig.
Er is slechts één mogelijke verklaring: Na de jaarlijkse grote sabbat, de feestdag van de dagen der Ongezuurde Broden, die op donderdag viel, kochten en bereidden deze vrouwen op vrijdag hun specerijen en vervolgens rustten zij op de wekelijkse sabbat, zaterdag, naar het gebod (Exodus 20:8-11).
Een vergelijking van deze twee teksten bewijst dat er die week twee sabbatten waren, gescheiden door een werkdag. Anders spreken deze teksten elkaar tegen.
De opstanding van Christus was laat op de middag van de wekelijkse sabbat en niet op zondag

[refo]

Dus we moeten Goede Woensdag vieren?

[schaap]

Dus we moeten Goede Woensdag vieren?

Zo jij leest snel!

Ik ben het zelf een beetje aan het checken. Maar ik vindt het wel een fascinerend verhaal. Pas las ik nog een stukje over alexander de grote die de sabbat op zondag zou hebben ingesteld. In dat stukje werdt hij afgeschilderd als de anti-christ.......

[refo]

Van vrijdagavond tot de vroege zondagochtend is in ieder geval niet in onze ogen 'drie dagen en drie nachten. Als je stukjes meetelt kom je op drie 'dagen' (late vrijdagmiddag, de hele zaterdag en de vroege zondagochtend), maar niet op drie nachten. Aangezien de vrouwen op de eerste dag der week bij het graf kwamen en we drie dagen en drie nachten moeten tellen, ga ik er voor mezelf vanuit dat de Goede Vrijdag op donderdag is geweest.
Feit is ook dat niemand getuige is geweest van de Opstanding. Lees maar na: de engelen rollen de steen weg, maar tonen daarmee aan dat graf leeg is. De wachtets vluchten en de engelen zeggen tegen de geschrokken vrouwen: vreest gijlieden niet!

1 En laat na de sabbat, als het begon te lichten, tegen den eersten dag der week, kwam Maria Magdalena, en de andere Maria, om het graf te bezien.
2 En ziet, er geschiedde een grote aardbeving; want een engel des Heeren, nederdalende uit den hemel, kwam toe, en wentelde de steen af van de deur, en zat op denzelven.
3 En zijn gedaante was gelijk een bliksem, en zijn kleding wit gelijk sneeuw.
4 En uit vrees van hem zijn de wachters zeer verschrikt geworden, en werden als doden.
5 Maar de engel, antwoordende, zeide tot de vrouwen: Vreest gijlieden niet; want ik weet, dat gij zoekt Jezus, Die gekruisigd was.
6 Hij is hier niet; want Hij is opgestaan, gelijk Hij gezegd heeft. Komt herwaarts, ziet de plaats, waar de Heere gelegen heeft.

[rivers]

ga ik er voor mezelf vanuit dat de Goede Vrijdag op donderdag is geweest.

In Lukas 23 lezen we anders : En het was de dag der voorbereiding, en de sabbat kwam aan.
55 En ook de vrouwen, die met Hem gekomen waren uit Galilea, volgden na en aanschouwden het graf, en hoe Zijn lichaam gelegd werd.
56 En wedergekeerd zijnde, bereidden zij specerijen en zalven; en op den sabbat rustten zij naar het gebod.

[refo]

ga ik er voor mezelf vanuit dat de Goede Vrijdag op donderdag is geweest.

In Lukas 23 lezen we anders : En het was de dag der voorbereiding, en de sabbat kwam aan.
55 En ook de vrouwen, die met Hem gekomen waren uit Galilea, volgden na en aanschouwden het graf, en hoe Zijn lichaam gelegd werd.
56 En wedergekeerd zijnde, bereidden zij specerijen en zalven; en op den sabbat rustten zij naar het gebod.

Juist. Alleen waren er in die week 2 sabatten. De ene was Pascha (vandaar de voorbereiding) de andere was de echte (zevende dag)sabbat.

[memento]

Juist. Alleen waren er in die week 2 sabatten. De ene was Pascha (vandaar de voorbereiding) de andere was de echte (zevende dag)sabbat.

Heb je hier bewijs voor? Heb nog nooit ergens gelezen dat andere dagen dan de 7e dag sabbat genoemd wordt, zeker niet icm. 'rusten naar het gebod'....

[mayflower]

Ik heb ooit met een vriend en broeder van mij een discussie gehad m.b.t de zondagsrust. Hij geloofde dat wij als christenen de zondag wel apart kunnen zetten voor de samenkomst maar niet dat het een volkomenrust dag is, omdat iedere christen maar moet handelen naar eigen geweten, en dat baseerde hij oa. op Kolossen 2:16-17. Hier een gedeelte van mijn reactie :
-------------------------------------------------------------------------------------
Kolossenzen 2:16-17
Dat u dan niemand oordele in spijs of in drank, of in het stuk des feest dags, of der nieuwe maan, of der sabbatten; Welke zijn een schaduw der toekomende dingen, maar het lichaam is van Christus

Als men deze verzen in de context leest en aan wie deze brief geschreven is, dan ziet men dat Paulus de dwalingen van de Gnostische leer aan de kaak stelde.

De Gnostische leer was vaak verweven met joodse leerstellingen, omdat er vele praktiseerden Gnostische joden bijwaren.
Een van de kenmerken was de Verlossing door werken, dat onder andere inhield; het houden van de ceremoniële wetten, de ascetische filosofie, dwaalleer m.b.t de persoon van Christus, aanbidden van engelen, onthouden van bepaalde voeding en fysiek genot. Deze kenmerken ziet men ook steeds terug komen in de brief aan Kolossenzen

De ascetische leefwijze veroordeeld Paulus ook in een paar verzen erna :

Kolossenzen 2: 20-21
Namelijk raak niet, en smaak niet, en roer niet aan. Welke dingen alle verderven door het gebruik, ingevoerd naar de geboden en leringen der mensen

Terugkomend op de Sabbat (ook vertaald als Sabbatten), is de vraag wat bedoelt Paulus met het niet oordelen van het houden van het wel of niet houden van de Sabbatten?

Betekent het dan zoiets dat het dan niet meer veel zou moeten uit maken of men nog wel de Sabbat houdt als een volkomen rustdag zowel geestelijk als lichamelijk, en dat een ieder dat maar individueel en naar geweten moet beslissen zonder dat er een direct gebod aan vast zit zoals de Here het gegeven zou hebben ? (omdat dat het bijv. alleen maar een schaduw zou zijn van Christus) ?

Ik betwijfel dit om de volgende redenen. Als men vers 16 lees, staat er :…. des feest dags, of der nieuwe maan, of der sabbatten…
Deze 3 namen (Feestdag, nieuwe maan en sabatten) komen we in het OT ook tegen, en vallen gezamenlijk onder de noemer : Ceremoniële wetten, zie :

2 Kron. 31:2
Ook het deel des konings van zijn have tot de brandofferen, tot de brandofferen des morgens en des avonds, en de brandofferen der sabbatten, en der nieuwe maanden, en der gezette hoogtijden; gelijk geschreven is in de wet des HEEREN

Nehemia 10: 32-33
Voorts zetten wij ons geboden op, ons opleggende een derde deel van een sikkel in het jaar, tot den dienst van het huis onzes Gods; Tot het brood der toerichting, en het gedurig spijsoffer, en tot het gedurig brandoffer, der sabbatten, der nieuwe maanden, tot de gezette hoogtijden, en tot de heilige dingen, en tot de zondofferen, om verzoening te doen over Israël; en tot alle werk van het huis onzes Gods

Het "Ceremoniële" aspect van de Sabbat was een schaduw en daar hoeven wij als nieuw testamentische christenen ons niet meer op te richten (omdat het vervult is in Christus).
Paulus wijst vanuit de context erop om de gelovigen te Kolossenzen erop te wijzen zich niet met die dwalingen van de Gnostische leer in te laten, maar te wijzen op Christus die alles in alles is, en waarin de gehele Ceremoniële wet is vervult.

Nogmaals Paulus legt de nadruk op het Ceremoniële aspect van de Sabbatten, netzoals hij dit ook behandelt in Romeinen 14: 5-6 en Galaten 4:10-11 (hoewel hij ook in deze gedeeltes hij zich richt tot joodse christenen die vanuit het Jodendom nog de OT Sabbat wilde vieren, en Paulus dit bij een gewetens kwestie laat).

Als we er vanuit zouden gaan dat de Sabbat alleen een Ceremoniële betekenis zou hebben, dan zou ik er ook geen moeite mee hebben om het princiepe van de Sabbath als volkomen rust dag (zowel geestelijk als lichamelijk, dus geen noodzakelijk werk te doen) niet als een noodzaak te zien en als een gebod van de Here God voor de Nieuw Testamentische bedeling en gemeente.

Maar met dit uitgangspunt missen we een zeer belangrijk aspect, namelijk dat de Sabbat niet alleen een Ceremoniële betekenis had, het heeft namelijk nog iets fundamenteels (iets dat tijdloosis tot dat we in de heerlijkheid van Christus zullen verkeren); het heeft ook een "morele" betekenis, die God zelf en vanuit Zijn Scheppingsorde aan de mensheid geeft. Het is die ene dag van de zeven, die God voorons apart wilt zetten, en volkomen gericht moet zijn, zodat we in Zijn rust mogen verkeren d.m.v de gemeentelijke samenkomst, devotie met het huisgezin, een dag vol aanbidding en opbouw in onze relatie tot Hem.

Het is een rustdag, de Ceremoniële betekenis en de dag zelf was tijdelijk, maar Morele aspect is niet tijdsgebonden, het is gegrond (zoals ik eerder vermelde) in de Scheppingsorde.
De Morele invulling zoals bijv. vermeld staat in:

Leviticus 23 –23-24
Spreek tot de kinderen Israël, zeggende: In de zevende maand, op den eersten der maand, zult gij een rust hebben, een gedachtenis des geklanks, een heilige samenroeping. Geen dienstwerk zult gij doen; maar gij zult den HEERE vuuroffer offeren.

Er is natuurlijk werk dat gedaan moet worden en waarin men een uitzondering maakt (Politie, Brandweer, ziekenhuis…etc) of iets dat noodzakelijk is. Maar niet om gewoon naast de gemeentesamenkomst nog te werken of iemand anders te laten werken is geen rustdag.

Hoe kunnen we sowieso de zondag die we “Dag des Heren” noemen en die nog meer voor ons moet betekenen dan de Oud Testamentische Sabbat geen dag van rust aan ons zelf en aan andere wijden ? Misschien dat dit ook komt door het anti-nominisme (zonder wet) van het evangelicanisme.

De tien geboden die het Morele karakter van de Here God openbaren en die de Morele geboden aan de mensen laat zien is niet tijds of cultuur gebonden, zelfs de Sabbat niet (hoewel deze wel van dag is veranderd en de Ceremoniële betekenis is vervuld) die behoort tot deze morele wetten.

Ik geloof dat het wettisme van vele traditionele kerken m.b.t de Dag des Heren een totaal verkeerd beeld geven van deze rustdag die we in de rust van Christus en met een geestelijke vreugde en eerbiedige aanbidding mogen vieren. Maar zo geloof ik tevens ook dat het individualisme en anti-nominisme van vele evangelicalen een andere maar tevens ook een verkeerd beeld geven.
-------------------------------------------------------------------------------------

[schaap]

Vergeet niet dat die 'sabatten' niet alleen de wekelijkse sabbat inhoudt.

[Klavier]

Calvijn heeft er uiteraard ook over nagedacht.
Ik zal een poging wagen zijn visie wat meer uiteen te zetten.

Dit staat er in Mattheus 10:19: "en ten derden dage zal Hij weder opstaan"

ten derde dage, dat is: Op de 3e dag. Dus dat kan zijn 2 nachten.
Vrijdagavond, Goede vrijdag, het overlijden is de eerste dag.
Zaterdag, de rustdag, de sabbat, 24 uur in het graf.
Zondag, de opstandingsdag, als het begon te lichten.
De dood van Christus was over 3 dagen heen.
Het getal 3 komt in de profetiën voor als beeld en verwijzing naar deze 3 dagen. Dat het 3 dagen en 3 nachten zijn moeten zijn, is een interpretatie. Het gaat vooral om het getal 3 met betrekking tot de dagen. Niet etmalen.
Opmerkelijk is dat Christus de hele sabbat, volledig, in het graf ligt. Ook het sabbatsgebod is volkomen vervuld, tot in de dood. Gods Recht is op alle punten voldaan. De dood is overwonnen. Daarom delen Gods Kinderen ook in deze overwinning. De prikkel van de dood is weggenomen: "Dood, waar is uw prikkel? Hel, waar is uw overwinning? "
De opstandingsdag staat in het teken van vooral de Verzoening die Christus heeft teweeg gebracht. De 3e dag, de overwinning van het graf. De sabbat vervuld. De vloek van de wet volkomen teniet gedaan. Ook het 4e gebod.
Calvijn merkt erover op dat het 4e gebod zowel een ceremonieel karakter als een zedig karakter heeft. De 10 geboden waren voor het volk van Israël niet enkel de wet der zeden. Het stond temidden van de gehele wetgeving die in zijn geheel de Verzoening van Christus betekende.
Dat ceremoniële karakter is na pasen niet meer van toepassing. Het zedige karakter wel. Voor het 4e gebod is dat ondermeer dat de heiliging in het teken staat van de Volbrachte Verzoening.
De zaterdag is onderdeel van het Ceremoniële karakter.
Dit is niet meer geldend voor de Nieuw Testamentische bediening.
Vanuit de scheppingsorde is echter wel een dag in de week aan te wijzen als rustdag. Immers, voordat de 10 geboden werden gegeven gold de sabbat al (het manna mocht niet op sabbat worden opgenomen, dat was voordat de 10 geboden waren gegeven!). Dit verklaart Calvijn vanuit de scheppingsorde.
Omdat na pasen eigenlijke elke dag een sabbat zou moeten zijn, maar omdat vanwege de zwakheid van de mensen dat niet kan, heeft de Heere een dag gegeven om de behoeften van de mensen te kunnen voorzien. Een aparte dag om aan zijn schepper te besteden. Om Hem te eren.
Calvijn erkent dat de zondag niet in Gods Woord is aangewezen maar hij stelt dat de sabbat in zijn geheel is afgeschaft.
Dat de scheppingsorde 1 dag in de week aanwijst om Gods werken te overdenken en de genademiddelen te gebruiken en God daarvoor te loven en te danken.
De zondag is in de oude kerk vooral als kerkelijke orde ingezet. En niet zonder oorzaak de zondag: Het is de dag van de overwinning van Christus. De dag dat de dood is overwonnen.
Zo staat de oudtestamentische schaduwdienst met bloedige offers door het doden van dieren tegenover de nieuwtestamentische bediening waarin de dood overwonnen is door het Bloed van Christus.

[Bert Mulder]

Calvijn erkent dat de zondag niet in Gods Woord is aangewezen maar hij stelt dat de sabbat in zijn geheel is afgeschaft.
Dat de scheppingsorde 1 dag in de week aanwijst om Gods werken te overdenken en de genademiddelen te gebruiken en God daarvoor te loven en te danken.
De zondag is in de oude kerk vooral als kerkelijke orde ingezet. En niet zonder oorzaak de zondag: Het is de dag van de overwinning van Christus. De dag dat de dood is overwonnen.
Zo staat de oudtestamentische schaduwdienst met bloedige offers door het doden van dieren tegenover de nieuwtestamentische bediening waarin de dood overwonnen is door het Bloed van Christus.

Dit is ook vertolkt in de HC. Het is dus principieel elke dag sabbat, maar het wordt op zondag, de eerste dag, de dag van de opstanding, in navolging van de apostelen, gevierd.

ZONDAG 38
Vr.103. Wat gebiedt God in het vierde gebod?
Antw. Eerstelijk dat de kerkedienst, of het predikambt, en de scholen onderhouden worden a, en dat ik, inzonderheid op den sabbat, dat is op den rustdag, tot de gemeente Gods naarstiglijk kome b, om Gods Woord te horen c, de Sacramenten te gebruiken d, God den Heere openlijk aan te roepen e, en den armen Christelijke handreiking te doen f; ten andere dat ik al de dagen mijns levens van mijn boze werken ruste, den Heere door Zijn Geest in mij werken late, en alzo den eeuwigen sabbat in dit leven aanvange g.
a Tit 1:5 2Ti 3:14 1Co 9:13,14 2Ti 2:2 2Ti 3:15 b Ps 40:9,10 Ps 68:26 Han 2:42 (* Ps 40:9,10 AV = Ps 40:10,11 SV, Ps 68:26 AV = Ps 68:27 SV) c 1Ti 4:13 1Co 14:29 d 1Co 11:33 e 1Ti 2:1 1Co 14:16 f 1Co 16:2 g Jes 66:23

[schaap]

Zouden jullie het document waar deze topic mee begint willen lezen!

In dat document worden al deze zaken besproken. en nu ben ik erg benieuwd wat jullie van die argumenten vinden etc.

Het is ff een lap tekst maar het slaat wel spijkers met koppen.

[schaap]

Matheus 12: 38-40
38 Toen antwoordden sommigen der schriftgeleerden en farizeeën, zeggende: Meester! wij willen van U wel een teken zien.

39 Maar Hij antwoordde en zeide tot hen: Het boos en overspelig geslacht verzoekt een teken; en hun zal geen teken gegeven worden, dan het teken van Jonas, den profeet.

40 Want gelijk Jonas drie dagen en drie nachten was in den buik van den walvis, alzo zal de Zoon des mensen drie dagen en drie nachten wezen in het hart der aarde.


Markus 9: 31
31 want hij was bezig zijn leerlingen onderricht te geven. Hij zei tegen hen: ‘De Mensenzoon wordt uitgeleverd aan de mensen. Die zullen hem doden, maar na drie dagen zal hij uit de dood opstaan.’

[schaap]

Calvijn heeft er uiteraard ook over nagedacht.
Ik zal een poging wagen zijn visie wat meer uiteen te zetten.

Dit staat er in Mattheus 10:19: "en ten derden dage zal Hij weder opstaan"

ten derde dage, dat is: Op de 3e dag. Dus dat kan zijn 2 nachten.
Vrijdagavond, Goede vrijdag, het overlijden is de eerste dag.
Zaterdag, de rustdag, de sabbat, 24 uur in het graf.
Zondag, de opstandingsdag, als het begon te lichten.
De dood van Christus was over 3 dagen heen.
Het getal 3 komt in de profetiën voor als beeld en verwijzing naar deze 3 dagen. Dat het 3 dagen en 3 nachten zijn moeten zijn, is een interpretatie. Het gaat vooral om het getal 3 met betrekking tot de dagen. Niet etmalen.
Opmerkelijk is dat Christus de hele sabbat, volledig, in het graf ligt. Ook het sabbatsgebod is volkomen vervuld, tot in de dood. Gods Recht is op alle punten voldaan. De dood is overwonnen. Daarom delen Gods Kinderen ook in deze overwinning. De prikkel van de dood is weggenomen: "Dood, waar is uw prikkel? Hel, waar is uw overwinning? "
De opstandingsdag staat in het teken van vooral de Verzoening die Christus heeft teweeg gebracht. De 3e dag, de overwinning van het graf. De sabbat vervuld. De vloek van de wet volkomen teniet gedaan. Ook het 4e gebod.
Calvijn merkt erover op dat het 4e gebod zowel een ceremonieel karakter als een zedig karakter heeft. De 10 geboden waren voor het volk van Israël niet enkel de wet der zeden. Het stond temidden van de gehele wetgeving die in zijn geheel de Verzoening van Christus betekende.
Dat ceremoniële karakter is na pasen niet meer van toepassing. Het zedige karakter wel. Voor het 4e gebod is dat ondermeer dat de heiliging in het teken staat van de Volbrachte Verzoening.
De zaterdag is onderdeel van het Ceremoniële karakter.
Dit is niet meer geldend voor de Nieuw Testamentische bediening.
Vanuit de scheppingsorde is echter wel een dag in de week aan te wijzen als rustdag. Immers, voordat de 10 geboden werden gegeven gold de sabbat al (het manna mocht niet op sabbat worden opgenomen, dat was voordat de 10 geboden waren gegeven!). Dit verklaart Calvijn vanuit de scheppingsorde.
Omdat na pasen eigenlijke elke dag een sabbat zou moeten zijn, maar omdat vanwege de zwakheid van de mensen dat niet kan, heeft de Heere een dag gegeven om de behoeften van de mensen te kunnen voorzien. Een aparte dag om aan zijn schepper te besteden. Om Hem te eren.
Calvijn erkent dat de zondag niet in Gods Woord is aangewezen maar hij stelt dat de sabbat in zijn geheel is afgeschaft.
Dat de scheppingsorde 1 dag in de week aanwijst om Gods werken te overdenken en de genademiddelen te gebruiken en God daarvoor te loven en te danken.
De zondag is in de oude kerk vooral als kerkelijke orde ingezet. En niet zonder oorzaak de zondag: Het is de dag van de overwinning van Christus. De dag dat de dood is overwonnen.
Zo staat de oudtestamentische schaduwdienst met bloedige offers door het doden van dieren tegenover de nieuwtestamentische bediening waarin de dood overwonnen is door het Bloed van Christus.

@Klavier en Bert:
Feit 1:
3 dagen en 3 nachten, zolas Jona in de vis. Dit zegt de Heere Jezus zelf in Matheus 12: 38-40. Zie mijn vorige posting voor volledige tekst.

feit 2: Bijzondere Sabbat: Johannes 19:31 :
31 Het was voorbereidingsdag, en de Joden wilden voorkomen dat de lichamen op sabbat, en nog wel een bijzondere sabbat, aan het kruis zouden blijven hangen. Daarom vroegen ze Pilatus of de benen van de gekruisigden gebroken mochten worden en of ze de lichamen mochten meenemen.
31 De Joden dan, opdat de lichamen niet aan het kruis zouden blijven op den sabbat, dewijl het de voorbereiding was (want die dag des sabbats was groot), baden Pilatus, dat hun benen zouden gebroken, en zij weggenomen worden.

en Leviticus 16 voor details:
29 En dit zal voor u tot een eeuwige inzetting zijn: gij
zult in de zevende maand, op den tienden der maand, uw zielen verootmoedigen, en geen werk doen, inboorling noch vreemdeling, die in het midden van u als vreemdeling verkeert.
30 Want op dien dag zal hij voor u verzoening doen, om u te reinigen; van al uw zonden zult gij voor het aangezicht des HEEREN gereinigd worden.
31 Dat zal u een sabbat der rust zijn, opdat gij uw zielen verootmoedigt; het is een eeuwige inzetting.

Dus die week waren er twee Sabbaten! En zo waren er nog meer.
Dit zijn de twee belangrijkste gegevens waar je niet om heen kunt.

[Bert Mulder]

@Klavier en Bert:
Feit 1:
3 dagen en 3 nachten, zolas Jona in de vis. Dit zegt de Heere Jezus zelf in Matheus 12: 38-40. Zie mijn vorige posting voor volledige tekst.

feit 2: Bijzondere Sabbat: Johannes 19:31 :
31 Het was voorbereidingsdag, en de Joden wilden voorkomen dat de lichamen op sabbat, en nog wel een bijzondere sabbat, aan het kruis zouden blijven hangen. Daarom vroegen ze Pilatus of de benen van de gekruisigden gebroken mochten worden en of ze de lichamen mochten meenemen.
31 De Joden dan, opdat de lichamen niet aan het kruis zouden blijven op den sabbat, dewijl het de voorbereiding was (want die dag des sabbats was groot), baden Pilatus, dat hun benen zouden gebroken, en zij weggenomen worden.

en Leviticus 16 voor details:
29 En dit zal voor u tot een eeuwige inzetting zijn: gij
zult in de zevende maand, op den tienden der maand, uw zielen verootmoedigen, en geen werk doen, inboorling noch vreemdeling, die in het midden van u als vreemdeling verkeert.
30 Want op dien dag zal hij voor u verzoening doen, om u te reinigen; van al uw zonden zult gij voor het aangezicht des HEEREN gereinigd worden.
31 Dat zal u een sabbat der rust zijn, opdat gij uw zielen verootmoedigt; het is een eeuwige inzetting.

Dus die week waren er twee Sabbaten! En zo waren er nog meer.
Dit zijn de twee belangrijkste gegevens waar je niet om heen kunt.

Schaap, het is een heel interessante interpretatie. Omdat ik hier nooit veel aandacht aan heb besteed ga ik hier niet inhoudelijk op in. Ik heb niets tegen deze interpretatie te zeggen. Het kan heel goed waar zijn. Mijn post hierboven is, in wezen, een beetje offtopic, maar ik heb de vorige post gevolgd.