Bij mij bekend over H.J. Verwoerd: Hij komt uit Pauwiaanse kringen. Heeft na enkele visioenen gekregen, over de eindtijd (?). Heeft een gelijkgezind clubje opgericht waar hij preekt(e). Kenmerken: specifieke eindtijdverwachting, sabbatviering, annihilisme (vernietiging ipv eeuwige straf).
Kent iemand deze man, of hebben jullie ervaringen met hem?
HJ Verwoerd
Vliedt uit het Noorderland!
H.J. Verwoerd was in zijn werkzame leven landbouwer. Hij maakte zich een grote kennis van de Schrift eigen. De loop der dingen en, naar ik denk, zijn karakter, zorgden ervoor dat deelname in een bestaand verband steeds weer op uitsluiting uitliep.
Calvijn voorzag alle bijbelboeken van commentaar, behalve het boek Openbaring. Dit gegeven illustreert dat de reformatoren wel een helder licht in het stuk van de rechtvaardiging kregen, maar dat de leer aangaande de toekomst voor hen versluierd bleef. Er is daarom een tweede reformatie nodig, vooral nu de tijd dringt, de vijgenboom aan het uitbotten is, en de oude wereld naar haar einde vliegt. Hiertoe zette Verwoerd zich aan de becommentariëring van dit laatste bijbelboek [3].
In een voorwoord geeft hij aan wat hem tot het schrijven van dit commentaar bewoog. Hierin vallen de namen van Luther, Ds. Paauwe, McCheyne, Da Costa en Bunyan, Lodestijn en Ledeboer. Zij duiden het geestelijke klimaat aan dat uit het boek ademt. Verder doet Verwoerd verslag van een tweetal dromen, die hem bekrachtigden in zijn taak en roeping, namelijk een profeet te zijn die het komende vuuroordeel en de weg tot ontsnapping daaraan, moet uitroepen. Waarmee we ook direct bij het meest ongemakkelijke punt zijn aangekomen; wie een profeet negeert, negeert een rechtstreekse spraak van de hemel. Zo ontstaat er al snel een patstelling, die of tot niets of tot iets nieuws leidt. Een tussenweg ontbreekt. Juist de expliciete afkondiging van eigen roeping en status - al gaan daar dan decennia van voorbereiding aan vooraf - schrikt mij af. Niet alleen in de wereld, maar ook in de godsdienst is niets te dol. Vooral als het gaat om Israël, is er onder de christenen regelmatig sprake van een grenzeloze bevlogenheid.
De inzet van Verwoerd is de noodzaak om tot een recht belijden van de toekomstige dingen te komen. De belijdenis van de Kerk is de uitdrukking van de gemeenschap der heiligen over de eeuwen heen, en is zowel de neerslag van, als vormend voor een geestelijke houding. En, zegt hij, wie een stuk aan zijn huis wil bouwen, moet ook weleens een stukje wegbreken. Zo is hem duidelijk geworden dat ook de Statenvertaling beïnvloed is door de theologische inzichten van de Reformatie. Op sommige punten is geen recht gedaan aan de nuances in de grondtekst, en werd de rijke inhoud van de Schrift verduisterd door eenzijdige vertaling. Hij duidt hierbij op de woorden 'hel', 'wedergeboorte', en 'eeuwigheid'.
Na lange overweging is Verwoerd tot de gedachte gekomen dat het vergeestelijken van de profetieën een dwaling is. Een dwaling die noodzakelijk leek, omdat de christelijke gemeente in de profeten niet direct voorzien wordt. De profetie strekt zich uit naar de toekomst van Israël en het Koninkrijk Gods - niet zozeer naar de kerk. De voortgang van de heilsgeschiedenis zal zich - na de omweg van de kerkgeschiedenis - dan ook weer naar Israël gaan richten. Want, de beloften Gods, aan Israël, zijn onberouwelijk. Door deze accentverschuiving kon er voor Verwoerd een meer helder zicht ontstaan op hetgeen de Bijbel over de toekomst zegt.
Zijn tekst voor tekst bespreking van de Openbaring aan Johannes betrekt het geheel van de Schrift in een sterk ponerend betoog. Het boek is geschreven in een krachtige, eigen stijl. Iedere tekst biedt aanleiding tot uitweidingen, soms de (kleine) kerkgeschiedenis betreffende, dan weer allerlei dwaling in het kerkelijke leven, maar altijd geschreven vanuit de praktijk van het geloofsleven. De gedachten omtrent de geschiedenis van Nederland en de Rooms Katholieke Kerk leken mij verwand aan die van ds. Taverne een jaar of 25 geleden. Dat zweeft mij teveel; het is verbonden met de idee van een bijzondere verkorenheid van de lage landen en het oranjehuis. Ik weet dat niet. Daarentegen, veel van wat hij opmerkt over geloof en bekering, over kerk-zijn, doop en avondmaal, de verhouding kerk en Israël, de waarde van de belijdenis, sprak mij bijzonder aan. Zijn spreken over deze dingen, verbonden met een zeer diepgaande bijbelkennis, is zeldzaam. Gelukkig heeft Verwoerd niet te lang op school gezeten.
De centrale lijn betreft datgene wat de Bijbel over de toekomst zegt. Steeds weer beklemtoont Verwoerd dat het niet onverschillig is wat kerk en gemeente hieromtrent belijdt en denkt te geloven. De verwachting van de opname van de gemeente voor het oordeel, is een verwerpelijke dwaling. De voornaamste strekking van de profetie niet hemels maar aards. Het boek Openbaring is geheel van Israël doorvlochten, en wie dit niet ziet kan geen goede toekomstverwachting hebben. Er is een onverbrekelijke verbondenheid tussen Israël en het Lam. Geheel Israël zal zalig worden, en tot een koninklijk priesterdom worden, tot heil van de volken. Omdat de tijd kort is, en de dwaling groot, wordt door Verwoerd aan zijn uitleg een grote urgentie meegegeven. Er is bekering van node, afkering van foute voorstellingen de gemeente en de toekomst betreffende. Het verleugende christendom zal met Babel te gronde gaan. Een kerk die opgaat in de eigen sfeer, en het hier en nu, die kortom geen levend uitzien naar wat komen gaat kent, is dat wel een kerk te noemen? Het is van levensbelang olie in de lampen te hebben.
Tot zover een korte aanduiding van wat Verwoerd naar voren brengt. De ruimte ontbreekt om op alles in te gaan. Dus ook hier, uit de veelheid, een enkele toespitsing. Rond Verwoerd heeft zich een kleine groep gevormd die zich nu al een aantal jaren als sabbatsgemeente profileert. In zijn boek (uit 1982) verkeert Verwoerd hierover nog in aarzeling. Er staat geen tekst of woord in de bijbel waaruit duidelijk blijkt dat het sabbatsgebod zou hebben afgedaan. Het kost hem weinig moeite om de teksten die doorgaans in dit verband worden aangevoerd beter te duiden. De gelijkstelling van de sabbat met de zondag is gemakzuchtig. Alleen uit Handelingen 20:7 blijkt duidelijk dat al de vroegste gemeente op de eerste dag van de week samenkwam. Niettemin is het er dus van gekomen dat Verwoerd in het overnemen van ook dit deel van de joodse wet grote loon is gaan zien. Het is de uitdrukking van het innemen van de juiste plaats naast Israël. Want wat nu nog uiteen ligt, moet een worden, omdat er ook maar een Verbondshoofd is. Om het in een slogan te vangen: zoals de joden de sabbat bewaard hebben, zo is in het ware geloof Christus bewaard, Die zich - hoe lang nog? - als Jozef aan zijn broederen bekend zal maken. De christen moet alles in het werk stellen om hierin geen sta-in-de-weg te zijn.
Maar toch, een tegenwerping. Hoezeer het ook waar is dat de zondag een door de weinig verheven keizer Constantijn geproclameerde dag is, waardoor ook de tegenstelling met het jodendom is aangescherpt, toch wil ik er op wijzen dat de achtste dag in de Bijbel een heel uitzonderlijke rol vervuld. De inwijding van de tabernakel vond plaats op de achtste dag, na zeven dagen van voorbereiding. (Lev. 9:1) Op die dag brachten Aäron en zijn zonen voor het eerst de voorgeschreven offers. Het is geen toevalligheid dat juist deze dag de dag van de opstanding werd, het teken van de grote achtste dag, de overwinning van het Rijk Gods dat komt. Ook het loofhuttenfeest, dat de gang van Israël van Egypte naar Kanaän herdenkt, kent na zeven dagen opnieuw een achtste dag als feest (Lev. 23:36). Op die dag pas verlaat men de hut, en gaat men naar huis. De gedachte van Verwoerd dat de opstanding op een andere dag plaatsvond, stoelt op het letterlijk nemen van de uitdrukking 'drie dagen en drie nachten'. Het staat dwars op de oud-christelijke kalender, en lijkt mij ook strijdig met deze verder reikende bijbelse verbanden.
Een paar jaar na het afronden van het boek is Verwoerd geradicaliseerd, en is voor hem de zondag een heidense inzetting geworden, een symbool van het hoererende christendom dat in vuur zal vergaan. De gemeente des Heeren van hem en de zijnen komt op zaterdagmiddag bijeen, nadat op vrijdagavond thuis een viering is gehouden. Verder draagt deze Hervormde gemeente 'buiten de legerplaats' actief bij aan het naar Israël brengen van joden uit de Oekraine, letterlijk het 'Noorderland'. Zelf wil ik niet verder gaan dan het boek aan te bevelen, ter meditatie. Voor de zondagmiddag bijvoorbeeld.
De markt van de godsdienst biedt voor elk wat wils. Wie even om zich heen kijkt, kan voor elk soort behoefte een bevrediging vinden, voor iedere houding een bevestiging, naar ieders voorkeur een passende jas. En altijd weer wordt er muziek bij gemaakt. Velen zijn van Cefas en anderen van Paulus, ieder met een eigen tijdschrift. Ondertussen lost het verleden op, verdwijnen de laatste tradities en instituties als een damp, en wordt het horen naar de Schrift tot een kwestie van interpretatie, een al dan niet particuliere mening.
Wie temidden van dwaling en kaalslag ledig op de markt staat, en niet meer doen kan dan wachten, ontdekt dat wachten een vlees-dodende, ontledigende bezigheid is. Naar mate de klem groter is, de eenzaamheid wezenlijker, en het uitzien intenser, naar die mate groeit de verleiding om ook zelf iets te doen. Een bijdrage, een noodzakelijkheid, ter bespoediging.
Een joods man, gevraagd naar de komst van Mashiach, antwoordde: Iedere dag dat Hij niet komt, is als een gat in je dak. Maar dat is niet erg, want zo zie je Hem beter komen.
Tekst afkomstig van http://www.wapenveldonline.nl
H.J. Verwoerd was in zijn werkzame leven landbouwer. Hij maakte zich een grote kennis van de Schrift eigen. De loop der dingen en, naar ik denk, zijn karakter, zorgden ervoor dat deelname in een bestaand verband steeds weer op uitsluiting uitliep.
Calvijn voorzag alle bijbelboeken van commentaar, behalve het boek Openbaring. Dit gegeven illustreert dat de reformatoren wel een helder licht in het stuk van de rechtvaardiging kregen, maar dat de leer aangaande de toekomst voor hen versluierd bleef. Er is daarom een tweede reformatie nodig, vooral nu de tijd dringt, de vijgenboom aan het uitbotten is, en de oude wereld naar haar einde vliegt. Hiertoe zette Verwoerd zich aan de becommentariëring van dit laatste bijbelboek [3].
In een voorwoord geeft hij aan wat hem tot het schrijven van dit commentaar bewoog. Hierin vallen de namen van Luther, Ds. Paauwe, McCheyne, Da Costa en Bunyan, Lodestijn en Ledeboer. Zij duiden het geestelijke klimaat aan dat uit het boek ademt. Verder doet Verwoerd verslag van een tweetal dromen, die hem bekrachtigden in zijn taak en roeping, namelijk een profeet te zijn die het komende vuuroordeel en de weg tot ontsnapping daaraan, moet uitroepen. Waarmee we ook direct bij het meest ongemakkelijke punt zijn aangekomen; wie een profeet negeert, negeert een rechtstreekse spraak van de hemel. Zo ontstaat er al snel een patstelling, die of tot niets of tot iets nieuws leidt. Een tussenweg ontbreekt. Juist de expliciete afkondiging van eigen roeping en status - al gaan daar dan decennia van voorbereiding aan vooraf - schrikt mij af. Niet alleen in de wereld, maar ook in de godsdienst is niets te dol. Vooral als het gaat om Israël, is er onder de christenen regelmatig sprake van een grenzeloze bevlogenheid.
De inzet van Verwoerd is de noodzaak om tot een recht belijden van de toekomstige dingen te komen. De belijdenis van de Kerk is de uitdrukking van de gemeenschap der heiligen over de eeuwen heen, en is zowel de neerslag van, als vormend voor een geestelijke houding. En, zegt hij, wie een stuk aan zijn huis wil bouwen, moet ook weleens een stukje wegbreken. Zo is hem duidelijk geworden dat ook de Statenvertaling beïnvloed is door de theologische inzichten van de Reformatie. Op sommige punten is geen recht gedaan aan de nuances in de grondtekst, en werd de rijke inhoud van de Schrift verduisterd door eenzijdige vertaling. Hij duidt hierbij op de woorden 'hel', 'wedergeboorte', en 'eeuwigheid'.
Na lange overweging is Verwoerd tot de gedachte gekomen dat het vergeestelijken van de profetieën een dwaling is. Een dwaling die noodzakelijk leek, omdat de christelijke gemeente in de profeten niet direct voorzien wordt. De profetie strekt zich uit naar de toekomst van Israël en het Koninkrijk Gods - niet zozeer naar de kerk. De voortgang van de heilsgeschiedenis zal zich - na de omweg van de kerkgeschiedenis - dan ook weer naar Israël gaan richten. Want, de beloften Gods, aan Israël, zijn onberouwelijk. Door deze accentverschuiving kon er voor Verwoerd een meer helder zicht ontstaan op hetgeen de Bijbel over de toekomst zegt.
Zijn tekst voor tekst bespreking van de Openbaring aan Johannes betrekt het geheel van de Schrift in een sterk ponerend betoog. Het boek is geschreven in een krachtige, eigen stijl. Iedere tekst biedt aanleiding tot uitweidingen, soms de (kleine) kerkgeschiedenis betreffende, dan weer allerlei dwaling in het kerkelijke leven, maar altijd geschreven vanuit de praktijk van het geloofsleven. De gedachten omtrent de geschiedenis van Nederland en de Rooms Katholieke Kerk leken mij verwand aan die van ds. Taverne een jaar of 25 geleden. Dat zweeft mij teveel; het is verbonden met de idee van een bijzondere verkorenheid van de lage landen en het oranjehuis. Ik weet dat niet. Daarentegen, veel van wat hij opmerkt over geloof en bekering, over kerk-zijn, doop en avondmaal, de verhouding kerk en Israël, de waarde van de belijdenis, sprak mij bijzonder aan. Zijn spreken over deze dingen, verbonden met een zeer diepgaande bijbelkennis, is zeldzaam. Gelukkig heeft Verwoerd niet te lang op school gezeten.
De centrale lijn betreft datgene wat de Bijbel over de toekomst zegt. Steeds weer beklemtoont Verwoerd dat het niet onverschillig is wat kerk en gemeente hieromtrent belijdt en denkt te geloven. De verwachting van de opname van de gemeente voor het oordeel, is een verwerpelijke dwaling. De voornaamste strekking van de profetie niet hemels maar aards. Het boek Openbaring is geheel van Israël doorvlochten, en wie dit niet ziet kan geen goede toekomstverwachting hebben. Er is een onverbrekelijke verbondenheid tussen Israël en het Lam. Geheel Israël zal zalig worden, en tot een koninklijk priesterdom worden, tot heil van de volken. Omdat de tijd kort is, en de dwaling groot, wordt door Verwoerd aan zijn uitleg een grote urgentie meegegeven. Er is bekering van node, afkering van foute voorstellingen de gemeente en de toekomst betreffende. Het verleugende christendom zal met Babel te gronde gaan. Een kerk die opgaat in de eigen sfeer, en het hier en nu, die kortom geen levend uitzien naar wat komen gaat kent, is dat wel een kerk te noemen? Het is van levensbelang olie in de lampen te hebben.
Tot zover een korte aanduiding van wat Verwoerd naar voren brengt. De ruimte ontbreekt om op alles in te gaan. Dus ook hier, uit de veelheid, een enkele toespitsing. Rond Verwoerd heeft zich een kleine groep gevormd die zich nu al een aantal jaren als sabbatsgemeente profileert. In zijn boek (uit 1982) verkeert Verwoerd hierover nog in aarzeling. Er staat geen tekst of woord in de bijbel waaruit duidelijk blijkt dat het sabbatsgebod zou hebben afgedaan. Het kost hem weinig moeite om de teksten die doorgaans in dit verband worden aangevoerd beter te duiden. De gelijkstelling van de sabbat met de zondag is gemakzuchtig. Alleen uit Handelingen 20:7 blijkt duidelijk dat al de vroegste gemeente op de eerste dag van de week samenkwam. Niettemin is het er dus van gekomen dat Verwoerd in het overnemen van ook dit deel van de joodse wet grote loon is gaan zien. Het is de uitdrukking van het innemen van de juiste plaats naast Israël. Want wat nu nog uiteen ligt, moet een worden, omdat er ook maar een Verbondshoofd is. Om het in een slogan te vangen: zoals de joden de sabbat bewaard hebben, zo is in het ware geloof Christus bewaard, Die zich - hoe lang nog? - als Jozef aan zijn broederen bekend zal maken. De christen moet alles in het werk stellen om hierin geen sta-in-de-weg te zijn.
Maar toch, een tegenwerping. Hoezeer het ook waar is dat de zondag een door de weinig verheven keizer Constantijn geproclameerde dag is, waardoor ook de tegenstelling met het jodendom is aangescherpt, toch wil ik er op wijzen dat de achtste dag in de Bijbel een heel uitzonderlijke rol vervuld. De inwijding van de tabernakel vond plaats op de achtste dag, na zeven dagen van voorbereiding. (Lev. 9:1) Op die dag brachten Aäron en zijn zonen voor het eerst de voorgeschreven offers. Het is geen toevalligheid dat juist deze dag de dag van de opstanding werd, het teken van de grote achtste dag, de overwinning van het Rijk Gods dat komt. Ook het loofhuttenfeest, dat de gang van Israël van Egypte naar Kanaän herdenkt, kent na zeven dagen opnieuw een achtste dag als feest (Lev. 23:36). Op die dag pas verlaat men de hut, en gaat men naar huis. De gedachte van Verwoerd dat de opstanding op een andere dag plaatsvond, stoelt op het letterlijk nemen van de uitdrukking 'drie dagen en drie nachten'. Het staat dwars op de oud-christelijke kalender, en lijkt mij ook strijdig met deze verder reikende bijbelse verbanden.
Een paar jaar na het afronden van het boek is Verwoerd geradicaliseerd, en is voor hem de zondag een heidense inzetting geworden, een symbool van het hoererende christendom dat in vuur zal vergaan. De gemeente des Heeren van hem en de zijnen komt op zaterdagmiddag bijeen, nadat op vrijdagavond thuis een viering is gehouden. Verder draagt deze Hervormde gemeente 'buiten de legerplaats' actief bij aan het naar Israël brengen van joden uit de Oekraine, letterlijk het 'Noorderland'. Zelf wil ik niet verder gaan dan het boek aan te bevelen, ter meditatie. Voor de zondagmiddag bijvoorbeeld.
De markt van de godsdienst biedt voor elk wat wils. Wie even om zich heen kijkt, kan voor elk soort behoefte een bevrediging vinden, voor iedere houding een bevestiging, naar ieders voorkeur een passende jas. En altijd weer wordt er muziek bij gemaakt. Velen zijn van Cefas en anderen van Paulus, ieder met een eigen tijdschrift. Ondertussen lost het verleden op, verdwijnen de laatste tradities en instituties als een damp, en wordt het horen naar de Schrift tot een kwestie van interpretatie, een al dan niet particuliere mening.
Wie temidden van dwaling en kaalslag ledig op de markt staat, en niet meer doen kan dan wachten, ontdekt dat wachten een vlees-dodende, ontledigende bezigheid is. Naar mate de klem groter is, de eenzaamheid wezenlijker, en het uitzien intenser, naar die mate groeit de verleiding om ook zelf iets te doen. Een bijdrage, een noodzakelijkheid, ter bespoediging.
Een joods man, gevraagd naar de komst van Mashiach, antwoordde: Iedere dag dat Hij niet komt, is als een gat in je dak. Maar dat is niet erg, want zo zie je Hem beter komen.
Tekst afkomstig van http://www.wapenveldonline.nl
Hier wat krantenartikelen uit het RD over het Profetisch Woord:
(Geleend van http://www.tegelsite.com/php/modules.ph ... pic&p=3946)
-------------------------------------------
Voorganger ”Profetisch Woord” gaat minder preken
Verwoerd doet stapje terug
Van onze kerkredactie
BOSKOOP – H. J. Verwoerd van comité ”Het Profetisch Woord” doet een stapje terug. Hij zal voortaan niet meer iedere zaterdagmiddag in de samenkomsten in Boskoop voorgaan, maar eens per 2 weken. In het contactorgaan zet comitélid J. Hoogendoorn uiteen dat de gemeente groeit in de geledingen en samenvoeging met elkaar. „En niet door één profetische bediening.”
Verwoerd uit Driebruggen staat bekend als een verdediger van het vieren van de sabbat. Sinds 6 februari 1993 viert hij de sabbat in plaats van de zondag. De samenkomsten, iedere zaterdagmiddag van twee tot vijf, hebben plaats in de Kaashal van Hoogendoorn in Boskoop. Er komen ongeveer veertig mensen. Tot op heden preekte alleen Verwoerd. Voortaan zullen ook andere comitéleden, onder wie Hoogendoorn, voorgaan.
„We hebben met elkaar begrepen”, licht de laatste toe, „dat de opbouw van het lichaam des Heeren gaven vereist en dat we elkaar nodig hebben om de gemeente op te bouwen. Ongemerkt en ongewild kan één profetische bediening dat blokkeren. Verwoerd is profetisch. Hij heeft het fundament gelegd. Maar er is ook opbouw van de gemeente nodig om tot volle rijpheid te komen. Nooit kan één man de totale lengte, hoogte en diepte peilen. Daar is de gemeente voor nodig.”
Verbond
Het comité ”Het Profetisch Woord” kent grote betekenis toe aan het verbond. Het is Verwoerd geweest die de „leer des verbonds en het zicht daarop in zijn profetische bediening heeft teruggegeven.”
„De lijn dat de kracht van het verbond zich uitstrekt over ons en onze kinderen is de kerk helemaal kwijtgeraakt”, legt Hoogendoorn uit. „Als onze ouders ons een verbondsmatige opvoeding hadden gegeven en de kinderen op alle kruispunten van het leven hadden verteld: Jullie zijn in het verbond Gods, dan was er onder inwachting van de Geest grote zegen ontvangen.” Daarvan is Hoogendoorn stellig overtuigd. Hij beroept zich op het doopformulier, waarin staat dat de kinderen een eeuwig verbond met God hebben.
„Maar er wordt in de kerk gezegd dat kinderen wederom geboren moeten worden.” In zijn ogen is dat een misvatting. Hij verwijt de reformatorische kerken dat die de gemeente zien als een club mensen die in de duisternis liggen, waarvan enkelen die onder het zegel der verkiezing liggen, wedergeboren moeten worden. „We zijn het verbond kwijt en daardoor heeft de kerk geen verwachting meer voor de toekomst.”
Verwoerd en de zijnen geloven niet in een oneindige straf over de goddelozen. Er zal een definitieve vernietiging plaatshebben gedurende het 1000-jarig rijk, denken zij op grond van bijvoorbeeld Maleachi 4:1 en Psalm 68:3. In Openbaring 14:11 is naar hun inzicht geen sprake van een pijniging in alle eeuwigheid, maar in de eeuw der eeuwen, het rijk van Jezus Christus.
Frictie
Onlangs ontstond er „frictie” in de Boskoopse gemeente over het verstaan van de Romeinenbrief. Verwoerd is bezig aan een prekenserie daarover, die hij overigens gewoon afmaakt. Hoogendoorn: „Wij merkten dat broeder Verwoerd in zijn preken niet op de hoogte stond die Paulus bedoelde. De vraag naar de toe-eigening kwam bij hem boven. Eigenlijk was hij onderwerpelijk geworden. Ongemerkt komt de gemeente dan tot de vraag: Waar sta ik?”
In het contactorgaan schrijft Hoogendoorn over de „distantie” die er kwam: „Enerzijds was er de ruimte in de Romeinenbrief en anderzijds de beklemming vanwege de subjectieve benadering in de prediking van de tekst (door Verwoerd, red.): Mag ik het zo ruim stellen, is de heiliging in Christus er voor de gehele gemeente?” Hoogendoorn brengt het probleem terug tot de vraag of het genadeverbond ís opgericht of wórdt opgericht.
„Door dit alles ontbrak het vertrouwen om in eenheid Pascha te vieren”, aldus het aprilnummer van het contactorgaan. „Evenwel heeft onze trouwe God de eenheid bewaard en mocht de liefde blijven. De Heere heeft onze broeder apart genomen en wil met hem momenteel een andere weg gaan. Diep ingrijpend allemaal, voor hem en voor de gemeente, maar zeker tot heil voor het gehele Profetisch Woord. Daarvan is broeder Verwoerd stellig overtuigd. Het is tot opbouw van de gemeente.”
Als Zacharias
Hoogendoorn onderstreept dat er van verwijdering tussen Verwoerd en het comité absoluut geen sprake is. „Het is voor hem heel wat geweest. Altijd kwam de kritiek vanbuiten. Nu komt die uit zijn eigen broedsel. Daarmee is hij tot God gegaan. Broeder Verwoerd heeft ingezien dat de vragen over de inhoud van zijn prediking vanuit de liefde zijn gesteld en uit nood naar voren kwamen. De liefde is gebleven en er is juist diepere verbondenheid. Dit incident heeft hem rijker gemaakt.”
In het aprilnummer van het blad ontbreekt de naam van Verwoerd als schrijver van artikelen. „De Heere heeft hem betrokken in de geschiedenis van Zacharias de priester, welke niet meer zou kunnen spreken totdat alles is geschied”, luidt de uitleg. Hoogendoorn zegt desgevraagd te verwachten dat het niet-schrijven van Verwoerd eenmalig zal zijn. De paschaviering die 31 maart niet doorging, heeft vanavond alsnog plaats.
-------------------
Onze Aliyah komt in zicht
BOSKOOP - Het honderdste nummer van ”Het Profetisch Woord”, contactorgaan van het gelijknamig comité, is verschenen. Opnieuw wordt gewezen op het feit dat de betrokkenen geroepen zijn naar Israël uit te wijken. „Onze Aliyah komt in zicht.”
H. J. Verwoerd, de 81-jarige voorganger van de groep, concludeerde op grond van een droom in augustus vorig jaar „dat God wil dat we naar Israël gaan. Daar zal Hij ons werk rijkelijk zegenen.”
In het nu uitgekomen jubileumnummer gaat redacteur Fulp van der Velden in op de taak van ”Het Profetisch Woord” onder de titel ”Een bediening in de branding”. Hij vergelijkt de bediening van Verwoerd met die van de oudtestamentische profeten. De bijeenkomsten in De Kaashal beschouwt hij als het vergaderen buiten de legerplaats. Dit vanwege het feit dat „kerkelijke leiders geen ruimte gaven aan het getuigenis van broeder Verwoerd.”
Van der Velden noemt het opmerkelijk en bijbels-symbolisch dat ondertussen veertig keer vergaderd is en dat tien jaar geleden de sabbat geproclameerd werd. Dat had op 6 februari 1993 plaats in Putten.
Omdat de eigenaar van De Kaashal, medebroeder J. Hoogendoorn, bezig is zijn hal te verkopen, concludeert Van der Velden dat de Aliyah -het vertrek naar Israël- nu echt in zicht is.
Verwoerd reageert in zijn bijdrage ”Het spreken des Heeren” kritisch op het feit dat het RD noch redactioneel noch in de advertentiekolommen ruimte geeft „om de Boodschap des Heeren verder openbaar te maken.”
Het praktisch en financieel begeleiden van een emigratie naar Israël -„de grote Aliya (uittocht) vanuit het Noorderland”- door leden van het Profetisch Woord, wordt verzorgd door de stichting ”Vliedt uit het Noorderland”, genoemd naar Verwoerds gelijknamige boek.
Hoogendoorn heeft het grootste deel van de opbrengst van zijn verkochte onroerend goed in die stichting ondergebracht. De stichting beschikt reeds over een Volkswagen Transporter met een tandemaanhanger en gesloten opbouw, met op beide de tekst ”Aliyah”.
(Geleend van http://www.tegelsite.com/php/modules.ph ... pic&p=3946)
-------------------------------------------
Voorganger ”Profetisch Woord” gaat minder preken
Verwoerd doet stapje terug
Van onze kerkredactie
BOSKOOP – H. J. Verwoerd van comité ”Het Profetisch Woord” doet een stapje terug. Hij zal voortaan niet meer iedere zaterdagmiddag in de samenkomsten in Boskoop voorgaan, maar eens per 2 weken. In het contactorgaan zet comitélid J. Hoogendoorn uiteen dat de gemeente groeit in de geledingen en samenvoeging met elkaar. „En niet door één profetische bediening.”
Verwoerd uit Driebruggen staat bekend als een verdediger van het vieren van de sabbat. Sinds 6 februari 1993 viert hij de sabbat in plaats van de zondag. De samenkomsten, iedere zaterdagmiddag van twee tot vijf, hebben plaats in de Kaashal van Hoogendoorn in Boskoop. Er komen ongeveer veertig mensen. Tot op heden preekte alleen Verwoerd. Voortaan zullen ook andere comitéleden, onder wie Hoogendoorn, voorgaan.
„We hebben met elkaar begrepen”, licht de laatste toe, „dat de opbouw van het lichaam des Heeren gaven vereist en dat we elkaar nodig hebben om de gemeente op te bouwen. Ongemerkt en ongewild kan één profetische bediening dat blokkeren. Verwoerd is profetisch. Hij heeft het fundament gelegd. Maar er is ook opbouw van de gemeente nodig om tot volle rijpheid te komen. Nooit kan één man de totale lengte, hoogte en diepte peilen. Daar is de gemeente voor nodig.”
Verbond
Het comité ”Het Profetisch Woord” kent grote betekenis toe aan het verbond. Het is Verwoerd geweest die de „leer des verbonds en het zicht daarop in zijn profetische bediening heeft teruggegeven.”
„De lijn dat de kracht van het verbond zich uitstrekt over ons en onze kinderen is de kerk helemaal kwijtgeraakt”, legt Hoogendoorn uit. „Als onze ouders ons een verbondsmatige opvoeding hadden gegeven en de kinderen op alle kruispunten van het leven hadden verteld: Jullie zijn in het verbond Gods, dan was er onder inwachting van de Geest grote zegen ontvangen.” Daarvan is Hoogendoorn stellig overtuigd. Hij beroept zich op het doopformulier, waarin staat dat de kinderen een eeuwig verbond met God hebben.
„Maar er wordt in de kerk gezegd dat kinderen wederom geboren moeten worden.” In zijn ogen is dat een misvatting. Hij verwijt de reformatorische kerken dat die de gemeente zien als een club mensen die in de duisternis liggen, waarvan enkelen die onder het zegel der verkiezing liggen, wedergeboren moeten worden. „We zijn het verbond kwijt en daardoor heeft de kerk geen verwachting meer voor de toekomst.”
Verwoerd en de zijnen geloven niet in een oneindige straf over de goddelozen. Er zal een definitieve vernietiging plaatshebben gedurende het 1000-jarig rijk, denken zij op grond van bijvoorbeeld Maleachi 4:1 en Psalm 68:3. In Openbaring 14:11 is naar hun inzicht geen sprake van een pijniging in alle eeuwigheid, maar in de eeuw der eeuwen, het rijk van Jezus Christus.
Frictie
Onlangs ontstond er „frictie” in de Boskoopse gemeente over het verstaan van de Romeinenbrief. Verwoerd is bezig aan een prekenserie daarover, die hij overigens gewoon afmaakt. Hoogendoorn: „Wij merkten dat broeder Verwoerd in zijn preken niet op de hoogte stond die Paulus bedoelde. De vraag naar de toe-eigening kwam bij hem boven. Eigenlijk was hij onderwerpelijk geworden. Ongemerkt komt de gemeente dan tot de vraag: Waar sta ik?”
In het contactorgaan schrijft Hoogendoorn over de „distantie” die er kwam: „Enerzijds was er de ruimte in de Romeinenbrief en anderzijds de beklemming vanwege de subjectieve benadering in de prediking van de tekst (door Verwoerd, red.): Mag ik het zo ruim stellen, is de heiliging in Christus er voor de gehele gemeente?” Hoogendoorn brengt het probleem terug tot de vraag of het genadeverbond ís opgericht of wórdt opgericht.
„Door dit alles ontbrak het vertrouwen om in eenheid Pascha te vieren”, aldus het aprilnummer van het contactorgaan. „Evenwel heeft onze trouwe God de eenheid bewaard en mocht de liefde blijven. De Heere heeft onze broeder apart genomen en wil met hem momenteel een andere weg gaan. Diep ingrijpend allemaal, voor hem en voor de gemeente, maar zeker tot heil voor het gehele Profetisch Woord. Daarvan is broeder Verwoerd stellig overtuigd. Het is tot opbouw van de gemeente.”
Als Zacharias
Hoogendoorn onderstreept dat er van verwijdering tussen Verwoerd en het comité absoluut geen sprake is. „Het is voor hem heel wat geweest. Altijd kwam de kritiek vanbuiten. Nu komt die uit zijn eigen broedsel. Daarmee is hij tot God gegaan. Broeder Verwoerd heeft ingezien dat de vragen over de inhoud van zijn prediking vanuit de liefde zijn gesteld en uit nood naar voren kwamen. De liefde is gebleven en er is juist diepere verbondenheid. Dit incident heeft hem rijker gemaakt.”
In het aprilnummer van het blad ontbreekt de naam van Verwoerd als schrijver van artikelen. „De Heere heeft hem betrokken in de geschiedenis van Zacharias de priester, welke niet meer zou kunnen spreken totdat alles is geschied”, luidt de uitleg. Hoogendoorn zegt desgevraagd te verwachten dat het niet-schrijven van Verwoerd eenmalig zal zijn. De paschaviering die 31 maart niet doorging, heeft vanavond alsnog plaats.
-------------------
Onze Aliyah komt in zicht
BOSKOOP - Het honderdste nummer van ”Het Profetisch Woord”, contactorgaan van het gelijknamig comité, is verschenen. Opnieuw wordt gewezen op het feit dat de betrokkenen geroepen zijn naar Israël uit te wijken. „Onze Aliyah komt in zicht.”
H. J. Verwoerd, de 81-jarige voorganger van de groep, concludeerde op grond van een droom in augustus vorig jaar „dat God wil dat we naar Israël gaan. Daar zal Hij ons werk rijkelijk zegenen.”
In het nu uitgekomen jubileumnummer gaat redacteur Fulp van der Velden in op de taak van ”Het Profetisch Woord” onder de titel ”Een bediening in de branding”. Hij vergelijkt de bediening van Verwoerd met die van de oudtestamentische profeten. De bijeenkomsten in De Kaashal beschouwt hij als het vergaderen buiten de legerplaats. Dit vanwege het feit dat „kerkelijke leiders geen ruimte gaven aan het getuigenis van broeder Verwoerd.”
Van der Velden noemt het opmerkelijk en bijbels-symbolisch dat ondertussen veertig keer vergaderd is en dat tien jaar geleden de sabbat geproclameerd werd. Dat had op 6 februari 1993 plaats in Putten.
Omdat de eigenaar van De Kaashal, medebroeder J. Hoogendoorn, bezig is zijn hal te verkopen, concludeert Van der Velden dat de Aliyah -het vertrek naar Israël- nu echt in zicht is.
Verwoerd reageert in zijn bijdrage ”Het spreken des Heeren” kritisch op het feit dat het RD noch redactioneel noch in de advertentiekolommen ruimte geeft „om de Boodschap des Heeren verder openbaar te maken.”
Het praktisch en financieel begeleiden van een emigratie naar Israël -„de grote Aliya (uittocht) vanuit het Noorderland”- door leden van het Profetisch Woord, wordt verzorgd door de stichting ”Vliedt uit het Noorderland”, genoemd naar Verwoerds gelijknamige boek.
Hoogendoorn heeft het grootste deel van de opbrengst van zijn verkochte onroerend goed in die stichting ondergebracht. De stichting beschikt reeds over een Volkswagen Transporter met een tandemaanhanger en gesloten opbouw, met op beide de tekst ”Aliyah”.
-
limosa
Nee, dit gaat veel verder dan wat Siebelink beschrijft.limosa schreef:Vreemde vogel, dit soort van figuren beschrijft Jan Siebelink volgens mij. Hebben de rechte gereformeerde leer achter zich gelaten, leggen op een paar dingen een vergrootglas en slaan op die punten door.
Siebelink schrijft een extreme leer beleving.
Dit is gewoon een heel eigen godsdienst aan het worden.
Ze zijn de terugtocht voor honderden mensen naar Israel aan het voorbereiden.
In ieder geval één dochter van Hoogendoorn was toen bezig wiegjes te bekleden en kleertjes te maken voor mogelijke kinderen en baby's Deze zouden tijdelijk in een door hun gekocht klooster gaan wonen.
Ze geloven in een wereld waar uiteindelijk één aardse koning regeert en volgens hun wordt dat Willem Alexander.
Ik kwam vroeger heel veel bij Hoogendoorn, heb daarom een klein beetje van het begin meegekregen.
Verleden jaar heeft er nog een artikel in de Visie gestaan.
-
Dathenum
Hieronder nog wat zaken uit het archief van het RD:
Voorganger "Profetisch Woord" gaat minder preken
Verwoerd doet stapje terug
Van onze kerkredactie
BOSKOOP - H. J. Verwoerd van comité "Het Profetisch Woord" doet een
stapje terug. Hij zal voortaan niet meer iedere zaterdagmiddag in de
samenkomsten in Boskoop voorgaan, maar eens per 2 weken. In het
contactorgaan zet comitélid J. Hoogendoorn uiteen dat de gemeente groeit in
de geledingen en samenvoeging met elkaar. "En niet door één profetische
bediening."
Verwoerd uit Driebruggen staat bekend als een verdediger van het
vieren van de sabbat. Sinds 6 februari 1993 viert hij de sabbat in plaats
van de zondag. De samenkomsten, iedere zaterdagmiddag van twee tot vijf,
hebben plaats in de Kaashal van Hoogendoorn in Boskoop. Er komen ongeveer
veertig mensen. Tot op heden preekte alleen Verwoerd. Voortaan zullen ook
andere comitéleden, onder wie Hoogendoorn, voorgaan.
"We hebben met elkaar begrepen", licht de laatste toe, "dat de opbouw
van het lichaam des Heeren gaven vereist en dat we elkaar nodig hebben om de
gemeente op te bouwen. Ongemerkt en ongewild kan één profetische bediening
dat blokkeren. Verwoerd is profetisch. Hij heeft het fundament gelegd. Maar
er is ook opbouw van de gemeente nodig om tot volle rijpheid te komen. Nooit
kan één man de totale lengte, hoogte en diepte peilen. Daar is de gemeente
voor nodig."
Verbond
Het comité "Het Profetisch Woord" kent grote betekenis toe aan het
verbond. Het is Verwoerd geweest die de "leer des verbonds en het zicht
daarop in zijn profetische bediening heeft teruggegeven."
"De lijn dat de kracht van het verbond zich uitstrekt over ons en onze
kinderen is de kerk helemaal kwijtgeraakt", legt Hoogendoorn uit. "Als onze
ouders ons een verbondsmatige opvoeding hadden gegeven en de kinderen op
alle kruispunten van het leven hadden verteld: Jullie zijn in het verbond
Gods, dan was er onder inwachting van de Geest grote zegen ontvangen."
Daarvan is Hoogendoorn stellig overtuigd. Hij beroept zich op het
doopformulier, waarin staat dat de kinderen een eeuwig verbond met God
hebben.
"Maar er wordt in de kerk gezegd dat kinderen wederom geboren moeten
worden." In zijn ogen is dat een misvatting. Hij verwijt de reformatorische
kerken dat die de gemeente zien als een club mensen die in de duisternis
liggen, waarvan enkelen die onder het zegel der verkiezing liggen,
wedergeboren moeten worden. "We zijn het verbond kwijt en daardoor heeft de
kerk geen verwachting meer voor de toekomst."
Verwoerd en de zijnen geloven niet in een oneindige straf over de
goddelozen. Er zal een definitieve vernietiging plaatshebben gedurende het
1000-jarig rijk, denken zij op grond van bijvoorbeeld Maleachi 4:1 en Psalm
68:3. In Openbaring 14:11 is naar hun inzicht geen sprake van een pijniging
in alle eeuwigheid, maar in de eeuw der eeuwen, het rijk van Jezus Christus.
Frictie
Onlangs ontstond er "frictie" in de Boskoopse gemeente over het
verstaan van de Romeinenbrief. Verwoerd is bezig aan een prekenserie
daarover, die hij overigens gewoon afmaakt. Hoogendoorn: "Wij merkten dat
broeder Verwoerd in zijn preken niet op de hoogte stond die Paulus bedoelde.
De vraag naar de toe-eigening kwam bij hem boven. Eigenlijk was hij
onderwerpelijk geworden. Ongemerkt komt de gemeente dan tot de vraag: Waar
sta ik?"
In het contactorgaan schrijft Hoogendoorn over de "distantie" die er
kwam: "Enerzijds was er de ruimte in de Romeinenbrief en anderzijds de
beklemming vanwege de subjectieve benadering in de prediking van de tekst
(door Verwoerd, red.): Mag ik het zo ruim stellen, is de heiliging in
Christus er voor de gehele gemeente?" Hoogendoorn brengt het probleem terug
tot de vraag of het genadeverbond ís opgericht of wórdt opgericht.
"Door dit alles ontbrak het vertrouwen om in eenheid Pascha te vieren",
aldus het aprilnummer van het contactorgaan. "Evenwel heeft onze trouwe God
de eenheid bewaard en mocht de liefde blijven. De Heere heeft onze broeder
apart genomen en wil met hem momenteel een andere weg gaan. Diep ingrijpend
allemaal, voor hem en voor de gemeente, maar zeker tot heil voor het gehele
Profetisch Woord. Daarvan is broeder Verwoerd stellig overtuigd. Het is tot
opbouw van de gemeente."
Als Zacharias
Hoogendoorn onderstreept dat er van verwijdering tussen Verwoerd en
het comité absoluut geen sprake is. "Het is voor hem heel wat geweest.
Altijd kwam de kritiek vanbuiten. Nu komt die uit zijn eigen broedsel.
Daarmee is hij tot God gegaan. Broeder Verwoerd heeft ingezien dat de vragen
over de inhoud van zijn prediking vanuit de liefde zijn gesteld en uit nood
naar voren kwamen. De liefde is gebleven en er is juist diepere
verbondenheid. Dit incident heeft hem rijker gemaakt."
In het aprilnummer van het blad ontbreekt de naam van Verwoerd als
schrijver van artikelen. "De Heere heeft hem betrokken in de geschiedenis
van Zacharias de priester, welke niet meer zou kunnen spreken totdat alles
is geschied", luidt de uitleg. Hoogendoorn zegt desgevraagd te verwachten
dat het niet-schrijven van Verwoerd eenmalig zal zijn. De paschaviering die
31 maart niet doorging, heeft vanavond alsnog plaats.
Eenheid in sabbatsgemeente hersteld
H. J. Verwoerd gaat
weer volledig voor
Van onze kerkredactie
BOSKOOP - H. J. Verwoerd neemt zijn plaats in de sabbatsgemeente Het
Profetisch Woord weer in. Dat staat in het laatst verschenen contactorgaan
van het gelijknamige comité.
Zowel "broeder J. Hoogendoorn" (in een bijdrage onder de titel "Rondom
de sabbat") als Fulp van der Velden (in de rubriek "Redactioneel") gaat in
op de situatie binnen de sabbatsgemeente, waar H. J. Verwoerd eerder dit
jaar "een zekere stap terug" zette. Het blad meldt overigens dat er "nog
geen algehele overeenstemming" binnen het comité is. De hernieuwde situatie
wordt geduid als "het spreken des Heeren." In een door de redactie opgenomen
brief van gemeenteleden, de familie Pasma uit Zevenbergen, staat: "De
profetische bediening van br. Verwoerd is het beginsel van onze gemeente,
die onderdeel is van een veel groter geheel, nl. Zijn volk: Juda en Israël."
Ook schrijft deze familie: "Broeder Verwoerd mag weer preken, de Geest Gods
spreekt weer, getuige het Sabbatswoord van Pinksteren. De Heer regeert."
In de gemeente werd gevast. Hoogendoorn spreekt in zijn artikel verder
over schuldbelijdenis. Over Verwoerds houding tijdens "de distantie"
schrijft Hoogendoorn nu: "Toen een ander inzicht streed om de voorrang, was
hij het die alles genadig bij God heeft gebracht."
Vrede
Als oorzaak voor de eerder ontstane verwijdering binnen het comité
wordt genoemd de subjectieve benadering van de tekst in de prediking van
Verwoerd. Die benadering wordt nu aangeduid als "bevinding."
In het contactorgaan van het comité schrijft Hoogendoorn: "Toch heeft
de duivel dit hele gebeuren gebruikt om onenigheid onder ons te bewerken.
Als de Heilige Geest wat geeft in de Gemeente, dan is de vrucht vrede en
gerechtigheid. Buiten de Gemeente zal zij lijden en strijd veroorzaken."
Verwoerd uit Driebruggen staat bekend als een verdediger van het
vieren van de sabbat. Sinds 1993 viert hij de sabbat in plaats van de
zondag. De samenkomsten hebben plaats in de kaashal van Hoogendoorn te
Boskoop en worden bezocht door ongeveer veertig mensen. Tot begin dit jaar
preekte Verwoerd alleen. Sedertdien gaan ook andere comitéleden, onder wie
Hoogendoorn, voor.
Hoogendoorn gaf toen aan dat Verwoerd het fundament van het comité
heeft gelegd. "Maar er is ook opbouw van de gemeente nodig om tot volle
rijpheid te komen. Nooit kan één man de totale lengte, hoogte en diepte
peilen. Daar is de gemeente voor nodig."
Verwoerd verwacht tweede Exodus
Profetisch Woord naar Israël voor „keer in ons lot”
Van onze kerkredactie
WAARDER – Het comité Het Profetisch Woord, onder leiding van voorganger H. J. Verwoerd, vertrekt woensdag met een groep van zestien man naar Jeruzalem. „Wij gevoelen dat deze reis naar Jeruzalem beslissend zal zijn voor het werk van het Profetisch Woord”, schrijft het comité in een brief aan zijn leden: „De kogel is door de kerk, de teerling is geworpen.”
Het comité denkt dat de boodschap ”Vliedt uit het Noorderland!” (een oude publicatie van Verwoerd, red.) een plaats krijgt in „de dingen die snel komen gaan” in Jeruzalem. „De tweede Exodus, waarover de Schrift spreekt, gaat werkelijkheid worden.”
In het maandelijkse Kontaktblad verwoordt het comité al jarenlang zijn visie op Gods plan voor de toekomst. In Boskoop worden op sabbat diensten belegd die door enkele tientallen aanhangers worden bezocht. In de brief, die nu het maandelijkse Kontaktblad vervangt, staat dat „een overblijfsel van de christelijke Gemeente met het Joodse volk zal worden samengevoegd.”
De reis, die tot 27 oktober duurt, valt samen met het te vieren loofhuttenfeest. „Rondom het a.s. dankfeest in Jeruzalem verwachten wij grote dingen”, schrijft het comité, „omdat Zijn Geest in de harten daarvan getuigenis geeft.” Tegelijk noemt men het opmerkelijk dat men nu „na zeven jaren sabbath vieren in een tent buiten de legerplaats en een veelheid aan Kontaktbladen, wacht op een hernieuwd spreken van God. ”
Ontvlieden
In de brief van het comité staat dat één ding duidelijk is: „Het ontvlieden naar Israël waar de Schrift over spreekt, komt steeds dichterbij, en het zal langs een veel natuurlijker en gewoner weg gaan dan wij ooit hebben gedacht.” Na terugkeer kondigt men aan verslag uit te brengen. Tijdens de reis zijn er op de zaterdagen 14 en 21 oktober geen diensten.
Voorganger Verwoerd heeft aan de brief van het comité een persoonlijk schrijven toegevoegd. Hij geeft aan dat er met de reis een bladzijde wordt omgeslagen. Hij maakt de lezers bekend met enkele persoonlijke „bijzondere openbaringen door de Heilige Geest.”
Verwoerd meldt dat er bij God een beslissing gevallen is. „Er komt een keer in ons lot. Ook heeft Hij mij tweemaal gezegd dat Hij alles zal doen, en mij daarbij als een schaap zal leiden.” Volgens Verwoerd gaat God het ook opnemen voor Israël: „Het wonderlijke is dat Hij ook ons daarbij gebruiken wil. Daarvoor moeten we eerst naar Israël, om daar het komend Loofhuttenfeest bij te wonen.”
Een lichtpunt voor Nederland is, aldus Verwoerd, dat voordat het vuuroordeel komt, God vooraf nog een oordeel van water stuurt. „Het lot voor Nederland is beslist”, beëindigt de voorganger zijn brief. „De kogel is door de kerk, de teerling is geworpen! Daar kan niemand meer aankomen.”
Bij Verwoerd is "licht opgegaan" over uitverkiezing
Van onze kerkredactie
BOSKOOP - Bij H. J. Verwoerd uit Driebruggen is, volgens een mededeling in
het oktobernummer van het blad "Het profetisch woord", rond het leerstuk der
uitverkiezing een licht opgegaan.
Verwoerd, die in "een profetische bediening" staat in een sabbatsgemeente te
Boskoop, blijkt getroffen door het woord "voorkennis" in de Schrift. Hij
verwijst naar Handelingen 2:23 en 1 Petrus 1:2. Volgens Verwoerd ligt de
sleutel van het verstaan van de uitverkiezing in de voorkennis bij God
aangaande alles wat gebeuren moest tot de zaligheid. "Het moet enkel bij ons
nog toegepast worden, maar naar de voorkennis is het al in voorraad."
Over het aanbod van genade zegt Verwoerd: "Dat is nu maar wat wij ervoor
over hebben, daar hangt het helemaal van af. Wij denken dat het afhangt van
de verkiezing en dat wij daar niets in te zeggen hebben, omdat we lukraak
gekozen worden. Maar zo is het niet. Wij hebben het kunnen vernemen dat wij
gekozen worden vanuit een voorkennis van Jezus. Hij weet vooruit wat wij
doen in ons leven; of wij gehoorzaam zijn of niet." De voorganger stelt dat
de vermogens die de mens nog heeft, voor zijn zaligheid gebruikt moeten
worden.
Is het licht dat bij Verwoerd is opgegaan niet hetzelfde licht dat bij de
remonstranten opging? En strijdt zijn visie niet met het Woord, dat zegt dat
God beide het willen en het werken werkt naar Zijn welbehagen? Verwoerd,
desgevraagd: "Voor mij blijft als kern over -en dat was een hele ontdekking-
dat het de vraag is wat de mens ermee doet. En God weet wat een mens gaat
doen. Van het wijzen op de uitverkiezing word je niet wijzer."
Groep Verwoerd aast op klooster Limburg
Kerkredactie
BOSKOOP - De stichting Vliedt uit het Noorderland is verhuisd van Boskoop
naar het Limburgse Ohé en Laak. De groep, waarvan de kern uit ongeveer tien
personen bestaat, wacht daar tot het klooster in de plaats Koningsbosch hun
toegewezen wordt.
Begin deze maand moest de groep de voormalige kaashal (waar J. Hoogendoorn,
financiële kracht achter de stichting, vroeger een kaaszaak had), verlaten
hebben omdat de gemeente andere plannen met het perceel had.
Vliedt uit het Noorderland verwacht dat, vanwege vervolgingen, binnen
afzienbare tijd de joden, maar ook het overblijfsel uit de tien stammen zal
terugkeren naar Israël. Zij zullen daar samen moeten leven. Daarom vindt de
stichting het van belang dat de sabbat als gemeenschappelijke rustdag
ingevoerd wordt.
Vliedt uit het Noorderland zou een sleutelpositie gaan vervullen in het
vervoer naar en in de opvang in het beloofde land. Er ligt volgens de
stichting een claim op Nederland, omdat hier veel afstammelingen van de stam
van Zebulon zouden wonen.
De stichting liet haar oog daarom vallen op een klooster in Limburg dat ruim
genoeg is om de vele vluchtelingen te herbergen. In een artikel in Visie,
begin dit jaar, zei Hoogendoorn: "We geloven dat honderdduizenden via dit
gebouw naar Israël zullen vertrekken. De Heere wacht tot het werk in de
steigers staat."
Volgens projectontwikkelaar Berkers, eigenaar van het klooster, is er echter
geen sprake van dat de stichting intrek in het klooster kan nemen. "Ik heb
via een tussenpersoon twee keer contact gehad met deze groep. Op zich is het
te koop, maar een koper zal heel veel geld moeten meebrengen. Waarschijnlijk
bouw ik er een paar honderd appartementen in."
De stichting Vliedt uit het Noorderland is ontstaan nadat H. J. Verwoerd uit
Driebruggen begin jaren negentig naar eigen zeggen de opdracht kreeg om in
Nederland de sabbat weer in te stellen. Naar aanleiding van deze opdracht en
van andere ingevingen, die volgens Verwoerd direct van God kwamen, schreef
Verwoerd een boek dat als leidraad voor de groep dient.
Verwoerd stelde ook een belijdenis op die volgens het voorwoord als
"geschenk uit de hemel" gezien wordt. Mensen die "nog met de Reformatie
bezig zijn", zijn "dwaze maagden."
Meerdere mensen hebben zich in het verleden bij de groep gevoegd maar zijn
later weer vertrokken.
Nieuwe naam voor Vliedt uit het Noorderland
Kerkredactie
OHÉ EN LAAK - Stichting Vliedt uit het Noorderland heeft haar naam veranderd
in Foundation Aliyah.
Dat meldt de stichting in een verhuisbericht. In juni verhuisde de stichting
van Boskoop naar Ohé en Laak in Limburg. (daar hebben ze een klooster
gekocht)
"Reden en uitgangspunt voor de naamsverandering was de behoefte aan een
betere aanspreekbaarheid op internationaal niveau", aldus het
verhuisbericht.
De stichting zet zich in voor joden die willen emigreren (aliyah maken,
zoals de joden dat noemen) naar Israël. De stichting, waaraan ook H. J.
Verwoerd verbonden is, die eerder het comité Het Profetisch Woord oprichtte,
is van mening dat niet alleen voor joden uit Nederland, Duitsland, Frankrijk
en de voormalige Sovjet Unie, maar ook voor christenen "in deze regio de
toekomst in Israël ligt."
Verwoerd ziet taak in eigen land ten einde
"In Israël worden we geroepen"
Kerkredactie
DRIEBRUGGEN - "In Nederland lijkt de taak voor ons afgesneden!" bericht H.
J. Verwoerd in het deze week verschenen blad van het comité "Het Profetisch
Woord". Hij voegt eraan toe: "In Israël worden we door God geroepen!"
In de rubriek "Het spreken des Heeren" schrijft Verwoerd (81) over "het
herstel van Israël." Hij vertelt over een droom in de nacht van 21 mei: "Al
de mensen uit heel Nederland kwamen in één heel grote kerk samen. Midden in
deze kerk was een open ruimte, en daar stond een hoge stoel, waar ik door de
mensen op werd gezet. Toen werd er een proclamatie voorgelezen, dat er
niemand van de kerk in Nederland met mij meer van doen wilde hebben. Alle
gemeenschap werd afgesneden. Verwoerd was een man, die niet meer bij de kerk
behoorde."
Dit is, vervolgt Verwoerd, "zeker een droom die profetisch is." En hij
concludeert: "We voelen wel aan, geliefden! dat het er voor Nederland niet
best uitziet: het is om bang van te worden."
Bij de duiding van zijn droom werd de "profeet uit Driebruggen" bemoedigd
door een gesprek met rabbijn Van der Kamp. "Hij zei mij wat mij nog te
wachten staat, net als Mozes." Verwoerd schrijft verder dat "iedere morgen
bij het opstaan enkele regels uit Psalm 106 in mij klinken" en dat hij
onlangs "zwaar beledigd" is door iemand die hem zei dat zijn roeping
ingebeeld is en dat hij mensen bedriegt. "Toen ik de volgende dag mijn
morgengebed deed, sprak God tot Mij met de woorden uit Psalm 121:2, Hij,
Israëls Wachter, sluimert niet."
Verwoerd trekt hieruit de conclusie dat "God wil dat we naar Israël gaan, en
daar zal Hij ons werk rijkelijk zegenen." De vele beloften voor Israël,
aldus Verwoerd, "wachten op vervulling. En ook de vele beloften voor mij.
Het heeft er alles van weg dat ze samengebundeld in Israël vervuld worden.
Onze roeping en Boodschap, en het heil voor Israël, blijkt nu bij God maar
één zaak te zijn."
Verwoerd zegt desgevraagd niet concreter op het geschrevene in te willen
gaan. "Mijn droom en uitleg zijn helder."
Voorganger "Profetisch Woord" gaat minder preken
Verwoerd doet stapje terug
Van onze kerkredactie
BOSKOOP - H. J. Verwoerd van comité "Het Profetisch Woord" doet een
stapje terug. Hij zal voortaan niet meer iedere zaterdagmiddag in de
samenkomsten in Boskoop voorgaan, maar eens per 2 weken. In het
contactorgaan zet comitélid J. Hoogendoorn uiteen dat de gemeente groeit in
de geledingen en samenvoeging met elkaar. "En niet door één profetische
bediening."
Verwoerd uit Driebruggen staat bekend als een verdediger van het
vieren van de sabbat. Sinds 6 februari 1993 viert hij de sabbat in plaats
van de zondag. De samenkomsten, iedere zaterdagmiddag van twee tot vijf,
hebben plaats in de Kaashal van Hoogendoorn in Boskoop. Er komen ongeveer
veertig mensen. Tot op heden preekte alleen Verwoerd. Voortaan zullen ook
andere comitéleden, onder wie Hoogendoorn, voorgaan.
"We hebben met elkaar begrepen", licht de laatste toe, "dat de opbouw
van het lichaam des Heeren gaven vereist en dat we elkaar nodig hebben om de
gemeente op te bouwen. Ongemerkt en ongewild kan één profetische bediening
dat blokkeren. Verwoerd is profetisch. Hij heeft het fundament gelegd. Maar
er is ook opbouw van de gemeente nodig om tot volle rijpheid te komen. Nooit
kan één man de totale lengte, hoogte en diepte peilen. Daar is de gemeente
voor nodig."
Verbond
Het comité "Het Profetisch Woord" kent grote betekenis toe aan het
verbond. Het is Verwoerd geweest die de "leer des verbonds en het zicht
daarop in zijn profetische bediening heeft teruggegeven."
"De lijn dat de kracht van het verbond zich uitstrekt over ons en onze
kinderen is de kerk helemaal kwijtgeraakt", legt Hoogendoorn uit. "Als onze
ouders ons een verbondsmatige opvoeding hadden gegeven en de kinderen op
alle kruispunten van het leven hadden verteld: Jullie zijn in het verbond
Gods, dan was er onder inwachting van de Geest grote zegen ontvangen."
Daarvan is Hoogendoorn stellig overtuigd. Hij beroept zich op het
doopformulier, waarin staat dat de kinderen een eeuwig verbond met God
hebben.
"Maar er wordt in de kerk gezegd dat kinderen wederom geboren moeten
worden." In zijn ogen is dat een misvatting. Hij verwijt de reformatorische
kerken dat die de gemeente zien als een club mensen die in de duisternis
liggen, waarvan enkelen die onder het zegel der verkiezing liggen,
wedergeboren moeten worden. "We zijn het verbond kwijt en daardoor heeft de
kerk geen verwachting meer voor de toekomst."
Verwoerd en de zijnen geloven niet in een oneindige straf over de
goddelozen. Er zal een definitieve vernietiging plaatshebben gedurende het
1000-jarig rijk, denken zij op grond van bijvoorbeeld Maleachi 4:1 en Psalm
68:3. In Openbaring 14:11 is naar hun inzicht geen sprake van een pijniging
in alle eeuwigheid, maar in de eeuw der eeuwen, het rijk van Jezus Christus.
Frictie
Onlangs ontstond er "frictie" in de Boskoopse gemeente over het
verstaan van de Romeinenbrief. Verwoerd is bezig aan een prekenserie
daarover, die hij overigens gewoon afmaakt. Hoogendoorn: "Wij merkten dat
broeder Verwoerd in zijn preken niet op de hoogte stond die Paulus bedoelde.
De vraag naar de toe-eigening kwam bij hem boven. Eigenlijk was hij
onderwerpelijk geworden. Ongemerkt komt de gemeente dan tot de vraag: Waar
sta ik?"
In het contactorgaan schrijft Hoogendoorn over de "distantie" die er
kwam: "Enerzijds was er de ruimte in de Romeinenbrief en anderzijds de
beklemming vanwege de subjectieve benadering in de prediking van de tekst
(door Verwoerd, red.): Mag ik het zo ruim stellen, is de heiliging in
Christus er voor de gehele gemeente?" Hoogendoorn brengt het probleem terug
tot de vraag of het genadeverbond ís opgericht of wórdt opgericht.
"Door dit alles ontbrak het vertrouwen om in eenheid Pascha te vieren",
aldus het aprilnummer van het contactorgaan. "Evenwel heeft onze trouwe God
de eenheid bewaard en mocht de liefde blijven. De Heere heeft onze broeder
apart genomen en wil met hem momenteel een andere weg gaan. Diep ingrijpend
allemaal, voor hem en voor de gemeente, maar zeker tot heil voor het gehele
Profetisch Woord. Daarvan is broeder Verwoerd stellig overtuigd. Het is tot
opbouw van de gemeente."
Als Zacharias
Hoogendoorn onderstreept dat er van verwijdering tussen Verwoerd en
het comité absoluut geen sprake is. "Het is voor hem heel wat geweest.
Altijd kwam de kritiek vanbuiten. Nu komt die uit zijn eigen broedsel.
Daarmee is hij tot God gegaan. Broeder Verwoerd heeft ingezien dat de vragen
over de inhoud van zijn prediking vanuit de liefde zijn gesteld en uit nood
naar voren kwamen. De liefde is gebleven en er is juist diepere
verbondenheid. Dit incident heeft hem rijker gemaakt."
In het aprilnummer van het blad ontbreekt de naam van Verwoerd als
schrijver van artikelen. "De Heere heeft hem betrokken in de geschiedenis
van Zacharias de priester, welke niet meer zou kunnen spreken totdat alles
is geschied", luidt de uitleg. Hoogendoorn zegt desgevraagd te verwachten
dat het niet-schrijven van Verwoerd eenmalig zal zijn. De paschaviering die
31 maart niet doorging, heeft vanavond alsnog plaats.
Eenheid in sabbatsgemeente hersteld
H. J. Verwoerd gaat
weer volledig voor
Van onze kerkredactie
BOSKOOP - H. J. Verwoerd neemt zijn plaats in de sabbatsgemeente Het
Profetisch Woord weer in. Dat staat in het laatst verschenen contactorgaan
van het gelijknamige comité.
Zowel "broeder J. Hoogendoorn" (in een bijdrage onder de titel "Rondom
de sabbat") als Fulp van der Velden (in de rubriek "Redactioneel") gaat in
op de situatie binnen de sabbatsgemeente, waar H. J. Verwoerd eerder dit
jaar "een zekere stap terug" zette. Het blad meldt overigens dat er "nog
geen algehele overeenstemming" binnen het comité is. De hernieuwde situatie
wordt geduid als "het spreken des Heeren." In een door de redactie opgenomen
brief van gemeenteleden, de familie Pasma uit Zevenbergen, staat: "De
profetische bediening van br. Verwoerd is het beginsel van onze gemeente,
die onderdeel is van een veel groter geheel, nl. Zijn volk: Juda en Israël."
Ook schrijft deze familie: "Broeder Verwoerd mag weer preken, de Geest Gods
spreekt weer, getuige het Sabbatswoord van Pinksteren. De Heer regeert."
In de gemeente werd gevast. Hoogendoorn spreekt in zijn artikel verder
over schuldbelijdenis. Over Verwoerds houding tijdens "de distantie"
schrijft Hoogendoorn nu: "Toen een ander inzicht streed om de voorrang, was
hij het die alles genadig bij God heeft gebracht."
Vrede
Als oorzaak voor de eerder ontstane verwijdering binnen het comité
wordt genoemd de subjectieve benadering van de tekst in de prediking van
Verwoerd. Die benadering wordt nu aangeduid als "bevinding."
In het contactorgaan van het comité schrijft Hoogendoorn: "Toch heeft
de duivel dit hele gebeuren gebruikt om onenigheid onder ons te bewerken.
Als de Heilige Geest wat geeft in de Gemeente, dan is de vrucht vrede en
gerechtigheid. Buiten de Gemeente zal zij lijden en strijd veroorzaken."
Verwoerd uit Driebruggen staat bekend als een verdediger van het
vieren van de sabbat. Sinds 1993 viert hij de sabbat in plaats van de
zondag. De samenkomsten hebben plaats in de kaashal van Hoogendoorn te
Boskoop en worden bezocht door ongeveer veertig mensen. Tot begin dit jaar
preekte Verwoerd alleen. Sedertdien gaan ook andere comitéleden, onder wie
Hoogendoorn, voor.
Hoogendoorn gaf toen aan dat Verwoerd het fundament van het comité
heeft gelegd. "Maar er is ook opbouw van de gemeente nodig om tot volle
rijpheid te komen. Nooit kan één man de totale lengte, hoogte en diepte
peilen. Daar is de gemeente voor nodig."
Verwoerd verwacht tweede Exodus
Profetisch Woord naar Israël voor „keer in ons lot”
Van onze kerkredactie
WAARDER – Het comité Het Profetisch Woord, onder leiding van voorganger H. J. Verwoerd, vertrekt woensdag met een groep van zestien man naar Jeruzalem. „Wij gevoelen dat deze reis naar Jeruzalem beslissend zal zijn voor het werk van het Profetisch Woord”, schrijft het comité in een brief aan zijn leden: „De kogel is door de kerk, de teerling is geworpen.”
Het comité denkt dat de boodschap ”Vliedt uit het Noorderland!” (een oude publicatie van Verwoerd, red.) een plaats krijgt in „de dingen die snel komen gaan” in Jeruzalem. „De tweede Exodus, waarover de Schrift spreekt, gaat werkelijkheid worden.”
In het maandelijkse Kontaktblad verwoordt het comité al jarenlang zijn visie op Gods plan voor de toekomst. In Boskoop worden op sabbat diensten belegd die door enkele tientallen aanhangers worden bezocht. In de brief, die nu het maandelijkse Kontaktblad vervangt, staat dat „een overblijfsel van de christelijke Gemeente met het Joodse volk zal worden samengevoegd.”
De reis, die tot 27 oktober duurt, valt samen met het te vieren loofhuttenfeest. „Rondom het a.s. dankfeest in Jeruzalem verwachten wij grote dingen”, schrijft het comité, „omdat Zijn Geest in de harten daarvan getuigenis geeft.” Tegelijk noemt men het opmerkelijk dat men nu „na zeven jaren sabbath vieren in een tent buiten de legerplaats en een veelheid aan Kontaktbladen, wacht op een hernieuwd spreken van God. ”
Ontvlieden
In de brief van het comité staat dat één ding duidelijk is: „Het ontvlieden naar Israël waar de Schrift over spreekt, komt steeds dichterbij, en het zal langs een veel natuurlijker en gewoner weg gaan dan wij ooit hebben gedacht.” Na terugkeer kondigt men aan verslag uit te brengen. Tijdens de reis zijn er op de zaterdagen 14 en 21 oktober geen diensten.
Voorganger Verwoerd heeft aan de brief van het comité een persoonlijk schrijven toegevoegd. Hij geeft aan dat er met de reis een bladzijde wordt omgeslagen. Hij maakt de lezers bekend met enkele persoonlijke „bijzondere openbaringen door de Heilige Geest.”
Verwoerd meldt dat er bij God een beslissing gevallen is. „Er komt een keer in ons lot. Ook heeft Hij mij tweemaal gezegd dat Hij alles zal doen, en mij daarbij als een schaap zal leiden.” Volgens Verwoerd gaat God het ook opnemen voor Israël: „Het wonderlijke is dat Hij ook ons daarbij gebruiken wil. Daarvoor moeten we eerst naar Israël, om daar het komend Loofhuttenfeest bij te wonen.”
Een lichtpunt voor Nederland is, aldus Verwoerd, dat voordat het vuuroordeel komt, God vooraf nog een oordeel van water stuurt. „Het lot voor Nederland is beslist”, beëindigt de voorganger zijn brief. „De kogel is door de kerk, de teerling is geworpen! Daar kan niemand meer aankomen.”
Bij Verwoerd is "licht opgegaan" over uitverkiezing
Van onze kerkredactie
BOSKOOP - Bij H. J. Verwoerd uit Driebruggen is, volgens een mededeling in
het oktobernummer van het blad "Het profetisch woord", rond het leerstuk der
uitverkiezing een licht opgegaan.
Verwoerd, die in "een profetische bediening" staat in een sabbatsgemeente te
Boskoop, blijkt getroffen door het woord "voorkennis" in de Schrift. Hij
verwijst naar Handelingen 2:23 en 1 Petrus 1:2. Volgens Verwoerd ligt de
sleutel van het verstaan van de uitverkiezing in de voorkennis bij God
aangaande alles wat gebeuren moest tot de zaligheid. "Het moet enkel bij ons
nog toegepast worden, maar naar de voorkennis is het al in voorraad."
Over het aanbod van genade zegt Verwoerd: "Dat is nu maar wat wij ervoor
over hebben, daar hangt het helemaal van af. Wij denken dat het afhangt van
de verkiezing en dat wij daar niets in te zeggen hebben, omdat we lukraak
gekozen worden. Maar zo is het niet. Wij hebben het kunnen vernemen dat wij
gekozen worden vanuit een voorkennis van Jezus. Hij weet vooruit wat wij
doen in ons leven; of wij gehoorzaam zijn of niet." De voorganger stelt dat
de vermogens die de mens nog heeft, voor zijn zaligheid gebruikt moeten
worden.
Is het licht dat bij Verwoerd is opgegaan niet hetzelfde licht dat bij de
remonstranten opging? En strijdt zijn visie niet met het Woord, dat zegt dat
God beide het willen en het werken werkt naar Zijn welbehagen? Verwoerd,
desgevraagd: "Voor mij blijft als kern over -en dat was een hele ontdekking-
dat het de vraag is wat de mens ermee doet. En God weet wat een mens gaat
doen. Van het wijzen op de uitverkiezing word je niet wijzer."
Groep Verwoerd aast op klooster Limburg
Kerkredactie
BOSKOOP - De stichting Vliedt uit het Noorderland is verhuisd van Boskoop
naar het Limburgse Ohé en Laak. De groep, waarvan de kern uit ongeveer tien
personen bestaat, wacht daar tot het klooster in de plaats Koningsbosch hun
toegewezen wordt.
Begin deze maand moest de groep de voormalige kaashal (waar J. Hoogendoorn,
financiële kracht achter de stichting, vroeger een kaaszaak had), verlaten
hebben omdat de gemeente andere plannen met het perceel had.
Vliedt uit het Noorderland verwacht dat, vanwege vervolgingen, binnen
afzienbare tijd de joden, maar ook het overblijfsel uit de tien stammen zal
terugkeren naar Israël. Zij zullen daar samen moeten leven. Daarom vindt de
stichting het van belang dat de sabbat als gemeenschappelijke rustdag
ingevoerd wordt.
Vliedt uit het Noorderland zou een sleutelpositie gaan vervullen in het
vervoer naar en in de opvang in het beloofde land. Er ligt volgens de
stichting een claim op Nederland, omdat hier veel afstammelingen van de stam
van Zebulon zouden wonen.
De stichting liet haar oog daarom vallen op een klooster in Limburg dat ruim
genoeg is om de vele vluchtelingen te herbergen. In een artikel in Visie,
begin dit jaar, zei Hoogendoorn: "We geloven dat honderdduizenden via dit
gebouw naar Israël zullen vertrekken. De Heere wacht tot het werk in de
steigers staat."
Volgens projectontwikkelaar Berkers, eigenaar van het klooster, is er echter
geen sprake van dat de stichting intrek in het klooster kan nemen. "Ik heb
via een tussenpersoon twee keer contact gehad met deze groep. Op zich is het
te koop, maar een koper zal heel veel geld moeten meebrengen. Waarschijnlijk
bouw ik er een paar honderd appartementen in."
De stichting Vliedt uit het Noorderland is ontstaan nadat H. J. Verwoerd uit
Driebruggen begin jaren negentig naar eigen zeggen de opdracht kreeg om in
Nederland de sabbat weer in te stellen. Naar aanleiding van deze opdracht en
van andere ingevingen, die volgens Verwoerd direct van God kwamen, schreef
Verwoerd een boek dat als leidraad voor de groep dient.
Verwoerd stelde ook een belijdenis op die volgens het voorwoord als
"geschenk uit de hemel" gezien wordt. Mensen die "nog met de Reformatie
bezig zijn", zijn "dwaze maagden."
Meerdere mensen hebben zich in het verleden bij de groep gevoegd maar zijn
later weer vertrokken.
Nieuwe naam voor Vliedt uit het Noorderland
Kerkredactie
OHÉ EN LAAK - Stichting Vliedt uit het Noorderland heeft haar naam veranderd
in Foundation Aliyah.
Dat meldt de stichting in een verhuisbericht. In juni verhuisde de stichting
van Boskoop naar Ohé en Laak in Limburg. (daar hebben ze een klooster
gekocht)
"Reden en uitgangspunt voor de naamsverandering was de behoefte aan een
betere aanspreekbaarheid op internationaal niveau", aldus het
verhuisbericht.
De stichting zet zich in voor joden die willen emigreren (aliyah maken,
zoals de joden dat noemen) naar Israël. De stichting, waaraan ook H. J.
Verwoerd verbonden is, die eerder het comité Het Profetisch Woord oprichtte,
is van mening dat niet alleen voor joden uit Nederland, Duitsland, Frankrijk
en de voormalige Sovjet Unie, maar ook voor christenen "in deze regio de
toekomst in Israël ligt."
Verwoerd ziet taak in eigen land ten einde
"In Israël worden we geroepen"
Kerkredactie
DRIEBRUGGEN - "In Nederland lijkt de taak voor ons afgesneden!" bericht H.
J. Verwoerd in het deze week verschenen blad van het comité "Het Profetisch
Woord". Hij voegt eraan toe: "In Israël worden we door God geroepen!"
In de rubriek "Het spreken des Heeren" schrijft Verwoerd (81) over "het
herstel van Israël." Hij vertelt over een droom in de nacht van 21 mei: "Al
de mensen uit heel Nederland kwamen in één heel grote kerk samen. Midden in
deze kerk was een open ruimte, en daar stond een hoge stoel, waar ik door de
mensen op werd gezet. Toen werd er een proclamatie voorgelezen, dat er
niemand van de kerk in Nederland met mij meer van doen wilde hebben. Alle
gemeenschap werd afgesneden. Verwoerd was een man, die niet meer bij de kerk
behoorde."
Dit is, vervolgt Verwoerd, "zeker een droom die profetisch is." En hij
concludeert: "We voelen wel aan, geliefden! dat het er voor Nederland niet
best uitziet: het is om bang van te worden."
Bij de duiding van zijn droom werd de "profeet uit Driebruggen" bemoedigd
door een gesprek met rabbijn Van der Kamp. "Hij zei mij wat mij nog te
wachten staat, net als Mozes." Verwoerd schrijft verder dat "iedere morgen
bij het opstaan enkele regels uit Psalm 106 in mij klinken" en dat hij
onlangs "zwaar beledigd" is door iemand die hem zei dat zijn roeping
ingebeeld is en dat hij mensen bedriegt. "Toen ik de volgende dag mijn
morgengebed deed, sprak God tot Mij met de woorden uit Psalm 121:2, Hij,
Israëls Wachter, sluimert niet."
Verwoerd trekt hieruit de conclusie dat "God wil dat we naar Israël gaan, en
daar zal Hij ons werk rijkelijk zegenen." De vele beloften voor Israël,
aldus Verwoerd, "wachten op vervulling. En ook de vele beloften voor mij.
Het heeft er alles van weg dat ze samengebundeld in Israël vervuld worden.
Onze roeping en Boodschap, en het heil voor Israël, blijkt nu bij God maar
één zaak te zijn."
Verwoerd zegt desgevraagd niet concreter op het geschrevene in te willen
gaan. "Mijn droom en uitleg zijn helder."
Laatst gewijzigd door Dathenum op 30 okt 2006, 21:23, 1 keer totaal gewijzigd.
-
Dathenum
De stichting "Het Profetisch Woord" van de heer H. J. Verwoerd uit Driebruggen belegt regelmatig samenkomsten in onder andere Boskoop.
In de tachtiger jaren verschenen in die kring enkele geruchtmakende publicaties, zoals 'Vliedt uit het Noorderland' en 'Het belijden aangaandede toekomst'. In deze publicaties zette de heer Verwoerd zijn (nieuwe) inzichten uiteen omtrent de plaats van Israël, de eindtijd en het wereldoordeel. Aangezien er in enkele hervormde gemeenten, behorend tot de Gereformeerde Bond, onrust naar aanleiding van deze publicaties en de activiteiten van bovengenoemde stichting was ontstaan, sprak het hoofdbestuur van de Gereformeerde Bond als mening uit, dat 'in genoemde werken de auteur zich beroept op innerlijk licht en zijn eigen profetische inzichten steld boven het Woord Gods'
In de negentiger jaren van de vorige eeuw verkreeg Verwoerd ook nieuw licht over de heiliging van de zaterdag boven de zondag. In de kaashal van comitélid Hoogendoorn uit Boskoop wordt sindsdien op zaterdagmiddag door hem een bijbellezing gehouden, die door enkele tientallen volgelingen wordt bijgewoond.
Tot de kring van sytmpathisanten van Verwoerd behoort ook ds. J. den Admirant (1950). Deze is hervormd predikant geweest te Babyloniënbroek (1979-1985) en Hollandscheveld (1985-1993). In november 1993 nam hij afscheid van de gemeente Hollandscheveld om als evangelist te gaan werken in het noorden van het land.
Bron: In de schaduw van het kerkelijk leven, H. Hille en J. M. Vermeulen, 1995. Uitgeverij De Groot Goudriaan.
In de tachtiger jaren verschenen in die kring enkele geruchtmakende publicaties, zoals 'Vliedt uit het Noorderland' en 'Het belijden aangaandede toekomst'. In deze publicaties zette de heer Verwoerd zijn (nieuwe) inzichten uiteen omtrent de plaats van Israël, de eindtijd en het wereldoordeel. Aangezien er in enkele hervormde gemeenten, behorend tot de Gereformeerde Bond, onrust naar aanleiding van deze publicaties en de activiteiten van bovengenoemde stichting was ontstaan, sprak het hoofdbestuur van de Gereformeerde Bond als mening uit, dat 'in genoemde werken de auteur zich beroept op innerlijk licht en zijn eigen profetische inzichten steld boven het Woord Gods'
In de negentiger jaren van de vorige eeuw verkreeg Verwoerd ook nieuw licht over de heiliging van de zaterdag boven de zondag. In de kaashal van comitélid Hoogendoorn uit Boskoop wordt sindsdien op zaterdagmiddag door hem een bijbellezing gehouden, die door enkele tientallen volgelingen wordt bijgewoond.
Tot de kring van sytmpathisanten van Verwoerd behoort ook ds. J. den Admirant (1950). Deze is hervormd predikant geweest te Babyloniënbroek (1979-1985) en Hollandscheveld (1985-1993). In november 1993 nam hij afscheid van de gemeente Hollandscheveld om als evangelist te gaan werken in het noorden van het land.
Bron: In de schaduw van het kerkelijk leven, H. Hille en J. M. Vermeulen, 1995. Uitgeverij De Groot Goudriaan.
-
Dathenum
-
edele strijdster
- Berichten: 791
- Lid geworden op: 30 aug 2006, 20:54
