Donor of niet?

[nursje]

Even een vraag allemaal.
Ik moet binnen kort op "mijn" jeugdvereniging een inleiding houden over het ewl of niet orgaan donor zijn. En nu ben ik heel erg benieuwd wat jullie over dit onderwerp denken en wat jullie motivaties zowel voor als tegen zijn.
Dit kan ik dan misschien wel weer verwerken in mijn bijbelstudie.
Alvast bedankt!

[ndonselaar]

Is best moeilijk, maar één gedachte wil ik wel meegeven:

mag men indien men weigert donor te zijn op grond van Gods Woord, ook bv. een nier accepteren van een donor?

Volgens mij moeten we hier consequent in zijn. Zelf vind ik het opmerkelijk, en ook wel begrijpelijk, dat de meesten binnen onze gezindte de beslissing over laten aan de nabestaanden. Is deze beslissing ethisch juist? Doet men dit met de gedachte in het achterhoofd dat er een tijd kan komen dat men wél een lichaamsdeel van een ander accepteert, omdat men ernstig ziek is.

Groeten,

Persoonlijk heb ik grote moeite met het donorschap.

[wpv]

Misschien heb je iets aan deze links:

http://www.refdag.nl/website/artikel.php?id=81071

http://www.refdag.nl/website/artikel.php?id=80722

[Egbert]

Nog even voor het scheiden van de markt. Ik heb in het verleden toen de donorbrief voor mij in de bus viel voor mij persoonlijk een afweging gemaakt. In eerste instantie was mijn reaktie "tuurlijk doe ik daar aan mee" na verder nadenken ben ik eigenlijk omgedraaid en heb voor mij besloten er niet aan mee te doen. Dit impliceerd dat ik ook geen organen o.i.d. van een ander hoef te verwachten, dit terwijl ik wel bloeddonor ben. De argumenten heb ik toen niet opgeschreven dus ik zou het nog een keer over moeten doen om het te kunnen omschijven. Ik ben er niet op tegen als b.v. mijn vrouw of kinderen het wel zouden willen zijn [donor bedoel ik]. Een sterk argument weet ik nog wel om organen voor mezelf te weigeren was dat ik niet bang ben om te sterven, maar ik kan me voorstellen dat anderen dat wel zijn en juist daarom voor donorschap zijn al is dat een onjuist argument, zelf donor zijn om evt in de toekomst ook iets te kunnen ontvangen. Ik ben wel bereid om mijn mening te herzien als iemand met goede argumentyen komt.

[Pink Ivy]

ik ben geen donor geworden zodat het ook eerlijk zou zijn dat ik dan ooit een donor orgaan zou kunnen ontvangen.
Ik wist eerst niet of ik wel donor wilde worden, vond het wel een eng idee... Maar als ik dood ben heb ik toch niks meer nodig, en voor mijn familie leden zie ik er dan nog steeds normaal uit (hoewel ik niet opgebaard wil worden). Dus dan heb ik zoiets van het is toch fijn dat ik zelfs na mn dood iemand zou kunnen helpen, en de kans is trouwens erg klein dat je donor wordt. Dus ik heb zoiets van waarom niet.....

[Jelle]

Een heel moeilijke vraag. Vroeger zou deze vraag nooit gesteld zijn. Mijn vader zei vroeger wel eens: De mens wordt door zijn kundigheid voor steeds moeilijker vragen gesteld.
Dat is ook zeker zo. Als deze kunde en kennis er niet was zou een dergelijke vraag over donot zijn of niet ook net gesteld hoeven worden.

Als ik heel eerlijk ben moet ik zeggen: geen donor schap. Maar denk eens verder. Als we nu zelf iets krijgen en we kunnen door een hart of nier van een ander geholpen worden, ik noem maar wat. Wat dan?
Mijn eerste reaktie is ik laat me helpen, maar dat komt niet overeen met mijn keuze van geen donor schap.
Als ik er dieper over nadenk stel ik me ook de vraag: Wil de Heere dit allemaal wel, is het de bedoeling dat wat de Heere mij oplegt dat ik dat op alle manieren ga bestrijden en ongedaan proberen te maken? Ja, in gebed kunnen en mogen we vragen om dit of dat voorbij te laten gaan, maar het blijft nog wel: Uw wil geschiede.
Alles overdenkend moet ik zeggen: geen donorschap maar ook geen donornier of noem maar op.

HEER ai, maak mij Uwe wegen door Uw Woord en Geest bekend.

[Matthijs]

Het is wel eens gebeurd dat ze bij iemand die hersendood was, het lichaam los maakten om de organen eruit te halen. Dat lijkt me niet echt een prettige gedachte dat jou dat ook zal overkomen. Reken maar dat je dat wel merkt....! Het gevoel is er nog wel.

[Daphne]

Oorspronkelijk gepost door Matthijs
Het is wel eens gebeurd dat ze bij iemand die hersendood was, het lichaam los maakten om de organen eruit te halen. Dat lijkt me niet echt een prettige gedachte dat jou dat ook zal overkomen. Reken maar dat je dat wel merkt....! Het gevoel is er nog wel.

:$:$:$:$:$:$:$:$:$

(Lekker gezegd: Het lichaam losmaken om de organen dr uit te halen.... zoiets heet toch gewoon euthernasie?)

:#

[nursje]

Het spijt me jullie te moeten tegen spreken amar als je hersendood bent betekend dat gewoon dat je geen hersenfunctie meer hebt. En daar is gevoel er eentje van en ademen ook. Als je dus hersendood bent dan heb je geen gevoel meer er is geen leven mer mogelijk zonder ondersteuning van beademing. En erger nog bij hersendood er is geen herstel meer mogelijk. Iets wat dood is wordt nooit meer levend.
Een kriteria voor donatie is dat ook dat je a of hersendood bent
b dat je als e van alle ondersteunende medicatie en beademing losgekoppelt word binnen een afzienbare tijd overlijd en dat ze dan je organen ut je lichaam opereren. Dit is dus een gewone operatie waarbij net zo geopereerd word als bij "levende "mensen!

Ik las trouwens bij onze transpalntatie verpleegkundige de volgende sreuk op de deur:
Don t take your organs to Heaven, Heaven knows we need them here!
Dat zette me wel even aan het denken hoor!

[Gerrie]

Een tijdje geleden is er in kranten en via andere media uitgebreid over dit onderwerp gediscussieerd.
Wat me is bijgebleven van toen is dit:
Stel, dat het lichaam van één van mijn familieleden beschikbaar werd gesteld voor donatie, en de artsen zouden wachten tot mijn familielid echt dood zou zijn.
Dan komen er vragen van: wanneer is de dood nu precies ingetreden?
Gaan de artsen de dood niet bespoedigen?
En dergelijke.
En de één na de andere voorstander van orgaandonatie veranderde van mening.

Waar ik wel voor ben is donatie, terwijl je nog in leven bent, zoals b.v. bloeddonatie en donatie van bot van b.v. een heupkop na een heupvervangen.
Ook in sommige gevallen: het afstaan van een nier t.b.v. een familielid.

Maar een blanco cheque zou ik nooit geven.

[limosa]

Gerrie,

Wat is het principele verschil tussen afstaan van bloed, bot, huid of organen bij leven of afstaan na overlijden?

Dan vraag ik me verder af hoe ik tegen het niet-behandelen aan moet kijken als we bijvoorbeeld geen donornier acepteren. We doen er alles voor om geen euthanasie toe te passen (terecht!) en schrikken als we horen van mensen die ervoor kiezen niet meer te behandelen. Maar het niet accepteren van bijvoorbeeld een donornier houd toch ook een niet-behandelen in? Je kiest er bewust voor een mogelijke behandeling niet toe te passen.

[Gerrie]

Oorspronkelijk gepost door limosa
Gerrie,
Wat is het principele verschil tussen afstaan van bloed, bot, huid of organen bij leven of afstaan na overlijden?

Bart,
Als je nog leeft kun je geen essentiële organen afstaan, zoals hart, longen, hersenen, e.d.
En daar zitten nu juist de problemen.

Het afstaan van bloed is zonder gevaar.
En als ze toch aan het opereren zijn, dan kunnen ze een stuk bot, wat je niet meer nodig hebt, best gebruiken voor de botbank.
Moeilijker wordt het als mensen een oog gaan afstaan. Dit is wel eens genoemd in arme landen. De betreffende persoon kan dan met het geld, dat hij daarvoor krijgt zijn bestaan opbouwen.
Maar ik vraag me af of dit mag.

En, als je kiest voor het niet accepteren van een ander hart, andere hersenen e.d. kan dat betekenen dat je eerder sterft. Maar dat is een verantwoorde afweging volgens mij.
Het leven onbeperkt rekken is ook niet goed.

[Pink Ivy]

Maar God heeft mensen toch kennis gegeven, en met deze kennis kan de mens nu steeds meer, negatieve maar ook positive dingen doen. Antibiotica krijgen bij longontsteking zou je dan ook als het leven rekken kunnen zien. Het leven is sowieso niet onbeperkt te rekken, maar als je een kind hebt van een jaar of 8 die een nier nodig heeft. Dan vind ik dat dat kind nog de kans moet hebben om langer te leven... maar dat vind ik bij een 50 jarig iemand net zo.....

[marsm104]

Oorspronkelijk gepost door Pink Ivy
Maar God heeft mensen toch kennis moet hebben om langer te leven... ...iemand net zo.....

Mee eens, Pink Ivy,

Ik belijd dat God, ons mensen deze kennis heeft gegeven. De kennis van de medische wetenschap. Helaas weten een aantal mensen daar niet goed mee om te gaan. En slaan door (Abortus, Eutenasie etc. ) Dat is zonde. Dubbelzinnig gezegd. Daar kan ik geen goed woord voor over hebben.

Maar we kunnen hem toch wel dankbaar zijn voor de gaven die God de medici geeft wat betreft transplantatie.

Zelf moet ik niet te diep nadenken over dat soort dingen (bloed, dat ze zitten te peuteren etc. ). Zodra ik 18 ben zal ik dankbaar gebruik maken van de gelegenheid en "ja" aankruisen. Om zo mogelijk mensen te helpen.

[limosa]

Gerrie,

Ik volg je nog niet helemaal. Leg me nu eens uit (als je wil) wat het verschil is tussen afstaan van een stuk bot bij leven en een nier na overlijden.

Met hersenen die je noemt heb ik wel moeite. Daar zit de persoonlijkheid van het menselijk wezen in. Da's dus heel persoonsgebonden. We hebben het over transplantatie van lichaamsdelen, niet van de geest.