De noodzaak van wedergeboorte

Majorca

De noodzaak van wedergeboorte

Bericht door Majorca »

Ik vraag me af of er de laatste jaren in veel toespraken/lezigen/preken (met name ook aan jongeren gericht, maar ook ouderen) niet de Bijbelse nadruk op wedergeboorte ondergesneeuwd is. Men heeft het alleen maar over geloven, maar zo weinig over wedergeboorte. Terwijl het mij zo voorkomt dat de Schrift deze twee zaken zo nauw bij elkaar houdt.

Wedergeboorte: het woord zelf staat niet eens zo vaak in de Bijbel. Toch is het een zaak die heel de Bijbel door voorkomt. Erg veel nadruk krijgt het door de Heere Jezus Zelf, die in het bekende hoofdstuk 3 van het Johannes-evangelie de wedergeboorte aanwijst als de crux van het geestelijk leven. Johannes 3:3 Jezus antwoordde en zeide tot hem: Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Tenzij dat iemand wederom geboren worde, hij kan het Koninkrijk Gods niet zien. In hetzelfde boek Johannes wordt benadrukt dat de mens dit niet wil en niet kan (vgl. Joh. 1), en dat het een éénzijdig Godswerk is (vgl. Joh. 6).

Op veel andere plaatsen wordt in de Bijbel de wedergeboorte aangeduid, bijv. als Ezechiël spreekt over:
Ezechiel 36:26 En Ik zal u een nieuw hart geven, en zal een nieuwen geest geven in het binnenste van u; en Ik zal het stenen hart uit uw vlees wegnemen, en zal u een vlesen hart geven.
Hier komt ook de uitdrukking vandaan “een nieuw hartjeâ€
Lecram

Bericht door Lecram »

Ik denk dat geen refo ontkent dat wedergeboorte noodzakelijk is. Dat is namelijk, zoals je schreef, overduidelijk in de bijbel terug te vinden.

Maar nergens staat de oproep: Word wederom geboren.
Maar wel: Geloof in de Heere Jezus

Zo moeten we Gods Woord verkondigen zoals Gods Woord dat zelf aangeeft.

En in het verlangen om mensen tot Jezus te leiden kan het weleens voorkomen dat predikanten/evangelisten (te) veel nadruk leggen op het geloven in Jezus.
En aan de andere kant komt het ook voor dat predikanten/evangelisten te bang zijn om op te roepen tot geloof en (te) veel nadruk leggen op wedergeboorte.

Maar moeten we daar te krampachtig mee omgaan? Staat God niet boven de prediking? Alhoewel dat de verantwoordelijkheid van de verkondiger niet wegneemt.
Gebruikersavatar
Kaw
Berichten: 5448
Lid geworden op: 07 jun 2003, 08:42
Contacteer:

Bericht door Kaw »

Oorspronkelijk gepost door Majorca
Ja, dan valt de mens met al zijn doen en kunnen er volledig buiten, en krijgt God de eer.
En negeren we Gods opdrachten en zijn we God ongehoorzaam, dus krijgt God helemaal geen eer.

Bekering:
Wat moest Jona dan doen in Ninevé, volgens de huidige maatstaven?

Geloof:
Waar spitst Jezus Joh. 3 naar toe? Naar eis tot wedergeboorte? Naar de onmogelijkheid tot wedergeboorte en geloof?

Ja, het is eenzijdig Godswerk. Maar dat is 1 gedeelte van de bijbel. De andere is dat we 10000 keer opgeroepen worden tot actie en dat is iets wat tegenwoordig niet zo populiar meer is.
Een doorgeschoten anti-remonstrante beweging met inmiddels een dun bijbeltje.

Ik bespeur juist een andere beweging: Een wel erg grote nadruk op wedergeboorte en onmogelijkheid van de mens. Een Luther is vandaag de dag weer een ketter. Sola fide? Nee, daar redt je het niet mee.

Hierom, heilige broeders, die der hemelse roeping deelachtig zijt, aanmerkt den Apostel en Hogepriester onzer belijdenis, Christus Jezus;
Die getrouw is Dengene, Die Hem gesteld heeft, gelijk ook Mozes in geheel zijn huis was.
Want Deze is zoveel meerder heerlijkheid waardig geacht dan Mozes, als degene, die het huis gebouwd heeft, meerder eer heeft, dan het huis.
Want een ieder huis wordt van iemand gebouwd; maar Die dit alles gebouwd heeft, is God.
En Mozes is wel getrouw geweest in geheel zijn huis, als een dienaar, tot getuiging der dingen, die [daarna] gesproken zouden worden;
Maar Christus, als de Zoon over Zijn eigen huis; Wiens huis wij zijn, indien wij maar de vrijmoedigheid en de roem der hoop tot het einde toe vast behouden.
Daarom, gelijk de Heilige Geest zegt: Heden, indien gij Zijn stem hoort,
Zo verhardt uw harten niet, gelijk [het geschied is] in de verbittering, ten dage der verzoeking, in de woestijn;
Alwaar Mij uw vaders verzocht hebben; zij hebben Mij beproefd, en hebben Mijn werken gezien, veertig jaren lang.
Daarom was Ik vertoornd over dat geslacht, en sprak: Altijd dwalen zij met het hart, en zij hebben Mijn wegen niet gekend.
Zo heb Ik dan gezworen in Mijn toorn; Indien zij in Mijn rust zullen ingaan!
Ziet toe, broeders, dat niet te eniger tijd in iemand van u zij een boos, ongelovig hart, om af te wijken van den levenden God;
Maar vermaant elkander te allen dage, zolang als het heden genaamd wordt, opdat niet iemand uit u verhard worde door de verleiding der zonde.
Want wij zijn Christus deelachtig geworden, zo wij anders het beginsel van dezen vasten grond tot het einde toe vast behouden;
Terwijl er gezegd wordt: Heden, indien gij Zijn stem hoort, zo verhardt uw harten niet, gelijk in de verbittering [geschied is].
Want sommigen, als zij die gehoord hadden, hebben [Hem] verbitterd, doch niet allen, die uit Egypte door Mozes uitgegaan zijn.
Over welke nu is Hij vertoornd geweest veertig jaren? Was het niet over degenen, die gezondigd hadden, welker lichamen gevallen zijn in de woestijn?
En welken heeft Hij gezworen, dat zij in Zijn rust niet zouden ingaan, anders dan dengenen, die ongehoorzaam geweest waren?
En wij zien, dat zij niet hebben kunnen ingaan vanwege [hun] ongeloof.
Laat ons dan vrezen, dat niet te eniger tijd, de belofte van in Zijn rust in te gaan nagelaten zijnde, iemand van u schijne achtergebleven te zijn.
Want ook ons is het Evangelie verkondigd, gelijk als hun; maar het woord der prediking deed hun geen nut, dewijl het met het geloof niet gemengd was in degenen, die het gehoord hebben.
Want wij, die geloofd hebben, gaan in de rust, gelijk Hij gezegd heeft: Zo heb Ik dan gezworen in Mijn toorn: Indien zij zullen ingaan in Mijn rust! hoewel [Zijn] werken van de grondlegging der wereld af al volbracht waren.
Want Hij heeft ergens van den zevenden [dag] aldus gesproken: En God heeft op den zevenden dag van al Zijn werken gerust.
En in deze [plaats] wederom: Indien zij in Mijn rust zullen ingaan!
Dewijl dan blijft, dat sommigen in dezelve [rust] ingaan, en degenen, dien het Evangelie eerst verkondigd was, niet ingegaan zijn vanwege de ongehoorzaamheid,
Zo bepaalt Hij wederom een zekeren dag, [namelijk] heden, door David zeggende, zo langen tijd daarna (gelijkerwijs gezegd is): Heden, indien gij Zijn stem hoort, zo verhardt uw harten niet.
Want indien Jozua hen in de rust gebracht heeft, zo had Hij daarna niet gesproken van een anderen dag.
Er blijft dan een rust over voor het volk Gods.
Want die ingegaan is in zijn rust, heeft zelf ook van zijn werken gerust, gelijk God van de Zijne.
Laat ons dan ons benaarstigen, om in die rust in te gaan; opdat niet iemand in hetzelfde voorbeeld der ongelovigheid valle.
Want het Woord Gods is levend en krachtig, en scherpsnijdender dan enig tweesnijdend zwaard, en gaat door tot de verdeling der ziel, en des geestes, en der samenvoegselen, en des mergs, en is een oordeler der gedachten en der overleggingen des harten.
En er is geen schepsel onzichtbaar voor Hem; maar alle dingen zijn naakt en geopend voor de ogen Desgenen, met Welken wij te doen hebben.
Dewijl wij dan een groten Hogepriester hebben, Die door de hemelen doorgegaan is, [namelijk] Jezus, den Zoon van God, zo laat ons deze belijdenis vasthouden.
Want wij hebben geen hogepriester, die niet kan medelijden hebben met onze zwakheden, maar Die in alle dingen, gelijk als wij, is verzocht geweest, [doch] zonder zonde.
Laat ons dan met vrijmoedigheid toegaan tot den troon der genade, opdat wij barmhartigheid mogen verkrijgen, en genade vinden, om geholpen te worden ter bekwamer tijd

En Hij zeide tot hen: Gaat heen in de gehele wereld, predikt het Evangelie aan alle kreaturen.
Die geloofd zal hebben, en gedoopt zal zijn, zal zalig worden; maar die niet zal geloofd hebben, zal verdoemd worden.
Gebruikersavatar
refo
Berichten: 23961
Lid geworden op: 29 dec 2001, 11:45

Bericht door refo »

We beginnen maar overnieuw.

Een bekende stadgenoot van mij sprak eens de volgende woorden:

„Ook ik noem de wedergeboorte noodzakelijk, maar die is Gods werk. Onze plicht is om te geloven. Predikanten kunnen wel de ruimte in Christus aan de orde stellen en een gunnende prediking voorstaan, maar ik hoor zo weinig predikanten zeggen dat het een bevel en plicht is om te geloven. Dat je God op het hoogst beledigt als je Zijn belofte niet aanneemt. Een predikant moet de gemeente veel meer benauwen. Hij mag tegen de gemeenteleden zeggen: Als jij niet tot bekering komt, dan zeg je in feite: God liegt. Veel prediking kun je zo vrijblijvend aanhoren.â€
--------------
Voorts ben ik van mening dat portretten van oudvaders, reformatoren en andere theologen niet zouden moeten worden toegestaan als avatar.
de Paus

Bericht door de Paus »

Ik kan me er wel in vinden om de wedergeboorte expliciet te noemen in de prediking. Eenzijdig nadruk op Gods rechtvaardiging van de goddeloze kan ook weer leiden tot verkeerd gebruik van dit op zich goede en reformatorische uitgangspunt voor de prediking.
Het leidt of tot een te strakke verkiezingsleer: het is compleet afhankelijk van wat God doet, of anderzijds tot een leer die o.a. Barth aanhangt: zoveel nadruk op Gods ontferming dat je bijna over alverzoening gaat spreken. In beide gevallen wordt de menselijke verantwoordelijkheid ontlopen. En dat is mijns inziens niet juist.
Gebruikersavatar
refo
Berichten: 23961
Lid geworden op: 29 dec 2001, 11:45

Bericht door refo »

In de 5 artikelen tegen de Remonstranten komt dit sub-artikel voor:

3/4-12. En dit is die wedergeboorte, die vernieuwing, nieuwe schepping, opwekking van de doden en levendmaking, waarvan zo heerlijk in de Schrift gesproken wordt, dewelke God zonder ons in ons werkt. En deze wordt in ons niet teweeggebracht door middel van de uiterlijke prediking alleen, noch door aanrading, of zulke manier van werking, dat, wanneer nu God Zijn werk volbracht heeft, het alsdan nog in de macht des mensen zou staan wedergeboren te worden of niet wedergeboren te worden, bekeerd te worden of niet bekeerd te worden. Maar het is een gans bovennatuurlijke, een zeer krachtige, en tegelijk zeer zoete, wonderlijke, verborgen, en onuitsprekelijke werking, dewelke, naar het getuigenis der Schrift (die van den Auteur van deze werking is ingegeven), in haar kracht niet minder noch geringer is dan de schepping of de opwekking der doden; alzo dat al diegenen, in wier harten God op deze wonderbaarlijke wijze werkt, zekerlijk, onfeilbaar en krachtiglijk wedergeboren worden en daadwerkelijk geloven. En alsdan wordt de wil, zijnde nu vernieuwd, niet alleen van God gedreven en bewogen, maar, van God bewogen zijnde, werkt hij ook zelf. Waarom ook terecht gezegd wordt dat de mens, door de genade die hij ontvangen heeft, gelooft en zich bekeert.

Ik heb wel eens de indruk dat dit artikel de boosdoener is in de leer van 'het eenzijdige Godswerk'.

Alles is Godswerk, dat staat als een huis. De Bijbel spreekt daar zo over. Het is moeilijk om voorbeelden te geven, want die gaan vaak op bepaalde punten mank. Maar er staat voor mijn raam een boom in de tuin. Van eeuwigheid besloot God die boom daar te laten groeien. Toch is het het werk geweest van een hovenier. Die bedacht het plan daar een boom te planten. Vervolgens plant hij de boom en staat hij er volgens het Raadsbesluit. Nu zeggen we ook niet dat het handelen van de hovenier slechts er kan zijn dooordat God zonder de hoveniers het plan en de kracht aan hem gaf. Hoewel dat wel zo is en we in het algemeen weten dat er niets buiten Gods Raad gebeurt en we kracht om te werken nodig hebben.

Het lijkt of de DL slechts wilden zeggen: we zien dat mensen tot geloof komen, daadwerkelijk geloven. Het heeft er alles van dat ze dat zelf deden. Nee, dat is niet zo. God is altijd de Eerste.

Dat het mogelijk zou zijn de verborgen werking te hebben en niet te geloven, achten ze onmogelijk. Anderzijds is het ook onmogelijk te geloven, zonder die verborgen werking. Het gaat mis als mensen onderling elkaars 'verborgen werking' gaan analyseren.
--------------
Voorts ben ik van mening dat portretten van oudvaders, reformatoren en andere theologen niet zouden moeten worden toegestaan als avatar.
Andre
Berichten: 1164
Lid geworden op: 05 feb 2004, 17:19
Locatie: in de auto

Bericht door Andre »

Oorspronkelijk gepost door Lecram


Maar nergens staat de oproep: Word wederom geboren.
Maar wel: Geloof in de Heere Jezus

Zo moeten we Gods Woord verkondigen zoals Gods Woord dat zelf aangeeft.



Maar moeten we daar te krampachtig mee omgaan? Staat God niet boven de prediking? Alhoewel dat de verantwoordelijkheid van de verkondiger niet wegneemt.
Joel 2 12 Nu dan ook, spreekt de HEERE, bekeert u tot Mij met uw ganse hart, en dat met vasten en met geween, en met rouwklage.

deze verantwoordelijkheid drukt wel een zwaar op mijn en hoop op onze schouders, dit te weten dat ik niet wil en kan.
gravo
Berichten: 588
Lid geworden op: 10 jun 2004, 00:30
Locatie: : De grote stad

Bericht door gravo »

Je kunt je afvragen of Jezus' voorwaarde om het Koninkrijk van God te zien (namelijk: wederom geboren te worden) niet te veel een eigen leven is gaan lijden binnen de dogmatiek.

Terecht is er opgemerkt, dat dit voorbeeld slechts eenmaal in de Bijbel voorkomt in het bovenvermelde gesprek van Jezus met Nicodemus.

Maar het begrip 'wedergeboorte' is naar aanleiding hiervan tot een vaststaand theologisch begrip geworden, dat een plaats heeft gekregen in de scholastieke theologie, in het spreken over de ordo salutis, in de verkondiging en in de gedachten van veel gelovigen.

Het mooie van het begrip is, dat er inderdaad een belangrijk gereformeerd belijden mee wordt verwoord, nl. de volstrekte afhankelijkheid en passiviteit die er is in het tot geloof komen van mensen. Het is een geboren worden.

Aan de andere kant lijkt het begrip ook zo vastomschreven en onontkoombaar te zijn, dat het gebruik van het begrip buiten elke twijfel is. Het is strikt noodzakelijk en wordt als onvermijdelijk kenmerk gehanteerd (zie de titel vandeze topic).
Maar daar zijn mijns inziens in de Bijbel nu net weer wat te weinig aanwijzingen voor. Wanneer het ergens gaat over wedergeboorte, dan wordt het toch altijd weer met iets andere bewoordingen ter sprake gebracht. Een nieuw hart, een nieuwe geest, bekering, berouw, inkeer, genezen worden, verzoend worden, bevrijd worden, verlossing ontvangen, geloven, overtuigd worden, overmand worden, zien, gerechtvaardigd worden.

Er zit altijd iets in van het wonder van Gods ingrijpen. Het wordt echter op zoveel manieren beleefd en verwoord.

En, tot slot, ging het Jezus ook niet allereerst om het zien van het Koninkrijk. Is dat in het gesprek met Nicodemus niet wat Hem voor ogen staat (ook met Nicodemus)?

Het doel, het middel, de voorwaarde is de wedergeboorte. Maar het is geen eindpunt, geen aankomst, geen bestemming. het is de poort, waardoor we, levend gemaakt, pas echt zien waar het om gaat.

En juist die notie van het Koninkrijk van God is in de gereformeerde dogmatiek hinderlijk afwezig geweest. Andere theologen hebben dat vacuum moeten vullen.

gravo
machteld

Bericht door machteld »

Oorspronkelijk gepost door anemoon
om meteen maar met de deur in huis te vallen:
vanwege tijdgebrek kan ik helaas deze hele topic nu niet lezen

maar het eerste wat in mijn gedachten komt wil ik jullie niet onthouden:

is het jullie al wel eens opgevallen dat de term 'wederom geboren worden' door de Here Jezus wordt gebezigd wanneer Hij in gesprek is met een groot geleerde, een theoloog, zeg maar ???

maar wanneer Hij spreekt tegen en omgaat met gewone mensen dan hoor je Hem daarover nooit
dan zegt Hij heel eenvoudig: laat de kinderen tot Mij komen, en verhinder ze niet

ik vind het opvallend dat Hij in Zijn gewone preken en in de gesprekken met gewone mensen deze woorden nooit gebruikt....

zouden jullie hierover eens willen nadenken?
heeft wedergeboorte niet alles met de werking van de Heilige Geest temaken??
Loyalus
Berichten: 86
Lid geworden op: 02 jun 2004, 16:25

Bericht door Loyalus »

[quote]Oorspronkelijk gepost door Majorca
Ik vraag me af of er de laatste jaren in veel toespraken/lezigen/preken (met name ook aan jongeren gericht, maar ook ouderen) niet de Bijbelse nadruk op wedergeboorte ondergesneeuwd is. Men heeft het alleen maar over geloven, maar zo weinig over wedergeboorte. Terwijl het mij zo voorkomt dat de Schrift deze twee zaken zo nauw bij elkaar houdt.

Wedergeboorte: het woord zelf staat niet eens zo vaak in de Bijbel. Toch is het een zaak die heel de Bijbel door voorkomt. Erg veel nadruk krijgt het door de Heere Jezus Zelf, die in het bekende hoofdstuk 3 van het Johannes-evangelie de wedergeboorte aanwijst als de crux van het geestelijk leven. Johannes 3:3 Jezus antwoordde en zeide tot hem: Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Tenzij dat iemand wederom geboren worde, hij kan het Koninkrijk Gods niet zien. In hetzelfde boek Johannes wordt benadrukt dat de mens dit niet wil en niet kan (vgl. Joh. 1), en dat het een éénzijdig Godswerk is (vgl. Joh. 6).

Op veel andere plaatsen wordt in de Bijbel de wedergeboorte aangeduid, bijv. als Ezechiël spreekt over:
Ezechiel 36:26 En Ik zal u een nieuw hart geven, en zal een nieuwen geest geven in het binnenste van u; en Ik zal het stenen hart uit uw vlees wegnemen, en zal u een vlesen hart geven.
Hier komt ook de uitdrukking vandaan “een nieuw hartjeâ€
Gebruikersavatar
Miscanthus
Berichten: 5306
Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
Locatie: Heuvelrug

Bericht door Miscanthus »

Oorspronkelijk gepost door machteldheeft wedergeboorte niet alles met de werking van de Heilige Geest temaken??
Jazeker. De Heere jezus legt het zo uit: Joh 3:8 De wind blaast, waarheen hij wil, en gij hoort zijn geluid; maar gij weet niet, van waar hij komt, en waar hij heen gaat; alzo is een iegelijk, die uit den Geest geboren is.
Kanttek: Dat is, des Geestes werkingen wordt gij wel gewaar, maar hoe het toegaat begrijpt gij niet

Kortom: een oproep tot wedergeboorte klinkt me vreemd in de oren. Wedergeboorte is een gebeuren vanuit God bezien. geloof en bekering is meer vanuit de mens bezien. God wederbaart en de mens gelooft.

[Aangepast op 27/11/04 door Miscanthus]
machteld

Bericht door machteld »

wedergeboren 1 Petr. 1:3 ,doen wedergeboren worden tot een levende hoop.vs 23

kan je toch op 2 manieren uitleggen.?

1 .Jezus Christus is voor ons gekomen om onze zonden te dragen en dat wij door Hem alleen het eeuwige leven kunnen krijgen alleen via Hem

2. Dat wij ook wedergeboren mogen worden,door de aanraking van de Heilige Geest en zo een levend geloof mogen krijgen.en bewaren en doorgeven.
Majorca

Bericht door Majorca »

Oorspronkelijk gepost door anemoon
om meteen maar met de deur in huis te vallen:
vanwege tijdgebrek kan ik helaas deze hele topic nu niet lezen

maar het eerste wat in mijn gedachten komt wil ik jullie niet onthouden:

is het jullie al wel eens opgevallen dat de term 'wederom geboren worden' door de Here Jezus wordt gebezigd wanneer Hij in gesprek is met een groot geleerde, een theoloog, zeg maar ???

maar wanneer Hij spreekt tegen en omgaat met gewone mensen dan hoor je Hem daarover nooit
dan zegt Hij heel eenvoudig: laat de kinderen tot Mij komen, en verhinder ze niet

ik vind het opvallend dat Hij in Zijn gewone preken en in de gesprekken met gewone mensen deze woorden nooit gebruikt....

zouden jullie hierover eens willen nadenken?
Anemoon, je lijkt in bovenstaande bijna te suggereren dat Jezus met twee monden spreekt. Laten we ons verre houden van zulke suggesties. Wat Jezus leert over het geestelijke leven geldt voor alle mensen van alle tijden en plaatsen.

Overigens, als je met je opmerking het belang van de aangehaalde passage voor ons meent te moeten of kunnen relativeren, zit je er behoorlijk naast: als wij als brave kerkmensen die doordrenkt zijn van Bijbelkennis, bijbelse waarheden en de leer, èrgens mee vergeleken kunnen worden, dan is het wel met de schriftgeleerden als Nicodemus. Dus we zouden juist dít woord ons extra aan moeten trekken!

Gebeurde het maar meer!
Zeeuw

Bericht door Zeeuw »

Mijn gewaardeerde CGO docent ds. Paul heeft eens zeer evenwichtig erop gewezen dat Paulus "de bekering tot God en het geloof in Jezus Christus" preekte.

Dus zowel wedergeboorte als geloof in Christus beiden moeten aan de orde komen.

Zo las ik eens van dr. De Vries: wie altijd over het geloof spreekt zonder de wedergeboorte ter sprake te brengen wekt minstens de indruk dat het op onze eigen akker groeit.

Ook daar ben ik het mee eens.

De Schrift stelt vooral het geloof centraal; wie in de Zoon gelooft heeft het eeuwige leven, maar wie niet gelooft zal hebben zal verdoemd worden en nog vele andere teksten.

Anderzijds maakt de Schrift ook heel duidelijk dat dit geloof Gods gave is in de wedergeboorte, Joh. 3.

Kortom; het is niet of/of, maar en/en.
Plaats reactie