
Anders zwaait er namelijk wat en verkwansel je de reformatorische traditie

Dan krijg je de tekst uit Hebreeën mee.merel schreef:Dit is een verkapte vraag om te controleren of zij/hij wel twee keer per zondag gaat.![]()
Anders zwaait er namelijk wat en verkwansel je de reformatorische traditie
merel schreef:Dit is een verkapte vraag om te controleren of zij/hij wel twee keer per zondag gaat.![]()
Anders zwaait er namelijk wat en verkwansel je de reformatorische traditie
Het is geen traditie maar als je veel van Jezus houdt dan wil je Hem zo vaak mogelijk ontmoeten. Hoe kan dat beter dan naar de gemeente te gaan? Medegelovigen ontmoeten en het Woord van de Allerhoogste horen. God wilt ons bijeenbrengen rondom Zijn Woord, gaan wij in op Zijn uitnodiging? Zo vaak mogelijk naar de kerk gaan (en bezig zijn met de eeuwige dingen) is niet per se een reformatorische traditie maar het is een Goddelijk bevel.merel schreef:Dit is een verkapte vraag om te controleren of zij/hij wel twee keer per zondag gaat.![]()
Anders zwaait er namelijk wat en verkwansel je de reformatorische traditie
Maar de vermaning om de onderlinge bijeenkomsten niet te na te laten komt wel rechtstreeks uit Gods Woord (Hebr.10:25 en lees dan ook de kanttekeningen daarbij! )merel schreef:Zo vaak mogelijk naar de kerk gaan is geen Goddelijk bevel. De twee diensten op zondag vloeien duidelijk uit de reformatorische traditie voort en niet uit de bijbel.
Dat hoor ik vaker en daarom worden de middagdiensten zo bedroevend bezocht.merel schreef:Zo vaak mogelijk naar de kerk gaan is geen Goddelijk bevel. De twee diensten op zondag vloeien duidelijk uit de reformatorische traditie voort en niet uit de bijbel.
Je kan als kerkenraad zoveel onderlinge bijeenkomsten organiseren als je wil maar ben je dan verplicht om daar heen te gaan?huisman schreef:Maar de vermaning om de onderlinge bijeenkomsten niet te na te laten komt wel rechtstreeks uit Gods Woord (Hebr.10:25 en lees dan ook de kanttekeningen daarbij! )merel schreef:Zo vaak mogelijk naar de kerk gaan is geen Goddelijk bevel. De twee diensten op zondag vloeien duidelijk uit de reformatorische traditie voort en niet uit de bijbel.
Ik hoop dat je ook iets weet van een verlangen om Gods stem nog een keer te horen, en dat je op zo'n moment bij wijze van spreken liever drie keer per zondag naar de kerk zou gaan.merel schreef:Zo vaak mogelijk naar de kerk gaan is geen Goddelijk bevel. De twee diensten op zondag vloeien duidelijk uit de reformatorische traditie voort en niet uit de bijbel.
Dus de Hebreeën schrijver zat er naast? ........en wij doen (vooral doen!) wat goed is in onze eigen ogen?Orchidee schreef:Je kan als kerkenraad zoveel onderlinge bijeenkomsten organiseren als je wil maar ben je dan verplicht om daar heen te gaan?huisman schreef:Maar de vermaning om de onderlinge bijeenkomsten niet te na te laten komt wel rechtstreeks uit Gods Woord (Hebr.10:25 en lees dan ook de kanttekeningen daarbij! )merel schreef:Zo vaak mogelijk naar de kerk gaan is geen Goddelijk bevel. De twee diensten op zondag vloeien duidelijk uit de reformatorische traditie voort en niet uit de bijbel.
De ene gemeente organiseert altijd weekdiensten, de andere niet.
Wil toch niet zeggen dat het ene goed en het andere slecht is?
Als je bijvoorbeeld "gewend" bent aan verschillende extra kerkdiensten in de week, kan je, je schuldig voelen als je in een gemeente terecht komt waar dat niet de gewoonte is.
Dat kan en mag niet de bedoeling zijn denk ik...
Véél mensen beleven kerkdiensten als een soort theater: je kijkt en luistert ernaar en ieder gaat weer zijns weegs.
Zo is gemeente zijn niet bedoeld!
Gemeente zijn houd méér in dan alleen kerkdiensten (al dan niet verplicht) beleggen.
Dat zeg ik niet!huisman schreef:Dus de Hebreeën schrijver zat er naast? ........en wij doen (vooral doen!) wat goed is in onze eigen ogen?Orchidee schreef:Je kan als kerkenraad zoveel onderlinge bijeenkomsten organiseren als je wil maar ben je dan verplicht om daar heen te gaan?huisman schreef:Maar de vermaning om de onderlinge bijeenkomsten niet te na te laten komt wel rechtstreeks uit Gods Woord (Hebr.10:25 en lees dan ook de kanttekeningen daarbij! )merel schreef:Zo vaak mogelijk naar de kerk gaan is geen Goddelijk bevel. De twee diensten op zondag vloeien duidelijk uit de reformatorische traditie voort en niet uit de bijbel.
De ene gemeente organiseert altijd weekdiensten, de andere niet.
Wil toch niet zeggen dat het ene goed en het andere slecht is?
Als je bijvoorbeeld "gewend" bent aan verschillende extra kerkdiensten in de week, kan je, je schuldig voelen als je in een gemeente terecht komt waar dat niet de gewoonte is.
Dat kan en mag niet de bedoeling zijn denk ik...
Véél mensen beleven kerkdiensten als een soort theater: je kijkt en luistert ernaar en ieder gaat weer zijns weegs.
Zo is gemeente zijn niet bedoeld!
Gemeente zijn houd méér in dan alleen kerkdiensten (al dan niet verplicht) beleggen.
Verplaatst. Graag in deze topic verder met de discussie over hoeveel we naar de kerk gaan.Adagio schreef:In zijn omwandeling op aarde sprak de Heere Jezus tot iemand, die dacht dat hij nu eindelijk wel goed genoeg deed, en gedaan had: "Ga heen, verkoop alles wat gij hebt en geef het den armen, en gij zult een schat hebben in den hemel; en kom herwaarts, neem het kruis op en volg Mij."merel schreef:Zo vaak mogelijk naar de kerk gaan is geen Goddelijk bevel. De twee diensten op zondag vloeien duidelijk uit de reformatorische traditie voort en niet uit de bijbel.
Dat was een bittere pil voor die jongeling. Want hij wist wat in al de geboden stond, en had juist ook alles precies onderhouden van zijn jonkheid af. Méér was toch niet nodig, vond hij. Tegenover deze wens van de jongeling om door een voldoende aantal werken een goed mens voor God te zijn, laat de Heere zien dat hij hiermee alleen zichzelf lief heeft, in plaats van de Wetgever. De Heere vraagt hem zelfs, om een kruisdrager te worden?!
In Joh. 11 staat dat Jezus Martha lief had. Maar ook zij bekommerde en verontrustte zich over vele dingen, ook in de week; de Heere Jezus onderwees haar dat men beter het goede deel kan kiezen, namelijk te zitten aan Zijn voeten, en Zijn Woord te horen (Luk. 10).
David zingt erover: "Eén ding heb ik van den HEERE begeerd, dat zal ik zoeken: dat ik al de dagen mijns levens mocht wonen in het huis des HEEREN, om de lieflijkheid des HEEREN te aanschouwen, en te onderzoeken in Zijn tempel."
De geest kan gewillig zijn, maar het vlees kan zwak zijn. Ik bedoel dit letterlijk. Niet geestelijk. Er zijn mensen die hoogstens één dienst aankunnen. Niemand is verplicht om de tweede keer op zondag naar de kerk te gaan. Maar als er een Bijbelse prediking in je kerk is en het is haalbaar voor je om te gaan, waarom niet? Er is al zoveel achteruitgang in Bijbelkennis en gedisciplineerd christelijk leven.Zeeuw schreef:Ik denk niet dat 1, 2 of 3 keer het belangrijkste is. Wel denk ik dat de lust om Gods woord te horen en gemeente te zijn, een belangrijke graadmeter voor het geestelijk leven zijn. Als je heel makkelijk je plaats leeg kan laten 'omdat 2 of 3 keer niet verplicht is' lijkt me dat geen goede zaak.
Klopt. Ik denk dat het dan ook geen kwestie van makkelijk leeg laten is.Arja schreef:De geest kan gewillig zijn, maar het vlees kan zwak zijn. Ik bedoel dit letterlijk. Niet geestelijk. Er zijn mensen die hoogstens één dienst aankunnen. Niemand is verplicht om de tweede keer op zondag naar de kerk te gaan. Maar als er een Bijbelse prediking in je kerk is en het is haalbaar voor je om te gaan, waarom niet? Er is al zoveel achteruitgang in Bijbelkennis en gedisciplineerd christelijk leven.Zeeuw schreef:Ik denk niet dat 1, 2 of 3 keer het belangrijkste is. Wel denk ik dat de lust om Gods woord te horen en gemeente te zijn, een belangrijke graadmeter voor het geestelijk leven zijn. Als je heel makkelijk je plaats leeg kan laten 'omdat 2 of 3 keer niet verplicht is' lijkt me dat geen goede zaak.
John Piper zegt: Kerklidmaatschap (en kerkgang) is een door bloed gekocht geschenk van Gods genade. Meer dan de meesten van ons beseffen, is het een levensonderhoudend, geloofsversterkend, vreugdebehoudend geschenk van Gods genade aan ons. Ik verzoek u dringend om uzelf niet af te sluiten van deze zegen.