Wat vinden jullie van de boeken van Thom Lemmons? Ik heb "Jeremia, de profeet die huilde" gelezen. Op zich een mooi boek, het brengt een bijbels persoon wat dichterbij. Maar het taalgebruik is wel erg hedendaags. Ik kan me niet voorstellen dat mensen in die tijd uitdrukkingen gebruikten als "vette winst man" e.d.. Ik erger me daar enorm aan, het doet m.i. afbreuk aan het boek.
Het is net zoiets als wanneer je op een schilderij bloemen ziet bloeien die niet in dat jaargetijde passen.
Wat vinden jullie daarvan? Wat vinden jullie er sowieso van dat bijbelse personen en gebeurtenissen in romanvorm worden gegoten?
Een mooi voorbeeld van hoe het volgens mij wel kan is het boek van Francine Rivers over een man, Daniel Hosea, die met een hoer moest trouwen. Hier is niet het bijbelverhaal naverteld, maar zijn de gegevens gebruikt om een verhaal te schrijven. Ik vond het een prachtig boek, heel ontroerend. Hier wordt heel mooi geschreven over liefde en trouw, wat tevens gebruikt wordt om Gods liefde en trouw voor ons tot uitdrukking te brengen.
Thom Lemmons
-
Lieneke
-
Rien
-
Layda
ik heb 3 boeken van hem waarvan ik Jeremia de man die huilde het mooiste vind ,het is wel heden daags geschreven maar ik zou me kunnen voorstellen dat het over ons land ook afgekondigd zou kunnen worden ik heb het 2 maal gelezen en was er zeer ontroerd door,en daardoor begrijp ik de Bijbel ook beter ik denk ook dat je het zo,n boek met de Bijbel erbij moet lezen
Ik heb Daniël gelezen en kan nu het boek Daniël niet meer lezen, zonder bepaalde exegetische aannamen van Lemmons. Ik vind dat een groot gevaar. Bijvoorbeeld de vraag waar Daniël was toen heel het volk moest buigen voor het beeld van de koning. Lemmons suggereert dat Daniël hier een ziekte voorwendde tov de koning om maar niet aan wezig te hoeven zijn. En zo zijn er meer dingen die je op een prettig leesbare manier opgedrongen worden en de normaalste zaak van de wereld lijken.