samanthi schreef:
Hoe kunnen we dit in deze tijd handen en voeten geven?
Staan we hier niet veel te ver van af?
Om bij mezelf te blijven, ja, daar sta ik ver van af.
Met name vers 11.
Desiree schreef:En ja, ik ben wel de meest assertiefste van het stel. Maar dat is pure liefde. Ter bescherming van mijn fantastische echtgenoot. Zo brengt iedereen zijn kwaliteiten in een goed geslaagd huwelijk mee.
Goed zo Desiree.
Als ik om me heen zie, zie ik vrij weinig van de huwelijken zoals die in dit gedeelte bedoeld zijn. Zoals mijn ouders nog met elkaar omgingen.
De generatie daarna, waartoe ik ook behoor, is al verder daarvan en bij "onze kinderen" zie ik er vrij weinig van.
Degene die het handigst is, doet de handige dingen, degene die het beste met geld om kan gaan, beheert de financiën, de kostwinner is degene die het meest kan verdienen.
Er wordt meestal wel overlegd, maar geen toestemming gevraagd door de vrouw.
Het is niet zoals het moet zijn, maar ook het huwelijk is aan de zondeval onderhevig.
En het Formulier zegt het (alleen klinkt het op de trouwdag niet zo ingrijpend)
en dat het een instelling van God is die Hem behaagt. Daarom mag u in uw hart verzekerd zijn van de toegezegde hulp van God in uw verdriet,
aangezien ook de gehuwden in de praktijk van het leven als gevolg van de zonde velerlei tegenspoed en leed overkomt. De getrouwden wil Hij zegenen en bijstaan, zoals Hij beloofd heeft; hen die in ontucht leven en overspel bedrijven, wil Hij daarentegen oordelen en straffen.
Dus in de praktijk betekent dit dat een vrouw soms de leiding moet nemen in een huwelijk, omdat de man daartoe niet bekwaam is, vanwege een lichamelijke of psychische beperking. Of anderszins. (verslaving, karakter e.d.)