Koninkrijk van Christus

[ZWP]

De laatste tijd hoor ik regelmatig discussies over 'Jezus als Koning'. Dan wordt gesteld dat Jezus nu nog niet regeert etc, maar dat er in de toekomst nog een aardse regering zal komen: het (duizendjarig) vrederijk. Verwezen wordt dan bijvoorbeeld naar Hand.1:6 waar de discipelen vragen: "Heere, zult Gij in dezen tijd aan Israël het Koninkrijk wederoprichten?" Daarop zegt de Heere dat het hun niet toekomt om die tijd te weten.
Daarnaast worden van veel OT-profetieën gezegd dat ze nog niet vervuld zijn, en dat ze uiteindelijk in dat Rijk vervuld zullen worden.

Vraag is, wat moet je met deze leer? Is ze Bijbels, ze komt in ieder geval wel voort uit de Bijbel.
Heeft deze leer nog andere consequenties, of is het los verkrijgbaar?

[-DIA-]

Een beetje vreemd als je ziet waar deze gedachten het meest ingang vinden.
Als men op het reformatorische fundament (gegrond op de beleving van de levende
kerk) blijft dan zullen zulke gedachten minder snel mensen bewegen.
Ik meen op te merken dat vooral bij mensen waar de kennis van het Woord
en de kennis van de bevindelijke leven meer gaat ontbreken, deze theorieën
sneller ingang vinden.

[huisman]

Een beetje vreemd als je ziet waar deze gedachten het meest ingang vinden.
Als men op het reformatorische fundament (gegrond op de beleving van de levende
kerk) blijft dan zullen zulke gedachten minder snel mensen bewegen.
Ik meen op te merken dat vooral bij mensen waar de kennis van het Woord
en de kennis van de bevindelijke leven meer gaat ontbreken, deze theorieën
sneller ingang vinden.

Zo eenvoudig ligt het niet. Juist bij sommige nadere reformatoren zie je de gedachte van een vrederijk dat nog moet komen.
Ik heb zelf een andere mening maar je kunt niet per definitie zeggen dat deze gedachten niet voorkomen in de gereformeerde traditie. Zie b.v. onderstaan artikel uit het RD.

In de tweede plaats is de bewering dat de gereformeerde (verbonds)theologie niet te verenigen is met de chiliastische gedachte, veel te kort door de bocht. Na meer dan duizend jaar omstreden te zijn, kwam het chiliasme juist in de periode na de Reformatie weer terug, onder andere in het puritanisme. Een van de redenen die hieraan hebben bijgedragen, is het reformatorische principe om de Schrift letterlijk te nemen in wat deze zegt. Daarom kom je de gedachte van een toekomstig vrederijk tegen bij volbloed gereformeerde theologen als Brakel, Van der Groe, Edwards en –later – Spurgeon, Ryle en Bonar.

Nauw verbonden met dit chiliasme is de visie op de bekering van Israël. De gedachte dat God Israël eerst zal terugbrengen in zijn land en daarna tot geloof in de Messias zal brengen, is dus niet dispensationalistisch van aard, maar kom je ook al tegen bij de 17e-eeuwse theoloog Brakel. En J. C. Ryle schreef in 1868: „Ik kan u aantonen op grond van de Schrift dat de Joden waarschijnlijk eerst in een onbekeerde toestand verzameld worden en daarna zullen ze leren om op Hem te zien die ze doorstoken hebben, door veel strijd en verdrukking heen.”

Waarom geloofden deze gereformeerde theologen hierin? Omdat zij ervan overtuigd waren dat de Schrift een profetisch tegoed bevat dat nog uitstaat en niet tot vervulling is gekomen. Daar hoort de terugkeer en bekering van Israël bij, daar hoort ook het toekomstige Messiaanse vrederijk bij.

Het blijft in de gereformeerde traditie wel een smalstroom die al vlug weer opdroogde. Ik zie geen Bijbelse gronden voor een duizendjarig Vrederijk.

[Johann Gottfried Walther]

Volgens mij wordt 1000 jaar alleen in Openbaring 20v3 genoemd.
En worden er nogal wat andere Bijbelgedeelten daarmee verbonden.
Soms worden er teksten gecombineerd, en wel terecht, maar soms wordt er meer mee geknutseld.

De bekering van Israël staat toch vooral beschreven in Rom11.
Als het over chiliasme gaat ook binnen die stroming zijn er verschillen, de ene gelooft in de opname van de gemeente voor de wederkomt, de ander verwacht een nogal aards vrederijk, koningschap van Christus, de ander een meer geestelijke rijk,
nogal wat Puriteinen geloofden ook in dat er nog een wereldwijde opwekking zou komen.

Daarmee moet men rekening houden, ook als Gereformeerde theologen chilliastische visie hadden.

[-DIA-]

Volgens mij wordt 1000 jaar alleen in Openbaring 20v3 genoemd.
En worden er nogal wat andere Bijbelgedeelten daarmee verbonden.
Soms worden er teksten gecombineerd, en wel terecht, maar soms wordt er meer mee geknutseld.

De bekering van Israël staat toch vooral beschreven in Rom11.
Als het over chiliasme gaat ook binnen die stroming zijn er verschillen, de ene gelooft in de opname van de gemeente voor de wederkomt, de ander verwacht een nogal aards vrederijk, koningschap van Christus, de ander een meer geestelijke rijk,
nogal wat Puriteinen geloofden ook in dat er nog een wereldwijde opwekking zou komen.

Daarmee moet men rekening houden, ook als Gereformeerde theologen chilliastische visie hadden.

Niet alle puriteinen toch? Er was verschil in visie daarop, maar toch ging dat niet
ten koste van de beleving van de waarheid.

[huisman]

Volgens mij wordt 1000 jaar alleen in Openbaring 20v3 genoemd.
En worden er nogal wat andere Bijbelgedeelten daarmee verbonden.
Soms worden er teksten gecombineerd, en wel terecht, maar soms wordt er meer mee geknutseld.

De bekering van Israël staat toch vooral beschreven in Rom11.
Als het over chiliasme gaat ook binnen die stroming zijn er verschillen, de ene gelooft in de opname van de gemeente voor de wederkomt, de ander verwacht een nogal aards vrederijk, koningschap van Christus, de ander een meer geestelijke rijk,
nogal wat Puriteinen geloofden ook in dat er nog een wereldwijde opwekking zou komen.

Daarmee moet men rekening houden, ook als Gereformeerde theologen chilliastische visie hadden.

Niet alle puriteinen toch? Er was verschil in visie daarop, maar toch ging dat niet
ten koste van de beleving van de waarheid.

heel veel puriteinen maar ook W á Brakel en van der Groe hadden nog een grote verwachting van een sterke bloeitijd van de Kerk. Ook hadden zij de verwachting dat er een bekering zou komen van "gans Israël".
Toch moeten wij dit niet verwarren met het chiliasme wat terecht altijd bestreden is. Dit ging uit van een eerste komst van Christus dan een 1000 jarig Vrederijk gevolgd door een tweede komst van Christus. Dit noemen wij pre-chiliasme.
De puriteinen en veel nadere reformatoren waren zogenaamde post-chiliasten.(bloeitijd van de Kerk,bekering van Israël voorafgaande aan de wederkomst van Christus)

[Ireneüs van Lyon]

Volgens mij wordt 1000 jaar alleen in Openbaring 20v3 genoemd.
En worden er nogal wat andere Bijbelgedeelten daarmee verbonden.
Soms worden er teksten gecombineerd, en wel terecht, maar soms wordt er meer mee geknutseld.

De bekering van Israël staat toch vooral beschreven in Rom11.
Als het over chiliasme gaat ook binnen die stroming zijn er verschillen, de ene gelooft in de opname van de gemeente voor de wederkomt, de ander verwacht een nogal aards vrederijk, koningschap van Christus, de ander een meer geestelijke rijk,
nogal wat Puriteinen geloofden ook in dat er nog een wereldwijde opwekking zou komen.

Daarmee moet men rekening houden, ook als Gereformeerde theologen chilliastische visie hadden.

Niet alle puriteinen toch? Er was verschil in visie daarop, maar toch ging dat niet
ten koste van de beleving van de waarheid.

heel veel puriteinen maar ook W á Brakel en van der Groe hadden nog een grote verwachting van een sterke bloeitijd van de Kerk. Ook hadden zij de verwachting dat er een bekering zou komen van "gans Israël".
Toch moeten wij dit niet verwarren met het chiliasme wat terecht altijd bestreden is. Dit ging uit van een eerste komst van Christus dan een 1000 jarig Vrederijk gevolgd door een tweede komst van Christus. Dit noemen wij pre-chiliasme.
De puriteinen en veel nadere reformatoren waren zogenaamde post-chiliasten.(bloeitijd van de Kerk,bekering van Israël voorafgaande aan de wederkomst van Christus)

Wat te denken van Isaäc da Costa? Hij was zelf jood, maar was ook een chiliast. Zo simpel ligt het niet..

[helma]

Ik ben thuis opgevoed met het post-chiliasme.
Door preken van Ds Koppelaar en Ds M van Campen neig ik sterk naar pré-chiliasme.

[Johann Gottfried Walther]

Bezwaren tegen de leer van het chiliasme

De verwachting van een duizendjarig rijk is bijna uitsluitend gebaseerd op Openbaring 20. Wordt hier werkelijk een letterlijk duizendjarig vrederijk aangekondigd? Er zijn belangrijke argumenten tegen een chiliastische exegese. Enkele bezwaren tegen de leer van het chiliasme (met name het pre-chiliasme):

In Openbaring 20 wordt wel gesproken over 1000 jaar, maar niet over 1000-jarig vrederijk op aarde.

Een Bijbelboek zoals Openbaring staat, in onderscheid van een historisch Bijbelboek zoals Koningen of Kronieken, vol van symbolische taal, inclusief symbolische getallen. Welk doorslaggevend argument is er om de 1000 jaren van Openbaring 20 letterlijk te nemen?

Vele oudtestamentische profetieën die door aanhangers van het chiliasme op een duizendjarig vrederijk worden betrokken, zijn net zo goed of beter toepasbaar op de nieuwe hemel en de nieuwe aarde (Openbaring 21).

Nergens wordt Christus’ Kerk hier op aarde een periode van volkomen vrede in het vooruitzicht gesteld voorafgaand aan het laatste oordeel. De gelovigen worden juist voortdurend voorbereid op verdrukking (vergelijk Johannes 16:33, 2 Timotheüs 3:1 en 12; zie ook Christus’ woorden in Lukas 18:8 over de laatste dagen).

In veel vormen van chiliasme meent men dat er na het leven in het hier en nu nog een mogelijkheid komt om gered te worden van het verderf (d.w.z. in een duizendjarig vrederijk op aarde, voorafgaand aan het laatste oordeel). Dit lijkt misschien een aantrekkelijke gedachte. Maar omdat we hiervoor geen grond vinden in Gods Woord is het een gevaarlijke en misleidende gedachte.

In het Oude Testament, met name in het Nieuwe Testament vinden we vele Schriftgedeelten over wederkomst. Toch vinden we hierin nergens een verwijzing naar meerdere wederkomsten van Christus, noch naar een duizendjarig vrederijk op aarde. Juist in Christus’ eigen woorden over Zijn (enige!) wederkomst benadrukt Hij voortdurend dat Zijn verschijning het definitieve einde van deze aardse bedeling betekent. Wanneer Christus komt op de wolken des hemels, dan hebben ook plaats: de opstanding der doden, het laatste oordeel, en de ingang in hemel of hel. Niet eerst nog een duizendjarig ‘tussenrijk’. Zie bijvoorbeeld Mattheüs 24 en 25 (en de parallellen in de andere Evangeliën), 1 Korinthe 15, 1 Thessalonicenzen 4-5, 2 Thessalonicenzen 1 en 2 Petrus 3. Zie ook diverse gelijkenissen (bv. Mattheüs 13, Mattheüs 22, zie ook Johannes 5:28, 29: Als de stem van Christus zal klinken, zullen allen die in de graven Zijn Hem horen, en opstaan ten leven of ter verdoemenis.

[huisman]

Ik ben thuis opgevoed met het post-chiliasme.
Door preken van Ds Koppelaar en Ds M van Campen neig ik sterk naar pré-chiliasme.

Lees voor het evenwicht eens dit boek van Prof. Dr. van Genderen



Als je het niet bezit mag je het wel van mij lenen.

[Posthoorn]

Bezwaren tegen de leer van het chiliasme

De verwachting van een duizendjarig rijk is bijna uitsluitend gebaseerd op Openbaring 20. Wordt hier werkelijk een letterlijk duizendjarig vrederijk aangekondigd? Er zijn belangrijke argumenten tegen een chiliastische exegese. Enkele bezwaren tegen de leer van het chiliasme (met name het pre-chiliasme):

In Openbaring 20 wordt wel gesproken over 1000 jaar, maar niet over 1000-jarig vrederijk op aarde.

Een Bijbelboek zoals Openbaring staat, in onderscheid van een historisch Bijbelboek zoals Koningen of Kronieken, vol van symbolische taal, inclusief symbolische getallen. Welk doorslaggevend argument is er om de 1000 jaren van Openbaring 20 letterlijk te nemen?

Vele oudtestamentische profetieën die door aanhangers van het chiliasme op een duizendjarig vrederijk worden betrokken, zijn net zo goed of beter toepasbaar op de nieuwe hemel en de nieuwe aarde (Openbaring 21).

Nergens wordt Christus’ Kerk hier op aarde een periode van volkomen vrede in het vooruitzicht gesteld voorafgaand aan het laatste oordeel. De gelovigen worden juist voortdurend voorbereid op verdrukking (vergelijk Johannes 16:33, 2 Timotheüs 3:1 en 12; zie ook Christus’ woorden in Lukas 18:8 over de laatste dagen).

In veel vormen van chiliasme meent men dat er na het leven in het hier en nu nog een mogelijkheid komt om gered te worden van het verderf (d.w.z. in een duizendjarig vrederijk op aarde, voorafgaand aan het laatste oordeel). Dit lijkt misschien een aantrekkelijke gedachte. Maar omdat we hiervoor geen grond vinden in Gods Woord is het een gevaarlijke en misleidende gedachte.

In het Oude Testament, met name in het Nieuwe Testament vinden we vele Schriftgedeelten over wederkomst. Toch vinden we hierin nergens een verwijzing naar meerdere wederkomsten van Christus, noch naar een duizendjarig vrederijk op aarde. Juist in Christus’ eigen woorden over Zijn (enige!) wederkomst benadrukt Hij voortdurend dat Zijn verschijning het definitieve einde van deze aardse bedeling betekent. Wanneer Christus komt op de wolken des hemels, dan hebben ook plaats: de opstanding der doden, het laatste oordeel, en de ingang in hemel of hel. Niet eerst nog een duizendjarig ‘tussenrijk’. Zie bijvoorbeeld Mattheüs 24 en 25 (en de parallellen in de andere Evangeliën), 1 Korinthe 15, 1 Thessalonicenzen 4-5, 2 Thessalonicenzen 1 en 2 Petrus 3. Zie ook diverse gelijkenissen (bv. Mattheüs 13, Mattheüs 22, zie ook Johannes 5:28, 29: Als de stem van Christus zal klinken, zullen allen die in de graven Zijn Hem horen, en opstaan ten leven of ter verdoemenis.

Bron?

[Johann Gottfried Walther]

Bezwaren tegen de leer van het chiliasme

De verwachting van een duizendjarig rijk is bijna uitsluitend gebaseerd op Openbaring 20. Wordt hier werkelijk een letterlijk duizendjarig vrederijk aangekondigd? Er zijn belangrijke argumenten tegen een chiliastische exegese. Enkele bezwaren tegen de leer van het chiliasme (met name het pre-chiliasme):

In Openbaring 20 wordt wel gesproken over 1000 jaar, maar niet over 1000-jarig vrederijk op aarde.

Een Bijbelboek zoals Openbaring staat, in onderscheid van een historisch Bijbelboek zoals Koningen of Kronieken, vol van symbolische taal, inclusief symbolische getallen. Welk doorslaggevend argument is er om de 1000 jaren van Openbaring 20 letterlijk te nemen?

Vele oudtestamentische profetieën die door aanhangers van het chiliasme op een duizendjarig vrederijk worden betrokken, zijn net zo goed of beter toepasbaar op de nieuwe hemel en de nieuwe aarde (Openbaring 21).

Nergens wordt Christus’ Kerk hier op aarde een periode van volkomen vrede in het vooruitzicht gesteld voorafgaand aan het laatste oordeel. De gelovigen worden juist voortdurend voorbereid op verdrukking (vergelijk Johannes 16:33, 2 Timotheüs 3:1 en 12; zie ook Christus’ woorden in Lukas 18:8 over de laatste dagen).

In veel vormen van chiliasme meent men dat er na het leven in het hier en nu nog een mogelijkheid komt om gered te worden van het verderf (d.w.z. in een duizendjarig vrederijk op aarde, voorafgaand aan het laatste oordeel). Dit lijkt misschien een aantrekkelijke gedachte. Maar omdat we hiervoor geen grond vinden in Gods Woord is het een gevaarlijke en misleidende gedachte.

In het Oude Testament, met name in het Nieuwe Testament vinden we vele Schriftgedeelten over wederkomst. Toch vinden we hierin nergens een verwijzing naar meerdere wederkomsten van Christus, noch naar een duizendjarig vrederijk op aarde. Juist in Christus’ eigen woorden over Zijn (enige!) wederkomst benadrukt Hij voortdurend dat Zijn verschijning het definitieve einde van deze aardse bedeling betekent. Wanneer Christus komt op de wolken des hemels, dan hebben ook plaats: de opstanding der doden, het laatste oordeel, en de ingang in hemel of hel. Niet eerst nog een duizendjarig ‘tussenrijk’. Zie bijvoorbeeld Mattheüs 24 en 25 (en de parallellen in de andere Evangeliën), 1 Korinthe 15, 1 Thessalonicenzen 4-5, 2 Thessalonicenzen 1 en 2 Petrus 3. Zie ook diverse gelijkenissen (bv. Mattheüs 13, Mattheüs 22, zie ook Johannes 5:28, 29: Als de stem van Christus zal klinken, zullen allen die in de graven Zijn Hem horen, en opstaan ten leven of ter verdoemenis.

Bron?

Is van Ds. J.B. ten Hove.

[helma]

Ik ben thuis opgevoed met het post-chiliasme.
Door preken van Ds Koppelaar en Ds M van Campen neig ik sterk naar pré-chiliasme.

Lees voor het evenwicht eens dit boek van Prof. Dr. van Genderen



Als je het niet bezit mag je het wel van mij lenen.

Ik wil het wel lenen ja.

Er zijn zoveel meningen met Bijbelse onderbouwingen....het is dus geen hele duidelijke 'materie'.
Dat maakt ook dat ik niet heel stellig ben in mijn mening hierover. Het kan nog wel weer heel anders gaan dan ik denk. (laat ik maar bescheiden zijn....)
Tot nu toe vind ik Ds van Campen het meest dicht bij Gods Woord blijven.
Ds Koppelaar doet soms uitspraken waar ik ook even mijn wenkbrauwen bij frons.

[eilander]

Ds. Ten Hove gaat niet in op de tekst uit Romeinen 11:15: "Want indien hun verwerping de verzoening is der wereld, wat zal de aanneming wezen, anders dan het leven uit de doden?"

Verder lijkt hij alleen in zijn inleidende zin onderscheid te maken tussen post- en pre-chiliasme: daarna schuift hij het weer in elkaar. Volgens hem kan er geen sprake zijn van een duizendjarig rijk omdat er geen twee wederkomsten zullen zijn.
Met die stelling ga je dus totaal voorbij aan wat de gematigde chiliasten hebben gezegd.

Verder vind ik het altijd wat wonderlijk wat er gezegd over de 1000 jaar in Openbaringen. Altijd weer lees je de opmerking dat we die duizend jaar niet letterlijk moeten nemen. Stel nu dat dat waar is: we nemen dit niet letterlijk, maar figuurlijk. Daarmee is toch die tekst niet opgelost? Hoe moet je dan aankijken tegen het binden van de satan voor een tijd?

Ik zou best kunnen geloven dat je die duizend jaar niet letterlijk moet nemen. Maar het alternatief is: figuurlijk. En dan betekent het "een lange tijd". De tekst dat bij de Heere duizend jaar als één dag zijn, heeft in dit verband geen enkele betekenis. Als je die hieraan zou willen koppelen, zou je trouwens een vrederijk van een dag moeten leren. Maar ook dat gebeurt niet.

Kortom: ik vind de onderbouwing van à Brakel nog steeds het meest bijbels overkomen.

[Johann Gottfried Walther]

Over binden van de Satan schrijft hij,

Wanneer is de duivel gebonden?

Chiliasten wijzen er vaak op dat de duivel volgens Openbaring 20 gedurende de 1000 jaar gebonden is, en dat je daar nu niets van zou zien in de wereld om ons heen.

Kun je zeggen dat de duivel op dit moment gebonden is?

Niet in de zin dat hij geen enkele macht meer zou hebben. De duivel gaat immers rond als een briesende leeuw (zie 1 Petrus 5:8).

En toch spreekt Gods Woord over een gebonden zijn van de duivel, ook nu al. Zie bijvoorbeeld Mattheüs 12:28, 29 (met betrekking tot Christus’ macht over de duivelen): ‘Maar indien Ik door de Geest Gods de duivelen uitwerp, zo is dan het Koninkrijk Gods tot u gekomen. Of hoe kan iemand in het huis eens sterken inkomen en zijn vaten ontroven, tenzij dat hij eerst de sterke gebonden heeft? En alsdan zal hij zijn huis beroven.’ Hier zegt Christus dat Hij bij Zijn eerste komst op aarde de duivel komt binden (hier wordt hetzelfde Griekse woord voor ‘binden’ gebruikt als in Openbaring 20).

Vergelijk Kolossenzen 2:15: Aan het kruis heeft Christus over de duivelen getriomfeerd.

Zie ook Johannes 19:30 (‘Het is volbracht’).

Zie ook Genesis 3:15, Johannes 16:11 (de overste der wereld ís geoordeeld).

Vergelijk Johannes 12:31: ‘Nu is het oordeel dezer wereld; nu zal de overste dezer wereld buiten geworpen worden.’ Hier wordt de duivel wel genoemd de (onrechtmatige) overste vd wereld; tegelijkertijd: door Christus wordt de duivel uitgeworpen!

Zie 2 Petrus 2:4: God heeft de engelen die gezondigd hebben (de duivelen) niet gespaard, maar in de hel geworpen, en overgegeven aan de ketenen der duisternis, om tot het oordeel bewaard te worden.

Zie ook Judas:6 waar staat dat de duivelen tot het oordeel van de grote dag met eeuwige banden onder de duisternis worden bewaard.

Conclusie: Gods Woord leert ons dat de duivel en zijn duivelen nú al gebonden zijn, in afwachting van de dag van het oordeel (Christus’ wederkomst).



Waaruit blijkt dat de duivel gebonden is?

Duidelijk blijkt de gebondenheid van de duivel uit het feit dat hij de wereldwijde verkondiging van het Evangelie niet kan verhinderen. Volgens bijvoorbeeld Mattheüs 24:1-14 (m.n. vers 14) is de wereldwijde verkondiging van het Evangelie de duidelijkste voorbode van het einde van deze wereld. Hoezeer de duivel ook tekeer gaat, en hoeveel lijden en verdrukking hij Christus’ Kerk ook kan bezorgen, hij kan niet verhinderen dat het Evangelie wereldwijd wordt verspreid.

Het feit dat Christus voor Zijn hemelvaart getuigt dat Hem alle macht in hemel en op aarde is gegeven (zie Mattheüs 28:18-19) betekent dat de macht van de duivel ook nu al gebonden is.

Vergelijk Markus 16:15-20: de heerschappij van Christus en de Zijnen over de duivelen gedurende de eindtijd (de 1000 jaar).

Conclusie: De 1000 jaren beginnen op Goede Vrijdag (‘Het is volbracht’), en duren tot het allerlaatste van het einde der tijden, vlak voor Christus’ wederkomst.

Niet dat hij het laatste woord heeft, maar ik ken sowieso weinig serieuze reacties op het chilliastisch denken vanuit onze gereformeerde gezindte.