Valcke schreef: Overigens geeft dr. De Vries de opdracht van de Synode van Dordrecht ook incorrect weer. Nergens heeft de Synode de opdracht gegeven voor "begrijpelijk Nederlands", zoals dr. De Vries beweert. Alleen impliciet valt dit af te leiden uit de opdracht omdat in de kanttekening soms de meer letterlijke tekst met 'Hebr.' of 'Gr.' diende te worden toegevoegd. Ook op dit soort punten zie je bij dr. De Vries helaas - ondanks zijn brede en respectabele kennis - toch vaak een inkleuring die niet overeenkomt met de (historische) feiten.

Over dit punt heb ik nog een vraag. Want ik meende dat in de Synopsis hier toch iets over gezegd is:

In hun eigen woorden uit de Synopsis:Een vertaling is ook Heilige Schrift. Een afdruk van het oorspronkelijke is zelf ook Heilige Schrift, inzover die in andere talen aller zorgvuldigst overgezet, nauwkeurig en volkomen (zoveel namelijk als dat mogelijk is) daaraan beantwoordt; hetgeen niet alleen geoorloofd en nuttig is dat geschiedt (anders dan sommige Pauselijken willen), maar beslist noodzakelijk is, Hand 2: 4.6.11, Neh. 8: 9.14.18, opdat hetgeen voor allen nuttig is, Deut. 31: 11, Col. 3: 16 door allen en een iegelijk, ook door de leken kan verstaan, gelezen en gehoord worden 1 Cor. 14: 9.11.19.27.

Is dit anders te verstaan dan ‘begrijpelijk Nederlands’?

Maanenschijn, natuurlijk: iedere vertaling heeft als doel om Gods Woord in de eigen taal te kunnen lezen en horen, en inderdaad ook 'verstaan'. Dat is altijd het ultieme doel van een vertaling! Wat je citeert, is overigens niet op de Dordtse Synode geschreven en was ook niet de opdracht aan de vertalers. Het komt uit de Synopsis (1625) door de Leidse professoren in de theologie, waarvan er drie ook de Synode bijwoonden. Je citeert een passsage die ik overigens ook graag citeer. Echter, wanneer we spreken over de opdracht van de Dordtse Synode, dan moeten we naar de Acta van die Synode. De twee belangrijkste principes (of kaders) die aan de vertalers meegegeven werden, waren volgens deze Acta:

"I. Dat zij altijd bij de oorspronkelijke tekst zorgvuldiglijk blijven, en de manier van spreken der oorspronkelijke talen zo veel de duidelijkheid en eigenschap der Nederlandse sprake kan toelaten, behouden. Maar, indien ergens een Hebreeuwse of Griekse wijze van spreken voorviel die harder ware dan dat ze wel in de tekst gehouden zal kunnen worden, dat zij deze aan de kant naarstiglijk aantekenen."
"II. Dat zij, om de zin van de tekst, die niet ten volle uitgedrukt is, te vervullen, zo weinig woorden daarbij doen als mogelijk is, en deze in de tekst met een andere letter en tussen haakjes besluiten, opdat ze van de woorden van de tekst mogen onderscheiden worden."

Natuurlijk, in het eerste principe ligt de randvoorwaarde opgesloten t.a.v. de duidelijkheid en kenmerken van de Nederlandse taal. Dit was een randvoorwaarde, maar niet een afzonderlijk criterium. Het voornaamste criterium was het nauwkeurig blijven bij de oorspronkelijke tekst; daarbinnen speelden vervolgens de kenmerken van de Nederlandse taal een rol. Dit is echter niet hetzelfde als te stellen dat "begrijpelijk Nederlands" expliciet als criterium is meegegeven. Dat was niet het geval.

Valcke schreef:Maanenschijn, natuurlijk: iedere vertaling heeft als doel om Gods Woord in de eigen taal te kunnen lezen en horen, en inderdaad ook 'verstaan'. Dat is altijd het ultieme doel van een vertaling! Wat je citeert, is overigens niet op de Dordtse Synode geschreven en was ook niet de opdracht aan de vertalers. Het komt uit de Synopsis (1625) door de Leidse professoren in de theologie, waarvan er drie ook de Synode bijwoonden. Je citeert een passsage die ik overigens ook graag citeer. Echter, wanneer we spreken over de opdracht van de Dordtse Synode, dan moeten we naar de Acta van die Synode. De twee belangrijkste principes (of kaders) die aan de vertalers meegegeven werden, waren volgens deze Acta:

"I. Dat zij altijd bij de oorspronkelijke tekst zorgvuldiglijk blijven, en de manier van spreken der oorspronkelijke talen zo veel de duidelijkheid en eigenschap der Nederlandse sprake kan toelaten, behouden. Maar, indien ergens een Hebreeuwse of Griekse wijze van spreken voorviel die harder ware dan dat ze wel in de tekst gehouden zal kunnen worden, dat zij deze aan de kant naarstiglijk aantekenen."
"II. Dat zij, om de zin van de tekst, die niet ten volle uitgedrukt is, te vervullen, zo weinig woorden daarbij doen als mogelijk is, en deze in de tekst met een andere letter en tussen haakjes besluiten, opdat ze van de woorden van de tekst mogen onderscheiden worden."

Natuurlijk, in het eerste principe ligt de randvoorwaarde opgesloten t.a.v. de duidelijkheid en kenmerken van de Nederlandse taal. Dit was een randvoorwaarde, maar niet een afzonderlijk criterium. Het voornaamste criterium was het nauwkeurig blijven bij de oorspronkelijke tekst; daarbinnen speelden vervolgens de kenmerken van de Nederlandse taal een rol. Dit is echter niet hetzelfde als te stellen dat "begrijpelijk Nederlands" expliciet als criterium is meegegeven. Dat was niet het geval.

Dank voor de toelichting!

Dr de Vries zegt wat anders over de gestelde kaders.

HHR schreef: ↑09 mei 2025, 07:55

Ad Anker schreef: ↑09 mei 2025, 07:45 Ja, is dat typisch GG?

Ik denk dat er in andere kerkverbanden wat meer ontspannen mee omgegaan wordt. GGiN kan ik niet zo beoordelen.
Maar zover ik kan inschatten wordt er binnen OGG , HHK en CGK toch wel wat meer ontspannen omgegaan met wat verschillende inzichten.
En ben je niet gelijk veroordeelt bij een wat afwijkende mening.

Ik wil hier best een eindje in meegaan, herken er ook wel wat van, maar er is wel altijd iets van actie-reactie. Je kunt je ook afvragen waardoor (GG-)predikanten zich zo snel in het defensief gedrukt voelen. Die "wat afwijkende mening" wordt niet altijd even genuanceerd verwoord en verspreid, is mijn ervaring (integendeel), en die "wat afwijkende mening" wordt soms nog jaren na niet gelijk te hebben gekregen verbitterd rondgebazuind, onder andere hier op het forum. De kwade afdronk zit geregeld zo vol van vennijn dat ik bij nogal wat critici denk: je zult ze maar als gemeenteleden hebben zeg, dan ben je nog niet jarig. Ik denk vaak dat de Gereformeerde Gemeenten wel érg veel verwende gemeenteleden hebben voortgebracht die diep beledigd zijn wanneer ze hun gelijk niet krijgen. Nu kun je er een boom over opzetten waar dat dan weer door komt. Ik weet het niet. In elk geval beklagen kerkverbanden die onze ontevredenen ontvangen zich erover.

Bertiel schreef: ↑09 mei 2025, 18:00 Dr de Vries zegt wat anders over de gestelde kaders.

Dat had @Valcke al opgemerkt vandaar zijn correctie.

Een correctie hoeft niet altijd correct te zijn.

Zeker, maar dan zou je dat moeten onderbouwen. Valkce onderbouwt zijn standpunten altijd zorgvuldig. Het verschil is vooral dat hij een ander zicht heeft op hoofd- en bijzaken dan het hsv-bestuur.

Ds de Vries noemt het ergens dat de verstaanbaarheid dezelfde prioriteit werd gegeven vanuit de opdrachtgevers als de nauwkeurigheid t.o.v. de grondtalen. Valcke zegt dat dit niet zo is.
Ik heb geen enkele reden om dr de Vries daarin te wantrouwen.

Bertiel schreef: ↑09 mei 2025, 19:26 Ds de Vries noemt het ergens dat de verstaanbaarheid dezelfde prioriteit werd gegeven vanuit de opdrachtgevers als de nauwkeurigheid t.o.v. de grondtalen. Valcke zegt dat dit niet zo is.
Ik heb geen enkele reden om dr de Vries daarin te wantrouwen.

Prima hoor. Maar ik noem bronnen, ds. De Vries doet dit niet. Zie wat ik citeerde, kijk evt de complete Acta na en de boeken/artikelen van bv dr. Nauta en dr. De Bruin, waar zij uitgebreid op deze materie ingaan. Het is digitaal allemaal te vinden.

https://statenvertaling.nl/geschiedenis.html

Moeten we niet, achteraf bezien, het betreuren dat GG, GGiN, HHK?.e.a. niet hebben meegedaan met het HSV project?
Waren de - door o.a. Valcke - genoemde misvertalingen dan niet minder geweest?

Weglopen is nooit een goed idee m.i. en in ieder geval is de tijdgeest door de afhakende kerkverbanden totaal verkeerd ingeschat. (zeg ik achteraf).
Had meegedaan en maximaal ingezet om het tot een zo goed mogelijk einde te brengen. Er had daarna altijd nog een afweging gemaakt kunnen worden over al dan niet kerkelijk gebruik.

En nu moeten we het doen met deze HSV. Dus deal ermee zou ik zeggen. En doe boete over de keuze.van destijds waar de keuze voor schone handen heeft geprefeleerd t.o.v. de pijn van het compromis.

Had de handen maar wel vuil gemaakt. Er zou een betere HSV zijn geweest.

Helemaal eens.

Kan alsnog.

De beste conclusie die er is Wim.

De tijd was er toen nog niet rijp voor. Inmiddels is het besef veel breder doorgedrongen dat de verstaanbaarheid van de SV kleiner is dan gedacht. Ik denk dat het een bewustwordingsproces is dat tijd (ge)kost (heeft).
De meest voor de hand liggende route lijkt me om de HSV te herzien. Die vertaling heeft nog geen langdurig proces van emotionele waardeontwikkeling gehad. Dit kan een getrouwe, begrijpelijke mooie en herkenbare vertaling opleveren.