Zeeuw schreef: ↑21 mei 2024, 07:54
Het gaat inderdaad niet meer over waarover het topic begon.
Wil jij eens reageren op wat Ararat schrijft, wat het formulier zegt en wat ook de vragen en antwoorden van de HC lijken te zeggen? Ik zoek niet naar een 'door de doop ben je zalig', maar ook niet naar een 'het is maar een traditie'. Ik ben opgegroeid nl met de praktijk van het laatste, ondanks het iets anders zeggen met de mond. Je reactie over kinderdoop begrijp ik niet. Daar hebben we het nl de hele tijd over.
Ik ga er vanuit dat je de dooptoespraak van Ds. Vlot hebt beluisterd, en dan bedoel ik specifiek de toespraak, gericht tot de gemeente. Hij spreekt vervolgens de jongeren en daarin specifiek ook nog de doven aan. Hij legt uit wat een groot verschil er is met ongedoopten. Even wat letterlijke citaten:
"Ik ben heel dichtbij" (al ben je even goddeloos als een werelds mens, misschien wel goddelozer).
Wat laat het teken van de doop nog meer zien?
"Er moet een groot wonder in je leven gebeuren (wedergeboorte, TSD), maar dat wíl Ik ook doen"
"Ik wíl je zonden verzoenen"
Gods beloften worden via de doop heel persoonlijk aan het hart van de gedoopten gelegd. En of je dat nu noemt als dat ze zijn in het verbond (3-verbonden) of op de erf van het verbond (GG-leer, 2-verbonden) maakt wat mij betreft (met de juiste uitleg) niet zoveel uit.
Waar ik dan oprecht moeite mee heb is dat je vervolgens dáárná de discussie start vanuit een algemeen gevoel over de doop als traditie. En dat ik dan jouw gevoel moet gaan ontkrachten door in te gaan op de vragen van HC zondag 26. Je zegt letterlijk: "ondanks het iets anders zeggen met de mond". Kijk, als je dan wat een predikant van Godswege verkondigt zó gaat uitleggen, dan ga ik jou ook niet ergens mee overtuigen. Alles wat ik zeg is tenslotte maar met de mond (toetsenbord). Het voelt voor mij dan niet als nuttige tijdsbesteding om inhoudelijk op HC 26 in te gaan.
En ja, er is ook een stroming aanwezig die de beloften van God niet durft toe te passen op alle gedoopten en dan blijft over dat de doop een teken is van het voorrecht dat je in een christelijk gezin opgroeit, onder Gods Woord. En dat is natuurlijk een groot iets, maar dan heeft de doop als teken op zichzelf weinig waarde meer. Het is alleen onmogelijk om deze toespraak in die categorie te schuiven. Het is ook niet zo dat die stroming de enige stroming is in de GG, op een paar duidelijke linkerflank-predikanten na. In de hele GG vindt je beide visies terug. Ik kan me zelf meer vinden in de lijn van o.a. Ds. Vlot. Ik meen dat de Bijbel voldoende houvast biedt om Gods beloften te betrekken op de gelovigen
en hun zaad.