Gereformeerde Gemeenten

[-DIA-]

Geeske lijkt zich van het laatste heel goed bewust. Alleen kan zij het niet doen met een beredeneerd geloof of het toe-eigenen van teksten en beloften.

En stelen durft ze niet. Dat is ook zoiets wat men bijna niet meer kan zeggen. Het is wel erg, maar als je er nu om moet liegen? Dan is het mijns inziens beter dat te erkennen dan met een gestolen verhaal aan de haal te gaan, dat begrijp ik heel goed. Mensen die leven onder de oude waarheid hebben niet zelden een sterke overtuiging van die waarheid. Wat men tegenwoordig bestempeld als geïndoctrineerd zijn. Erger kun je het niet maken, denk ik.

Hij biedt Zich aan dus stelen is onmogelijk

Dan kom je op een heel belangrijk punt.
Pak je het dan?
Heb je dan roem in jezelf?
Of is het een genadegift?
Of als je het niet pakt?
Wat dan? Is dan God afhankelijlk van jouw, of jij wilt of dat jij niet wilt?
Maak je zo God niet onmachtig en afhankelijk van een mens?
Als hij niet wil, dan moet daaruit noodwendig volgen dat God (zeg het met schroom)
niets kan beginnen.
Hij kan dan immers niets kwijt omdat die mens het niet wil.
Nee, zo is het toch niet?

Ik hoor in een psalm zo duidelijk waar het op staat:
Ik roem in God, ik prijs het onfeilbaar Woord
Ik heb het zelf uit Zijne mond gehoord.
Wat doet een mens dan? Pakt hij wat hem wordt aangeboden?
Neemt hij het, omdat hij weet dat daar zijn behoud in ligt?
Kan hij dat? En wil hij dat ook daadwerkelijk?
Of zegt hij, en dat gebeurt: als het zo moet, dan geeft ik er de brui aan?
Kijk, als ik zou zeggen: Als je nu alles weggeeft van je zelf. Zou het dan gaan?
Of ligt het toch anders?
Ik ga hier niet weer opnieuw op in. Ik heb hier ooit een heel uitvoerige verwerping geplaatst
van pelagianisme en het remonstrantisme, ik meen aan de hand van artikelen van wijlen ds. I. Kievit
In oude nummers van het Gereformeerd weekblad is ook een degelijke weerlegging te vinden van
het remonstrantisme.

[Refojongere]

Hij biedt Zich aan dus stelen is onmogelijk

Dan kom je op een heel belangrijk punt.
Pak je het dan?
Heb je dan roem in jezelf?
Of is het een genadegift?

Ik lees zojuist Markus 3:

5 En nadat Hij hen rondom toornig aangekeken had, tegelijk bedroefd over de verharding van hun hart, zei Hij tegen de man: Steek uw hand uit. En hij stak hem uit, en zijn hand werd hersteld, gezond als de andere.

En nou werkt het ook precies zo met geloof: Geef de HEERE de hand (2 Kron. 30:8).

Het ongeloof weigert en redeneert over wel of niet kunnen, willen en pakt de dogmatiek erbij. Het geloof houdt op te redeneren.