Gezinsvorming

[Vrouwke]

Ik begrijp niet goed waarom. Het gaat gewoon om signaleren van veranderingen in je lichaam. Een stukje bewustwording van wat er gebeurt. Zeker als men ook tampons gebruikt, zie ik weinig andere dingen. Het lijkt me verder ook wel communicatie bevorderend als stel onderling.

Al met al zie ik niet enkel negatieve kanten.

[Zeeuw]

Ik begrijp niet goed waarom. Het gaat gewoon om signaleren van veranderingen in je lichaam. Een stukje bewustwording van wat er gebeurt. Zeker als men ook tampons gebruikt, zie ik weinig andere dingen. Het lijkt me verder ook wel communicatie bevorderend als stel onderling.

Al met al zie ik niet enkel negatieve kanten.

Dat is niet wat ik bedoel.

[Terri]

Het is een teer onderwerp en een ieder heeft z'n mening, gedachte en vooral ook vaak z'n ervaring.
Het aller moeilijkste vind ik het altijd voor diegenen die een kindje wensten, maar wat niet vervuld is. Hetzij tijdens het huwelijk of als je alleen gaand bent gebleven.
Sowieso peins ik regelmatig over de vraag; wat was het 'doel' van de eenwording van man en vrouw. Is ook dat beeld niet 'verduisterd' na Genesis 3?

[Edelweiss]

Eerlijk gezegd vind ik dat laatste nogal naïef. God schenkt niet voor niets een verstand om weloverwogen keuzes te maken. Ik ken iemand die voorafgaand aan haar huwelijk al met regelmaat depressief was. Zij is volop gewaarschuwd om niet te veel kinderen te krijgen. Na haar 3e kind in een depressie geraakt waar zij nooit meer uit is gekomen. Haar kinderen hebben zichzelf en elkaar opgevoed. Dit heeft in hun verdere leven sporen achtergelaten. In mijn schoonfamilie kwamen naar goed Rooms Katholiek gebruik veel kinderen. Diverse moeders konden dit fysiek en emotioneel niet aan en dat had zijn weerslag op het gezin en de gezinnen die zij zelf gevormd hebben.

Hier haal je een heel interessant punt aan. Ik ben zelf betrokken geweest bij een gezin waarbij de moeder al voor het huwelijk anorexia had. Vier kinderen volgden. De zwangerschappen waren, zoals verwacht, problematisch, maar nog niets in vergelijk met de opvoeding. Een mollige baby was haar grootste schrikbeeld, met alle gevolgen van dien.
Nu kun je zeggen: maar dat zijn specifieke gevallen, maar toch denk ik dat het gaat om het grote geheel: in hoeverre ben je mentaal en fysiek in staat om een kind te geven wat het werkelijk nodig heeft? Die vraag eerlijk beantwoorden is inderdaad, al dan niet met professionele hulp, gebruik maken van het verstand wat ons gegeven is.

Ik ken meerdere kinderen die met deze wijze van anticonceptie geboren zijn

Nou, ik dus ook. En dat werd bij sommigen dan nog aangekondigd met 'tja, het was eigenlijk niet de bedoeling hoor'. Dat vind ik dieptriest en extreem verkeerd.
In mijn eigen beleving, ongewild kinderloos, moet ik altijd even iets wegslikken als ik dan op het geboortekaartje zie staan 'in dankbaarheid en blijdschap ontvingen wij...'. Dan denk ik dingen waar ik me voor schaam, omdat het niet aan mij is om te oordelen.

En ik ken meerdere stellen die deze methode (of de methode zonder het temperaturen) al jaren gebruiken zonder verrassingen...

Hoe men dan omgaat met seksualiteit binnen die vruchtbare dagen, zal per stel nogal verschillen.

Ik heb over deze methode een wat negatieve praktische gedachte, vooral voor de vrouw. Maar dat voert voor het forum wellicht wat te ver.

Ik heb er ook een heel vervelend beeld bij, maar wat je zegt, dat gaat wellicht wat te ver om het te benoemen.

[Zeeuw]

Ik heb er ook een heel vervelend beeld bij, maar wat je zegt, dat gaat wellicht wat te ver om het te benoemen.

Mijn beeld is niet heel vervelend hoor. Maar het is biologisch volgens mij, zeker voor de vrouw, vrij suboptimaal.

[HersteldHervormd]

Los van de manier van anticonceptie vinden wij gezinsvorming zowieso een moeilijk onderwerp.
In onze (echt rechtse) reformatorische omgeving is gezinsplanning heel normaal. Veel vrienden wensen er minimaal 2jr tussen, willen de oudste naar school hebben voor de 3e komt, willen geen groot gezin of wensen max 4 kinderen, etc.
Wij zien dat anders, elk nieuw leven is door God geschonken en Hij weet wat het beste voor ons is en wat wij aankunnen. We willen graag op Hem vertrouwen en het van Hem verwachten. Hij opent en sluit de baarmoeder.
Maar het andere stemmetje in mijn hoofd zegt dat we ook een eigen verantwoordelijkheid hebben en vooral nu nr3 in korte tijd opkomst is durf ik het niet meer goed in Zijn Hand over te geven, want misschien komt nr4 er ook weer zo achteraan.
Wat is jullie visie hierop?

Dat de Heere leven geeft (en neemt, niet vergeten) is iets wat wij zelf ook zo ervaren.
Houd je er maar aan vast dat het al besloten ligt hoeveel kinderen je gaat krijgen. Het is al lang bekend bij Hem. Dat kan je aan de ene kant passief maken, want we zien wel wat er komt. Aan de andere kant kan en mag je het ook nuchter zien, als er besloten is dat je veel kinderen moet krijgen zal de Heere je ook op die weg brengen. Dus als je het gevoel hebt dat je nog meer kinderen (voorlopig) niet aan kan dan mag je m.i. wel op een verstandige manier ingrijpen.

Verder zou ik over het algemeen aandacht willen om dit soort gesprekken normaal te houden, zonder allerlei overbodige details en de nodige voorzichtigheid links en rechts.

[merel]

Verder zou ik over het algemeen aandacht willen om dit soort gesprekken normaal te houden, zonder allerlei overbodige details en de nodige voorzichtigheid links en rechts.

Vind je dat daar te weinig sprake van is?

[HersteldHervormd]

Verder zou ik over het algemeen aandacht willen om dit soort gesprekken normaal te houden, zonder allerlei overbodige details en de nodige voorzichtigheid links en rechts.

Vind je dat daar te weinig sprake van is?

Wat ik al zei, in algemeenheid wil ik dat onder de aandacht brengen. Het is toch wel een teer onderwerp voor velen denk ik.

[Heidebloem]

Los van de manier van anticonceptie vinden wij gezinsvorming zowieso een moeilijk onderwerp.
In onze (echt rechtse) reformatorische omgeving is gezinsplanning heel normaal. Veel vrienden wensen er minimaal 2jr tussen, willen de oudste naar school hebben voor de 3e komt, willen geen groot gezin of wensen max 4 kinderen, etc.
Wij zien dat anders, elk nieuw leven is door God geschonken en Hij weet wat het beste voor ons is en wat wij aankunnen. We willen graag op Hem vertrouwen en het van Hem verwachten. Hij opent en sluit de baarmoeder.
Maar het andere stemmetje in mijn hoofd zegt dat we ook een eigen verantwoordelijkheid hebben en vooral nu nr3 in korte tijd opkomst is durf ik het niet meer goed in Zijn Hand over te geven, want misschien komt nr4 er ook weer zo achteraan.
Wat is jullie visie hierop?

Dat de Heere leven geeft (en neemt, niet vergeten) is iets wat wij zelf ook zo ervaren.
Houd je er maar aan vast dat het al besloten ligt hoeveel kinderen je gaat krijgen. Het is al lang bekend bij Hem. Dat kan je aan de ene kant passief maken, want we zien wel wat er komt. Aan de andere kant kan en mag je het ook nuchter zien, als er besloten is dat je veel kinderen moet krijgen zal de Heere je ook op die weg brengen. Dus als je het gevoel hebt dat je nog meer kinderen (voorlopig) niet aan kan dan mag je m.i. wel op een verstandige manier ingrijpen.

Mooi deze gedachtes, geeft weer nieuwe inzichten inderdaad. Bedankt.

[Zeeuw]

Verder zou ik over het algemeen aandacht willen om dit soort gesprekken normaal te houden, zonder allerlei overbodige details en de nodige voorzichtigheid links en rechts.

Vind je dat daar te weinig sprake van is?

Wat ik al zei, in algemeenheid wil ik dat onder de aandacht brengen. Het is toch wel een teer onderwerp voor velen denk ik.

Ik denk dat het juist daarom goed is er met elkaar over te spreken.

[Bourdon16]

Ja inderdaad. Grote gezinnen zie je steeds minder, ook in rechtse kringen.

[Terri]

Ik heb altijd begrepen dat een condoom hiermee vergeleken werd en daarom afgekeurd.

Genesis 38
Onan wist echter dat dit nageslacht niet voor hem zou zijn; daarom gebeurde het, telkens wanneer hij bij de vrouw van zijn broer kwam, dat hij zijn zaad op de grond verspilde om zijn broer geen nageslacht te geven.

Aha. Dank je wel, dit argument had ik nog niet eerder gehoord. Maar in hoeverre is dat van toepassing als er geen broers bij betrokken zijn? Is de context dan niet geheel anders?

Het gaat dan om 'bewuste verspilling'. Los van de geschiedenis in Genesis beschreven.
Maar een echt compleet antwoord hierop heb ik niet. In mijn tijd was uitvoerig bij deze materie stil staan, not done.
Ik was als jong meisje al een uitzondering omdat mijn moeder heel eenvoudig, doch summier, mij seksuele voorlichting gaf. Totaal ongebruikelijk in die tijd.

[HersteldHervormd]

Verder zou ik over het algemeen aandacht willen om dit soort gesprekken normaal te houden, zonder allerlei overbodige details en de nodige voorzichtigheid links en rechts.

Vind je dat daar te weinig sprake van is?

Wat ik al zei, in algemeenheid wil ik dat onder de aandacht brengen. Het is toch wel een teer onderwerp voor velen denk ik.

Ik denk dat het juist daarom goed is er met elkaar over te spreken.

Zeker, maar dat kan wel met de nodige voorzichtigheid toch?

[MGG]

Ja inderdaad. Grote gezinnen zie je steeds minder, ook in rechtse kringen.

Herkenbaar en waar met groot eerst gezinnen van tien kinderen bedoeld werden, kan het nu zomaar over een gezin met zes kinderen gaan.

[HersteldHervormd]

Ja inderdaad. Grote gezinnen zie je steeds minder, ook in rechtse kringen.

Herkenbaar en waar met groot eerst gezinnen van tien kinderen bedoelt werden, kan het nu zomaar over een gezin net zes kinderen gaan.

Ik ben wel concreet benieuwd naar de term net zes.