Gezinsvorming

[Edelweiss]

Ik heb altijd begrepen dat een condoom hiermee vergeleken werd en daarom afgekeurd.

Genesis 38
Onan wist echter dat dit nageslacht niet voor hem zou zijn; daarom gebeurde het, telkens wanneer hij bij de vrouw van zijn broer kwam, dat hij zijn zaad op de grond verspilde om zijn broer geen nageslacht te geven.

Aha. Dank je wel, dit argument had ik nog niet eerder gehoord. Maar in hoeverre is dat van toepassing als er geen broers bij betrokken zijn? Is de context dan niet geheel anders?

En ehh.. een condoom geeft ook een ander gevoel! dat speelt ook mee bij sommigen.

Los van het gevoel is het misschien ook niet heel romantisch, frummelen met een stukje latex.
Als het echter op gevoel aankomt, lijkt mij het ontdekken van een ongewenste zwangerschap toch minder fijn.

[Bertiel]

Los van de manier van anticonceptie vinden wij gezinsvorming zowieso een moeilijk onderwerp.
In onze (echt rechtse) reformatorische omgeving is gezinsplanning heel normaal. Veel vrienden wensen er minimaal 2jr tussen, willen de oudste naar school hebben voor de 3e komt, willen geen groot gezin of wensen max 4 kinderen, etc.
Wij zien dat anders, elk nieuw leven is door God geschonken en Hij weet wat het beste voor ons is en wat wij aankunnen. We willen graag op Hem vertrouwen en het van Hem verwachten. Hij opent en sluit de baarmoeder.
Maar het andere stemmetje in mijn hoofd zegt dat we ook een eigen verantwoordelijkheid hebben en vooral nu nr3 in korte tijd opkomst is durf ik het niet meer goed in Zijn Hand over te geven, want misschien komt nr4 er ook weer zo achteraan.
Wat is jullie visie hierop?

Het blijft een spanningsveld tussen Gods leiding en je eigen verantwoordelijkheid.
Als je oprecht Zijn zegen over durft te vragen dan zit je goed.

[Zeeuw]

Los van de manier van anticonceptie vinden wij gezinsvorming zowieso een moeilijk onderwerp.
In onze (echt rechtse) reformatorische omgeving is gezinsplanning heel normaal. Veel vrienden wensen er minimaal 2jr tussen, willen de oudste naar school hebben voor de 3e komt, willen geen groot gezin of wensen max 4 kinderen, etc.
Wij zien dat anders, elk nieuw leven is door God geschonken en Hij weet wat het beste voor ons is en wat wij aankunnen. We willen graag op Hem vertrouwen en het van Hem verwachten. Hij opent en sluit de baarmoeder.
Maar het andere stemmetje in mijn hoofd zegt dat we ook een eigen verantwoordelijkheid hebben en vooral nu nr3 in korte tijd opkomst is durf ik het niet meer goed in Zijn Hand over te geven, want misschien komt nr4 er ook weer zo achteraan.
Wat is jullie visie hierop?

Ik vind het, na een huilbaby en zware bekkeninstabiliteit bij mijn vrouw bij de laatste 2 kinderen, meer dan in het verleden ook echt een zaak van het verstand, naast van het gebed. Zowel voor de vrouw, als zeker ook voor de man.

[Zeeuw]

Ik heb altijd begrepen dat een condoom hiermee vergeleken werd en daarom afgekeurd.

Genesis 38
Onan wist echter dat dit nageslacht niet voor hem zou zijn; daarom gebeurde het, telkens wanneer hij bij de vrouw van zijn broer kwam, dat hij zijn zaad op de grond verspilde om zijn broer geen nageslacht te geven.

Aha. Dank je wel, dit argument had ik nog niet eerder gehoord. Maar in hoeverre is dat van toepassing als er geen broers bij betrokken zijn? Is de context dan niet geheel anders?

En ehh.. een condoom geeft ook een ander gevoel! dat speelt ook mee bij sommigen.

Los van het gevoel is het misschien ook niet heel romantisch, frummelen met een stukje latex.
Als het echter op gevoel aankomt, lijkt mij het ontdekken van een ongewenste zwangerschap toch minder fijn.

Volgens mij is dat vooral een mannenargument om de verantwoordelijkheid ofwel te ontduiken, ofwel bij de vrouw te leggen.

[Heidebloem]

Los van de manier van anticonceptie vinden wij gezinsvorming zowieso een moeilijk onderwerp.
In onze (echt rechtse) reformatorische omgeving is gezinsplanning heel normaal. Veel vrienden wensen er minimaal 2jr tussen, willen de oudste naar school hebben voor de 3e komt, willen geen groot gezin of wensen max 4 kinderen, etc.
Wij zien dat anders, elk nieuw leven is door God geschonken en Hij weet wat het beste voor ons is en wat wij aankunnen. We willen graag op Hem vertrouwen en het van Hem verwachten. Hij opent en sluit de baarmoeder.
Maar het andere stemmetje in mijn hoofd zegt dat we ook een eigen verantwoordelijkheid hebben en vooral nu nr3 in korte tijd opkomst is durf ik het niet meer goed in Zijn Hand over te geven, want misschien komt nr4 er ook weer zo achteraan.
Wat is jullie visie hierop?

Ik vind het, na een huilbaby en zware bekkeninstabiliteit bij mijn vrouw bij de laatste 2 kinderen, meer dan in het verleden ook echt een zaak van het verstand, naast van het gebed. Zowel voor de vrouw, als zeker ook voor de man.

Mee eens maar de Heere weet dat ook, zou Hij dan nogmaals een kindje geven? Dat is dus mijn dilemma, het stuk vertrouwen in Hem.

(Grappig, ik dacht dat je een vrouwelijke formummer was)

[Zeeuw]

Los van de manier van anticonceptie vinden wij gezinsvorming zowieso een moeilijk onderwerp.
In onze (echt rechtse) reformatorische omgeving is gezinsplanning heel normaal. Veel vrienden wensen er minimaal 2jr tussen, willen de oudste naar school hebben voor de 3e komt, willen geen groot gezin of wensen max 4 kinderen, etc.
Wij zien dat anders, elk nieuw leven is door God geschonken en Hij weet wat het beste voor ons is en wat wij aankunnen. We willen graag op Hem vertrouwen en het van Hem verwachten. Hij opent en sluit de baarmoeder.
Maar het andere stemmetje in mijn hoofd zegt dat we ook een eigen verantwoordelijkheid hebben en vooral nu nr3 in korte tijd opkomst is durf ik het niet meer goed in Zijn Hand over te geven, want misschien komt nr4 er ook weer zo achteraan.
Wat is jullie visie hierop?

Ik vind het, na een huilbaby en zware bekkeninstabiliteit bij mijn vrouw bij de laatste 2 kinderen, meer dan in het verleden ook echt een zaak van het verstand, naast van het gebed. Zowel voor de vrouw, als zeker ook voor de man.

Mee eens maar de Heere weet dat ook, zou Hij dan nogmaals een kindje geven? Dat is dus mijn dilemma, het stuk vertrouwen in Hem.

(Grappig, ik dacht dat je een vrouwelijke formummer was)

Ik denk dat er nu een aantal forummers een beetje moeten lachen

Je eerste vraag, dat vind ik inderdaad een moeilijke.

[Arja]

Condoom is hetzelfde. De pil kan een abortieve werking hebben.

https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/27 ... -abortief/

Ik begrijp het. Dat de pil abortief kan zijn. Pillen kunnen mogelijk een abortieve werking hebben, maar het is belangrijk om te weten dat dit niet geldt voor alle soorten anticonceptiepillen.

Ik heb even gechekt of "mijn pil" er nog is, C. Perplexity zeg van wel. C. is een mini-pil die dagelijks wordt ingenomen zonder pauzes tussen de strips om een constante hormoonspiegel te behouden. Deze pil voorkomt de ovulatie, wat betekent dat er geen eicel vrijkomt uit de eierstokken. Het is ontworpen om zwangerschap te voorkomen, niet om een bestaande zwangerschap te beëindigen. maar het wordt ook gebruikt voor andere problemen. Het heeft zijn nut bewezen nuttig bij ernstige depressieve premenstruele symptomen of in situaties waarbij zwangerschap ernstige risico's voor de moeder zou vormen. Ook mensen met ernstige menstruatiepijn zijn ermee geholpen. Je wordt niet meer ongesteld namelijk.

Ik zeg overal "ernstig", om te laten zien dat het niet gaat over zomaar een pijntje.
Hoe dit zich verhoudt met gezinsvorming, mag ieder zelf invullen

[Vrouwke]

Ik zag net op Refoweb iets over https://www.sensiplan.nl/
in https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/31183/vol-huis/
Ik vraag me af hoe bekend de Sensiplan methode is in reformatorisch nederland..

Ik ken best wat mensen die dit gebruiken. Het is alleen lastig wanneer je geen regelmatige cyclus hebt of een hormoonafwijking zoals PCOS. Dan is dit niet betrouwbaar genoeg..

Correct. Nog los van afwijkingen is de eisprong niet altijd exact hetzelfde. Daarbij spelen talloze andere factoren ook nog een rol: verkoudheid of griep, stress, sport, het weer (lichaamstemperatuur), alcohol, etc..

Ik sluit mij aan bij merel. De anticonceptiepil niet willen kan ik ergens nog wel begrijpen, maar waarom geen condoom maar wel een planning?
Wat is het verschil? Ik heb altijd het idee dat mensen zichzelf een beetje voor de gek houden.

Dat de eisprong niet altijd exact op hetzelfde moment is klopt. Maar de methode is eropuit om juist dat moment iedere keer vast te stellen. Niet om een vaste planning voor je te maken.

Het voordeel van je vruchtbare dagen weten is wel dat je alleen in die periode maar bewust hoeft te zijn van “je manier van vrijen”.

De pil heeft ook behoorlijk wat negatieve bijwerkingen.

[Edelweiss]

Ik zag net op Refoweb iets over https://www.sensiplan.nl/
in https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/31183/vol-huis/
Ik vraag me af hoe bekend de Sensiplan methode is in reformatorisch nederland..

Ik ken best wat mensen die dit gebruiken. Het is alleen lastig wanneer je geen regelmatige cyclus hebt of een hormoonafwijking zoals PCOS. Dan is dit niet betrouwbaar genoeg..

Correct. Nog los van afwijkingen is de eisprong niet altijd exact hetzelfde. Daarbij spelen talloze andere factoren ook nog een rol: verkoudheid of griep, stress, sport, het weer (lichaamstemperatuur), alcohol, etc..

Ik sluit mij aan bij merel. De anticonceptiepil niet willen kan ik ergens nog wel begrijpen, maar waarom geen condoom maar wel een planning?
Wat is het verschil? Ik heb altijd het idee dat mensen zichzelf een beetje voor de gek houden.

Dat de eisprong niet altijd exact op hetzelfde moment is klopt. Maar de methode is eropuit om juist dat moment iedere keer vast te stellen. Niet om een vaste planning voor je te maken.

Het voordeel van je vruchtbare dagen weten is wel dat je alleen in die periode maar bewust hoeft te zijn van “je manier van vrijen”.

De pil heeft ook behoorlijk wat negatieve bijwerkingen.

Dat het geen vaste planning is begrijp ik, maar juist dat vaststellen is zeer moeilijk, juist door de factoren die ik noem.

[merel]

Los van de manier van anticonceptie vinden wij gezinsvorming zowieso een moeilijk onderwerp.
In onze (echt rechtse) reformatorische omgeving is gezinsplanning heel normaal. Veel vrienden wensen er minimaal 2jr tussen, willen de oudste naar school hebben voor de 3e komt, willen geen groot gezin of wensen max 4 kinderen, etc.
Wij zien dat anders, elk nieuw leven is door God geschonken en Hij weet wat het beste voor ons is en wat wij aankunnen. We willen graag op Hem vertrouwen en het van Hem verwachten. Hij opent en sluit de baarmoeder.
Maar het andere stemmetje in mijn hoofd zegt dat we ook een eigen verantwoordelijkheid hebben en vooral nu nr3 in korte tijd opkomst is durf ik het niet meer goed in Zijn Hand over te geven, want misschien komt nr4 er ook weer zo achteraan.
Wat is jullie visie hierop?

Ik vind het, na een huilbaby en zware bekkeninstabiliteit bij mijn vrouw bij de laatste 2 kinderen, meer dan in het verleden ook echt een zaak van het verstand, naast van het gebed. Zowel voor de vrouw, als zeker ook voor de man.

Mee eens maar de Heere weet dat ook, zou Hij dan nogmaals een kindje geven? Dat is dus mijn dilemma, het stuk vertrouwen in Hem.

(Grappig, ik dacht dat je een vrouwelijke formummer was)

Eerlijk gezegd vind ik dat laatste nogal naïef. God schenkt niet voor niets een verstand om weloverwogen keuzes te maken. Ik ken iemand die voorafgaand aan haar huwelijk al met regelmaat depressief was. Zij is volop gewaarschuwd om niet te veel kinderen te krijgen. Na haar 3e kind in een depressie geraakt waar zij nooit meer uit is gekomen. Haar kinderen hebben zichzelf en elkaar opgevoed. Dit heeft in hun verdere leven sporen achtergelaten. In mijn schoonfamilie kwamen naar goed Rooms Katholiek gebruik veel kinderen. Diverse moeders konden dit fysiek en emotioneel niet aan en dat had zijn weerslag op het gezin en de gezinnen die zij zelf gevormd hebben.

Wij hebben zelf 4 kinderen gekregen binnen 5 jaar. Tussen elk kind zit ongeveer anderhalf jaar. Daarna hebben wij de keuze gemaakt dat het daarmee klaar was. Wij hebben bij het maken van deze keuze vooral gekeken naar wat wij het kind konden bieden en daarbij ging het niet om materiële zaken. Dat laatste hebben wij nooit meegewogen. Wel vinden wij het belangrijk om elk kind voldoende aandacht te kunnen geven. De eerste jaren zijn vrij eenvoudig en basaal.. Ik bemerk nu zij puber zijn dat zij andere dingen nodig hebben en dat deze periode nog intensiever is dan de baby en peuter tijd.

[merel]

Ik ken best wat mensen die dit gebruiken. Het is alleen lastig wanneer je geen regelmatige cyclus hebt of een hormoonafwijking zoals PCOS. Dan is dit niet betrouwbaar genoeg..

Correct. Nog los van afwijkingen is de eisprong niet altijd exact hetzelfde. Daarbij spelen talloze andere factoren ook nog een rol: verkoudheid of griep, stress, sport, het weer (lichaamstemperatuur), alcohol, etc..

Ik sluit mij aan bij merel. De anticonceptiepil niet willen kan ik ergens nog wel begrijpen, maar waarom geen condoom maar wel een planning?
Wat is het verschil? Ik heb altijd het idee dat mensen zichzelf een beetje voor de gek houden.

Dat de eisprong niet altijd exact op hetzelfde moment is klopt. Maar de methode is eropuit om juist dat moment iedere keer vast te stellen. Niet om een vaste planning voor je te maken.

Het voordeel van je vruchtbare dagen weten is wel dat je alleen in die periode maar bewust hoeft te zijn van “je manier van vrijen”.

De pil heeft ook behoorlijk wat negatieve bijwerkingen.

Dat het geen vaste planning is begrijp ik, maar juist dat vaststellen is zeer moeilijk, juist door de factoren die ik noem.

Ik ken meerdere kinderen die met deze wijze van anticonceptie geboren zijn

[Vrouwke]

En ik ken meerdere stellen die deze methode (of de methode zonder het temperaturen) al jaren gebruiken zonder verrassingen...

Hoe men dan omgaat met seksualiteit binnen die vruchtbare dagen, zal per stel nogal verschillen.

[Vrouwke]

Dus blijkbaar is het lang niet voor iedereen moeilijk.

[Vrouwke]

Los van de manier van anticonceptie vinden wij gezinsvorming zowieso een moeilijk onderwerp.
In onze (echt rechtse) reformatorische omgeving is gezinsplanning heel normaal. Veel vrienden wensen er minimaal 2jr tussen, willen de oudste naar school hebben voor de 3e komt, willen geen groot gezin of wensen max 4 kinderen, etc.
Wij zien dat anders, elk nieuw leven is door God geschonken en Hij weet wat het beste voor ons is en wat wij aankunnen. We willen graag op Hem vertrouwen en het van Hem verwachten. Hij opent en sluit de baarmoeder.
Maar het andere stemmetje in mijn hoofd zegt dat we ook een eigen verantwoordelijkheid hebben en vooral nu nr3 in korte tijd opkomst is durf ik het niet meer goed in Zijn Hand over te geven, want misschien komt nr4 er ook weer zo achteraan.
Wat is jullie visie hierop?

Ik vind het, na een huilbaby en zware bekkeninstabiliteit bij mijn vrouw bij de laatste 2 kinderen, meer dan in het verleden ook echt een zaak van het verstand, naast van het gebed. Zowel voor de vrouw, als zeker ook voor de man.

Mee eens maar de Heere weet dat ook, zou Hij dan nogmaals een kindje geven? Dat is dus mijn dilemma, het stuk vertrouwen in Hem.

(Grappig, ik dacht dat je een vrouwelijke formummer was)

Eerlijk gezegd vind ik dat laatste nogal naïef. God schenkt niet voor niets een verstand om weloverwogen keuzes te maken. Ik ken iemand die voorafgaand aan haar huwelijk al met regelmaat depressief was. Zij is volop gewaarschuwd om niet te veel kinderen te krijgen. Na haar 3e kind in een depressie geraakt waar zij nooit meer uit is gekomen. Haar kinderen hebben zichzelf en elkaar opgevoed. Dit heeft in hun verdere leven sporen achtergelaten. In mijn schoonfamilie kwamen naar goed Rooms Katholiek gebruik veel kinderen. Diverse moeders konden dit fysiek en emotioneel niet aan en dat had zijn weerslag op het gezin en de gezinnen die zij zelf gevormd hebben.

Wij hebben zelf 4 kinderen gekregen binnen 5 jaar. Tussen elk kind zit ongeveer anderhalf jaar. Daarna hebben wij de keuze gemaakt dat het daarmee klaar was. Wij hebben bij het maken van deze keuze vooral gekeken naar wat wij het kind konden bieden en daarbij ging het niet om materiële zaken. Dat laatste hebben wij nooit meegewogen. Wel vinden wij het belangrijk om elk kind voldoende aandacht te kunnen geven. De eerste jaren zijn vrij eenvoudig en basaal.. Ik bemerk nu zij puber zijn dat zij andere dingen nodig hebben en dat deze periode nog intensiever is dan de baby en peuter tijd.

Dit lijkt me een verantwoordelijke manier van handelen..

[Zeeuw]

En ik ken meerdere stellen die deze methode (of de methode zonder het temperaturen) al jaren gebruiken zonder verrassingen...

Hoe men dan omgaat met seksualiteit binnen die vruchtbare dagen, zal per stel nogal verschillen.

Ik heb over deze methode een wat negatieve praktische gedachte, vooral voor de vrouw. Maar dat voert voor het forum wellicht wat te ver.