Waar baal je van? [3]

[Mara]

Lastig he? We hebben al ruim dertig jaar katten en dit is het eerste grote ongeluk, dus eigenlijk hebben we niks te klagen.

Wij hebben ruim 35 jaar katten, voor ons huwelijk had mijn man al een kat.
Altijd weinig kosten aan gehad, ze overleden aan ouderdom, geen ongelukken, weinig ziektes, geen allergie en nu hebben we de laatste jaren echt veel pech. Ze zijn inmiddels te oud om ze nog in de verzekering te kunnen doen (maar die vergoeden ook niet alles of geheel) en de jongste wordt niet geaccepteerd nu ze vast klantje is bij de d.a.

Wij moesten het beestje ook in een bench doen.
Nou dat raad ik niemand aan voor een kat die binnen en buiten vrijheid is gewend want ze heeft zichzelf en de bench gesloopt.

Ik heb de bench voor het keukenraam gezet, zodat ze de hele dag naar buiten kon kijken. Aan de kant waar het kattenbakje stond heb ik een grote doek gehangen, want mevrouw wilde wel privacy
Na ruim 2 weken heb ik haar er af en toe uit gelaten en idd, omdat ze geen pijnstilling kreeg deed ze geen rare dingen.
Maar ze mocht echt niet buiten.

Met jongste poes hebben we zelfs een verwijzing gekregen voor het dierenziekenhuis en ik viel echt om van verbazing wat sommige mensen doen om het leven (en soms lijden) van hun dier te verlengen.
Het is net een gewoon ziekenhuis, met een lab, een röntgenapparaat, zelfs een MRI en bedragen van 5.000 - 10.000 zijn echt geen uitzondering!

[Zita]

In het dierenziekenhuis gaan ze nog zorgvuldiger om met een kat dan ze in het mensenziekenhuis omgaan met mijn oma. Bij opname word je drie keer per dag gebeld over de situatie, ieder halfuur wordt het dier geobserveerd, er wordt geaaid en gepraat, de eigenaar krijgt ontslagbrieven en dergelijke. De dag na een bezoekje aan de dierenarts word je nog gebeld om te vragen of er vooruitgang is, en of je nog vragen hebt. Dat overdreven gedoe staat mij een beetje tegen, maar tegelijkertijd is het wel fijn dat ze zorgvuldig werken. Ik vind het vreselijk lastig om de grens te bepalen, vooral als je in principe de financiële ruimte wel hebt. Dan gaat het om de vraag hoeveel geld je in alle redelijkheid (en in de verantwoordelijke omgang met geld) aan een dier gaat uitgeven, en daar kom ik niet uit.

[Dodo]

Ik had ook al bedacht dat je eigenlijk wat geld apart zou moeten houden voor dit soort dingen. Want wat moet ik met onze kat als ik geen geld zou hebben voor de behandeling? Vanzelf wordt het niet beter, maar opereren is duur. Afmaken is eigelijk ook geen optie voor een gezonde kat van zeven jaar.

[Mara]

Ik heb nog geen opname meegemaakt, wel dat een kat een nachtje moest blijven na een operatie, bij de "gewone" dierenarts.

Ik vind het vreselijk lastig om de grens te bepalen, vooral als je in principe de financiële ruimte wel hebt. Dan gaat het om de vraag hoeveel geld je in alle redelijkheid (en in de verantwoordelijke omgang met geld) aan een dier gaat uitgeven, en daar kom ik niet uit.

Wij maken deze overwegingen:
wat is de leeftijd van het dier?
wat is de prognose, is er genezing mogelijk?
Jij kiest een dier uit, dus ben je m.i. verantwoordelijk voor het welzijn ervan.
Maar buiten dat, als je echt liefhebber bent, maakt het beestje deel uit van het gezin.
Zie je een kat slechts als muizenvanger en een hond als een middel om jezelf te dwingen dagelijks buiten te komen, doe het dan niet!

In het dierenverwijscentrum zag ik oude mensen, met een AOW, die het brood uit hun mond spaarden om medicijnen te kopen voor poes. Ze konden het niet over hun hart verkrijgen om hem in te laten slapen, want er was nog hoop en ze hielden intens van het beestje, hij gaf hen zoveel liefde en vreugde.

W.b. de prijzen, een consult bij een dierenarts kost gemiddeld 25-35 euro, bij de specialist 80.
De medicijnen kosten hetzelfde. Maar bij elk onderzoek gaat de teller lopen, dus je kiest hoever je wilt gaan.
Het personeel is uiterst vriendelijk, je krijgt koffie/thee aangeboden, specialist belt tussentijds op hoe het gaat, is zeer betrokken bij alles en geeft je het gevoel dat ze jouw kat of hond de allerleukste vindt.
Daar zou het medisch personeel (sommige van hen) een voorbeeld aan kunnen nemen.
Want in het ziekenhuis werken echt niet alleen mensen met een roeping.

[Mara]

Ik had ook al bedacht dat je eigenlijk wat geld apart zou moeten houden voor dit soort dingen. Want wat moet ik met onze kat als ik geen geld zou hebben voor de behandeling? Vanzelf wordt het niet beter, maar opereren is duur. Afmaken is eigelijk ook geen optie voor een gezonde kat van zeven jaar.

Ik had een apart spaarpotje, maar dat bleek niet toereikend meer.
Dan wordt het keuzes maken, weekendje weg of 1 jaar lang medicijnen voor poes?
Voor mij is het simpel, 2 dagen zijn zo om, i.t.t. een jaar knuffelen met poes.
Als we ooit weer een kitten zouden nemen, zouden we dan wel een verzekering afsluiten.
De specialist vertelde dat bepaalde aandoeningen die bij mensen voorkomen, overgegaan zijn op dieren.
Sinds de jaren 80 komen allergieën voor bij de hond, iets later ook bij de kat.
Kanker lijkt ook vaker voor te komen bij huisdieren, net als diabetes.
En er zijn rasgebonden ziektes en afwijkingen, die je overigens niet kunt verzekeren.

[Dodo]

Schoonzoon appt dat er vandaag een heel stuk in de Volkskrant staat over dierenverzekeringen. Interessant!

[Wim Anker]

Dit topic is een inkijkje over hoe seculieren over levensbeëindiging denken. (Die schakelen mensen en dieren gelijk). Geen weerlegging met enkel seculiere argumenten mogelijk.

[-DIA-]

Dit topic is een inkijkje over hoe seculieren over levensbeëindiging denken. (Die schakelen mensen en dieren gelijk). Geen weerlegging met enkel seculiere argumenten mogelijk.

Ik dacht hetzelfde...

[Mara]

Dit topic is een inkijkje over hoe seculieren over levensbeëindiging denken. (Die schakelen mensen en dieren gelijk). Geen weerlegging met enkel seculiere argumenten mogelijk.

Naar mijn weten hebben hier geen seculieren gereageerd, noch zegt iemand dat je een dier eindeloos door moet behandelen.
In Spreuken staat:
De rechtvaardige kent het leven van zijn beest; maar de barmhartigheden der goddelozen zijn wreed.

Gods ontferming
Het is opmerkelijk in Gods Woord hoe dikwijls de Heere Zijn ontferming zichtbaar maakt door te spreken over de wijze waarop men met dieren moet omgaan. Enkele voorbeelden zal ik hier noemen.
Nathan bestraft David na zijn overspel met Bathséba en zijn moord op Uria door hem te vertellen over een rijke man die zijn eigen kudde ontzag en het ooilam van een arme man nam om een gast van een lamsbout te voorzien. Op ontroerende wijze wordt ons verteld hoe de laatste met zijn lam omging: „Maar de arme had gans niet dan een enig klein ooilam, dat hij gekocht had, en had het gevoed, dat het groot geworden was bij hem, en bij zijn kinderen tegelijk; het at van zijn bete, en dronk van zijn beker, en sliep in zijn schoot, en het was hem als een dochter” (2 Samuël 12:3).

BRON

Dus begrijp ik jouw hatelijke, arrogante reactie niet. Maar dat zal ongetwijfeld wel aan mij liggen.

[Zita]

(Die schakelen mensen en dieren gelijk).

Is dat zo?

En kun jij mij wat denkkaders aanreiken voor de grenzen van diergeneeskunde?

[Wim Anker]

@Mara. Dit is geen hatelijke, arrogante reactie. Wat ik constateer is dat wij het goede zoeken voor onze huisdieren en daarin afwegingen maken. Geld, leeftijd, aard van de ziekte en ook onze gehechtheid aan het dier spelen een rol. Tenminste, die argumenten zijn allemaal genoemd in de overwegingen.

Laten dat nu precies de argumenten zijn waarop ook degenen die menen dat ook voor mensen geld dat dood dood is hun afwegingen baseren. In alle redelijkheid.

Eerder in dit topic is door mij betoogd dat er geen seculiere principiële argumenten zijn tegen levensbeëindiging bij mensen. Dit is tegengesproken. Ik stel in dit topic met mijn opmerking dat deze gedachtewisseling over hoe wij omgaan met zieke dieren mijn betoog onderschrijft.

@Zita. Dat zal voor een ieder verschillen, dus nee.

[Orchidee]

Ik vind het een heel moeilijke materie!
Hoeveel en hoelang moet/mag je een dier behandelen, die bijv. sowieso nooit meer beter word.
Het voorbeeld met die stier heb ik ook moeite mee.
Aan de ene kant heb ik respect dat er alles aan gedaan word om zo,n beest een goed leven te geven, aan de andere kant zie ik ook hier een vorm van eigenbelang.
Als het beest genoeg vlees heeft gaat het naar de slacht waar dan weer geld voor word ontvangen.

Ik veroordeel niemand, ik zorg ook goed voor mijn dieren maar soms moet je een grens stellen.
Het is en blijft een dier zonder ziel.

[Mara]

@Mara. Dit is geen hatelijke, arrogante reactie. Wat ik constateer is dat wij het goede zoeken voor onze huisdieren en daarin afwegingen maken. Geld, leeftijd, aard van de ziekte en ook onze gehechtheid aan het dier spelen een rol. Tenminste, die argumenten zijn allemaal genoemd in de overwegingen.

Laten dat nu precies de argumenten zijn waarop ook degenen die menen dat ook voor mensen geld dat dood dood is hun afwegingen baseren. In alle redelijkheid.

Nu je het zo uitlegt, kan ik het met je eens zijn.

Eerder in dit topic is door mij betoogd dat er geen seculiere principiële argumenten zijn tegen levensbeëindiging bij mensen. Dit is tegengesproken. Ik stel in dit topic met mijn opmerking dat deze gedachtewisseling over hoe wij omgaan met zieke dieren mijn betoog onderschrijft.

Een vroegere dierenarts stelde mij de vraag, (ik vroeg om euthanasie, omdat het katertje leed vanwege een tumor in zijn bekje, dokter wilde het nog proberen met prednison.) Geneest hij dan? Nee, maar we verlengen wel zijn leven, stelde hij.
En ook zijn lijden dus, stelde ik.
D.a. was eerst beetje boos, ik vroeg het wel makkelijk, vond hij. Terwijl ik al dagen verdriet had omdat ik dit aan zag komen.
Hij zei, als dit je vader zou zijn, vraag je toch ook of een behandeling mogelijk is?
Ik antwoordde dat ik dit een merkwaardige vergelijking vond, daar ik een dier niet op dezelfde hoogte stel als een mens, ook al houd ik heel erg veel van mijn diertjes.
Wij zijn uiteindelijk weggegaan bij deze d.a., want het begon op emotionele chantage te lijken, toen dit later bij een hond ook gebeurde.
Onze tegenwoordige d.a. is een gouden arts, met een groot hart voor dieren, maar hij is wel nuchter.

Mensen die geen dieren (willen) hebben, begrijpen vaak niet hoe intens verdrietig je kunt zijn als je geliefde huisdier doodgaat.

En uit de verzorging sprak metterrdaad liefde en mededogen, ook dit beest leed niet om zijn eigen zonden.

Dat is precies wat mijn moeder zei.
Ze kreeg daar zo'n indruk van, dat de dieren lijden vanwege onze val in Adam.
Daarom kregen wij kinderen mee dat we goed voor onze dieren moesten zorgen.

[Klavart]

Waarom zou je een verzekering voor je kat (of ander huisdier) afsluiten? Het komt op nogal vreemd over.

[Orchidee]

Waarom is dat vreemd?
Ik heb jaren een huisdieren verzekering gehad.
Ik heb zomaar geen 1000€ op de plank liggen voor een gebroken pootje of heup uit de kom.
Inmiddels zet ik dat bedrag apart op een eigen rekening maar je bent zo door je centjes heen hoor bij de dierenarts.