DDD schreef: ↑Gisteren, 12:14
Als iemand over mij zegt dat ik eigenzinnig ben, is dat ook niet op de persoon.
Ja, dat is een opmerking op de persoon.
Waarom is “je bent eigenzinnig” op de persoon?
Omdat het gaat over wie jij bent (een eigenschap), niet over wat je doet in een bepaalde situatie.
Het is een persoonlijke kwalificatie, geen inhoudelijke reactie op het onderwerp van gesprek.
Dat ligt eraan. Als je het als argument zou gebruiken waarom iemand geen gelijk heeft, is het op de persoon. Als je het gebruikt als verklaring van een fenomeen, dan is het niet op de persoon.
Dus als je zegt, jij bent eigenwijs en daarom is wat je zegt, niet waar, dan is dat een argument op de persoon.
Maar als je zegt, jij zegt veel domme dingen en je houdt die ook vol, daarom noem ik je eigenwijs, dan is dat geen argument op de persoon, maar een kwalificatie en verklarende hypothese, behalve dan als je daaraan ontleent dat iemand in een ander geval ook wel geen gelijk zal hebben.
Ja, dat is nog steeds een argument op de persoon — en zelfs sterker dan alleen “op de persoon”.
Waarom? omdat de uitspraak niet gaat over de inhoud van wat jij zegt, maar over:
jouw intelligentie (“domme dingen”),
jouw gedrag (“je houdt het vol”),
en jouw karakter (“daarom noem ik je eigenwijs”).
Dat zijn allemaal persoonlijke kwalificaties.
Ze gaan niet in op het onderwerp zelf.
In argumentatietaal heet dat: Ad hominem
(= een aanval op de persoon in plaats van op de inhoud).
Mijns inziens is dit onjuist. En ook een beetje onnozel om te vermelden hoe dat in argumentatietaal heet als ik dat net heb vermeld, laat staan om daar nog een uitleg bij te geven.
