Ander schreef:Willem schreef:Het gaat ook niet over regels die aan het "personeel" worden gesteld of aan de "leerlingen" maar over regels die aan de ouders van de leerlingen worden gesteld. Dus om bij het voorbeeld te blijven: Een schilder komt pas schilderen als de eigenaar van het huis - of z'n vrouw - kliksafe heeft. De ongerijmdheid hiervan begrijpt iedereen. Toch redeneren bepaalde reformatorische scholen op deze manier en als men niet "luistert" wordt het kind niet toegelaten.
De vrouw van de huiseigenaar is zelf mans zat om te doen wat ze wil. Een kind staat onder het gezag van de ouder. Dus als je eisen stelt aan het kind, stel je die direct aan de ouders.
Het probleem is nu juist dat de school de eisen niet aan het kind stelt maar ook aan de ouders en hun leven - van de ouders - buiten school.
Ander schreef:Willem schreef:Het lijkt erop dat niet helemaal duidelijk is waar we het - m.b.t. tot de regels - over hebben. Maar het gaat over de eisen die de reformatorische school aan de ouders van de kinderen stelt. Dus niet over de regels en eisen die aan personeel worden gesteld. Of over de regels waaraan de kinderen op school zich hebben te houden.
Zie hierboven. Wanneer je de visie hanteert dat gezin-kerk-school (driestar?) een eenheid dient te zijn is het belangrijk om die eenheid te bewaren en te bewaken(!).
Hier zien we het gevaar van logische redeneringen n.a.v "visies". De uitkomst van deze logica dient altijd bijbels getoetst te worden. En dan is het opzicht over leer en leven aan de kerk opgelegd en niet aan de school ook al meent de school dat de kerk er een potje van maakt. (zie posting hieronder).
Ander schreef:Willem schreef:En zo'n vetgedrukte opmerking lezende kan ik dus niet rijmen met een eerdere opmerking dat "onderwijzers geroepen zijn de kinderen tot Jezus te brengen"'.
Dat is gemeen. Wanneer je op een zwarte school gaat werken zeg je ook niet: Je vind het zeker niet belangrijk dat blanke kinderen onderwijs krijgen. Het is oneigenlijk om de roeping om kinderen tot Jezus te brengen te verbinden met de regel over het lezen van een vertaling.
Dit voorbeeld klopt niet. Als deze zwarte school blanke kinderen niet accepteert of zwarte kinderen met blanke adoptieouders weigert dan zou men idd wel kunnen stellen dat de school het niet belangrijk vindt dat blanke kinderen of kinderen met blanke (adoptie)ouders onderwijs krijgen. Laten we zuiver blijven redeneren.
En voor wat betreft het woordje "gemeen", ik begrijp dat het confronterend is. Maar waarom men geen vragen mag stellen over de uitwerking van de "visie" in praktische regels ontgaat me.
Ander schreef:Willem schreef:Dit is onjuist. De overheid heeft het opzicht en de "macht" nu juist gedelegeerd aan het bestuur. En het bestuur reflecteert - als het goed is - de ouders. En is geen op zichzelf staande macht. Overigens kan ik - vanuit verenigingsoogpunt in het NL recht - best leven met allerlei regels en de opmerking: "Als het niet bevalt, zoek een ander". Ik zal een vereniging ook nooit die vrijheid willen ontzeggen. Maar dat is hier ook niet waar het om gaat. Het gaat erom of het bijbels gelegitimeerd is. En dan heeft de school simpelweg geen bevoegdheid om ouders te bekritiseren op hun manier van leven. Dat opzicht is aan de kerk opgedragen.
Er wordt inderdaad niets bekritiseerd. Wanneer je je niet wenst te conformeren aan de regels die de school heeft opgesteld zijn er andere scholen waar je naar toe kunt. Maar jij isoleert die regels als zijn het een soort inquisitie-afspraken. Bewust gebruik je die term omdat het een negatieve klank heeft. Ik vind dat niet terecht. De school stelt regels om de eenheid tussen kerk, school en gezin zoveel mogelijk te behouden. Je zou dat ook positief kunnen duiden. En wanneer je afwijkt van regels die de school van jouw keuze stelt kan dat wellicht leiden tot zelfreflectie. Waarom die regel en waarom heb ik daar moeite mee. Je noemt volgens mij een aantal keren de
internetprovider en het gebruik van andere bijbelvertalingen
naast de SV. W.b. de internetprovider: ik vind het onbestaanbaar dat er in onze gezindte gezinnen met opgroeiende kinderen gebruik maken van open internet. Dus vind ik het ook logisch dat de school daar vragen bij heeft.
Het is, en dat is ook mijn ervaring, erg vervelend dat sommige kinderen vrijuit op internet mogen en op school 'zeuren' dat bepaalde spelletjes niet mogen en andere kinderen beïnvloeden.
W.b. het gebruik van de vertaling: Wanneer de school gebruik maakt van de S.V. kan het bevreemdend werken wanneer thuis een andere vertaling gelezen wordt. Andersom zeker ook. Ik vind dit naast andere bezwaren een groot bezwaar van het bestaan van de HSV.
Laten we de inhoud van de regels - en in de inhoudelijke problematiek van verschillende vertalingen of internet spelletjes - even loskoppelen van het recht om deze regels aan anderen - onder dwang op te leggen. Dat maakt e.e.a nodeloos verwarrend.
Verder is het argument:
"En wanneer je afwijkt van regels die de school van jouw keuze stelt kan dat wellicht leiden tot zelfreflectie. Waarom die regel en waarom heb ik daar moeite mee" uiteraard een hele gevaarlijke. Ik stel me zo voor dat ook de RK kerk in het verleden regels op deze manier heeft verdedigd. b.v. Waarom heb je zoveel moeite om de "zonden" te belijden? Is dat niet enkel je zondige hart? De vraag of open internet bijbels te legitimeren valt is een juiste en goede vraag. Deze vraag met "nee" beantwoorden en vervolgens "huisgenoten des geloofs" dwingen - met geweld* - deze mening te volgen is m.i. niet bijbels te legitimeren.
Met andere woorden: Ik kan thuis kliksafe hebben en toch op het formulier voor aanmelden van kinderen bij de vraag: "Heeft u kliksafe"? als antwoord geven: Het gaat u helemaal niets aan. U hebt niet het recht - op grond van de bijbel - mij deze vragen te stellen. Past u a.u.b. dit onbijbelse formulier aan.
De suggestie dat als men moeite heeft met een bepaalde regel men
dus wel allerlei verboden dingen wil doen doet de discussie geen goed.
*. Met geweld, Uiteindelijk wordt het "luisteren of wat anders zoeken". Dat is een vorm van geweld.
