Prachtig om te lezen.huisman schreef: ↑28 dec 2023, 20:53Ik ben geen hypercalvinist dus die laatste vraag kan ik niet beantwoorden. Toen een zeer dichtbij familielid op haar sterfbed lag werd ze pastoraal zeer trouw bezocht door haar predikant die jij (en zelfs ik) een hypercalvinist zou noemen. De laatste weken van haar nog jonge leven kwam hij zelfs meerdere keren per dag even binnen lopen. Deed soms alleen een kort gebed. Andere keren las hij een kort gedeelte uit de Bijbel en bracht haar bij het Evangelie. De HEERE heeft het gebruikt. Ze is tot volle ruimte mogen komen. De predikant heeft haar mogen begraven met ‘haar’ Psalm. Hoop op God, sla het oog naar boven.Cyrillus schreef: ↑28 dec 2023, 20:32Eens, vooral omdat blijkens de brieven die hij krijgt, hij heel pastoraal bezig is. En dit, terwijl hij toch op een wat dogmatische manier de leer aanvalt van het hypercalvinisme door simpel te verklaren wat het Evangelie wel is en wat het niet is. Het overtuigt mij ervan dat er geen beter pastoraal middel is dan te wijzen op het Medicijn van de Medicijnmeester Zelf. Misschien dat een hypercalvinist kan verklaren hoe het daar pastoraal werkt?tja schreef: ↑28 dec 2023, 20:16Ik vind dat argument dat dr van de Brink het pastorale aspect mist nogal vreemd. Dat is hier in dit topic al een paar keer opgegooid. Ik ben benieuwd hoe je het pastoraal vorm gaat geven vanuit het hypercalvinisme. De Dordtse leerregels leren geen kenmerken van geloof. Die leren kenmerken van uitverkiezing. Het eerste kenmerk is dan geloof. Zeker… ook de droefheid die naar God is over de zonde, honger en dorst naar de gerechtigheid etc. Op een of andere onverklaarbare wijze word het eerste kenmerk van de uitverkiezing wat de DL aanhalen vaak een beetje als te makkelijk gezien.Cyrillus schreef: ↑28 dec 2023, 19:49 Dat is niet wachten op een gevoel,een bevestiging, een teken, maar gehoorzaam zijn aan Hem, alleen gehoorzaam zijn, en daarom je eigen pak bij dat kruis neerleggen. Wie kan het beter zeggen dan Spurgeon?
https://charlesspurgeon.nl/zie-op-mij/
Dit heeft mij een andere kijk op deze predikant gegeven. Pastoraal met innerlijke ontferming bewogen. Daarin was hij Christus gelijkvormig.
De bekering van Spurgeon die jij plaatste is een mooi voorbeeld van bevinding. Weet niet of je gelezen hebt wat hij na zijn bekering over deze kerk/predikant heeft gezegd? Hij vond daar niets meer. Te eenzijdig.
Lees hier maar wat meer over zijn bekering. Kun je lezen in welke zielstoestand hij was.
https://charlesspurgeon.nl/spurgeon-over-zijn-bekering/
Het volgende heb ik ook altijd opmerkelijk gevonden:
Maar, nu had ik van mijn jonkheid aan gehoord van het plan der verlossing door de offerande van Jezus. Maar ik wist er in het binnenste van mijn ziel net zo weinig van, als wanneer ik in een onchristelijk gezin geboren en opgevoed was.
En men wil proberen te zeggen dat het volgende geen bijzondere gebeurtenis of belevenis is:
Het licht was er, maar ik was blind; het was noodzakelijk, dat de Heere zelf mij de zaak duidelijk zou maken. Ik ervoer het als een totaal nieuwe openbaring, alsof ik nooit in de Bijbel gelezen had, dat God Jezus voorgesteld heeft tot een verzoening voor de zonde, zodat God rechtvaardig kan zijn. Ik geloof, dat dit tot ieder wedergeboren kind van God als een openbaring moet komen, ik bedoel de heerlijke leerstelling van het plaats vervangende lijden van Jezus Christus.