De prediking van het Evangelie

[Afgewezen]

@Ander, ik wil graag een stukje dieper gaan in deze discussie.
Wát wordt er dan geestelijk onderscheiden? En zie mijn laatste aanvulling op de vorige post.
Je schreef: Ze vinden metterdaad in Christus wat hun hart alleen rust kan geven. De Heilige Geest doet hen door de prediking kennen wat hen als arme zondaren in Christus geschonken.

Hoe vinden ze Hem als Hij niet onvoorwaardelijk wordt gepredikt? Wat ervaren ze dan om te weten dat de voorwaarde vervuld is?

Volgens mij is dat vrij eenvoudig: God schenkt hen in de prediking, Christus en Zijn weldaden en die worden door het geloof deelachtig gemaakt. En dat schenkt God alleen aan hen die Hij daartoe krachtig (DL) of inwendig (Louter genade) roept.

Volgens mij praten jullie een beetje langs elkaar heen. Ik denk dat het zo is: de Heilige Geest werkt subjectief zó in het hart van de zondaar, dat deze het objectieve aanbod (= evangelie, belofte) aanneemt.
De Heilige Geest kan met eerbied gesproken de zondaar niets laten aannemen, als er niets 'aangeboden' is. Niet het feit dat de Heilige Geest in ons hart werkt, geeft ons het 'recht' de belofte aan te nemen, maar het feit dat het Evangelie wordt verkondigd!
Jammer dat mensen die tegen het 'aanbod' zijn, de ander er al snel van beschuldigen dat deze tegen de 'inwendige roeping' is. Maar dat is oneerlijk. Alleen, er kan geen inwendige roeping zijn, als er geen aanbod is. Andersom kan er wel een aanbod zijn zonder inwendige roeping.

[Ander]

Niet het feit dat de Heilige Geest in ons hart werkt, geeft ons het 'recht' de belofte aan te nemen, maar het feit dat het Evangelie wordt verkondigd!

Wil je dit nog wat nader uitwerken? Het recht om de belofte aan te nemen is er alleen wanneer we ons bekeren en geloven. Wat versta je onder 'recht om aan te nemen'?

Jammer dat mensen die tegen het 'aanbod' zijn, de ander er al snel van beschuldigen dat deze tegen de 'inwendige roeping' is. Maar dat is oneerlijk. Alleen, er kan geen inwendige roeping zijn, als er geen aanbod is. Andersom kan er wel een aanbod zijn zonder inwendige roeping.

Nou ja, als ik zulke omschrijvingen lees:

De roeping is het geopenbaarde heil in Christus. Deze komt door middel van de prediking van het evangelie.
De toepassing van dat gepredikte heil, voorkomend uit het welbehagen, geschiedt enkel bij de uitverkorenen, maar behoort tot de verborgen dingen.
De leer van deze beide zaken zijn als zodanig geopenbaard; De daadwerkelijk toepassing onder (tijdens) de prediking echter niet. Dat komt eerst in de vruchten openbaar. En die kunnen er niet zijn alvorens een verloren mens zich eerst werpt op de beloften van het evangelie.
Daar mogen en hoeven wij in de aanbieding van het heil, in het aanbod dus niet mee te rekenen! Eerst de proclamatie van het heil, dan volgt de vrucht. Niet andersom.

Ik vraag me dan af waarom het onderscheid tussen een uitwendige roeping en een inwendige roeping niet duidelijk naar voren komt. Iedereen wordt geroepen (uitwendig en inwendig = hetzelfde?), de toepassing, alleen bij de uitverkorenen, behoort tot de verborgen dingen. Dus dat is geen beschuldiging (ik geloof ook niet dat ik iemand beschuldigd heb overigens, dus ik weet niet of Afgewezen mij bedoelt met haar opmerking) maar een feitelijke constatering.

[Afgewezen]

Niet het feit dat de Heilige Geest in ons hart werkt, geeft ons het 'recht' de belofte aan te nemen, maar het feit dat het Evangelie wordt verkondigd!

Wil je dit nog wat nader uitwerken? Het recht om de belofte aan te nemen is er alleen wanneer we ons bekeren en geloven. Wat versta je onder 'recht om aan te nemen'?

Het feit dat iemand, in dit geval God door Christus, mij iets aanbiedt, geeft. Onze bekering en geloof geven ons niet een recht, nee, dat is de weg waarin wij de belofte van het Evangelie aannemen.
Het lijkt een beetje spijkers op laag water zoeken, maar theologisch gezien is het wel belangrijk. Immers, als ik iets geloof, dan is dat 'iets' er dus al, en dat is er niet pas op het moment dat ik het geloof. Want dan zou mijn geloof iets in het aanzijn roepen.
Ik denk dat ik heb helemaal met GJdeB eens ben: niet eerst speuren naar een inwendige roeping, en dan concluderen dat ik 'recht' heb op de belofte. Dát is niet de weg.

[Ander]

Ik denk dat ik heb helemaal met GJdeB eens ben: niet eerst speuren naar een inwendige roeping, en dan concluderen dat ik 'recht' heb op de belofte. Dát is niet de weg.

Speuren naar een inwendige roeping: dat lijkt me verkeerd ja. Dan ben ik het ook met jullie eens. En dat is ook niet wat er geleerd wordt. De Heilige Geest werkt in de inwendige roeping bekering en geloof. In de uitwendige roeping komt de belofte tot ons op voorwaarde van geloof en bekering. In de inwendige roeping worden de absolute beloften gepredikt: Ik zal u een nieuw hart geven, en zal een nieuwe geest geven in het binnenste van u; en Ik zla het stenen hart uit uw vlees wegnemen, en zal u een vlezen hart geven. Dat is een aanbod die allen tot Gods kinderen, tot de uitverkorenen gericht is.

[J.C. Philpot]

Speuren naar een inwendige roeping: dat lijkt me verkeerd ja. Dan ben ik het ook met jullie eens. En dat is ook niet wat er geleerd wordt. De Heilige Geest werkt in de inwendige roeping bekering en geloof. In de uitwendige roeping komt de belofte tot ons op voorwaarde van geloof en bekering. In de inwendige roeping worden de absolute beloften gepredikt: Ik zal u een nieuw hart geven, en zal een nieuwe geest geven in het binnenste van u; en Ik zla het stenen hart uit uw vlees wegnemen, en zal u een vlezen hart geven. Dat is een aanbod die allen tot Gods kinderen, tot de uitverkorenen gericht is.

Waarom dat uberhaubt inwendige roeping noemen? Dit woord komt niet in de bijbel voor. Wedergeboorte is tenminste een meer bijbelse uitdrukking, en voorkomt misverstanden, die God's roeping die naar allen uitgaat devalueren.

De engelse uitdrukking "Effectual Calling" vind ik dan nog minder verwarrend als de nederlandse:

Westminster Shorter Catechism Question 31: "Effectual calling is the work of God's Spirit, whereby, convincing us of our sin and misery, enlightening our minds in the knowledge of Christ, and renewing our wills, He doth persuade and enable us to embrace Jesus Christ, freely offered to us in the Gospel."

[Afgewezen]

Ik denk dat ik heb helemaal met GJdeB eens ben: niet eerst speuren naar een inwendige roeping, en dan concluderen dat ik 'recht' heb op de belofte. Dát is niet de weg.

Speuren naar een inwendige roeping: dat lijkt me verkeerd ja. Dan ben ik het ook met jullie eens. En dat is ook niet wat er geleerd wordt. De Heilige Geest werkt in de inwendige roeping bekering en geloof. In de uitwendige roeping komt de belofte tot ons op voorwaarde van geloof en bekering. In de inwendige roeping worden de absolute beloften gepredikt: Ik zal u een nieuw hart geven, en zal een nieuwe geest geven in het binnenste van u; en Ik zla het stenen hart uit uw vlees wegnemen, en zal u een vlezen hart geven. Dat is een aanbod die allen tot Gods kinderen, tot de uitverkorenen gericht is.

Ik begrijp dat jij dus twee aanbiedingen leert. Maar dat zou betekenen dat er twee evangelies zijn: één voor de uitverkorenen en één voor de niet-uitverkorenen.
Maar ik vraag me af of je dan wel begrijpt wat geloven is. Geloven is niet dat God op een bepaald moment tegen je zegt: ik zal je stenen hart wegnemen en je een vlesen hart geven. Geloven is de boodschap geloven die verkondigd wordt: "God was in Christus de wereld met Zichzelf verzoenende, hun zonden hun niet toerekenende... Wij bidden u van Christus' wege, laat u met God verzoenen."
En dat woord der verzoening, dát is de prediking, het aanbod, de belofte, hoe je het maar noemen wilt.

Edit> Zie het citaat van 'J.C. Philpot' uit de Westminster Catechismus.

[Ander]

Ik begrijp dat jij dus twee aanbiedingen leert. Maar dat zou betekenen dat er twee evangelies zijn: één voor de uitverkorenen en één voor de niet-uitverkorenen.

Ik leer één aanbieding en één Evangelie. (Ik vind dit weer een flauwe beschuldiging, maar dat terzijde) Het Evangelie wordt aan een ieder verkondigd (noem het aangeboden, al vind ik dat geen goed woord, dat moge inmiddels duidelijk zijn) op bevel van geloof en bekering. Er is een voorwaarde aan verbonden. Die prediking geeft grond om te vragen of de Heere ons, door bekering en geloof, deelgenoot wil maken van Zijn verbond en beloften. De beloften van het eeuwige leven (En dit is de belofte, die Hij ons beloofd heeft, namelijk het eeuwige leven. 1 Joh. 2:25) worden aangeboden aan de uitverkorenen. En dat zijn zij die door Gods Geest zijn wedergeboren en het geloof in de Zaligmaker geschonken gekregen hebben om de beloften aan te nemen en zich te eigenen.

Maar ik vraag me af of je dan wel begrijpt wat geloven is. Geloven is niet dat God op een bepaald moment tegen je zegt: ik zal je stenen hart wegnemen en je een vlesen hart geven. Geloven is de boodschap geloven die verkondigd wordt: "God was in Christus de wereld met Zichzelf verzoenende, hun zonden hun niet toerekenende... Wij bidden u van Christus' wege, laat u met God verzoenen."

Ik denk dat dit nu door mijn bovenstaande reactie ook wel duidelijk is.

[Jongere]

Die prediking geeft grond om te vragen of de Heere ons, door bekering en geloof, deelgenoot wil maken van Zijn verbond en beloften.

En dit is inderdaad helaas hoe veel prediking voor de onbekeerden fungeert. De prediking moet veel méér zijn.
Ik geloof dat dat bidden vóór de prediking moet plaatsvinden. Waarna de Heere in de prediking handelt met de zielen van de hoorders. Dat betekent dat de preek ook moet aanspreken, aanbieden en vragen. De preek kan niet, ik bedoel dat serieus, net zo goed over het laatste nieuws gaan omdat het om Gods werk gaat. Er moet één(!) bepaalde boodschap zijn die voor de één dwaasheid kan zijn en voor de ander een kracht van God tot zaligheid.
Spurgeon zegt al: we spreken in de preek tegen doden alsof zij leven. Want dóór dat Woord gaan ze leven.

Ds. de Vries zei onlangs (en hij citeerde daarbij iemand, maar ik zou niet durven zeggen wie): we moeten niet alleen over het ingaan door de poort spreken en ook niet alleen over wat er achter de poort ligt. Arminianen spreken alleen over de noodzaak om de poort binnen te gaan, zodat zich de vraag kan opdringen: waarom zou ik? Hyper-calvinisten spreken alleen over wat er achter de poort ligt, zodat de vraag zich opdringt: hoe kom ik daar dan?
Echt prediking is zowel het tekenen wat er achter de poort is, als de oproep om erdoor naar binnen te gaan.

[Afgewezen]

Die prediking geeft grond om te vragen of de Heere ons, door bekering en geloof, deelgenoot wil maken van Zijn verbond en beloften. De beloften van het eeuwige leven (En dit is de belofte, die Hij ons beloofd heeft, namelijk het eeuwige leven. 1 Joh. 2:25) worden aangeboden aan de uitverkorenen. En dat zijn zij die door Gods Geest zijn wedergeboren en het geloof in de Zaligmaker geschonken gekregen hebben om de beloften aan te nemen en zich te eigenen.

We blijven helaas in een kringetje ronddraaien. Kennelijk ben ik niet bij machte uit te leggen wat ik nu bedoel.
Het gaat om die ene vraag: wat gelooft het geloof wanneer de zondaar inwendig geroepen wordt? Dat ik uitverkoren ben en mag geloven dat de beloften voor mij zijn? Nee, dan ben je alweer een stap verder. Maar wat geloof je wanneer je tot geloof komt (bij de inwendige roeping dus)? Dat wordt maar niet helder bij jou. Vandaar mijn vraag: begrijp je dan wel wat geloven is (en nee, dat is niet vervelend bedoeld)?

[Johann Gottfried Walther]

Nu jullie het over uitwendige en inwendige roeping hebbe, moest ik aan Ds. Thomas Boston,

De roeping die effect heeft.
“En die Hij tevoren verordineerd heeft, dezen heeft Hij ook geroepen.” (Romeinen 8 vers 30)
Wat is de roeping die effect heeft?
Het is een werk der genade van de Geest, waardoor Hij ons Christus van harte doet omhelzen, zoals Hij ons in het Evangelie wordt aangeboden. In Romeinen 8 vers 30 staat de gouden keten van de zaligheid, die bestaat uit vier schakels, waarvan de roeping er één is. “Dezen heeft Hij ook geroepen”
Roepen is: de nieuwe schepping, de eerste opstanding.
1. Een uitwendige.
2. Een roeping die effect heeft. (inwendige roeping)

1. Een uitwendige roeping: dat is Gods aanbod der genade aan zondaren , waarbij Hij hen nodigt tot Christus te komen en de zaligheid te aanvaarden. “Velen zijn geroepen, maar weinigen uitverkoren”(Matthéus 20 vers 16) Deze roeping toont ons wat de mens behoorde te doen om zalig te worden; die neemt alle verontschuldiging weg als men ongehoorzaam blijft.
2. Er is een inwendige roeping (een roeping die effect heeft), als God met het aanbod van genade ook de genade werkt, Door deze roeping wordt het hart vernieuwd en de wil zaligmakend getrokken om Christus te omhelzen. Door de uitwendige roeping worden alle mensen gebracht tot een “belijdenis” van Christus; door de inwendige roeping komen ze tot het “bezitten” van Christus

Misschien helpt het iets in deze discussie.

[Ander]

Nu jullie het over uitwendige en inwendige roeping hebbe, moest ik aan Ds. Thomas Boston,

De roeping die effect heeft.
“En die Hij tevoren verordineerd heeft, dezen heeft Hij ook geroepen.” (Romeinen 8 vers 30)
Wat is de roeping die effect heeft?
Het is een werk der genade van de Geest, waardoor Hij ons Christus van harte doet omhelzen, zoals Hij ons in het Evangelie wordt aangeboden. In Romeinen 8 vers 30 staat de gouden keten van de zaligheid, die bestaat uit vier schakels, waarvan de roeping er één is. “Dezen heeft Hij ook geroepen”
Roepen is: de nieuwe schepping, de eerste opstanding.
1. Een uitwendige.
2. Een roeping die effect heeft. (inwendige roeping)

1. Een uitwendige roeping: dat is Gods aanbod der genade aan zondaren , waarbij Hij hen nodigt tot Christus te komen en de zaligheid te aanvaarden. “Velen zijn geroepen, maar weinigen uitverkoren”(Matthéus 20 vers 16) Deze roeping toont ons wat de mens behoorde te doen om zalig te worden; die neemt alle verontschuldiging weg als men ongehoorzaam blijft.
2. Er is een inwendige roeping (een roeping die effect heeft), als God met het aanbod van genade ook de genade werkt, Door deze roeping wordt het hart vernieuwd en de wil zaligmakend getrokken om Christus te omhelzen. Door de uitwendige roeping worden alle mensen gebracht tot een “belijdenis” van Christus; door de inwendige roeping komen ze tot het “bezitten” van Christus

Misschien helpt het iets in deze discussie.

Dank je JGW. Dan is dit wellicht mijn antwoord op Afgewezen.

[Afgewezen]

Nu jullie het over uitwendige en inwendige roeping hebbe, moest ik aan Ds. Thomas Boston,

De roeping die effect heeft.
“En die Hij tevoren verordineerd heeft, dezen heeft Hij ook geroepen.” (Romeinen 8 vers 30)
Wat is de roeping die effect heeft?
Het is een werk der genade van de Geest, waardoor Hij ons Christus van harte doet omhelzen, zoals Hij ons in het Evangelie wordt aangeboden. In Romeinen 8 vers 30 staat de gouden keten van de zaligheid, die bestaat uit vier schakels, waarvan de roeping er één is. “Dezen heeft Hij ook geroepen”
Roepen is: de nieuwe schepping, de eerste opstanding.
1. Een uitwendige.
2. Een roeping die effect heeft. (inwendige roeping)

1. Een uitwendige roeping: dat is Gods aanbod der genade aan zondaren , waarbij Hij hen nodigt tot Christus te komen en de zaligheid te aanvaarden. “Velen zijn geroepen, maar weinigen uitverkoren”(Matthéus 20 vers 16) Deze roeping toont ons wat de mens behoorde te doen om zalig te worden; die neemt alle verontschuldiging weg als men ongehoorzaam blijft.
2. Er is een inwendige roeping (een roeping die effect heeft), als God met het aanbod van genade ook de genade werkt, Door deze roeping wordt het hart vernieuwd en de wil zaligmakend getrokken om Christus te omhelzen. Door de uitwendige roeping worden alle mensen gebracht tot een “belijdenis” van Christus; door de inwendige roeping komen ze tot het “bezitten” van Christus

Misschien helpt het iets in deze discussie.

Dank je JGW. Dan is dit wellicht mijn antwoord op Afgewezen.

Nee.

[Ander]

De zondaar gelooft dan dat God zijn genade in Christus hem schenkt. Hij mag Christus zien als zijn Zaligmaker en gelooft dat zijn zonden vergeven zijn. Uiteraard is trap en mate verschillend. (om over standen nog maar niet te spreken. ) Is dit een goed antwoord, Afgewezen?

[Afgewezen]

De zondaar gelooft dan dat God zijn genade in Christus hem schenkt. Hij mag Christus zien als zijn Zaligmaker en gelooft dat zijn zonden vergeven zijn. Uiteraard is trap en mate verschillend. (om over standen nog maar niet te spreken. ) Is dit een goed antwoord, Afgewezen?

Nee, wat jij beschrijft is een gevolg van het geloven.

[Ander]

De zondaar gelooft dan dat God zijn genade in Christus hem schenkt. Hij mag Christus zien als zijn Zaligmaker en gelooft dat zijn zonden vergeven zijn. Uiteraard is trap en mate verschillend. (om over standen nog maar niet te spreken. ) Is dit een goed antwoord, Afgewezen?

Nee, wat jij beschrijft is een gevolg van het geloven.

Het aannemen van het aanbod. Of als dat te vaag is: het aangrijpen van de uitgestoken Evangeliehand. Wat wil je horen?