Mara schreef:Luther schreef:Je haalt nu twee dingen door elkaar:
1. Op de hoogte zijn van wat er allemaal mis kan gaan in refo-kring. (Jij gaat zelfs ervan uit dat elke jongere de dingen zondermeer stiekem doet. Dat laat ik verder voor jou.)
Nee, dat zeg ik niet. Elke ouder met kinderen op een reform. middelbare weet wat er speelt, anders ben je stekeblind of je hebt geen oprechte belangstelling voor de verhalen van je kind en kapt ze af.
Dat is een wel heel boude stelling. Er zijn genoeg gezinnen waar het met de kinderen prima gaat, en die niet zich bezondigen aan allerlei puberale zonden. Die ouders weten soms uit verhalen wat er zou spelen, maar het gaat grotendeels langs hen heen. Jij schetst wel een heel negatief beeld van elke jongere.
Mara schreef:Maar we moeten niet doen of zij zich beter gedragen! Ze doen precies hetzelfde, (roken, drinken, naar de bios) alleen doen ze het niet allemaal en in de regel moet het stiekem.
Nee, ze gedragen zich niet in alle gevallen beter. Maar we zouden van een christenjongere wel beter mogen verwachten. Maar ook hier geldt dat ik ook genoeg pubers ken die níet roken, die géén drugs gebruiken, die níet drinken, en die níet naar de bios gaan.
Mara schreef:En ze hebben allemaal een smartphone waar ze minder mooie dingen mee doen (anders had de ds er geen preek over hoeven houden toch?)
Zeker, er gebeurt op veel groetere schaal dan mij lief is allerlei vervelends op die smartphone, maar ook hier geldt: Het gaat weliswaar om grote delen van jongeren, maar er zijn ook nog heel wat jongeren die dat niet doen.
Mara schreef:Ik heb kinderen op een seculiere en op een reform. gehad en ik zag weinig tot geen verschil in gedrag. In de klas van mijn zoon (op de seculiere) zaten 7 christelijke jongeren, w.o. de zoon van een hervormde predikant.
Dat kan, dat is jouw ervaring, daar treed ik niet in. Wel vind ik dat we het ideaal hoog moeten houden.
Mara schreef:Luther schreef:2. Het ideaal dat ik niet wens los te laten om mijn kinderen met goede vrienden te laten omgaan en alles wat de duivel aanwendt om onze kinderen van de Heere en Zijn dienst af te trekken, zoveel mogelijk buiten de deur houden.
Dat is op basisschoolleeftijd nog wel te sturen, daarna niet meer. Wat wil je doen? Deur dichthouden? Waarschuwen? Maatregelen treffen?
Nee, ik praat nu ook voor het VO. Dus het fatalisme wat je nu uitspreekt, herken ik niet zo. Je kunt de dingen toch op volwassen manier bespreekbaar maken, ook als je zoon/dochter omgaat met vrienden waar je niet direct enthousiast van wordt? Ik heb de eerste, beste keer dat hij het over een andere vriend had, direct gezegd: Neem maar mee. Of: Wil je erheen? Ik rij wel even. Dus ja, je kunt prima positief stimuleren.
Mara schreef:Luther schreef:Ik stuur liever positief op de achtergrond, dan dat ik vooraf ze helemaal vrij laat en later moet zeggen: Had ik toen en toen maar meer gestuurd.
Iets wat ik geleerd heb in de loop van de jaren is dat je op een bepaalde manier los moet gaan laten. Vroeg gaan zaaien, als het koren te velde rijpt, zul je het in de gaten moeten houden, maar je kunt weinig meer dan dat Luther. Als je aan het onkruid gaat lopen trekken, loop je de kans het goede koren er ook uit te trekken.
Zeker, je moet langzaamaan loslaten, dat is ook helemaal niet erg. Ik hoop dat hun geweten dan zó gevormd is dat ze in het spoor van Gods Woord blijven gaan. We mogen in dat opzicht ook verwachting hebben op grond van Gods verbond en Zijn beloften. Anderzijds zie ik ook veel ouders die in een soort fatalisme belanden en vanaf dat de kids een jaar of twaalf zijn werkelijk niets meer durven zeggen. Dan zeg ik: Ho, die doopbelofte geldt ook als ze puber zijn. Een puber vraagt ook om heldere leiding, ook al wil hij/zij die geregeld ontduiken. En als het om kernzaken gaat, mag het ook best eens stevig 'knetteren'. Als ze altijd maar zien dat het uit liefde is.
Mara schreef:En toen mijn man mn zoon van de kermis ging halen, dacht ik: dat heeft mijn pa ook eens moeten doen met mij. En hij was niet boos, maar hij was verdrietig en de suikerspin smaakte niet meer.
Ik heb dit (nog) niet hoeven doen, maar ik maak me geen illusies, alsof mijn kinderen dat nooit zouden/zullen doen.
Mara schreef:Luther schreef:Je lijkt nu haast te zeggen: Laat ons de zonde doen, opdat de genade te meerder worde. Of ik begrijp je echt niet.
Ik begrijp niet waar je dit vandaan haalt. Ik heb gelukkig kinderen die niet afgedwaald zijn en ligt dat dan aan mij en mijn opvoeding? Welnee!
Waar ik dit vandaan haalde? Omdat je zo allergisch reageert op elke vorm van sturing m.b.t. pubers. Het lijkt wel alsof bij jou elke puber uit de band springt, alles doet wat God verboden heeft, etc. En dat je maar niet moet denken dat je nog met correcties kunt aankomen, want die pikken ze toch niet meer. En tegelijk spreek je over Gods genade...
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)