Kleine ergernissen

[Ararat]

We kunnen er natuurlijk een refo-regel van maken: Voetballen is alleen toegestaan binnen het huwelijk.

Het zal grappig bedoeld zijn maar vind jij seksualiteit binnen het huwelijk en zich distantiëren van topsport refo-regels?

Dit is mijn refoschaamte. Dat zaken die onmiskenbaar niet passen bij de vreze des HEEREN onder refo-regels geplaatst worden.

Helemaal eens, alles wordt er bij gehaald om te relativeren, zelfs tot dit soort spottende opmerkingen toe. Bizar eigenlijk.

Inderdaad. Ook je laatste reactie is me uit het hart gegrepen.

Evenals het feit dat de wezenlijke vragen die ik stelde, niet beantwoord zijn. Misschien kan @Ad Anker daar nog eens serieus op ingaan.

Ik had ook een wezenlijke vraag. Aan jou.

Hoe denk je inmiddels over het inzetten van de wijkouderling in de casus kinderfeestje met Snollebollekes-liedje?

[GerefGemeente-lid]

Het zal grappig bedoeld zijn maar vind jij seksualiteit binnen het huwelijk en zich distantiëren van topsport refo-regels?

Dit is mijn refoschaamte. Dat zaken die onmiskenbaar niet passen bij de vreze des HEEREN onder refo-regels geplaatst worden.

Helemaal eens, alles wordt er bij gehaald om te relativeren, zelfs tot dit soort spottende opmerkingen toe. Bizar eigenlijk.

Inderdaad. Ook je laatste reactie is me uit het hart gegrepen.

Evenals het feit dat de wezenlijke vragen die ik stelde, niet beantwoord zijn. Misschien kan @Ad Anker daar nog eens serieus op ingaan.

Ik had ook een wezenlijke vraag. Aan jou.

Hoe denk je inmiddels over het inzetten van de wijkouderling in de casus kinderfeestje met Snollebollekes-liedje?

Dat is niet nodig in dit specifieke geval, omdat ik niet wist dat men niet lid was van dezelfde gemeente.

Maar als ik mijn kind naar een feestje zou sturen van medegemeenteleden, zou ik eerst een gesprek met hen aangaan en bij het bagatelliseren of relativeren van mijn zorgen (zoals dat hier ook al menigmaal is gedaan deze dag), zou ik wel degelijk de wijkouderling inschakelen.

[Mannetje]

Wat zou je dan van de wijkouderling verwachten? En waarom de wijkouderling en niet de kerkenraad in zijn geheel?

[Ararat]

Ik had ook een wezenlijke vraag. Aan jou.

Hoe denk je inmiddels over het inzetten van de wijkouderling in de casus kinderfeestje met Snollebollekes-liedje?

Dat is niet nodig in dit specifieke geval, omdat ik niet wist dat men niet lid was van dezelfde gemeente.

Maar als ik mijn kind naar een feestje zou sturen van medegemeenteleden, zou ik eerst een gesprek met hen aangaan en bij het bagatelliseren of relativeren van mijn zorgen (zoals dat hier ook al menigmaal is gedaan deze dag), zou ik wel degelijk de wijkouderling inschakelen.

Dat is al wat duidelijker voor me. Dank. Nu komt wel dezelfde vraag als die van mannetje in me op.

Edit: ik ben trouwens wel blij dat ik je wijkouderling niet ben, maar dat zal wederzijds zijn

[merel]

Helemaal eens, alles wordt er bij gehaald om te relativeren, zelfs tot dit soort spottende opmerkingen toe. Bizar eigenlijk.

Inderdaad. Ook je laatste reactie is me uit het hart gegrepen.

Evenals het feit dat de wezenlijke vragen die ik stelde, niet beantwoord zijn. Misschien kan @Ad Anker daar nog eens serieus op ingaan.

Ik had ook een wezenlijke vraag. Aan jou.

Hoe denk je inmiddels over het inzetten van de wijkouderling in de casus kinderfeestje met Snollebollekes-liedje?

Dat is niet nodig in dit specifieke geval, omdat ik niet wist dat men niet lid was van dezelfde gemeente.

Maar als ik mijn kind naar een feestje zou sturen van medegemeenteleden, zou ik eerst een gesprek met hen aangaan en bij het bagatelliseren of relativeren van mijn zorgen (zoals dat hier ook al menigmaal is gedaan deze dag), zou ik wel degelijk de wijkouderling inschakelen.

Jij klinkt als mijn achterbuurman die, nadat hij zijn zin niet had gekregen over de plek van onze schuur in onze tuin, direct een brief van een advocaat naar ons stuurde.

[GerefGemeente-lid]

Wat zou je dan van de wijkouderling verwachten? En waarom de wijkouderling en niet de kerkenraad in zijn geheel?

Dat is al wat duidelijker voor me. Dank. Nu komt wel dezelfde vraag als die van mannetje in me op.

Omdat ik meen dat op deze wijze het eerste gebod duidelijk niet wordt beleden en dat dit dan ook ambtelijk met elkaar wordt besproken, volgens Matthéüs 18. Ik schreef ook dat dit dus alleen dient plaats te vinden als de zorgen daarover worden gebagatelliseerd of gerelativeerd. Als men oprecht erkent dat het niet verstandig was, hoeft er verder niemand bij betrokken te worden.

Verder ga ik op kerel haar reactie niet in. En met de laatste zin van @Ararat ben ik het geheel eens!

[Zeeuw]

Wij delen met zowel de wijkouderling als de predikant relevant lief en leed, soms kleinere, maar zeker ook de grotere zaken. Dit stellen ze op prijs. Meestal doen we dat dmv een appje, zodat de mannen kunnen reageren wanneer het hen schikt. Een enkele keer resulteert dat vervolgens in een belletje, een bezoekje, of een korte wandeling door het Zeeuwse. Zo zijn het in ieder geval zeker geen vreemden voor ons als er sprake is van huisbezoek of een contactmoment 'bij geval' in of rond kerk of woonplaats.

Ik heb nog nooit een poging gedaan om een van beiden op een ander af te sturen. Ze zouden zich er ook niet voor lenen, schat ik zo in.

Wellicht in dat laatste geval afhankelijk van de casus. In ieder geval niet casussen zoals hier beschreven.

[Ararat]

Wat zou je dan van de wijkouderling verwachten? En waarom de wijkouderling en niet de kerkenraad in zijn geheel?

Dat is al wat duidelijker voor me. Dank. Nu komt wel dezelfde vraag als die van mannetje in me op.

Omdat ik meen dat op deze wijze het eerste gebod duidelijk niet wordt beleden en dat dit dan ook ambtelijk met elkaar wordt besproken, volgens Matthéüs 18. Ik schreef ook dat dit dus alleen dient plaats te vinden als de zorgen daarover worden gebagatelliseerd of gerelativeerd. Als men oprecht erkent dat het niet verstandig was, hoeft er verder niemand bij betrokken te worden.

Verder ga ik op kerel haar reactie niet in. En met de laatste zin van @Ararat ben ik het geheel eens!

Ik probeer het te snappen. We hebben het over deze casus, toch?

Eigenlijk een grote ergernis:
Dat je kind terugkomt van een verjaardagsfeestje van een klasgenootje.
Groep 8 reformatorische basisschool.
En dan vertelt dat ouders Snollebolleke opzette en met alle kinderen van links naar rechts lopen te springen.
Om daarna uitgebreid de gelegenheid boden om voetbal te gaan kijken.

@GerefGemeente-lid, Ik vraag me 2 dingen af:
1. Als dit werkelijk zonde tegen het 1e gebod is, waarom is dan aangeven dat dit niet verstandig was voldoende?
2. Wat moet een ambtsdrager hier dan vervolgens mee? Wachten tot een volgend kinderfeestje? Schuldbelijdenis eisen? Stille censuur?

Ik ga nog een stap verder. Als dit werkelijk zonde tegen het 1e gebod zou zijn, moet er dan geen gesprek met die springende en kijkende kinderen zijn? Zijn zij ook schuldig?

[Maanenschijn]

Wat zou je dan van de wijkouderling verwachten? En waarom de wijkouderling en niet de kerkenraad in zijn geheel?

Dat is al wat duidelijker voor me. Dank. Nu komt wel dezelfde vraag als die van mannetje in me op.

Omdat ik meen dat op deze wijze het eerste gebod duidelijk niet wordt beleden en dat dit dan ook ambtelijk met elkaar wordt besproken, volgens Matthéüs 18. Ik schreef ook dat dit dus alleen dient plaats te vinden als de zorgen daarover worden gebagatelliseerd of gerelativeerd. Als men oprecht erkent dat het niet verstandig was, hoeft er verder niemand bij betrokken te worden.

Verder ga ik op kerel haar reactie niet in. En met de laatste zin van @Ararat ben ik het geheel eens!

Ik vroeg mij af @GerfGemeente-lid, van hoeveel door jou overtreden geboden zou ik met jouw wijkouderling kunnen spreken?

Nergens past wat mij betreft bagatellisering van de voetbalverdwazing, maar een dergelijke aanmatigende toon zal je mijns inziens niet aanslaan als je jezelf ook schuldig weet.

Besef dat een liefdevol en oprecht gesprek met je mede-kerkgenoot vanuit de kennis van het eigen hart meer doet dan tien wijkouderlingen.

Denk ik.

[GerefGemeente-lid]

bij het bagatelliseren of relativeren van mijn zorgen (zoals dat hier ook al menigmaal is gedaan deze dag), zou ik wel degelijk de wijkouderling inschakelen

Dit is dus iets heel anders dan:

Besef dat een liefdevol en oprecht gesprek met je mede-kerkgenoot vanuit de kennis van het eigen hart meer doet dan tien wijkouderlingen.

Zou je ook nog eens hierop inhoudelijk kunnen ingaan?
viewtopic.php?p=1152401#p1152401
En dan doel ik vooral op dit stukje:

Als je in je hart mag weten dat Christus voor je zonden heeft betaald, je dat ook tijdens het Heilig Avondmaal mag belijden, en het gaat op maandag of op verjaardag alleen over Nederland-Turkije, en niet over hoe het was onder de verkondiging van Gods Woord op zondag, hoe verhoudt zich dit dan tot het dienen en vrezen van de Heere? Hoe kunnen we dan nog spreken over het 'Gij geheel anders'?

Ik kan de zaken in ieder geval niet met elkaar in overeenstemming krijgen. We kunnen niet God dienen en tegelijkertijd alle geneugten van deze wereld aan de hand houden.

[Ambtenaar]

Omdat ik meen dat op deze wijze het eerste gebod duidelijk niet wordt beleden en dat dit dan ook ambtelijk met elkaar wordt besproken, volgens Matthéüs 18. Ik schreef ook dat dit dus alleen dient plaats te vinden als de zorgen daarover worden gebagatelliseerd of gerelativeerd. Als men oprecht erkent dat het niet verstandig was, hoeft er verder niemand bij betrokken te worden.

Verder ga ik op kerel haar reactie niet in. En met de laatste zin van @Ararat ben ik het geheel eens!

Nog steeds niet helder wat je van de kerkenraad verwacht. Heeft de kerkenraad zich ook al uit te spreken over kinderfeestjes? Het komt mij allemaal nogal kinderlijk over. Maar wellicht begrijp ik ten diepste niet hoe men zich tot elkaar verhoudt in bepaalde kringen.

[Maanenschijn]

bij het bagatelliseren of relativeren van mijn zorgen (zoals dat hier ook al menigmaal is gedaan deze dag), zou ik wel degelijk de wijkouderling inschakelen

Dit is dus iets heel anders dan:

Besef dat een liefdevol en oprecht gesprek met je mede-kerkgenoot vanuit de kennis van het eigen hart meer doet dan tien wijkouderlingen.

Zou je ook nog eens hierop inhoudelijk kunnen ingaan?
viewtopic.php?p=1152401#p1152401

Nee, dat heb ik uitgebreid gedaan.

Ik merk dat jij niet inhoudelijk reageert. Waarom niet?

[GerefGemeente-lid]

Ik merk dat jij niet inhoudelijk reageert. Waarom niet?

Omdat in de situatie die jij beschrijft dit dus helemaal niet ter zake doet. Je leest niet goed. Als je zorgen over het voetbal op een dusdanige manier gebagatelliseerd en gerelativeerd worden dat het maar normaal moet worden gevonden, vind ik dat een ernstige zaak. Ik zie de manier waarop @HHR het beschreef in strijd met het eerste gebod. En dan moet je, mijns inziens handelen volgens Matthéüs 18, vanuit de liefde en de nederigheid, en mag je, als niet mogelijk blijkt dat er wederzijds begrip en toenadering komt, mijns inziens daarbij ook de wijkouderling om raad en advies en bemiddeling hierin vragen.

In het geval van een open en eerlijk gesprek van hart tot hart, wat ten allen tijde het doel dient te zijn, en met insluiting dat er vanuit mijzelf ook niets goed is, is zoiets als hierboven beschreven dus helemaal niet aan de orde. Dus vandaar dat je iets schrijft wat niet ter zake doet.

En wat betreft mijzelf, ik ben echt geen haar beter dan anderen. Laat die gedachte maar gauw varen.

Verder ben ik benieuwd waar je inhoudelijk op de betreffende alinea bent ingegaan. Ik kan het niet terugvinden helaas.

[Maanenschijn]

Ik merk dat jij niet inhoudelijk reageert. Waarom niet?

Omdat in de situatie die jij beschrijft dit dus helemaal niet ter zake doet. Je leest niet goed. Als je zorgen over het voetbal op een dusdanige manier gebagatelliseerd en gerelativeerd worden dat het maar normaal moet worden gevonden, vind ik dat een ernstige zaak. Ik zie de manier waarop @HHR het beschreef in strijd met het eerste gebod. En dan moet je, mijns inziens handelen volgens Matthéüs 18, vanuit de liefde en de nederigheid, en mag je, als niet mogelijk blijkt dat er wederzijds begrip en toenadering komt, mijns inziens daarbij ook de wijkouderling om raad en advies en bemiddeling hierin vragen.

In het geval van een open en eerlijk gesprek van hart tot hart, wat ten allen tijde het doel dient te zijn, en met insluiting dat er vanuit mijzelf ook niets goed is, is zoiets als hierboven beschreven dus helemaal niet aan de orde. Dus vandaar dat je iets schrijft wat niet ter zake doet.

En wat betreft mijzelf, ik ben echt geen haar beter dan anderen. Laat die gedachte maar gauw varen.

Verder ben ik benieuwd waar je inhoudelijk op de betreffende alinea bent ingegaan. Ik kan het niet terugvinden helaas.

Ik ben in een reactie op Merel vanuit een persoonlijk perspectief ingegaan op de leegheid van voetbalspektakel. Ik heb er helemaal niets mee, maar ook niet met de leegheid in andere zaken, zelfs als het wel in onze refo-bubbel past.

Ik nergens, maar dan ook nergens iets gebagatelliseerd. Lees graag even je allereerste reactie. En daarna op de vraag van Ararat het gekronkel om er uit te komen. Je had kunnen overwegen om te zeggen: sorry ik was te snel met mij oordeel en reactie. Los van dat wij het in de aard van deze casus volgens mij helemaal eens zijn. Waar ik op probeer te wijzen is dat een hart wat zich zelf kent, in de regel mild is in het oordeel over een ander. En die mildheid mis ik ten enenmale.

Maar goed, het is geen vruchtbare discussie en ik verwacht die ook niet. Ik ga weer proberen mij in te houden en niet op je te reageren.

[GerefGemeente-lid]

Lees graag even je allereerste reactie. En daarna op de vraag van Ararat het gekronkel om er uit te komen. Je had kunnen overwegen om te zeggen: sorry ik was te snel met mij oordeel en reactie. Los van dat wij het in de aard van deze casus volgens mij helemaal eens zijn. Waar ik op probeer te wijzen is dat een hart wat zich zelf kent, in de regel mild is in het oordeel over een ander. En die mildheid mis ik ten enenmale.

Eens hoor. Dat had anders gemoeten.

En wat betreft je laatste zin: die komt ook voort uit de algemene acceptatie in mijn omgeving. Ik kan dat totaal niet begrijpen. Als de Heere je te sterk wordt, heeft heel dat voetbal geen enkele waarde meer, op welke wijze dan ook. Daarvan ben ik heilig overtuigd. Daar heb ik geprobeerd de vinger bij te leggen. En dat deed ik met gebrek, maar wel vanuit een verdrietig en vooral verbijsterd hart, omdat ik totaak niet begrijp hoe deze twee zaken met elkaar in overeenstemming zijn te brengen.