Gereformeerde Gemeenten

[Charles]

Kan, maar dan kun je wellicht net zo goed samengaan met de HHK of CGK. Of anders gezegd: dan wordt de GG een HHK of CGK en die heb je al.

[Erskinees]

Huh? Want door net wat meer predikanten gaat de GG lijken op andere kerkverbanden?

[Pianoman]

Ds. IJsselstein is gepromoveerd, dus is het: dr. IJsselstein.....

Waarde Pianoman, is u bekend of deze promotie (en daarmee deze titel) is erkend in Nederland?

Goede vraag.....

[Charles]

Huh? Want door net wat meer predikanten gaat de GG lijken op andere kerkverbanden?

Het curatorium zit er om mensen aan te nemen, niet om ze af te wijzen. Wil men meer predikanten dan moet je er meer toelaten. Meer toelaten betekent dat je dus andere criteria neemt en dus mensen gaat aannemen die je anders had afgewezen. Dus ja, dat betekent wat.

Wat we nodig hebben zijn mannen door God bekeerd, geleerd en begeerd.

[DDD]

Kan, maar dan kun je wellicht net zo goed samengaan met de HHK of CGK. Of anders gezegd: dan wordt de GG een HHK of CGK en die heb je al.

De norm is wat naar Gods woord is, niet wat uniek onderscheidingspunt zou zijn.

[Geytenbeekje]

Huh? Want door net wat meer predikanten gaat de GG lijken op andere kerkverbanden?

Het curatorium zit er om mensen aan te nemen, niet om ze af te wijzen. Wil men meer predikanten dan moet je er meer toelaten. Meer toelaten betekent dat je dus andere criteria neemt en dus mensen gaat aannemen die je anders had afgewezen. Dus ja, dat betekent wat.

Wat we nodig hebben zijn mannen door God bekeerd, geleerd en begeerd.

Dus veel predikanten in de HHK en PKN zijn niet bekeerd?
Want nagenoeg allen worden toegelaten.

[Ditbenik]

Paulus vertelt zijn bekering toch een aantal keren. Het lijkt mij uiterst relevant om daar naar te vragen, waarbij inderdaad de kanttekening van ds. IJsselstein ook een belangrijke is: iemand kan het verhaal mooier maken dan het is. Dat moet echter niet ertoe leiden dat we van weeromstuit er maar niet meer naar gaan vragen.

Waarom zou je iedereen maar moeten vragen om over zijn of haar bekering te vertellen? Het geloof kent men uit de vruchten. Ik zie in de Bijbel ook nergens dat het gebeurt. Paulus vertelt over zijn bekering op die moment dat zijn apostelschap in twijfel wordt getrokken. Wanneer je het relevant vindt om er naar te vragen laat je daarmee zien dat je de bekering van een ander niet vertrouwt. Daarmee spreek je in wezen een veroordeling uit. De Bijbel noemt alleen de vruchten als kenbron van het geloof, niet de bekeringsgeschiedenis.

Totaal niet eens. Wat is er nu mooier dan aan anderen vertellen welke grote dingen God in je leven gedaan heeft, en om dat van anderen te horen? Dat moet niet gezien worden als wantrouwen, juist niet.
1 Petrus 3:15: Zijt altijd bereid tot verantwoording aan een iegelijk, die u rekenschap afeist van de hoop, die in u is, met zachtmoedigheid en vreze.
Psalm 66:16 Komt, hoort toe, o allen gij, die God vreest, en ik zal vertellen, wat Hij aan mijn ziel gedaan heeft.
Uiteindelijk moet het gaan om: Psalm 34:4 Maakt den HEERE met mij groot, en laat ons Zijn Naam samen verhogen.

Dat is een omkering van zaken. Je vond het relevant om daar naar te vragen. Nu heb je het over vertellen. Dat is toch werkelijk iets anders. Wat er mooier is dan anderen vertellen wat God in mijn leven gedaan heeft? Anderen het evangelie van Jezus Christus verkondigen.
Reageren op losse teksten vind ik een beetje zinloos. Dan moet je de context uit gaan leggen van de tekst uit 1 Petrus 3 bijvoorbeeld. Daar kun je ook gewoon zelf naar kijken.

[Maanenschijn]

Ik ken er wel die zijn afgewezen. En daar was ik niet rouwig om.

Eens. Maar dat betekent niet dat dit geldt voor álle afgewezen personen. Wat mij betreft kan en moet het allemaal net iets ruimer. Ook met het oog op de vele vacante gemeenten en de grote workload voor de huidige predikanten.

Ik vind dit toch een wonderlijk gesprek. Zij die in een andere denominatie predikant zijn geworden zijn gelukkig achteraf bij de weging te licht bevonden (wat is anders de reden dat je er niet rouwig om bent?).

Maar het mag wel ietsje meer. Niet te veel, er moeten nog wel wat vacante gemeenten overblijven natuurlijk.

Dit is natuurlijk wel wat cynisch opgeschreven, maar zo te spreken over het grote tekort aan predikanten en de werkzaamheden van het curatorium is mijns inziens erg ongeestelijk.

[Mannetje]

Als nu eens alle gesprekken over het curatorium werden vervangen door gebeden, zou er dan geen verwachting mogen zijn?

Zeker nu, maar ook het jaar rond. Op dit moment zullen er weer mannen zijn die een attest van de kerkenraad hebben gekregen. Bidden we voor hen?
Op dit moment zullen er ook mannen zijn die geen attest kregen, bidden we voor hen?
Op dit moment zijn er curatoren die opzien tegen en uitzien naar de dagen waarop gehoord wordt. Bidden we voor hen?

Op dit moment zullen er gemeentes zijn waar de pijn van het vacant zijn schrijnt. Dragen we ze mee in ons gebed?

En als je nu vragen hebt bij het curatorium, is het dan allereerst een zaak van gebed?

[Erskinees]

Ik vind dit toch een wonderlijk gesprek. Zij die in een andere denominatie predikant zijn geworden zijn gelukkig achteraf bij de weging te licht bevonden (wat is anders de reden dat je er niet rouwig om bent?).

Maar het mag wel ietsje meer. Niet te veel, er moeten nog wel wat vacante gemeenten overblijven natuurlijk.

Dit is natuurlijk wel wat cynisch opgeschreven, maar zo te spreken over het grote tekort aan predikanten en de werkzaamheden van het curatorium is mijns inziens erg ongeestelijk.

Mijn post ging niet over degenen die ergens anders predikant zijn geworden.

[GGotK]

Ik vind het een mooi interview, maar wel met enkele vraagtekens bijvoorbeeld bij het onderstaande citaat.

De sfeer (op de TS) was goed, maar je moet stevig in je schoenen staan om in zo’n cultuur jezelf te blijven. Men verwacht dat je je voegt in het spoor van het vertrouwde. Ik wil niet recalcitrant zijn, maar deze tijd vraagt vooral om authenticiteit. Ik denk dat ik uiteindelijk wel mezelf ben gebleven.

Het is jammer dat authenticiteit/het jezelf blijven wordt 'uitgespeeld' t.o.v. het spoor van het vertrouwde. Waarbij natuurlijk ook nog de vraag is wat deze dominee precies met 'het spoor van het vertrouwde' bedoelt.

Dit is een kenmerkend probleem, namelijk dat als je niet aan het profiel van het gemiddelde voldoet er zware druk op je wordt uitgeoefend om jezelf daarnaar te veranderen. Een dergelijke fenomeen heb je ook in het bedrijfsleven waarin bedrijven in dezelfde sector een andere cultuur hebben. Ik acht dit dus niet een specifiek probleem voor een curatorium en ik vind het niet verbazingwekkend dat gepoogd wordt om eenheid uit te stralen.
Alleen zat dat laatste slecht lukken, omdat de diversiteit alleen maar toeneemt en daarin hebben we de tijd niet mee.

Ik begrijp het punt van GGotK niet. Het is toch duidelijk dat een weinig diverse cultuur niet uitnodigt tot authenticiteit? Ik begrijp niet wat daar nu zo jammer aan is. Je kunt wellicht verschillend denken over de onderlinge balans daartussen, maar dat is en blijft een dillemma.

Gelukkig is het lang niet overal zo dat bedrijven streven naar eenvormigheid, maar dat terzijde.

De vraag is wat er nu precies met het spoor van het vertrouwde wordt bedoeld: uiterlijke zaken zoals een zwart pak of het gebezigde taalgebruik/vertrouwde termen of gaat het over de inhoud van de lessen/preken.
Daarnaast vind ik het jammer dat als je via een kerkelijke omweg toch weer terug wilt en mag komen bij de GG, je je toch niet thuis voelt bij de 'cultuur' van de TS die hem toch vooraf bekend was. Ik had gehoopt dat hij de TS toch als een warm nest had mogen ervaren met veel herkenning, ook cultureel.

[pierre27]

Huh? Want door net wat meer predikanten gaat de GG lijken op andere kerkverbanden?

Het curatorium zit er om mensen aan te nemen, niet om ze af te wijzen. Wil men meer predikanten dan moet je er meer toelaten. Meer toelaten betekent dat je dus andere criteria neemt en dus mensen gaat aannemen die je anders had afgewezen. Dus ja, dat betekent wat.

Wat we nodig hebben zijn mannen door God bekeerd, geleerd en begeerd.

Ik verwees in een andere posting naar de artikelen van ds. Schreuder over het werk van het curatorium. Daar is niks onduidelijks aan.

[pierre27]

Als nu eens alle gesprekken over het curatorium werden vervangen door gebeden, zou er dan geen verwachting mogen zijn?

Zeker nu, maar ook het jaar rond. Op dit moment zullen er weer mannen zijn die een attest van de kerkenraad hebben gekregen. Bidden we voor hen?
Op dit moment zullen er ook mannen zijn die geen attest kregen, bidden we voor hen?
Op dit moment zijn er curatoren die opzien tegen en uitzien naar de dagen waarop gehoord wordt. Bidden we voor hen?

Op dit moment zullen er gemeentes zijn waar de pijn van het vacant zijn schrijnt. Dragen we ze mee in ons gebed?

En als je nu vragen hebt bij het curatorium, is het dan allereerst een zaak van gebed?

Mooie en wijze posting Mannetje, het is te vrezen dat het hier nog ruim aan mankeert.

[DDD]

Ik begrijp het punt van GGotK niet. Het is toch duidelijk dat een weinig diverse cultuur niet uitnodigt tot authenticiteit? Ik begrijp niet wat daar nu zo jammer aan is. Je kunt wellicht verschillend denken over de onderlinge balans daartussen, maar dat is en blijft een dillemma.

Gelukkig is het lang niet overal zo dat bedrijven streven naar eenvormigheid, maar dat terzijde.

De vraag is wat er nu precies met het spoor van het vertrouwde wordt bedoeld: uiterlijke zaken zoals een zwart pak of het gebezigde taalgebruik/vertrouwde termen of gaat het over de inhoud van de lessen/preken.
Daarnaast vind ik het jammer dat als je via een kerkelijke omweg toch weer terug wilt en mag komen bij de GG, je je toch niet thuis voelt bij de 'cultuur' van de TS die hem toch vooraf bekend was. Ik had gehoopt dat hij de TS toch als een warm nest had mogen ervaren met veel herkenning, ook cultureel.

Je doet net of bijzaken bepalend zijn. Het is zondig om van kerkverband te veranderen, maar het is niet zondig om een eigen smaak te hebben of gewoon jezelf te zijn. Ik zou niet weten waarom het voor een roeping tot predikant nodig zou zijn om je thuis te voelen in een bepaalde cultuur. Geen idee waar je het over hebt, trouwens, want van die cultuur heb ik vast geen idee.

Specifiek taalgebruik zou in ieder geval daar afgeleerd in plaats van aangeleerd moeten worden, mijns inziens.

[CvdW]

Het is zondig om van kerkverband te veranderen. U (DDD) heeft daar vast wel een Bijbels argument voor om te zeggen dat het zondig is. Waar kan ik dat in mijn Bijbel tussen de regels lezen?