Gereformeerde Gemeenten

[-DIA-]

Dat hoort daar ook bij. Het gaat om de hele presentatie, omdat ouderwets taalgebruik waarschijnlijk een teken van onzekerheid is.

Dat hoeft het niet per se te zijn. Mensen spreken, zo is niet zelden te constateren, naar hetgeen ze lezen. Dat kan een mens vormen, ook in zijn of haar taalgebruik. Een oude vriend, die ons al jaren ontvallen is door de dood, was van geboorte van Flakkee, maar hij sprak de taal van wijlen ds. Kersten en verwanten. Daarom acht ik het goed om de stelling, dat een mens spreekt naar wat hij leest (en hoort) als niet meer ter zake doende, ook wat voorbarig. Nader onderzoek is in deze wellicht gewenst, om niet al te stellige uitspraken hieromtrent te lanceren*
(*ander woord voor doen).

Ik weet niet of deze theorie wel klopt. Beroepshalve lees ik veel ambtelijke teksten, maar in het spreken gebruik ik die taal zeker niet. Daar doe je de luisteraar namelijk geen plezier mee. Overigens schijn ik zelf een ambtenaar te zijn die op een moderne manier schrijft. Dus veel korte zinnen, gebruik van de actieve vorm en het vermijden van ouderwetse woorden zoals 'vigerend', 'nochtans', 'onderhavig' en andere ambtelijke klassiekers.

Laten we dan helder wezen. De archaïsche vorm van uitdrukken is (dat zal ieder met een weinig verstand begrijpen) is ook niet mijn manier om gewoon in het dagelijks leven te communiceren. Dit is echter wel een taal die mij, en nu spreek in subjectief, door het lezen van bepaalde boeken is aangeleerd. We zouden dan ook moeiteloos een andere toon kunnen aanslaan. Maar laat ik dit ervan zeggen: Nieuw, of modern taalgebruik lijkt me niet zelden een degradatie van onze mooie taal.

[Ambtenaar]

Juist. Ik sluit me daarbij aan.

Overigens moeten we niet een grens overgaan. Ik hoorde pas in een weekdienst een dominee wel de grens opzoeken door de gemeente aan te spreken met: 'Jeugd, middelbaren van leeftijd, ouderdom...'

Je kunt dan ook gewoon zeggen: 'Jongelui, vaders en moeders, ouderen...'

Maar dat is een kleinigheidje, waar ik me verder niet aan stoor.

Je bent ook niet echt duidelijk. Je onderschrijft de oproep van Erasmiaan, die naar het schijnt namens iedereen is die van archaïsch taalgebruik houdt, maar kennelijk hanteer je wel bepaalde grenzen.

[windorgel]

Beste DDD en Tiberius,

Zouden jullie misschien wat gas terug willen nemen over de prediking en het taalveld dat velen in de gereformeerde gezindte wel lief is? Je doet er veel mensen pijn mee.

Dank.

Met vriendelijke groet,
Erasmiaan

Juist. Ik sluit me daarbij aan.

Overigens moeten we niet een grens overgaan. Ik hoorde pas in een weekdienst een dominee wel de grens opzoeken door de gemeente aan te spreken met: 'Jeugd, middelbaren van leeftijd, ouderdom...'

Je kunt dan ook gewoon zeggen: 'Jongelui, vaders en moeders, ouderen...'

Maar dat is een kleinigheidje, waar ik me verder niet aan stoor.

Laten we dan 'vaders en moeders' gelijk maar vervangen in 'mannen en vrouwen'. Volgens mij hebben predikanten die 'vaders en moeders' zeggen terwijl ze mensen van middelbare leeftijd bedoelen niet in de gaten dat ze een bepaalde groep daarmee (onbedoeld) buitensluiten, waarvan sommigen dat als pijnlijk kunnen ervaren.

[Jantje]

Je hebt gelijk.

En @Ambtenaar, natuurlijk zijn er grenzen. Ik heb er geen enkel probleem mee als er een preek gelezen wordt van een dominee uit de eerste helft van de vorige eeuw, maar je kunt dan bepaalde aanspreektitels wel veranderen. Het is natuurlijk niet nodig om de jongelui aan te spreken met 'jongelingen'.

[-DIA-]

We kunnen prima begrijpen wat een dominee bedoelt al hij het (ik zeg het nu wat overdreven): Jongelingen en jonge dochters... Modernere predikanten zeggen wel eens "Meisjes en jongens". Hier zien we een "rolomdraaiende" volgorde, wat wellicht door de huidige generatie niet eens wordt opgemerkt.

[Ambtenaar]

Laten we dan helder wezen. De archaïsche vorm van uitdrukken is (dat zal ieder met een weinig verstand begrijpen) is ook niet mijn manier om gewoon in het dagelijks leven te communiceren. Dit is echter wel een taal die mij, en nu spreek in subjectief, door het lezen van bepaalde boeken is aangeleerd. We zouden dan ook moeiteloos een andere toon kunnen aanslaan. Maar laat ik dit ervan zeggen: Nieuw, of modern taalgebruik lijkt me niet zelden een degradatie van onze mooie taal.

Het taalgebruik kent nu eenmaal een ontwikkeling. Je kunt dat een degradatie noemen, maar dat acht ik een subjectief oordeel. Wijlen heer De Pater, docent Nederlands, verplichtte mij ooit de Oudnederlandse zin 'Hebban olla uogala nestas hagunnan hinase hic anda thu' uit het hoofd te leren. Ik ben van mening dat de hedendaagse vertaling heel wat duidelijker is. En zo zal het ook gelden voor mensen die archaïsch taalgebruik tot norm lijken te verheffen. Het is een norm die voor jongeren te hoog gegrepen is. Ze begrijpen er geen sikkepit van.

[-DIA-]

Beste DDD en Tiberius,

Zouden jullie misschien wat gas terug willen nemen over de prediking en het taalveld dat velen in de gereformeerde gezindte wel lief is? Je doet er veel mensen pijn mee.

Dank.

Met vriendelijke groet,
Erasmiaan

Juist. Ik sluit me daarbij aan.

Overigens moeten we niet een grens overgaan. Ik hoorde pas in een weekdienst een dominee wel de grens opzoeken door de gemeente aan te spreken met: 'Jeugd, middelbaren van leeftijd, ouderdom...'

Je kunt dan ook gewoon zeggen: 'Jongelui, vaders en moeders, ouderen...'

Maar dat is een kleinigheidje, waar ik me verder niet aan stoor.

Laten we dan 'vaders en moeders' gelijk maar vervangen in 'mannen en vrouwen'. Volgens mij hebben predikanten die 'vaders en moeders' zeggen terwijl ze mensen van middelbare leeftijd bedoelen niet in de gaten dat ze een bepaalde groep daarmee (onbedoeld) buitensluiten, waarvan sommigen dat als pijnlijk kunnen ervaren.

Wie ds. Spaans wel eens heeft gehoord, zal dit bekend in de oren klinken. Heel vaak sprak hij de gehele gemeente aan: "Vaders en moeders, mannen en vrouwen" en ook wel "jongens en meisjes".

[Ambtenaar]

En @Ambtenaar, natuurlijk zijn er grenzen. Ik heb er geen enkel probleem mee als er een preek gelezen wordt van een dominee uit de eerste helft van de vorige eeuw, maar je kunt dan bepaalde aanspreektitels wel veranderen. Het is natuurlijk niet nodig om de jongelui aan te spreken met 'jongelingen'.

Maar wat zijn die grenzen dan? Die lijken me nogal subjectief. Het is gewoon beter als predikanten in hedendaagse taal spreken.

[Erskinees]

Als je jezelf niet bewust traint in normaal taalgebruik, ga je vanzelf vervallen in het jargon, al dan niet op grond van de statenvertaling. Uiteindelijk richt je je taal naar de bron van je denken en de vertaling heeft daar invloed op. Als je dan ook oudvaders in oude druk leest, ga je vervolgens ook in naamvallen praten.

Dat lijkt met het meest logisch, alle andere verklaringen vind ik wat al te fantastisch.

Toch zie je dat de broeders in de kringen van BhP en de rechterflank van de HHK vaak in normaal Nederlands, maar net zo schriftuurlijk en bevindelijk, bepaalde zaken kunnen verwoorden. Dat zeg ik niet als steek of kritiek op de GG, maar meer als constatering. Ik begrijp het jargon namelijk wel. Maar mijn kinderen bijvoorbeeld niet. Die ergeren zich er alleen maar aan. Het zou fijn zijn wanneer er in de GG ook gewerkt ging worden aan het verwoorden in hedendaagse taal zonder (!) van de boodschap af te doen. Dat kan prima.

[Zeeuw]

Beste DDD en Tiberius,

Zouden jullie misschien wat gas terug willen nemen over de prediking en het taalveld dat velen in de gereformeerde gezindte wel lief is? Je doet er veel mensen pijn mee.

Dank.

Met vriendelijke groet,
Erasmiaan

Kun je dit eens wat meer duiden? Is het gewend zijn, of is het echt liefhebben? En als het dat laatste is, dan ben ik erg benieuwd naar wat meer duiding.

[Tiberius]

Beste DDD en Tiberius,

Zouden jullie misschien wat gas terug willen nemen over de prediking en het taalveld dat velen in de gereformeerde gezindte wel lief is? Je doet er veel mensen pijn mee.

Dank.

Met vriendelijke groet,
Erasmiaan

Ik geef alleen maar een tip om het te verbeteren, door te verwijzen naar een organisatie die ook in de GG gebruikt wordt.

[Posthoorn]

Overigens moeten we niet een grens overgaan. Ik hoorde pas in een weekdienst een dominee wel de grens opzoeken door de gemeente aan te spreken met: 'Jeugd, middelbaren van leeftijd, ouderdom...'

Je kunt dan ook gewoon zeggen: 'Jongelui, vaders en moeders, ouderen...'

Maar dat is een kleinigheidje, waar ik me verder niet aan stoor.

Ook heel fijn voor de ongetrouwde mannen en vrouwen, als de gemeente wordt aangesproken met 'vaders en moeders'.

[Zeeuw]

Overigens moeten we niet een grens overgaan. Ik hoorde pas in een weekdienst een dominee wel de grens opzoeken door de gemeente aan te spreken met: 'Jeugd, middelbaren van leeftijd, ouderdom...'

Je kunt dan ook gewoon zeggen: 'Jongelui, vaders en moeders, ouderen...'

Maar dat is een kleinigheidje, waar ik me verder niet aan stoor.

Ook heel fijn voor de ongetrouwde mannen en vrouwen, als de gemeente wordt aangesproken met 'vaders en moeders'.

Vaders en moeders in het geloof?

[DDD]

We kunnen prima begrijpen wat een dominee bedoelt al hij het (ik zeg het nu wat overdreven): Jongelingen en jonge dochters... Modernere predikanten zeggen wel eens "Meisjes en jongens". Hier zien we een "rolomdraaiende" volgorde, wat wellicht door de huidige generatie niet eens wordt opgemerkt.

Dames gaan voor, dat is altijd al zo geweest in de christelijke cultuur.

[GGotK]

Beste DDD en Tiberius,

Zouden jullie misschien wat gas terug willen nemen over de prediking en het taalveld dat velen in de gereformeerde gezindte wel lief is? Je doet er veel mensen pijn mee.

Dank.

Met vriendelijke groet,
Erasmiaan

Juist. Ik sluit me daarbij aan.

Overigens moeten we niet een grens overgaan. Ik hoorde pas in een weekdienst een dominee wel de grens opzoeken door de gemeente aan te spreken met: 'Jeugd, middelbaren van leeftijd, ouderdom...'

Je kunt dan ook gewoon zeggen: 'Jongelui, vaders en moeders, ouderen...'

Maar dat is een kleinigheidje, waar ik me verder niet aan stoor.

Het woordgebruik van de bewuste student zit in een andere categorie dan een uitspraak zoals jeugd, middelbaren van leeftijd, ouderdom. Het viel zelfs mij op, terwijl ik op dat gebied genoeg gewend ben. Voor mij is dit geen probleem, maar ik kan begrijpen dat dit sommige mensen wel afstoot.
Ik vond het in dit verband wel treffend wat refoforumlid Herman hierover schreef:

Uiteindelijk richt je je taal naar de bron van je denken en de vertaling heeft daar invloed op. Als je dan ook oudvaders in oude druk leest, ga je vervolgens ook in naamvallen praten.

Het is jammer en niet erg smaakvol dat een artikel over de vermeende samenhang tussen status/opleidingsniveau en het gebruik van vakjargon wordt gekoppeld aan de prediking van een net beginnende student.