Maatregelen kerk ivm coronavirus

[DDD]

Nou, inderdaad. Ik zou de neiging hebben om te zeggen dat ik daarop al een antwoord had gegeven. Maar goed, kennelijk zijn dit vragen die bij luisteraars kunnen opkomen zodra ze het antwoord op de vraag hebben gehoord.

[Bonny]

Je reactie richting het voorgeslacht acht ik laakbaar en ga er daarom niet verder op in.

Je hebt iets met het 'voorgeslacht'. Wat maakt dat je hierop zo gepikeerd reageert?

[Orchidee]

Artikel 28 NGB laat ik gewoon staan, ben het daar ook mee eens maar het heet niet voor niets Nederlandse geloofsbelijdenis. Primair blijft staan dat er buiten Jezus Christus geen enkele weg tot zaligheid is.

In onze Nederlandse situatie kunnen we met deze belijdenis goed uit de voeten, maar gelukkig kun je gewoon zalig worden zonder. Door het geloof alleen! Gelukkig voor onze broeders en zusters in Verweggistan, die deze belijdenis niet hebben én wellicht helemaal geen kerk hebben omdat het verboden is. We moeten deze belijdenis niet boven Gods Woord gaan plaatsen, dat is heel gevaarlijk!

Dit noemen we in plat Nederlands er om heen draaien en je verschuilen achter een ander. Je laat niets staan van artikel 28 en geeft het begrip kerk een invulling die het in de geloofsbelijdenis niet heeft.
Dit artikel spreekt van de wereldwijde kerk, die wezenlijk maar één belijdenis heeft. En waar ter wereld ook een belijdenis gevonden wordt die in haar wezenlijke inhoudt niet overeenkomt met deze belijdenis, is dat niet een belijdenis van de kerk en evenmin een belijdenis naar de Schrift. Want deze Nederlandse geloofsbelijdenis is geput uit de Schrift, spreekt haar na en is met de Schrift in overeenstemming.
Het opperen dat christen elders in de wereld een andere geloofsbelijdenis zouden kunnen hebben is het ondergraven van de eenheid en zekerheid van het geloof.
Wat mij betreft sluiten we dit gesprek, omdat geen nieuwe gezichtspunten te verwachten zijn.

Wat een kromme hersenspinsels

[Vervolgde]

Weet je wat ik krom vind? Dat iemand op 23 september kan verklaren:
- lid te zijn van een kerk die het belijden van de gelovigen in de vorm van de NGB tot grondslag heeft,
- op het forum deze geloofsbelijdenis te onderschrijven,
en dan op 10 oktober kan verklaren: ik ben niet zo bezig geweest met die belijdenis, ik zal er dan dieper in moeten duiken.

[Ad Anker]

Ik vind het volgende krom: wat heeft dit met maatregelen kerk ivm coronavirus te maken? Ik roep sommige scribenten op om on topic te blijven en bij een nieuw onderwerp een andere topic te openen. Hier on topic dus!

[Zeeuw]

Ik merk bij mezelf een stevige weerstand om eens per, ongeveer, 10 diensten naar kerk te mogen. Dan met een mondkapje op de kerk in, op de plaats af, niet zingen, dan kapje weer op, naar buiten haasten en snel de auto in.
Wat is nu nog de meerwaarde om niet gewoon met het gezin voor de laptop te gaan zitten? Gemeente zijn en dan even napraten over de preek etc is er niet meer bij.

[Mara]

Ik merk bij mezelf een stevige weerstand om eens per, ongeveer, 10 diensten naar kerk te mogen. Dan met een mondkapje op de kerk in, op de plaats af, niet zingen, dan kapje weer op, naar buiten haasten en snel de auto in.
Wat is nu nog de meerwaarde om niet gewoon met het gezin voor de laptop te gaan zitten? Gemeente zijn en dan even napraten over de preek etc is er niet meer bij.

Je kunt het ook anders benaderen. Probeer dankbaar te zijn voor de middelen die er nu wel zijn, i.t.t. enkele decennia geleden.
Want dan had je naar je oude moeder of oma moeten gaan, om daar naar de kerktelefoon te luisteren.
Ik mis het napraten niet, want dat doe ik zelden of nooit. Soms loop ik met iemand een stuk mee, omdat hij of zij ook mijn kant op moet.
Het gevaar bestaat dat in een gesprek nl. ook het graan wordt weggepikt.
Zoals ze vroeger zeiden, met het opsteken van de sigaar vervloog de preek in de rookwolken.

[Hollander]

Ik merk bij mezelf een stevige weerstand om eens per, ongeveer, 10 diensten naar kerk te mogen. Dan met een mondkapje op de kerk in, op de plaats af, niet zingen, dan kapje weer op, naar buiten haasten en snel de auto in.
Wat is nu nog de meerwaarde om niet gewoon met het gezin voor de laptop te gaan zitten? Gemeente zijn en dan even napraten over de preek etc is er niet meer bij.

Misschien niet meegaan in dat haastige element. Buiten op het plein of op straat is voldoende tijd en gelegenheid even na te praten. Neem uit voorzorg een paraplu mee. En die eens in de 10 diensten, is dat echt zo in jullie relatief kleine gemeente? Met jullie ledenaantal en aantal jonge doopleden, lijkt mij als buitenstaander eens in de 6 diensten toch al mogelijk?

[Herman]

Ik merk bij mezelf een stevige weerstand om eens per, ongeveer, 10 diensten naar kerk te mogen. Dan met een mondkapje op de kerk in, op de plaats af, niet zingen, dan kapje weer op, naar buiten haasten en snel de auto in.
Wat is nu nog de meerwaarde om niet gewoon met het gezin voor de laptop te gaan zitten? Gemeente zijn en dan even napraten over de preek etc is er niet meer bij.

De meerwaarde is dat God tot je spreekt in het midden van Zijn gemeente. Dat is een waarde die blijft en die aan de 30 resterende mensen kleeft. Hoewel ik dan liever 200 dan 30 mensen, namelijk de gehele gemeente, aanwezig wil hebben.
Een praatje met medechristenen zie ik in dat licht als een secundaire waarde. Dus niet waardeloos, maar wel van een andere soort waarde.
Het samenkomen noemen we ook een eredienst. Dat is geen dienst aan mensen, maar een dienst aan God.

[Erskinees]

Ik mis het napraten niet, want dat doe ik zelden of nooit. Soms loop ik met iemand een stuk mee, omdat hij of zij ook mijn kant op moet. Het gevaar bestaat dat in een gesprek nl. ook het graan wordt weggepikt.

Het idee van een hechte gemeente is dat er ook onderlinge ontmoeting plaatsvindt. Hoe geef je dat praktisch dan handen en voeten als je op zondag geen sociale activiteiten met gemeenteleden uitvoert?

[Jantje]

Ik begrijp de opmerking van @Zeeuw helemaal niet. Maar dat zal vast komen omdat ik niet (meer) napraat over de preek.

Ik heb eens zo'n negatief oordeel horen vellen over twee preken van Naäman de Syriër, dat ik een trauma heb over gehouden aan het 'napraten over de preek'. Daarom ga ik altijd direct naar huis en denk en mediteer ik er daar nog wat over na.

Verder eens met @Mara en @Herman.

[J.C. Philpot]

Ik heb ook niet zo'n behoefte om na de dienst te gaan staan praten met anderen. Dat heeft ongetwijfeld met mijn persoonlijkheidsstructuur te maken, en mijn ervaring vanuit het verleden is dat het vaak juist niet over de preek gaat. En als het er over gaat, dat de manier waarop niet altijd even positief is.

Maar het kan zijn dat dat ergens anders anders / beter is, dus laat ieder in zijn of haar geweten ten volle verzekerd zijn.

[-DIA-]

Ik heb ook niet zo'n behoefte om na de dienst te gaan staan praten met anderen. Dat heeft ongetwijfeld met mijn persoonlijkheidsstructuur te maken, en mijn ervaring vanuit het verleden is dat het vaak juist niet over de preek gaat. En als het er over gaat, dat de manier waarom niet altijd even positief is. Maar het kan zijn dat dat ergens anders anders / beter is.

Soms is de behoefte er wel eens, bij thuisluisteraars. Maar is er de gelegenheid niet.

[DDD]

Daar is dan een telefoon voor;-)

[Zeeuw]

Ik merk bij mezelf een stevige weerstand om eens per, ongeveer, 10 diensten naar kerk te mogen. Dan met een mondkapje op de kerk in, op de plaats af, niet zingen, dan kapje weer op, naar buiten haasten en snel de auto in.
Wat is nu nog de meerwaarde om niet gewoon met het gezin voor de laptop te gaan zitten? Gemeente zijn en dan even napraten over de preek etc is er niet meer bij.

Je kunt het ook anders benaderen. Probeer dankbaar te zijn voor de middelen die er nu wel zijn, i.t.t. enkele decennia geleden.
Want dan had je naar je oude moeder of oma moeten gaan, om daar naar de kerktelefoon te luisteren.
Ik mis het napraten niet, want dat doe ik zelden of nooit. Soms loop ik met iemand een stuk mee, omdat hij of zij ook mijn kant op moet.
Het gevaar bestaat dat in een gesprek nl. ook het graan wordt weggepikt.
Zoals ze vroeger zeiden, met het opsteken van de sigaar vervloog de preek in de rookwolken.

Misschien waren de gesprekken vroeger anders. Ik merk in deze gemeente juist heel sterk dat men vol van de preek graag hierover spreekt met anderen.