DDD schreef:Marion schreef:@DDD, hoe zie jij het proces dan zoals dit in de Gereformeerde kerk is verlopen? Als je kijkt naar de jaren 50, en preken leest uit bijvoorbeeld Menigerlei genade dan zie je een kerkverband waar een Schriftuurlijk-bevindelijke prediking is. Weliswaar dat de nadruk vooral op Schriftuurlijk valt, bevindelijk hangt van de prediker af. Je ziet een zeer gestructureerd kerkelijk leven zoals de GG ook hebben.
Nu, 70 jaar verder weten we met elkaar wat er van over is. Ik zie om mij heen soms GG-gemeenten waar ik een zelfde soort beweging zie als in het boek van Agnes Amelink over de Gereformeerden. En dat is wat mij zorg geeft. En hoe vaak heeft de kerkgeschiedenis al niet bewezen dat het proces zich lijkt te herhalen. Als je ziet hoe de Gereformeerde Bond was onder voormannen als I. Kievit en van Sliedregt, en hoe het nu is dan zie je hetzelfde. Dít is mijn punt en meer niet! Dat mijn kwalificaties onjuist waren, geef ik graag toe en neem ik terug, maar inhoudelijk blijft mijn punt overeind. Ben benieuwd naar je reactie!
Dat vind ik een heel moeilijke vraag. Ik geef enkele aanzetten van een antwoord. Hier zou ik een boek over kunnen schrijven, maar anderen kunnen dat beter, denk ik.
Ik heb ook veel getwijfeld aan het christelijk geloof. Ik kan er echter niet omheen dat God overduidelijk in mijn leven tot mij spreekt, vooral op punten die mij niet zo bevallen. Het zorgt er wel voor dat ik veel begrip heb voor de moeiten van mensen die in onze samenleving niet uit de voeten kunnen met Gods openbaring.
Ik vind daarnaast eerlijk gezegd dat jouw taxatie van de voormalige gereformeerde kerken niet juist is. Ik zie daarin veel werkelijke orthodoxie én praxie, zonder dat er sprake is van een gestold vermeend geloof of zelfs sociale groepsdruk, wat je in sommige gereformeerde gemeenschappen wel ziet. Kijk naar het interview met ds. Dijkstra-Algra in Visie deze week.
Ik ben het dus als eerste al niet eens met jouw taxatie van de uitkomsten.
Daar komt bij, dat het christendom altijd een minderheid is geweest. Dat zegt niets over de waarheid ervan, maar wel iets over de manier waarop het God behaagt zichzelf te openbaren. Dat staat mij niet altijd aan, zeker niet als vrienden ongelovig worden, maar toch is het wel zoals God dat lijkt te willen.
Ik zie in de Gereformeerde Bond natuurlijk veranderingen, en soms ook enige oppervlakkigheid. Maar die zie ik in de Gereformeerde Gemeenten véél meer. Niet bij de gelovigen (vooral in de middengemeenten en links en soms ook in rechtse gemeenten, al lijken die vaker doodgepreekt) die vaak best serieus proberen God te dienen. Maar op de preekstoel hoor ik weinig doorleefd geloof. Soms wel veel gekwebbel en geratel in vreemd Nederlands. Maar ik geloof niet dat als nu de vraag zou komen, hoe leeft u bij het ontbijt met God, dat daar nou een zinnig antwoord op zou komen. Men zweert bij conservatisme in -mijns inziens- onbelangrijke onderwerpen. Sommigen maken zelfs een onderscheid tussen schijn en zijn bij zulke onderwerpen. Dat speelt ook in de HHK, en overal waar reactionaire bewegingen zijn
.
Mijn probleem er mee is, dat het een vorm is, die uit angst geconserveerd wordt met machtsmiddelen. Men werpt dijken op tegen de buitenwereld, maar men ziet niet dat het hart zich moet verhouden tot God én tot onze tijd.
En daarmee is de secularisatie naar mijn inschatting vaak eigenlijk nog véél groter dan in kerkgemeenschappen waarin samenwonenende homo's predikant zijn, om maar een dwarsstraat te noemen. Omdat het leven is gecompartimenteerd in twee werelden (of zelfs meer).
De oorzaak voor de teloorgang in de GKN is denk ik dat er te weinig oog was voor de bevinding van de heiligen en dat mensen als Kuitert onvoldoende repliek kregen op hoog niveau.
Ik denk dat kortzichtigheid en het ontkennen van feiten de gereformeerde gemeenten niet bij God zal bewaren. Dát is mijn grote probleem met jouw redenering en ook met sommige forumregels hier. Ik respecteer die wel, maar ik vind het uitingen van ongeloof en gebrek aan geloofsvertrouwen.
Ik vind dus wat jij zorgelijk vindt, helemaal niet erg. Ik vind het eerder erg dat een kerkelijke gemeenschap voortdurend achter de feiten aanloopt, of dat nu over de vrouw in het ambt, de apartheid of over homoseksualiteit gaat. Het is ook heel jammer dat er nauwelijks documentatie is over eerdere veranderingen. Zoals over slavernij, gehandicapten, visie op Israel, rol van de vrouw (dat iets meer).
De door jou geprezen flank is een meester in het veranderen van de geschiedenis. Dat gebeurt al sinds de Nadere Reformatie. Dat maakt het heel lastig om de ideeëngeschiedenis van de bevindelijk gereformeerden goed te traceren. Maar ik ben geen voorstander van achterhoedegevechten, maar van een eerlijk afwegen en het streven naar een consistent wereldbeeld.