Vergaderdagen Curatorium Gereformeerde Gemeenten 2020 (discussie)

[Mannetje]

De kananeese vrouw vroeg om EEN kruimel. De hoofdman over honderd EEN woord omdat ze het niet waardig waren. de Heere spreekt dat dat een groot geloof is. Hier op het forum spreken ze over gelovig vragen om 25.

Precies, omdat een kruimel en een woord van Jezus een volmaakte volheid bevatten.

Hier gaat het om 87 vacante gemeenten. Dan mag je gelovig vragen om 87 kandidaten.

En wijlen ds. P. Blok, ex-curator, zei eens: We zagen op de lege kansels...

En wat bedoelde hij daarmee?

[GGotK]

Als je er vraagt om 1 , kunnen er 87 gegeven worden en andersom. Hopelijk doet het niets af aan iemands dankbaarheid.

[Jantje]

Of zoals meerdere ouderlingen bij ons baden: "Mogen er zoveel worden aangenomen dat de Theologische School nog eens moet worden uitgebreid."

[MvD5]

https://www.gergeminfo.nl/nieuws/het-cu ... t-bijeen-2

[Piet Puk]

Omdat? De Heere straft discussies ofzo? Of je vind het fijn om te stoken?

Op uw noodgeschrei.... deed Ik grote wonderen. Ik heb nog nergens gelezen dat dit op een hoop gekrakeel is. Jij wel?

En nee, in dit geval vind ik het niet fijn om te stoken. Maar als ik de hele discussie volg tot nu toe, is er weinig verheffends tot nu toe.

[Tiberius]

beste mensen, houd op met dit gekrakeel. je verwoest jezelf en anderen en de kerk. ga op je knieen en vraag de Heere of Hij er nog eentje zou willen geven.

Ik vraag me af of dat (gebed zonder bekering) de juiste insteek is tegenover een onbijbelse werkwijze.

[Tiberius]

Voor de volledigheid een citaat van mijn posting in dat topic van 10 jaar geleden:

Ik ben wel GG-er, wellicht niet zo open-minded als sommigen wensen, maar ik ben van mening, dat de procedure voor toelating tot de Theologische School voor verbetering vatbaar is. De huidige procedure is verre van optimaal en zelfs onbijbels. Verre van optimaal, omdat juist die mensen afgewezen worden, die niet in staat zijn om in een uurtje hun geestelijke leven en roeping voldoende pakkend te verwoorden. En onbijbels, omdat het curatorium zich opwerpt als hartenkenners en zij mensen niet geloven wanneer ze zeggen, dat ze geroepen zijn tot het predikambt. Er wordt hier over curatorium gesproken, maar ook kerkenraden kunnen soms een blokkerende rol spelen door als een soort quasi-curatorium over harten te willen oordelen, zo begrijp ik uit de hieronder geposte link naar een artikel van ds. P. de Jong.

Een alternatief zou kunnen zijn, om mensen bijvoorbeeld eerst één of twee jaar algemeen theologie te laten studeren (bijvoorbeeld á la CGO-E), onder begeleiding van een commissie van toelating, die enkele gesprekken in dat jaar met de studenten kan voeren. Daarna kan op basis van die gesprekken en de studieresultaten bekeken worden of de student door gaat naar de predikantsopleiding of bijvoorbeeld opleiding tot pastoraal werker, godsdienstleraar, of dergelijke.

Een ander alternatief is beschreven in een column door dr. Post, vandaag drie jaar geleden, wat ik uit de tweede pagina van dit topic omhoog wil halen.

Datum: 05-05-2007

Curatorium

S. D. Post

Curator is een ambt met oude papieren. Vroeger heetten onder anderen de toezichthouders van de Latijnse school curator. Vrijwel alle predikanten begonnen de weg naar het ambt op zo'n Latijnse school, de universitaire vooropleiding. Daar kwam de predikant in spe dus curatoren tegen, al was het maar bij de jaarlijkse prijsuitreiking voor de beste student. Het onderzoek naar de geschiktheid als predikant vond na de opleiding plaats door de classis, in een preparatoir en een peremptoir examen. Daar bemoeiden de curatoren zich niet mee.

In een aantal afgescheiden kerken is het de gewoonte dat het onderzoek naar de geschiktheid plaats vindt bij de voordeur van de opleiding. Zo vergadert binnen enkele weken het curatorium van de theologische opleiding van de Gereformeerde Gemeenten. Verschillende andere afgescheiden kerken kennen ook zo'n curatorium of een commissie van onderzoek. Wie zich met een attest van de kerkenraad meldt bij de Theologische School, krijgt een gesprek met de curatoren. Dit college van predikanten en ouderlingen beslist over de toelating, gemandateerd door de synode. Ze buigt zich over de geestelijke staat en de roeping van de kandidaat.

Daarnaast is er aan het einde van de studie, voordat de proponent zich aan een gemeente verbindt, het onderzoek door de classis.

Verwarring

Het is alleszins begrijpelijk dat de toelating tot de theologische opleiding van deze kleinere kerkelijke gemeenschappen zorgvuldig plaatsvindt. Afscheiding betekent in het algemeen versmalling. De Hervormde kerk van vroeger kende brede grenzen. Verschillende stromingen, later met eigen academische opleidingsplaatsen, pasten binnen de kerkelijke muren. In een stad of soms ook in een dorp stonden verschillende predikanten. Een klein kerkverband kent die breedte niet. Het is niet de volkskerk van vroeger. Een open instroom van predikanten zou voor veel verwarring zorgen en gemeenten verwoesten.

Dat dit onderzoek plaatsvindt aan het begin van de opleiding zal ermee te maken hebben dat het gaat om een particuliere opleiding die bekostigd wordt vanuit de gemeenten zelf, en die geheel is ingericht om predikant te worden binnen de eigen gemeenten.

De curatoren die dit onderzoek doen, zijn niet te benijden. Het is een verantwoordelijke taak. De beslissing, die bij meerderheid van stemmen genomen wordt, is niet alleen van grote betekenis voor de kandidaat, maar ook voor het kerkverband, waar vele kansels leeg staan. Het is ook een moeilijke taak. Het onderzoek richt zich op zeer persoonlijke dingen en de uitkomst laat zich niet aflezen uit een ingevulde checklist. Integendeel, alleen indringend en biddend luisteren kan aanwijzingen geven voor het stemgedrag van de individuele curator.

Gebed

Ik ken enkele predikanten die in het curatorium zitten, en ik ben ervan overtuigd dat zij net als veel gemeenteleden met hoop en verwachting naar de vergadering toeleven, overtuigd van de noodzaak dat de jongeren in het vergrijzende predikantenbestand de plaatsen van de ouderen innemen. Ze zullen dit werk doen in opzien naar boven. Dat gebed is ook nodig bij de achterban. Bid tot de Heere van de oogst dat Hij arbeiders in zijn oogst uitzendt.

Niet het bestaan van het curatorium zou ik hier ter discussie willen stellen. Zeker niet de intentie van de curatoren. Wel de praktische werkwijze.

Voor zover ik op de hoogte ben, is de werkwijze dat de kandidaat verslag doet van zijn bekering en van de roeping tot het ambt. Na eventueel een enkele vraag beantwoord te hebben, verlaat de kandidaat vervolgens de zaal en hoort enkele ogenblikken later de uitslag. Is dit een goede werkwijze?

Voor de ene kandidaat zal dit een prettige werkwijze zijn. Hij kan het hele verhaal thuis voorbereiden. Voor de ander zal het ongemakkelijk zijn om zo gedachten, ervaringen en gevoelens te presenteren. Niet ondenkbaar dat mensen zich heel onzeker gaan voelen of zelfs 'dichtslaan'. Zonder het gesprek bij het curatorium te willen gelijkstellen met een sollicitatiegesprek, zou het een optie zijn om die werkwijze te kiezen. In een gesprek zullen veel mensen beter tot hun recht komen en meer van zichzelf prijsgeven. Het zou de curatoren ook veel meer opleveren als ze met open vragen de kandidaat zouden uitlokken om iets te vertellen, als ze zouden doorvragen waar het hun niet helder is of waar ze twijfels hebben.

Voorgesprek

De procedure zou mijns inziens verder aan zorgvuldigheid winnen als er door een kleine commissie in een informelere sfeer al vast een voorgesprek zou plaatsvinden, zodat in ieder geval enkele curatoren de persoon in kwestie beter leren kennen. Natuurlijk is dat een hele tijdsinvestering, maar dat zou dubbel en dwars terugverdiend worden als er hierdoor meer predikanten zouden komen, of als predikanten eerder zouden worden toegelaten.

Er wordt in dit verband nogal eens gezegd: Als iemand predikant moet worden, dan wordt hij dat. Dan kan de werkwijze van het curatorium dat niet verhinderen. Hierop past maar één antwoord. Deuteronomium 29:29. De verborgen dingen zijn voor de Heere.

Als iemand naar Leeuwarden wil, moet hij niet in de trein naar Maastricht stappen. Zeker, als de Heere wil dat iemand in Leeuwarden komt, zal niets dat verhinderen. Maar wij hebben onze verantwoordelijkheid om ons uiterste best te doen om te bereiken wat goed is.

Het is iedere keer een wonder als een student wordt aangenomen. Niet: een wonder ondanks de werkvorm. Integendeel, laten deputaten blijven zoeken naar een optimale manier van onderzoek. Wel: een wonder omdat de Heere, ondanks verdeeldheid, geesteloosheid en wereldsgezindheid, wil denken aan de gemeenten. Nieuwe predikanten vormen het bewijs dat de Heere nog goedertieren gedachten heeft. Hij stuurt arbeiders, er is dus oogst. Nieuwe studenten vormen een teken van hoop.

[Tiberius]

Een een toevoeging die ik een dag later maakte:

Ik heb gisteren in dit topic een verbetervoorstel voor de toelatingsprocedure gedaan.
Daarin stelde ik voor om een bepaalde periode algemene theologie te studeren onder begeleiding van een commissie van toelating. Deze periode is voor iedereen toegankelijk.
Na die periode kan in overleg met die commissie gekeken worden of de student door kan voor de predikantsopleiding. Mochten er dan Bijbelse zaken zijn die niet in overeenstemming zijn met het gewichtige predikambt, dan kan men zo'n man adviseren om wat anders te gaan doen, bijvoorbeeld pastoraal werker of iets dergelijks.
Na zijn opleiding komt de eigenlijke beroeping en approbatie door een gemeente. Hieruit kan hij concluderen of hij werkelijk van God geroepen is of niet. Dat alles in overeenstemming met het hieronder geciteerde 31e artikel van de NGB.

[Adagio]

Na zijn opleiding komt de eigenlijke beroeping en approbatie door een gemeente. Hieruit kan hij concluderen of hij werkelijk van God geroepen is of niet. Dat alles in overeenstemming met het hieronder geciteerde 31e artikel van de NGB.

Soms kunnen inderdaad andere mensen pas achteraf concluderen dat iemand tot een ambt in Gods wijngaard geroepen is, bijvoorbeeld door een bepaalde gang van zaken. Maar ik zie niet goed, hoe God iemand roept tot een ambt door middel van een conclusie, die dezelfde persoon pas achteraf voor zichzelf opmaakt. Waarom net doen alsof je wel van God geroepen bent en ga je je gereed maken om een gemeente te dienen, terwijl je er niet van weet hoe God je gehuurd heeft vanuit een ander (goddelijk) beroep, of bij de hand bent genomen, of bij het oor gepakt, of in het nekvel gegrepen? Matth. 20: "En uitgegaan zijnde omtrent de elfde ure, vond hij anderen ledigstaande en zeide tot hen: Wat staat gij hier den gehelen dag ledig? Zij zeiden tot hem: Omdat ons niemand gehuurd heeft. Hij zeide tot hen: Gaat ook gij heen in den wijngaard, en zo wat recht is, zult gij ontvangen. Als het nu avond geworden was, zeide de heer des wijngaards tot zijn rentmeester: Roep de arbeiders, en geef hun het loon, beginnende van de laatsten tot de eersten."

[refo]

In de bijbel zijn geroepenen meteen bekwaam voor hun ambt. In de GG is dat niet zo.
Daarom is de methode die Tiberius voorstelt veel beter en bijbelser. Op het moment dat iemand opgeleid is, kan roeping pas aan de orde komen.

[Mara]

Als buitenstaander vind ik de toelatingseisen erg streng.
Er zitten regelmatig oudere mannen tussen, die al een carriëre hebben opgebouwd, met een hoog salaris. Zouden die dan op basis van een foute roeping het ambt van predikant ambiëren?
Ik kan dat niet geloven.
Laat hem beginnen en in de loop van de studie wordt toch duidelijk of het een ware roeping was?
Ik zou weleens willen meekijken hoe zo'n gesprek verloopt.
Je zult daar maar staan als jongeman, je weet je geroepen en die strenge heren zeggen: nee.
Ik begrijp heel goed dat ze de zuivere leer willen waarborgen en handhaven.
Maar er is toch een traject aan vooraf gegaan ook?
Waarom dan toch zo vaak een NEE?

[Adagio]

In de bijbel zijn geroepenen meteen bekwaam voor hun ambt.

Sommige mensen bezigen de uitdrukking: God roept niet de bekwamen, maar Hij bekwaamt de geroepenen.
Hoe dan ook het kan verschillend liggen. Gideon bijvoorbeeld werd eerst geroepen:
Richt. 6: "Toen keerde Zich de HEERE tot hem en zeide: Ga heen in deze uw kracht, en gij zult Israël uit der Midianieten hand verlossen. Heb Ik u niet gezonden?" Pas later, toen de Midianieten in het dal Jizreel zich legerden, lezen we: "Toen toog de Geest des HEEREN Gídeon aan" (kantt.: "Of: bekleedde hem, te weten met zulke gaven van wijsheid, ijver, kloekmoedigheid, en dapperheid, als de Geest des Heeren wist dat hem tot dit werk, als wapenen, van node waren. ")

[Bloksteen]

Een curatorium is geen orakel. Het is ook geen goddelijk geinspireerde procedure.
Zo is het in de Ggin door menselijk handelijk zo dat er de laatste jaren meer mannen worden toegelaten. Dat is ook voor de toekomst van het kerkverband en het behouden van de jeugd. In die zin bedrijft een curatorium ook tactiek. Tegelijkertijd is dit ook door de Almachtige zo geleid. Dat mensenlijk en dat goddelijke kan best naast elkaar staan. Zal in de Gg ook wel zo zijn. We hoeven niet alles uit elkaar te trekken.

[Bezorgd]

't is stil

[Zeeuw]

Een curatorium is geen orakel. Het is ook geen goddelijk geinspireerde procedure.
Zo is het in de Ggin door menselijk handelijk zo dat er de laatste jaren meer mannen worden toegelaten. Dat is ook voor de toekomst van het kerkverband en het behouden van de jeugd. In die zin bedrijft een curatorium ook tactiek. Tegelijkertijd is dit ook door de Almachtige zo geleid. Dat mensenlijk en dat goddelijke kan best naast elkaar staan. Zal in de Gg ook wel zo zijn. We hoeven niet alles uit elkaar te trekken.

Uiteindelijk kun je dus alles verklaren met 'het is zo geleid'?