Hoewel ik het afsplitsen begrijp, is het jammer dat de start van de hele discussie is weggevallen.
De feiten zijn de volgende.
Op 14 juli post Jantje een link naar Refoweb met een antwoord van ds. C. Harick inzake de Verhouding doop verbond en verkiezing.
Dit antwoord was voor mij aanleiding om de volgende vragen op te werpen:
Zou het kunnen zijn dat antwoorden als deze, in deze tijd ertoe leiden dat er veel gehoorzame christenen zijn die heel gelovig zijn, omdat het zo hoort en moet en in balans is? Christen die veel weten van de beloften en van Jezus en van geloven, maar niets weten van de wet en het recht van God? Zou dat ook de reden kunnen zijn dat er mensen zijn die zich christen noemen en geen oog hebben voor die christenen die het niet kunnen doen met een grijpgeloof, maar afhankelijk zijn van een geschonken geloof?
Hierop reageerde Samanthi met de tegenvraag:
Zou je welkom zijn als je helemaal niets heb? Helemaal niets... ook geen zondekennis?
Dit is de basis rond de discussie inzake de noodzaak van zondekennis.
Voor mij blijkt uit deze voorgeschiedenis heel helder:
1 Dat de start niet gaat over het handelen van God (waar de meeste reacties over gaan)
2 Dat het gaat om een naderen van een mens tot God en dan in het bijzonder of dat mogelijk is zonder zondekennis, ofwel buiten de zondekennis om?
Deze vraag beantwoorden is, in ieder geval voor mij de essentie van de huidige discussie en niet allerhande wegingen inzake het werken van God in wedergeboorte en bekering.