Bijbelkieswijzer

[samanthi]

verbaasd / van angst bevangen
ontroerd / in verwarring
onnozel / onschuldig
geil / dartel, maar niet in seksuele vorm.
gewrocht / gewerkt
kond gedaan / verkondigen
oorblazer / roddelaar, iemand opstoken
berderen / planken
handschrift / de nota, de rekening
stieten / stoten
verdorde hand / verlamde hand
maagschap / familie
gans / helemaal, geheel
klappen achterklap / praten roddelen
gesnedene / ontmande
vreselijk / geweldig
geplekt / gevlekt
vlek / gehucht
lip / landtong, inham
hier wat woorden die of een andere betekenis hebben gekregen of die zo in onbruik zijn dat bijna niemand weet wat het betekend, deze woorden kunnen veranderd worden zonder dat het afdoet van de grondtekst.

33 Toen maakten zich alle mannen Israëls op uit hun plaatsen en schikten den strijd te 59Baäl-Thamar; ook brak Israëls achterlage op uit haar plaats, 60na de ontbloting van 61Geba.
59 Westwaarts van Gibea gelegen, naar uitwijzen van de kaarten.
60 Dat is, nadat de stad van het krijgsvolk, dat nu van dezelve was afgetrokken, ontbloot was. Anders: uit de beemden, wiezen, maden, weiden.
61 Dat is, Gibea, als vers 10. verwijsteksten

kanttekening 60 maakt het niet duidelijker, daar zou ook naar gekeken kunnen worden

[eilander]

Het is veel meer, las ik onlangs.

Maar inderdaad vind ik dat de BGT qua doelgroep een legitieme plaats heeft.

Roem en prijzen horen niet binnen de categorie 'zeer toegankelijk doeltekstniveau'. Het uitgangspunt was niet meer dan 4000 verschillende woorden, en kennelijk passen roemen en prijzen daar dan niet bij. De NBV kent 11.000 woorden, de SV zal ook wel zoiets hebben. Dat kun je alleen vergelijken, als je je van dit verschil goede rekenschap geeft.

Sorry, DDD. Nu toch even over je manier van redeneren in dit topic. Ik vat het even samen:
1. DDD: ‘zich gelukkig prijzen’ is geen gewoon Nederlands en het woord ‘roem’ is al helemaal onbekend. Een belangrijk deel van de mensen heeft geen idee waar de ander het dan over heeft.
2. eilander: beide begrippen komen toch in seculiere kranten in verschillende bronnen voor.
3. DDD: veel mensen kennen inderdaad deze woorden wel. Kranten zijn echter geen goede bronnen, want die worden door functioneel alfabeten niet gelezen. Een kwart van de mensen is functioneel analfabeet.
4. eilander: geen kwart, maar 7,9%.
5. DDD: “het is veel meer, las ik onlangs”.
Nu vraag ik je: wat blijft er nu over van wat je bij punt 1. beweert? Ik vind dit echt een tenenkrommende manier van discussiëren, even los van hoe je over bijbelvertalingen denkt.
Het zou al helpen als je zou zeggen dat je het eerste wel wat zwaar hebt aangezet.

Ik zie dat de Stichting Lezen en schrijven zegt dat het 18% is. Dat is inderdaad fors meer dan wat op wikipedia staat, maar nog steeds geen kwart.

En dan toch even die BGT: hoeveel van deze mensen denk je over de streep te kunnen trekken om te gaan lezen in de Bijbel?
Ik laat de discussie over de betrouwbaarheid daarvan even liggen, want daarover denken we te zeer verschillend.

[DDD]

Ik zie allerlei percentages, maar ik weet wel waar het misverstand vandaan komt. Het gaat over een kwart van de vmbo-leerlingen. Excuses.

Het gaat om rond de 10-15 procent van de Nederlanders.

[DDD]

Het is veel meer, las ik onlangs.

Maar inderdaad vind ik dat de BGT qua doelgroep een legitieme plaats heeft.

Roem en prijzen horen niet binnen de categorie 'zeer toegankelijk doeltekstniveau'. Het uitgangspunt was niet meer dan 4000 verschillende woorden, en kennelijk passen roemen en prijzen daar dan niet bij. De NBV kent 11.000 woorden, de SV zal ook wel zoiets hebben. Dat kun je alleen vergelijken, als je je van dit verschil goede rekenschap geeft.

Sorry, DDD. Nu toch even over je manier van redeneren in dit topic. Ik vat het even samen:
1. DDD: ‘zich gelukkig prijzen’ is geen gewoon Nederlands en het woord ‘roem’ is al helemaal onbekend. Een belangrijk deel van de mensen heeft geen idee waar de ander het dan over heeft.
2. eilander: beide begrippen komen toch in seculiere kranten in verschillende bronnen voor.
3. DDD: veel mensen kennen inderdaad deze woorden wel. Kranten zijn echter geen goede bronnen, want die worden door functioneel alfabeten niet gelezen. Een kwart van de mensen is functioneel analfabeet.
4. eilander: geen kwart, maar 7,9%.
5. DDD: “het is veel meer, las ik onlangs”.
Nu vraag ik je: wat blijft er nu over van wat je bij punt 1. beweert? Ik vind dit echt een tenenkrommende manier van discussiëren, even los van hoe je over bijbelvertalingen denkt.
Het zou al helpen als je zou zeggen dat je het eerste wel wat zwaar hebt aangezet.

Ik zie dat de Stichting Lezen en schrijven zegt dat het 18% is. Dat is inderdaad fors meer dan wat op wikipedia staat, maar nog steeds geen kwart.

En dan toch even die BGT: hoeveel van deze mensen denk je over de streep te kunnen trekken om te gaan lezen in de Bijbel?
Ik laat de discussie over de betrouwbaarheid daarvan even liggen, want daarover denken we te zeer verschillend.

Het is natuurlijk een kwestie van definitie. Maar roemen en prijzen is geen eenvoudig Nederlands. Het ligt natuurlijk aan de taalrijkheid van je omgeving. Maar ik zal dat in mijn woonomgeving niet horen. Een deel van de mensen zal wel weten wat het betekent. Op mijn werk weet iedereen wat het betekent.

Het enige wat wellicht voor discussie vatbaar is, is wat 'een belangrijk deel' is. Ik dacht daarbij aan ongeveer een vijfde deel, maar dat is wellicht wiskundig niet juist. Dat weet ik niet zo goed.

[eilander]

Ik vroeg het zojuist na bij iemand in de doelgroep. Hij vermoedde: Roemeen. Maar prijzen kent hij wel. Althans, dat zegt hij. Maar prijzen is natuurlijk ook wat je voor iets betaalt.

Precies. Hij meent dat het iets zegt over de hoogte van de prijs.

Dat dus.

Soms geloof je je ogen niet.
Ik snap zeer wel dat iemand in de doelgroep de tekst 'roemen in de hoop der heerlijkheid Gods' niet begrijpt. Maar dat hij dan gaat denken aan Roemenen, wil er bij mij niet in.
En als een voetballer zegt dat hij zichzelf gelukkig prijst dat hij weer mag voetballen na een knieblessure, geloof ik niet dat iemand uit de doelgroep denkt dat hij dan een etiketje met een prijsje op zichzelf heeft geplakt.
Je zou er enorm om moeten lachen als het niet om zoiets ernstigs als een bijbelvertaling zou gaan.

[eilander]

Het is veel meer, las ik onlangs.

Maar inderdaad vind ik dat de BGT qua doelgroep een legitieme plaats heeft.

Roem en prijzen horen niet binnen de categorie 'zeer toegankelijk doeltekstniveau'. Het uitgangspunt was niet meer dan 4000 verschillende woorden, en kennelijk passen roemen en prijzen daar dan niet bij. De NBV kent 11.000 woorden, de SV zal ook wel zoiets hebben. Dat kun je alleen vergelijken, als je je van dit verschil goede rekenschap geeft.

Sorry, DDD. Nu toch even over je manier van redeneren in dit topic. Ik vat het even samen:
1. DDD: ‘zich gelukkig prijzen’ is geen gewoon Nederlands en het woord ‘roem’ is al helemaal onbekend. Een belangrijk deel van de mensen heeft geen idee waar de ander het dan over heeft.
2. eilander: beide begrippen komen toch in seculiere kranten in verschillende bronnen voor.
3. DDD: veel mensen kennen inderdaad deze woorden wel. Kranten zijn echter geen goede bronnen, want die worden door functioneel alfabeten niet gelezen. Een kwart van de mensen is functioneel analfabeet.
4. eilander: geen kwart, maar 7,9%.
5. DDD: “het is veel meer, las ik onlangs”.
Nu vraag ik je: wat blijft er nu over van wat je bij punt 1. beweert? Ik vind dit echt een tenenkrommende manier van discussiëren, even los van hoe je over bijbelvertalingen denkt.
Het zou al helpen als je zou zeggen dat je het eerste wel wat zwaar hebt aangezet.

Ik zie dat de Stichting Lezen en schrijven zegt dat het 18% is. Dat is inderdaad fors meer dan wat op wikipedia staat, maar nog steeds geen kwart.

En dan toch even die BGT: hoeveel van deze mensen denk je over de streep te kunnen trekken om te gaan lezen in de Bijbel?
Ik laat de discussie over de betrouwbaarheid daarvan even liggen, want daarover denken we te zeer verschillend.

Het is natuurlijk een kwestie van definitie. Maar roemen en prijzen is geen eenvoudig Nederlands. Het ligt natuurlijk aan de taalrijkheid van je omgeving. Maar ik zal dat in mijn woonomgeving niet horen. Een deel van de mensen zal wel weten wat het betekent. Op mijn werk weet iedereen wat het betekent.

Het enige wat wellicht voor discussie vatbaar is, is wat 'een belangrijk deel' is. Ik dacht daarbij aan ongeveer een vijfde deel, maar dat is wellicht wiskundig niet juist. Dat weet ik niet zo goed.

Ik weet dat het verstandiger is om erover op te houden, maar toch...
Nu is het 'geen eenvoudig Nederlands' terwijl je bij punt 1. hierboven toch echt iets heel anders zei.

[DDD]

Aha. Dat is wel een tekortkoming in het experiment. Ik heb de werkwoorden zonder context genoemd. Het klopt inderdaad dat het noemen in zinsverband een aantal opties uitsluit. Maar dan hebben we het over raden, niet over actief beheersen.

Maar ik geef onmiddellijk toe dat dit geen wetenschappelijk verantwoorde methode is om iets te verifiëren. Ik heb ook maar weinig analfabeten in mijn directe vrienden- en kennissenkring.

[DDD]

Ik weet dat het verstandiger is om erover op te houden, maar toch...
Nu is het 'geen eenvoudig Nederlands' terwijl je bij punt 1. hierboven toch echt iets heel anders zei.

Kennelijk zie je verschil tussen gewoon en eenvoudig Nederlands. Nu je dat zo zegt, begrijp ik dat verschil. In mijn omgeving is gewoon Nederlands ook eenvoudig Nederlands. Maar wat gewoon is, kan erg verschillen, natuurlijk.

Ik ga zo naar een verjaardag en dan zal ik mijn neefjes en nichtjes eens aan een onbetrouwbare test onderwerpen. Ik ben razend benieuwd.

[Hollander]

Het is veel meer, las ik onlangs.

Maar inderdaad vind ik dat de BGT qua doelgroep een legitieme plaats heeft.

Roem en prijzen horen niet binnen de categorie 'zeer toegankelijk doeltekstniveau'. Het uitgangspunt was niet meer dan 4000 verschillende woorden, en kennelijk passen roemen en prijzen daar dan niet bij. De NBV kent 11.000 woorden, de SV zal ook wel zoiets hebben. Dat kun je alleen vergelijken, als je je van dit verschil goede rekenschap geeft.

Correctie:
- "Prijzen" komt wél in de BGT voor, en wel in 26 Bijbelverzen.
- "Hoop" komt óók in de BGT voor, in zelfs 132 Bijbelverzen. Doorgaans met een onzekere klank in zich, maar Hebr. 11:1 houdt zowel in de SV als de BGT het woord "hoop" in de tekst. Toch een kerntekst.

Het woord "roemen" of "roem" komt niet in de BGT voor.

[DDD]

Dank.

Dan hoef ik prijzen niet meer te vragen

Ik ben benieuwd wat je van de drie voorbeelden van Valcke vindt.

[Jantje]

Zeg, @DDD, ik denk dat je neefjes en nichtjes heus wel weten wat het betekent als iemand beroemd is.

En verder vind ik dat je fantasie zo op hol geslagen is, dat het gewoon lachwekkend is, laat staan dat ik het nog serieus kan nemen, deze middag althans. En daar heb ik normaliter geen enkele last van.

[Hollander]

Dank.
Dan hoef ik prijzen niet meer te vragen
Ik ben benieuwd wat je van de drie voorbeelden van Valcke vindt.

Ik twijfel over het betekenisverschil in deze context tussen het woord 'hoop' en 'vertrouwen'. Heb gezocht en ook een Bijbelverklaring erop nageslagen, maar ik zie vooral een koppeling tussen deze woorden binnen de genoemde context. Overigens staat dat steeds in de betekenis van geloofsvertrouwen. Direct daarbij geldt ook dat mijn kennis van de grondtalen nihil is en ik daarover dus geen uitsluitsel kan geven.

Verder zou ik vooral twee waardevolle overdenkingen mee willen geven, lees ze in context (of in jouw woorden "in verband"):
- Rom. 12:12 "Verblijdt u in de hoop."
- 2 Kor. 10:17 "Doch wie roemt, die roeme in den Heere."

[Valcke]

Ik vroeg het zojuist na bij iemand in de doelgroep. Hij vermoedde: Roemeen. Maar prijzen kent hij wel. Althans, dat zegt hij. Maar prijzen is natuurlijk ook wat je voor iets betaalt.

Precies. Hij meent dat het iets zegt over de hoogte van de prijs.

Dat dus.

Soms geloof je je ogen niet.
Ik snap zeer wel dat iemand in de doelgroep de tekst 'roemen in de hoop der heerlijkheid Gods' niet begrijpt. Maar dat hij dan gaat denken aan Roemenen, wil er bij mij niet in.
En als een voetballer zegt dat hij zichzelf gelukkig prijst dat hij weer mag voetballen na een knieblessure, geloof ik niet dat iemand uit de doelgroep denkt dat hij dan een etiketje met een prijsje op zichzelf heeft geplakt.
Je zou er enorm om moeten lachen als het niet om zoiets ernstigs als een bijbelvertaling zou gaan.

Dat is het: voor DDD is discussiëren over de betekenis van Gods Woord verworden tot een spelletje behendig redeneren en zaken uit hun verband halen. En dat is triest.

[Valcke]

Dank.
Dan hoef ik prijzen niet meer te vragen
Ik ben benieuwd wat je van de drie voorbeelden van Valcke vindt.

Ik twijfel over het betekenisverschil in deze context tussen het woord 'hoop' en 'vertrouwen'. Heb gezocht en ook een Bijbelverklaring erop nageslagen, maar ik zie vooral een koppeling tussen deze woorden binnen de genoemde context. Overigens staat dat steeds in de betekenis van geloofsvertrouwen. Direct daarbij geldt ook dat mijn kennis van de grondtalen nihil is en ik daarover dus geen uitsluitsel kan geven.

Verder zou ik vooral twee waardevolle overdenkingen mee willen geven, lees ze in context (of in jouw woorden "in verband"):
- Rom. 12:12 "Verblijdt u in de hoop."
- 2 Kor. 10:17 "Doch wie roemt, die roeme in den Heere."

Het ging mij om ‘wij zijn trots op ons vertrouwen’ versus ‘wij roemen in de hoop der heerlijkheid Gods’. Het gaat niet om hoop versus vertrouwen maar om de vraag waarin of waarover geroemd wordt. De gelovige roemt in elk geval niet op zijn hoop en ook niet op zijn vertrouwen, maar op de verwachting van de heerlijkheid Gods. En zo heb ik het eerder uitgelegd. Het probleem is dat DDD steeds probeert het verschil terug te brengen tot de betekenis van twee woorden, maar het ging om het roemen op iets van ons zelf versus het roemen op iets wat gelovig verwacht wordt. Het laatste staat in het Grieks en SV, het eerste staat in BGT.

[Hollander]

Het ging mij om ‘wij zijn trots op ons vertrouwen’ versus ‘wij roemen in de hoop der heerlijkheid Gods’. Het gaat niet om hoop versus vertrouwen maar om de vraag waarin of waarover geroemd wordt. De gelovige roemt in elk geval niet op zijn hoop en ook niet op zijn vertrouwen, maar op de verwachting van de heerlijkheid Gods. En zo heb ik het eerder uitgelegd. Het probleem is dat DDD steeds probeert het verschil terug te brengen tot de betekenis van twee woorden, maar het ging om het roemen op iets van ons zelf versus het roemen op iets wat gelovig verwacht wordt. Het laatste staat in het Grieks en SV, het eerste staat in BGT.

Dat staat voor mij inderdaad buiten kijf. Helemaal eens.
Overigens wordt in de SV en de deuterocanonieke boeken viermaal gesproken over het woordje "trots", viermaal met een negatieve connotatie. Trots is in die zin niets positiefs, ik vraag mij af of je in een Bijbel er wel iets positiefs van moet willen maken.