De laatste tijd houd ik mij bezig met hulpverlening aan dak- en thuislozen etc.
Het is opvallend dat in een grote stad met vele kerken er maar zo weinig christenen zijn die daadwerkelijk hulp geven aan degenen die aan de rand van de samenleving staan. Ik ben heel benieuwd naar de reacties op de pol.
De vraag in deze pol is deze: hoe vaak heb jij persoonlijk daadwerkelijk een jouw onbekende dakloze of zwerver geholpen met een deken of wat eten of drinken?
G.
[Aangepast op 9/12/03 door Geert]
nogmaals "het is koud"
Ik heb een tijdje lang een pakje brood aan een paar daklozen? verslaafden? [wat waren het? ik weet het niet] die bij een verkeerslicht in R'dam autoruiten wasten gegeven.
Waarom vertel ik dit? Niet om mezelf daarmee op de voorgrond te plaatsen maar om te laten zien hoe simpel het eigenlijk al is om iemand te helpen. Die jongens waren er blij mee en keken er eigenlijk na een tijdje naar uit. Niet eens zozeer om het brood maar meer om de belangstelling.
Waarom vertel ik dit? Niet om mezelf daarmee op de voorgrond te plaatsen maar om te laten zien hoe simpel het eigenlijk al is om iemand te helpen. Die jongens waren er blij mee en keken er eigenlijk na een tijdje naar uit. Niet eens zozeer om het brood maar meer om de belangstelling.
Met vriendelijke groet, Egbert.
Maar indien gij elkander bijt en vereet, zie toe, dat gij van elkander niet verteerd wordt.
Galaten 5:15
ps. iedereen die jarig is geweest of iets anders memorabels heeft meegemaakt is hierbij gefeliciteerd, alle anderen veel sterkte.
Maar indien gij elkander bijt en vereet, zie toe, dat gij van elkander niet verteerd wordt.
Galaten 5:15
ps. iedereen die jarig is geweest of iets anders memorabels heeft meegemaakt is hierbij gefeliciteerd, alle anderen veel sterkte.
-
Gerrie
-
lo-ruchama
Zelf zou ik als klein meisje niet zo'n brood-uit-deel-actie ondernemen, omdat ik me daar veel te kwetsbaar voor voel, maar het idee is goed.
Straatkrant is ook een goed idee, maar keb ook niet zo'n behoefte aan elke dag zeventien van die kranten.
Straatmuzikanten zijn natuurlijk ook 'makkelijk' om wat aan te geven.
Geert, jouw idee om een dakloze een deken te geven is goed, maar vind je het dan niet een beter idee om het aan het Leger des Heils o.i.d. te geven, zodat het evenredig verdeeld wordt?
Enne... misschien zijn wij wel teveel op de arme landen gefocust (al onze oude dekens zijn naar Roemenië gegaan:#) en vergeten we daarbij ons eigen land... (is misschien met zending/evangelisatie ook zo)
Liefs,
Lootje
Straatkrant is ook een goed idee, maar keb ook niet zo'n behoefte aan elke dag zeventien van die kranten.
Straatmuzikanten zijn natuurlijk ook 'makkelijk' om wat aan te geven.
Geert, jouw idee om een dakloze een deken te geven is goed, maar vind je het dan niet een beter idee om het aan het Leger des Heils o.i.d. te geven, zodat het evenredig verdeeld wordt?
Enne... misschien zijn wij wel teveel op de arme landen gefocust (al onze oude dekens zijn naar Roemenië gegaan:#) en vergeten we daarbij ons eigen land... (is misschien met zending/evangelisatie ook zo)
Liefs,
Lootje
-
Geert
Inderdaad gaan wij ons eigen land vaak voorbij waar het diaconale zorgen en evangelisatie betreft. Waarom? Misschien wel vanwege het idee dat het gemakkelijker is om geld te geven aan een zendeling in Afrika dan zelf iets te doen in eigen land. Of zien we de nood om ons heen niet meer?Oorspronkelijk gepost door lo-ruchama
Geert, jouw idee om een dakloze een deken te geven is goed, maar vind je het dan niet een beter idee om het aan het Leger des Heils o.i.d. te geven, zodat het evenredig verdeeld wordt?
......
Liefs,
Lootje
De laatste dagen hebben we diverse dekens gegeven aan mensen waarvan we ontdekten dat ze buiten lagen te slapen.
Het leger des Heils doet veel goed werk, maar we moeten ons realiseren dat zulke mensen doodvriezen voordat het Leger ze gevonden heeft. Deze hulpverleners kijken ook niet in elk hoekje van de stad! Dat is onmogelijk. Dan komt onze eigen verantwoordelijkheid (of van de christelijke gemeente) om de hoek kijken.
Zoals ik net al schreef, ik denk dat één van de grootste problemen van onze samenleving is dat we niet weten hoe de zwakken van onze samenleving proberen te overleven.
Geloof me, wel of geen eigen schuld, maar mensen in deze tijd lopen in onze steden met honger over straat. Gaan met honger slapen in de vrieskou en worden door 'normale' mensen de kou ingestuurd als ze te dicht in de buurt komen (portiek of zo).
Moeten we ons afvragen of het eigen schuld is? Dat lijkt met niet het voorbeeld wat de Heere Jezus ons gaf.
Heb je het lef, (en wees daarbij voorzichtig, ga niet alleen, je begeeft je op de rand van de normale maatschappij en het criminele circuit) ga dan eens laat in de avond op zoek. Achter de kerk, op het station, in een papiercontainer of kledingcontainer en op vele andere plekjes. Zielige hoopjes mens, vaak verslaafd aan allerlei middelen en zonder enige liefde in de wereld. Een leven totaal verwoest. Een mens totaal verschopt door iedereen, maar geliefd door God.
Vraag je eens af wat God van ons, van jou vraagt als het gaat om deze problematiek.
Mattheüs 25:44 Dan zullen ook dezen Hem antwoorden, zeggende: Heere, wanneer hebben wij U hongerig gezien, of dorstig, of een vreemdeling, of naakt, of krank, of in de gevangenis, en hebben U niet gediend?
G.
-
pingpongbal
Ik heb wel eens een paar keer een straatkrant gekocht. En als ze op Rotterdam CS komen bedelen zeg ik altijd: Ik heb wel een boterham voor je hoor. Meestal zeggen ze dan nee, en willen ze alleen maar geld. Maar een paar keer heb ik wel een boterham gegeven. Maar soms maak ik mee dat ze om geld komen vragen en dan zeggen: want ik heb al een paar dagen niks gegeten... En als ik dan vraag of ze een boterham willen zeggen ze nee...
Pas kwam er op het station een vrouwtje die vroeg om geld om een doosje paracetamol te kunnen kopen. (ik geef nooit geld, straks pakken ze de portemonnee uit mn handen) Maar ik zei dus dat ik wel een paracetamolletje voor dr had hoor. Dus dat gaf ik en ze nam het aan. Maar toen vroeg ze of ik ook nog geld had... :!
Pas kwam er op het station een vrouwtje die vroeg om geld om een doosje paracetamol te kunnen kopen. (ik geef nooit geld, straks pakken ze de portemonnee uit mn handen) Maar ik zei dus dat ik wel een paracetamolletje voor dr had hoor. Dus dat gaf ik en ze nam het aan. Maar toen vroeg ze of ik ook nog geld had... :!
Toen ik nog op de markt werkte als ik kaasboer, kregen we ook vaak daklozen (zwervers) aan de kraam. Ze wouden altijd een plakkie kaas. Eén zwerver vergeet ik niet snel. Kwam elke vrijdag aan sukkelen met karretje achter em aan, met daarin een gitaar en een paar blikjes bier. Hij zei altijd: "Hee Kaukauk (Koekoek), mag ik een stukkie kaos? Mag wel he?" Wij: "Tuurlijk Frits! Hier heb jij een stukkie kaas kerel." Hij: "Dat vind ik aardig. Jullie zijn echt aardig. Voor jullie ga ik stukkie spelen op m'n gitaar en zingen." Nou je wil het niet horen joh, zo vals, dat je gewoon dubbel ligt van het lachen. Het ging ongeveer zo "rooooie rooozen, doooor mij gekooozen" Als ie weg ging zei die altijd standaard: "Prettig weekend he? Hee prettig weekend he? Bedankt he? Hoi he jongens! Prettig weekend he? Tot ziens he? Tot volgende week he?" En dat met een ongelofelijk zware stem. Schitterend om mee te maken. Die man wil trouwens ook niet anders dan gewoon zwerver zijn.
Maar vooral in deze tijd is goed om ook aan je naaste te denken. In Groningen liep ook altijd een oud mannetje in het uniform van het leger des heils met een collectebus. Al rammelend met z'n collectebus ging hij door de straten en over de markt. Meestal gaven we aan het einde van de markt wel een paar duiten en een blok kaas voor hem zelf. Dan glunderde die man het uit. Altijd leuk om mensen blij te maken.
Voor de rest waren er zat straatmuzikanten in de stad. Maar daar hoef je geen medelijden mee te hebben hoor! Vooral niet met die orgeldraaiers. Die hebben poen zat. Ze lopen er altijd armoedig bij, maar ze halen duizenden euro's per maand op. Tenminste in de grote steden. En daarbij krijgen ze ook nog es geld van de overheid.
De orgeldraaier van Groningen was helemaal een welvarende schrobbejak. Hij had zelf personeel in dienst, die hij op een afstandje zat te commanderen. Wij hadden hem wel zo opgevoed dat hij altijd bij onze kraam ging stilstaan en het Wilhelmus liet afspelen.
Maar die stomme straatkrantjes koop ik echt niet.
Maar vooral in deze tijd is goed om ook aan je naaste te denken. In Groningen liep ook altijd een oud mannetje in het uniform van het leger des heils met een collectebus. Al rammelend met z'n collectebus ging hij door de straten en over de markt. Meestal gaven we aan het einde van de markt wel een paar duiten en een blok kaas voor hem zelf. Dan glunderde die man het uit. Altijd leuk om mensen blij te maken.
Voor de rest waren er zat straatmuzikanten in de stad. Maar daar hoef je geen medelijden mee te hebben hoor! Vooral niet met die orgeldraaiers. Die hebben poen zat. Ze lopen er altijd armoedig bij, maar ze halen duizenden euro's per maand op. Tenminste in de grote steden. En daarbij krijgen ze ook nog es geld van de overheid.
De orgeldraaier van Groningen was helemaal een welvarende schrobbejak. Hij had zelf personeel in dienst, die hij op een afstandje zat te commanderen. Wij hadden hem wel zo opgevoed dat hij altijd bij onze kraam ging stilstaan en het Wilhelmus liet afspelen.
Maar die stomme straatkrantjes koop ik echt niet.
Liever Turks dan Paaps
-
Geert
Stel je voor je bent dakloos. Veel problemen gehad, je leven is eigenlijk verwoest, maar met behulp van hulpverleners probeer je er wat van te maken. Je wilt wel graag aan het werk, maar die uitzendburo's hebben aanbod zat, iemand zonder woon of verblijfplaats nemen ze liever niet. (dat is praktijk) Tja, dat wordt moeilijk.
Gelukkig zijn er een paar projecten waarmee je kunt proberen je eruit te werken. Bijvoorbeeld de verkoop van het straatkrantje. Daarmee verdien je een paar centen bij en tegelijk laat je zien wat je wilt: werken. Op die manier kom je misschien nog eens ergens. (In Apeldoorn zijn op deze manier via straatkrant, schoonmaakbedrijf, sociale werkplaats (in deze volgorde) in enkele jaren tijd 37 mensen weer min of meer terug in de maatschappij...)
Effe terug: het verkopen van de straatkrant is dus één van de eerste stappen terug naar de normale maatschappij. Helaas zijn er zoveel mensen die dat niet begrijpen. Die denken dat je het toch opmaakt aan bier of drugs... Het is om moedeloos van te worden. Maar ja, dat was je toch al na zoveel jaren. Je went eraan dat mensen jou niet meer moeten. En tja, zo kom je er nooit meer uit...
Met andere woorden: koop dat straatkrantje nu juist wel. Laat zien dat je waardering hebt voor het feit dat mensen weer wat gaan doen.
O ja, nog wat anders: die daklozen of verslaafde is niet zomaar iemand die op straat loopt, geen ver-van-me-bed show, maar het is onze naaste. Ook op deze naaste doelde de Heere Jezus toen Hij de wet samenvatte als "God liefhebben boven alles en onze naaste als onszelf".
Wel eens over nagedacht wat deze laatste tekst ten diepste betekend? "Liefhebben als jezelf?????"
Beetje sarcastisch misschien, maar dit is praktijk. :bou:
G.
Gelukkig zijn er een paar projecten waarmee je kunt proberen je eruit te werken. Bijvoorbeeld de verkoop van het straatkrantje. Daarmee verdien je een paar centen bij en tegelijk laat je zien wat je wilt: werken. Op die manier kom je misschien nog eens ergens. (In Apeldoorn zijn op deze manier via straatkrant, schoonmaakbedrijf, sociale werkplaats (in deze volgorde) in enkele jaren tijd 37 mensen weer min of meer terug in de maatschappij...)
Effe terug: het verkopen van de straatkrant is dus één van de eerste stappen terug naar de normale maatschappij. Helaas zijn er zoveel mensen die dat niet begrijpen. Die denken dat je het toch opmaakt aan bier of drugs... Het is om moedeloos van te worden. Maar ja, dat was je toch al na zoveel jaren. Je went eraan dat mensen jou niet meer moeten. En tja, zo kom je er nooit meer uit...
Met andere woorden: koop dat straatkrantje nu juist wel. Laat zien dat je waardering hebt voor het feit dat mensen weer wat gaan doen.
O ja, nog wat anders: die daklozen of verslaafde is niet zomaar iemand die op straat loopt, geen ver-van-me-bed show, maar het is onze naaste. Ook op deze naaste doelde de Heere Jezus toen Hij de wet samenvatte als "God liefhebben boven alles en onze naaste als onszelf".
Wel eens over nagedacht wat deze laatste tekst ten diepste betekend? "Liefhebben als jezelf?????"
Beetje sarcastisch misschien, maar dit is praktijk. :bou:
G.