Erdee

[Mara]

Werken lijkt heilig verklaard ondertussen, i.p.v. dat het een straf is op de zonde.

Hoe kom je hier bij?

De algehele tendens. Mensen die niet werken zijn toch een soort tweederangs. Thuis zitten, op de bank zitten, dat soort uitdrukkingen.

De arbeid zelf toch niet. Mijn beroep is Goddelijk.

Jij hebt een baan die je graag wilde, je een vervulling en voldoening geeft.
Maar er zijn ook duizenden mensen die achter de lopende band staan en een moertje aandraaien, tig keer per uur.
Dan kun je het nog moeilijk zien als een goddelijk beroep.

[DDD]

Kijk jij weleens naar de RD Outside vraaggesprekken? Zo ja, wat vind je ervan? Vind je het goede gesprekken, of juist niet?

Klik hier voor de video van deze week.

Ik kijk eigenlijk alleen als ik er op geattendeerd word. Ik vind de kwaliteit van de interviews erg wisselend, maar deze meneer doet het wel goed, vind ik zelf. Hij spreekt leeftijdsadequaat en stelt wel goede vragen op een sympathieke manier.

Het thema is mijns inziens goed uit de verf gekomen.

Wat vond je er zelf van?

[Bezorgd]

Werken lijkt heilig verklaard ondertussen, i.p.v. dat het een straf is op de zonde.

Hoe kom je hier bij?

De algehele tendens. Mensen die niet werken zijn toch een soort tweederangs. Thuis zitten, op de bank zitten, dat soort uitdrukkingen.
.

Het ging mij om de stelling dat het een straf op de zonden zou zijn. Dat is niet zo.

[Hollander]

Kijk jij weleens naar de RD Outside vraaggesprekken? Zo ja, wat vind je ervan? Vind je het goede gesprekken, of juist niet?

Klik hier voor de video van deze week.

Ik kijk eigenlijk alleen als ik er op geattendeerd word. Ik vind de kwaliteit van de interviews erg wisselend, maar deze meneer doet het wel goed, vind ik zelf. Hij spreekt leeftijdsadequaat en stelt wel goede vragen op een sympathieke manier.

Het thema is mijns inziens goed uit de verf gekomen.

Wat vond je er zelf van?

Doorsnee genomen vind ik het leuke, korte interviews. Ik heb begrepen dat ze ook veelvuldig door jongeren worden bekeken. Blijkbaar spreekt het deze doelgroep ook aan.
Niet alle interviews waren van even hoge kwaliteit, maar dat houd je altijd. Desondanks vind ik het een goed initiatief van het RD.

[eilander]

De arbeid zelf toch niet. Mijn beroep is Goddelijk.

Jij hebt een baan die je graag wilde, je een vervulling en voldoening geeft.
Maar er zijn ook duizenden mensen die achter de lopende band staan en een moertje aandraaien, tig keer per uur.
Dan kun je het nog moeilijk zien als een goddelijk beroep.

Toch heb je dan niet de juiste kijk op 'werk'. Werken is absoluut niet de straf op de zonde. En er is geen minderwaardig werk.

[Mara]

De arbeid zelf toch niet. Mijn beroep is Goddelijk.

Jij hebt een baan die je graag wilde, je een vervulling en voldoening geeft.
Maar er zijn ook duizenden mensen die achter de lopende band staan en een moertje aandraaien, tig keer per uur.
Dan kun je het nog moeilijk zien als een goddelijk beroep.

Toch heb je dan niet de juiste kijk op 'werk'. Werken is absoluut niet de straf op de zonde. En er is geen minderwaardig werk.

Ik zie het werken als zodanig niet als een straf op de zonde, maar dat het moet in het zweet des aanschijns inderdaad.
Je kunt ook niet de hele dag met je armen over elkaar gaan zitten, dan is het des duivels oorkussen.
Maar als je een fijne baan hebt die je zelf hebt kunnen kiezen, zul je dat als nuttige dagbesteding kunnen zien.
Als je wc's moet schrobben of schroefjes vastdraaien, dag aan dag, lijkt mij het nogal moeilijk worden.

[eilander]

De arbeid zelf toch niet. Mijn beroep is Goddelijk.

Jij hebt een baan die je graag wilde, je een vervulling en voldoening geeft.
Maar er zijn ook duizenden mensen die achter de lopende band staan en een moertje aandraaien, tig keer per uur.
Dan kun je het nog moeilijk zien als een goddelijk beroep.

Toch heb je dan niet de juiste kijk op 'werk'. Werken is absoluut niet de straf op de zonde. En er is geen minderwaardig werk.

Ik zie het werken als zodanig niet als een straf op de zonde, maar dat het moet in het zweet des aanschijns inderdaad.
Je kunt ook niet de hele dag met je armen over elkaar gaan zitten, dan is het des duivels oorkussen.
Maar als je een fijne baan hebt die je zelf hebt kunnen kiezen, zul je dat als nuttige dagbesteding kunnen zien.
Als je wc's moet schrobben of schroefjes vastdraaien, dag aan dag, lijkt mij het nogal moeilijk worden.

Daarom heb ik er des te meer respect voor.

[Ad Anker]

De arbeid zelf toch niet. Mijn beroep is Goddelijk.

Jij hebt een baan die je graag wilde, je een vervulling en voldoening geeft.
Maar er zijn ook duizenden mensen die achter de lopende band staan en een moertje aandraaien, tig keer per uur.
Dan kun je het nog moeilijk zien als een goddelijk beroep.

Toch heb je dan niet de juiste kijk op 'werk'. Werken is absoluut niet de straf op de zonde. En er is geen minderwaardig werk.

Ik zie het werken als zodanig niet als een straf op de zonde, maar dat het moet in het zweet des aanschijns inderdaad.
Je kunt ook niet de hele dag met je armen over elkaar gaan zitten, dan is het des duivels oorkussen.
Maar als je een fijne baan hebt die je zelf hebt kunnen kiezen, zul je dat als nuttige dagbesteding kunnen zien.
Als je wc's moet schrobben of schroefjes vastdraaien, dag aan dag, lijkt mij het nogal moeilijk worden.

Dan ook is het een Goddelijk beroep Mara. Net als Eilander zegt: niets is minderwaardig.

[Jongere]

Ik ga die discussie niet meer met je aan. Het ging er mij nu om dat bezinning nog wel degelijk van belang is, en daar draagt deze artikelserie toe bij.
De zuil brokkelt af, zeg je. Dat klopt ook wel. Ik zou dus niet zoveel autoriteit toedichten aan de 'leiders'.

Ik heb ook geen behoefte aan een inhoudelijke discussie. Het verbaasde mij gewoon dat er nu op dit moment opnieuw gekozen wordt om een bepaalde ontwikkeling binnen de eigen kring opnieuw te belichten en dat daaruit blijkt dat ook bepaalde toonaangevende figuren van positie zijn gewisseld.

Jou valt blijkbaar op in de serie dat "bepaalde toonaangevende figuren van positie zijn gewisseld", maar je begrijpt niet dat een krant aan zulke verschuivingen aandacht besteedt. Begrijp ik je dan goed?
Je had liever een serie gezien waarin niemand van positie zou zijn gewisseld?
Of stoort het je dat een krant aandacht besteedt aan iets wat jij als achterhoedegevecht ziet, ongeacht hoe anderen in de zuil daarover denken of hoe daar in het verleden over gedacht is? Omdat jij vindt dat de discussie voorbij is, hoort die niet meer in de krant thuis?
Ik probeer je te volgen maar het lukt me niet helemaal.

[Ambtenaar]

Jou valt blijkbaar op in de serie dat "bepaalde toonaangevende figuren van positie zijn gewisseld", maar je begrijpt niet dat een krant aan zulke verschuivingen aandacht besteedt. Begrijp ik je dan goed?

Je had liever een serie gezien waarin niemand van positie zou zijn gewisseld?

Of stoort het je dat een krant aandacht besteedt aan iets wat jij als achterhoedegevecht ziet, ongeacht hoe anderen in de zuil daarover denken of hoe daar in het verleden over gedacht is? Omdat jij vindt dat de discussie voorbij is, hoort die niet meer in de krant thuis?

Ik probeer je te volgen maar het lukt me niet helemaal.

Ik stoor mij niet aan de mate van aandacht voor dit onderwerp. Daarnaast ben ik inderdaad van mening dat er sprake is van een achterhoedegevecht. Iedereen die gewoon het nieuws volgt zal begrijpen dat het financieel steeds lastiger is om als eenverdiener een gezin te onderhouden als je behoort tot de middenklasse. Dit met name voor huishoudens met een modaal inkomen. Vanuit deze benadering bezien is het dus non-nieuws.

Wat mij verder opvalt is dat mensen van mening lijken veranderd, niet gezien vanuit de positie van de vrouw, maar gezien vanuit de instituties die mede de reformatorische zuil vormen. Het lijkt net alsof er gesteld wordt dat als vrouwen een bijdrage leveren aan de instandhouding van de reformatorische zorg of het reformatorisch onderwijs, het niet erg is dat ze werken. Ze doen dan immers goed. Ik krijg een beetje een gevoel van de wal die het schip keert. Dat mensen van mening zijn veranderd, maakt mij verder niets uit. Ik heb mijn eigen opvatting over dit onderwerp en die wordt niet door reformatorische opiniemakers beïnvloed.

[DDD]

Wat vind je er eigenlijk van dat mensen steeds langer moeten werken om een normaal leven te kunnen leiden?

Overigens is dat een discussie apart. De schuldgedreven economie zorgt voor enorme huizenprijzen. Die zijn mijns inziens de belangrijkste reden voor deze noodzaak om dubbel te werken. Ik zie geen reden waarom een man minder geschikt zou zijn om kinderen op te voeden dan zijn vrouw, omdat dat echt erg per persoon verschilt, en soms ook nog per kind. Maar ik vind het wel zorgelijk dat het voor veel mensen niet mogelijk is om met veertig werkuren per week een gezin te onderhouden.

[Jongere]

Jou valt blijkbaar op in de serie dat "bepaalde toonaangevende figuren van positie zijn gewisseld", maar je begrijpt niet dat een krant aan zulke verschuivingen aandacht besteedt. Begrijp ik je dan goed?

Je had liever een serie gezien waarin niemand van positie zou zijn gewisseld?

Of stoort het je dat een krant aandacht besteedt aan iets wat jij als achterhoedegevecht ziet, ongeacht hoe anderen in de zuil daarover denken of hoe daar in het verleden over gedacht is? Omdat jij vindt dat de discussie voorbij is, hoort die niet meer in de krant thuis?

Ik probeer je te volgen maar het lukt me niet helemaal.

Ik stoor mij niet aan de mate van aandacht voor dit onderwerp. Daarnaast ben ik inderdaad van mening dat er sprake is van een achterhoedegevecht. Iedereen die gewoon het nieuws volgt zal begrijpen dat het financieel steeds lastiger is om als eenverdiener een gezin te onderhouden als je behoort tot de middenklasse. Dit met name voor huishoudens met een modaal inkomen. Vanuit deze benadering bezien is het dus non-nieuws.

Wat mij verder opvalt is dat mensen van mening lijken veranderd, niet gezien vanuit de positie van de vrouw, maar gezien vanuit de instituties die mede de reformatorische zuil vormen. Het lijkt net alsof er gesteld wordt dat als vrouwen een bijdrage leveren aan de instandhouding van de reformatorische zorg of het reformatorisch onderwijs, het niet erg is dat ze werken. Ze doen dan immers goed. Ik krijg een beetje een gevoel van de wal die het schip keert. Dat mensen van mening zijn veranderd, maakt mij verder niets uit. Ik heb mijn eigen opvatting over dit onderwerp en die wordt niet door reformatorische opiniemakers beïnvloed.

Het is natuurlijk onzin dat als een ontwikkeling niet te keren is (bijvoorbeeld omdat 'eenverdienen' onmogelijk zou worden of tweeverdieners de status quo zijn), reflectie daarop "non-nieuws" is. Juist in zo'n geval lijkt het gesprek erover voeren mij zinvol. Er zijn wel meer zaken status quo in onze samenleving waarop bezinning broodnodig is.

Even los van hoe je er inhoudelijk over denkt -die discussie is al vaak genoeg gevoerd hier- stoort het me dat je blijkbaar zelfs de aandacht voor dit onderwerp al afkeurt. Kun je je de gedachte werkelijk niet voorstellen dat er anderen zijn die wél behoefte hebben aan opinievorming rond deze onderwerpen? Al is het alleen maar omdat binnen de gezindte de praktijk decennialang anders is geweest (en niet alleen binnen de gezindte natuurlijk).
Dat je dit als achterhoedegevecht ervaart, moet je natuurlijk zelf weten, maar het komt op mij wat arrogant over als je vervolgens vanuit die mening zelfs de gedachtenwisseling over dit onderwerp al achterhaald vindt. Je verheft dan je eigen positie in de discussie tot norm, waarbij het verbazingwekkend is als anderen daar nog over spreken.
Alleen al de discussies die op dit forum over dit onderwerp hebben plaatsgevonden, laten volgens mij zien dat in de gezindte hierover verschillende opvattingen leven.

[Ambtenaar]

Het is natuurlijk onzin dat als een ontwikkeling niet te keren is (bijvoorbeeld omdat 'eenverdienen' onmogelijk zou worden of tweeverdieners de status quo zijn), reflectie daarop "non-nieuws" is. Juist in zo'n geval lijkt het gesprek erover voeren mij zinvol. Er zijn wel meer zaken status quo in onze samenleving waarop bezinning broodnodig is.

Waarover wil je bezinning? Wat valt er te bezinnen? Mensen met een modaal salaris worden gedwongen te werken vanwege hun financiële omstandigheden. Het leven is simpelweg te duur geworden om een huishouden te kunnen runnen op één modaal salaris. En daar verander je niets aan met bezinning.

Even los van hoe je er inhoudelijk over denkt -die discussie is al vaak genoeg gevoerd hier- stoort het me dat je blijkbaar zelfs de aandacht voor dit onderwerp al afkeurt.

Ik stoor mij niet en keur niets af. Dat zijn negatieve kwalificaties jouwerzijds. Ik verbaas mij slechts.

Kun je je de gedachte werkelijk niet voorstellen dat er anderen zijn die wél behoefte hebben aan opinievorming rond deze onderwerpen? Al is het alleen maar omdat binnen de gezindte de praktijk decennialang anders is geweest (en niet alleen binnen de gezindte natuurlijk).

Het doet mij denken aan Bertolt Brecht: Erst kommt das Fressen, dann die Moral. Dat zouden opinieleiders eens wat meer in hun oren moeten knopen.

Dat je dit als achterhoedegevecht ervaart, moet je natuurlijk zelf weten, maar het komt op mij wat arrogant over als je vervolgens vanuit die mening zelfs de gedachtenwisseling over dit onderwerp al achterhaald vindt. Je verheft dan je eigen positie in de discussie tot norm, waarbij het verbazingwekkend is als anderen daar nog over spreken.

Mensen spreken met hun voeten. Dat blijkt ook wel uit het feit dat inmiddels meer dan de helft van de moeders in de achterban werken. Dat het een achterhoedegevecht is, is dus niet mijn mening, maar een feit.

Alleen al de discussies die op dit forum over dit onderwerp hebben plaatsgevonden, laten volgens mij zien dat in de gezindte hierover verschillende opvattingen leven.

Zeker, maar ik weet niet in hoeverre de deelnemers aan refoforum representatief zijn voor de reformatorische gezindte.

[DDD]

Dat denk ik ook niet. Ik denk dat de deelnemers op dit forum bovengemiddeld 'conservatief' zijn.

[Jantje]

Dat denk ik ook niet. Ik denk dat de deelnemers op dit forum bovengemiddeld 'conservatief' zijn.

O, maar ik ben over dit specifieke onderwerp wel degelijk van mening veranderd, in die zin dat ik het van ganser harte toejuich dat moeders in gezinnen in onze gezindte ook een deeltijdbaan hebben.