Mag een predikant alles zeggen?

[samanthi]

Wat opvalt, en echt niet alleen op dit forum, is wel dat mensen het 'mooi gezegd' vinden als het niet radicaal en hard gezegd wordt.
Maar ik lees toch de Bijbel anders. En dan staat er niet zoveel in wat voor mensen 'mooi gezegd' zijn. Ik zie meer teksten die de mens veroordelen dan die de mens 'mooi' zal vinden.
Of is dit slechts een persoonlijke waarneming? Het is wel zo dat mensen om me heen de scherpe kantjes niet meer willen horen, en dan valt men doorgaans compleet stil. Anderzijds ken ik mensen die heel veel 'psalmversjes en teksten' krijgen, en 100 % in hun voordeel. Ik heb wel eens gevraagd aan zo'n man of hij onderscheid wist tussen een inkomende waarheid en een voorkomende waarheid. Dat bleek hij niet eens te begrijpen.

Je hebt helemaal gelijk, alleen de andere kant is ook helemaal waar, het is mooi als mensen (voor het eerst) aangaan. En laten we even erbuiten wanneer, hoe, terecht, onterecht enz. Want als we bij alles gelijk ons afvragen is het wel echt of kan dit wel?, dan trekken we dus op ten duur álles in twijfel, en hoe zien we dan nog het ''échte'' werk des Heeren? En laten we ons eens afvragen hoe dat voor die mensen is, ze proberen vruchten te dragen voor de (refo)wereld, alleen heel veel mensen blijven op afstand omdat het eerst getoetst moet worden.

Dat bedoel ik niet. Een mens kan alles wel eens in twijfel trekken. Maar als hij Gods werk in twijfel trekt is dat niet goed. Dat zal hij dan ook wel bemerken.
Ik zou denken dat God Zelf wel openbaart wat Zijn werk is. Vaak hier in de tijd, maar zeker op de dag dat Hij zal oordelen de levenden en de doden. Dan zal ieder werk openbaar worden voor alle mensen. Ook de verborgen gedachten die wij hier angstvallig verborgen wilden houden.

Ik denk niet dat hij het aan mensen openbaart anders zou het onkruid tussen de tarwe er alvast uitgetrokken kunnen worden, liever je 10x vergist dan een x het werk van God betwijfelen en bovendien aan de vrucht kent met de boom, kijk maar naar de vruchten van de Geest...

[-DIA-]

Wat opvalt, en echt niet alleen op dit forum, is wel dat mensen het 'mooi gezegd' vinden als het niet radicaal en hard gezegd wordt.
Maar ik lees toch de Bijbel anders. En dan staat er niet zoveel in wat voor mensen 'mooi gezegd' zijn. Ik zie meer teksten die de mens veroordelen dan die de mens 'mooi' zal vinden.
Of is dit slechts een persoonlijke waarneming? Het is wel zo dat mensen om me heen de scherpe kantjes niet meer willen horen, en dan valt men doorgaans compleet stil. Anderzijds ken ik mensen die heel veel 'psalmversjes en teksten' krijgen, en 100 % in hun voordeel. Ik heb wel eens gevraagd aan zo'n man of hij onderscheid wist tussen een inkomende waarheid en een voorkomende waarheid. Dat bleek hij niet eens te begrijpen.

Je hebt helemaal gelijk, alleen de andere kant is ook helemaal waar, het is mooi als mensen (voor het eerst) aangaan. En laten we even erbuiten wanneer, hoe, terecht, onterecht enz. Want als we bij alles gelijk ons afvragen is het wel echt of kan dit wel?, dan trekken we dus op ten duur álles in twijfel, en hoe zien we dan nog het ''échte'' werk des Heeren? En laten we ons eens afvragen hoe dat voor die mensen is, ze proberen vruchten te dragen voor de (refo)wereld, alleen heel veel mensen blijven op afstand omdat het eerst getoetst moet worden.

Dat bedoel ik niet. Een mens kan alles wel eens in twijfel trekken. Maar als hij Gods werk in twijfel trekt is dat niet goed. Dat zal hij dan ook wel bemerken.
Ik zou denken dat God Zelf wel openbaart wat Zijn werk is. Vaak hier in de tijd, maar zeker op de dag dat Hij zal oordelen de levenden en de doden. Dan zal ieder werk openbaar worden voor alle mensen. Ook de verborgen gedachten die wij hier angstvallig verborgen wilden houden.

Ik denk niet dat hij het aan mensen openbaart anders zou het onkruid tussen de tarwe er alvast uitgetrokken kunnen worden, liever je 10x vergist dan een x het werk van God betwijfelen en bovendien aan de vrucht kent met de boom, kijk maar naar de vruchten van de Geest...

Als we zo langs elkaar heen praten heeft het wellicht geen zin om nog verder te gaan.
Want u begrijpt wel dat wat u hier zegt, ik het daar helemaal niet over had, en dat het zeker waar is dat de boom aan de vruchten gekend wordt. Maar dit 'tegenspreken' lijkt ergens iets in zich te hebben van kritiek of om het laatste woord te hebben of om het te bestrijden. Ik weet het niet, maar zulke discussies maken me moe(deloos) en ware het nu maar zo dat dat alleen op RF zo was, nee, dit gebeurt overal.

[Mara]

Ik heb het stukje gevonden:

Ergens in Nederland ging een jonge vrouw na een vergelijkbare strijd als de mijne, voor het eerst aan het Avondmaal.
In die kerk ging altijd maar een handjevol. Zij was de enige nieuwe. Na de Avondmaalsviering zei de dominee vanaf de preekstoel:
"Er zat hier iemand aan die er niet hoorde. De scheiding liep dwars door de Avondmaalstafel.'
Hij had haar net zo goed een klap in het gezicht kunnen geven. Het was voor de hele kerk duidelijk om wie het ging. Er was geen
sprake van aanwijsbare zonden. Dit was een oordeel over haar hart. Dat deed pijn. Tot op de bodem van de ziel.

In hoeverre moeten wij het gezag in de kerk gehoorzaam zijn? Als een ouderling of dominee zegt dat jij niet aan het Avondmaal hoort, moet je dan op hun advies afblijven? Als zij vragen om te stoppen met biddend onderzoeken en bestuderen van de Bijbel, samen met gelovigen uit andere kerken, moet je dan luisteren.

Ik begrijp uit sommige postings dat er in een aantal gemeentes nog Tafelwachten zijn? Die zijn bij ons jaren geleden al verdwenen.
Ik heb trouwens maar eenmaal meegemaakt dat iemand echt geweerd werd en dat was terecht. Vanwege openbare zonden.

Je hoeft je niet eens vantevoren meer aan te melden. Men gaat er blijkbaar van uit dat er geen gasten aangaan die dooplid zijn elders, of niet netjes zouden leven.

[-DIA-]

Ik heb het stukje gevonden:

Ergens in Nederland ging een jonge vrouw na een vergelijkbare strijd als de mijne, voor het eerst aan het Avondmaal.
In die kerk ging altijd maar een handjevol. Zij was de enige nieuwe. Na de Avondmaalsviering zei de dominee vanaf de preekstoel:
"Er zat hier iemand aan die er niet hoorde. De scheiding liep dwars door de Avondmaalstafel.'
Hij had haar net zo goed een klap in het gezicht kunnen geven. Het was voor de hele kerk duidelijk om wie het ging. Er was geen
sprake van aanwijsbare zonden. Dit was een oordeel over haar hart. Dat deed pijn. Tot op de bodem van de ziel.

In hoeverre moeten wij het gezag in de kerk gehoorzaam zijn? Als een ouderling of dominee zegt dat jij niet aan het Avondmaal hoort, moet je dan op hun advies afblijven? Als zij vragen om te stoppen met biddend onderzoeken en bestuderen van de Bijbel, samen met gelovigen uit andere kerken, moet je dan luisteren.

Ik begrijp uit sommige postings dat er in een aantal gemeentes nog Tafelwachten zijn? Die zijn bij ons jaren geleden al verdwenen.
Ik heb trouwens maar eenmaal meegemaakt dat iemand echt geweerd werd en dat was terecht. Vanwege openbare zonden.

Je hoeft je niet eens vantevoren meer aan te melden. Men gaat er blijkbaar van uit dat er geen gasten aangaan die dooplid zijn elders, of niet netjes zouden leven.

Het kerkelijk gezag strekt zo ver als het niet strijdt met Schrift en Belijdenis.
Tenminste zo zou het moeten zijn...
Want het geldt ook dat we onderworpen moeten zijn aan allen die over ons gesteld zijn.
Voorbeeld:
Kind --> pa en ma
Nederlander --> de wettige regering
Kerklid --> kerkenraad
Werknemer --> Werkgever

[gallio]

Ik heb het stukje gevonden:

Ergens in Nederland ging een jonge vrouw na een vergelijkbare strijd als de mijne, voor het eerst aan het Avondmaal.
In die kerk ging altijd maar een handjevol. Zij was de enige nieuwe. Na de Avondmaalsviering zei de dominee vanaf de preekstoel:
"Er zat hier iemand aan die er niet hoorde. De scheiding liep dwars door de Avondmaalstafel.'
Hij had haar net zo goed een klap in het gezicht kunnen geven. Het was voor de hele kerk duidelijk om wie het ging. Er was geen
sprake van aanwijsbare zonden. Dit was een oordeel over haar hart. Dat deed pijn. Tot op de bodem van de ziel.

In hoeverre moeten wij het gezag in de kerk gehoorzaam zijn? Als een ouderling of dominee zegt dat jij niet aan het Avondmaal hoort, moet je dan op hun advies afblijven? Als zij vragen om te stoppen met biddend onderzoeken en bestuderen van de Bijbel, samen met gelovigen uit andere kerken, moet je dan luisteren.

Ik begrijp uit sommige postings dat er in een aantal gemeentes nog Tafelwachten zijn? Die zijn bij ons jaren geleden al verdwenen.
Ik heb trouwens maar eenmaal meegemaakt dat iemand echt geweerd werd en dat was terecht. Vanwege openbare zonden.

Je hoeft je niet eens vantevoren meer aan te melden. Men gaat er blijkbaar van uit dat er geen gasten aangaan die dooplid zijn elders, of niet netjes zouden leven.

Het kerkelijk gezag strekt zo ver als het niet strijdt met Schrift en Belijdenis.
Tenminste zo zou het moeten zijn...
Want het geldt ook dat we onderworpen moeten zijn aan allen die over ons gesteld zijn.
Voorbeeld:
Kind --> pa en ma
Nederlander --> de wettige regering
Kerklid --> kerkenraad
Werknemer --> Werkgever

Kerkelijk gezag is bepaald door wat de Bijbel daarover zegt. Oordelen over de staat van de ziel van de kerkgangers zonder een aanwijsbare reden hoort daar echt niet bij. En als mijn kerkeraad zou vertellen dat ik de Saambinder moet lezen, 15 euro in de collecte moet doen of met groene sokken naar de kerk hoort te gaan gaat ze buiten haar boekje.

[Ad Anker]

@Mara, vind je het nog steeds uitermate kwetsend?

[Mara]

@Mara, vind je het nog steeds uitermate kwetsend?

Ja.
Stel je voor dat jullie predikant zondag iemand aanwijst en zegt: die mevrouw daar, zij met die groene hoed, is niet bekeerd hoor.
Want ze heeft oorknopjes in, of, ik zag haar deze week fietsen in een lange broek.
Dat gaat grenzen aan het sektarische.
Ik heb onder zeer scherpe prediking gezeten, maar nog nooit is iemand letterlijk voor schut gezet. Ik zeg het maar even netjes.

[Ad Anker]

@Mara, vind je het nog steeds uitermate kwetsend?

Ja.
Stel je voor dat jullie predikant zondag iemand aanwijst en zegt: die mevrouw daar, zij met die groene hoed, is niet bekeerd hoor.
Want ze heeft oorknopjes in, of, ik zag haar deze week fietsen in een lange broek.
Dat gaat grenzen aan het sektarische.
Ik heb onder zeer scherpe prediking gezeten, maar nog nooit is iemand letterlijk voor schut gezet. Ik zeg het maar even netjes.

Maar dat is in dit voorbeeld ook niet gebeurd hoor.

[-DIA-]

@Mara, vind je het nog steeds uitermate kwetsend?

Ja.
Stel je voor dat jullie predikant zondag iemand aanwijst en zegt: die mevrouw daar, zij met die groene hoed, is niet bekeerd hoor.
Want ze heeft oorknopjes in, of, ik zag haar deze week fietsen in een lange broek.
Dat gaat grenzen aan het sektarische.
Ik heb onder zeer scherpe prediking gezeten, maar nog nooit is iemand letterlijk voor schut gezet. Ik zeg het maar even netjes.

Zoiets past ook niet. Dat noem ik meer verwant aan achterklap. Spreek eerst de betreffende persoon onder vier ogen, en herhaal dat. Daar kunnen we meer over lezen betreffende de handelwijze over de kerkelijke tucht.

[Mara]

@Mara, vind je het nog steeds uitermate kwetsend?

Ja.
Stel je voor dat jullie predikant zondag iemand aanwijst en zegt: die mevrouw daar, zij met die groene hoed, is niet bekeerd hoor.
Want ze heeft oorknopjes in, of, ik zag haar deze week fietsen in een lange broek.
Dat gaat grenzen aan het sektarische.
Ik heb onder zeer scherpe prediking gezeten, maar nog nooit is iemand letterlijk voor schut gezet. Ik zeg het maar even netjes.

Maar dat is in dit voorbeeld ook niet gebeurd hoor.

O nee?
Er zat hier iemand aan die er niet hoorde.


Hoe weet hij dat?

[Ad Anker]

@Mara, vind je het nog steeds uitermate kwetsend?

Ja.
Stel je voor dat jullie predikant zondag iemand aanwijst en zegt: die mevrouw daar, zij met die groene hoed, is niet bekeerd hoor.
Want ze heeft oorknopjes in, of, ik zag haar deze week fietsen in een lange broek.
Dat gaat grenzen aan het sektarische.
Ik heb onder zeer scherpe prediking gezeten, maar nog nooit is iemand letterlijk voor schut gezet. Ik zeg het maar even netjes.

Maar dat is in dit voorbeeld ook niet gebeurd hoor.

O nee?
Er zat hier iemand aan die er niet hoorde.


Hoe weet hij dat?

Dat weet hij niet. Ik geloof het verhaal gewoon niet. Dat is het probleem.

[Mara]

Dat weet hij niet. Ik geloof het verhaal gewoon niet. Dat is het probleem.

Dat is iets anders! Had dat dan gezegd.
Ik denk dat het wel waar is. Want er zijn wel meer voorbeelden van dingen die gezegd zijn, ik ga dat niet op het forum zetten.
Maar die voorbeelden zijn alom bekend. Ook in eerdere topics.
En ik mag toch aannemen dat de gewraakte passage uit het boek verwijderd moet worden als het toch laster blijkt te zijn.

[Zeeuw]

Dat weet hij niet. Ik geloof het verhaal gewoon niet. Dat is het probleem.

Nou Ad, ik kan je helaas ook echt verhalen in dezelfde trant verhalen. Ga ik niet doen, want het sticht absoluut niet. Maar mensen zijn soms zeer onsubtiel en het gebeurt vrij regelmatig dat kleine plantjes van geloof met laarzen worden getreden ipv met een gietertje en mest omringt. En ik denk dat op deze manier omgaan met Gods kinderen zeer kwalijk en zondig is.

[Ad Anker]

Dat weet hij niet. Ik geloof het verhaal gewoon niet. Dat is het probleem.

Nou Ad, ik kan je helaas ook echt verhalen in dezelfde trant verhalen. Ga ik niet doen, want het sticht absoluut niet. Maar mensen zijn soms zeer onsubtiel en het gebeurt vrij regelmatig dat kleine plantjes van geloof met laarzen worden getreden ipv met een gietertje en mest omringt. En ik denk dat op deze manier omgaan met Gods kinderen zeer kwalijk en zondig is.

Zeker. Ik ken die verhalen ook. Ja. En soms was en is het nodig om corrigerend op te treden. Al willen we dit niet. Maar het verhaal van Mara lijkt me te bont. En vooral in zo'n boek. Maar dat is mijn oordeel.

Het separeren door een predikant is een andere discussie.

[Zeeuw]

Dat weet hij niet. Ik geloof het verhaal gewoon niet. Dat is het probleem.

Nou Ad, ik kan je helaas ook echt verhalen in dezelfde trant verhalen. Ga ik niet doen, want het sticht absoluut niet. Maar mensen zijn soms zeer onsubtiel en het gebeurt vrij regelmatig dat kleine plantjes van geloof met laarzen worden getreden ipv met een gietertje en mest omringt. En ik denk dat op deze manier omgaan met Gods kinderen zeer kwalijk en zondig is.

Zeker. Ik ken die verhalen ook. Ja. En soms was en is het nodig om corrigerend op te treden. Al willen we dit niet. Maar het verhaal van Mara lijkt me te bont. En vooral in zo'n boek. Maar dat is mijn oordeel.

Het separeren door een predikant is een andere discussie.

Corrigerend optreden door?